Anna Prucnal: Znanej aktorce odebrano polski paszport. "Zostałam zabroniona"

Obyczajowa komedia Leonarda Buczkowskiego "Smarkula" przedstawia perypetie siedemnastoletniej dziewczyny z prowincji, której przypadkowi opiekunowie - taksówkarz i lekarz -z powodzeniem zastępują rodziców. Siedemnastoletnią Krysią (Anna Prucnal), która po śmierci matki przybywa do Warszawy, bierze pod  opiekę para przyjaciół: kierowca taksówki Florek (Bronisław Pawlik) i lekarz Bogdan. W dziewczynie zakochuje się młody oficer marynarki Jurek, lecz ona wybierze na męża Bogdana.

Anna Prucnal urodziła się 1 stycznia 1940 roku w Warszawie. Jej ojciec był lekarzem i zginął, gdy miała kilka miesięcy. Dzieciństwa nie wspomina najlepiej. "Nie miałam ojca. Chodziłam do szkoły sióstr zmartwychwstanek. Później do szkoły Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, kiedy już w domu nie było pieniędzy" - wyznała. Jako nastolatka marzyła o aktorstwie, ale nikt nie dawał jej na to szans. Odmawiano jej zarówno talentu, jak i urody. Uważano, że wygląda jak chłopak.

Ukończyła warszawską Akademię Muzyczną (fortepian i śpiew). Studiowała w berlińskiej Komische Oper u reżysera Waltera Felsensteina. W latach 60. XX wieku była solistką Teatru Wielkiego w Warszawie. Trafiła również do Studenckiego Teatru Satyryków (STS). Występowała także w programach telewizyjnych i zaczęła grać w filmach. "Po nauce u Waltera Felsensteina w Operze Komicznej byłam taką aktorką, która potrafi wszystko: śpiewa, tańczy, recytuje. Robiłam salto w tył, byłam prawie akrobatką" - wspominała po latach w jednym z wywiadów.

Na ekranie debiutowała w krótkometrażowym filmie "Pierwsza balowa sukienka" Włodzimierza Borowika (1960), wkrótce potem wystąpiła w filmie "Słońce i cień" Rangela Wulczanowa (1961). 

W grudniu 1970 roku aktorka wyemigrowała do Francji i zamieszkała w Paryżu. Śpiewała w słynnej paryskiej Olimpii, grała u największych francuskich reżyserów. W 1974 roku Anna Prucnal zagrała w skandalizującym filmie "Sweet Movie". W awangardowej produkcji jugosłowiańskiego reżysera Dušana Makavejeva aktorka wcieliła się w perwersyjną proletariuszkę.

W PRL-u uznano film za pornograficzny i antykomunistyczny, skutkiem czego ustanowiono zapis cenzorski na nazwisko Anny Prucnal i odebrano jej polski paszport. Aktorka wspomina, że w Polsce zakazano gazetom wspominać nawet jej nazwisko. "Zostałam zabroniona" - mówi.

"Aż do odwołania nie należy dopuszczać do publikacji żadnych materiałów o aktorce Annie Prucnal - reklamujących lub przypominających osobę aktorki, jak również prezentujących jej osiągnięcia i sukcesy artystyczne za granicą" - brzmiały wytyczne dla polskich cenzorów. I tak zapomniano o Annie Prucnal.

Dopiero w 1989 roku odwiedziła ojczyznę, towarzysząc prezydentowi Francji François Mitterandowi. Dała wtedy koncert na placu Zamkowym w Warszawie. 

Ten rok zmienił jej życie - Federico Fellini zaproponował jej rolę w swoim filmie Miasto kobiet". Aktorka zdradziła w jednym z wywiadów, że zaprzyjaźniła się z legendarnym reżyserem.

We Francji Anna Prucnal znana jest jako aktorka teatralna. Jej repertuar jest bardzo zróżnicowany, śpiewa piosenki francuskie (pisał dla niej także Georges Moustaki), włoskie, polskie, rosyjskie (m. in. Aleksandra Wertyńskiego i Bułata Okudżawy), polskie i żydowskie. Wydała wiele płyt, występowała w Belgii, Kanadzie i Japonii.

Anna Prucnal mieszka w Paryżu i tylko sporadycznie odwiedza Polskę. 27 kwietnia 2010 roku wystąpiła z recitalem w warszawskim Och-Teatrze. Ma syna Piotra, który jest reżyserem, i wnuczkę Alicję.