60. urodziny Emiliana Kamińskiego

Pytany, jakiego rodzaju artystyczne inicjatywy popiera jako dyrektor teatru, zaznaczył: "Widz nie może wyjść z mojego teatru przybity, na czworakach, (...) rzeczywistość wystarczająco przybija go na co dzień, żeby teatr jeszcze się do tego dokładał. My musimy motywować się do życia" - mówił w wywiadzie dla "Rzeczpospolitej".

"Przychodzi do mnie wielu ludzi z gotowymi propozycjami. (...) Od razu też uprzedzam ewentualnych chętnych do współpracy - niech nie przychodzą z propozycjami z kręgu teatru okrucieństwa i nihilizmu. Gwałty, narkotyki, przemoc - ja tego nie chcę. Nie zamierzam unikać refleksji nad światem, ale nie interesuje mnie epatowanie beznadzieją i nienawiścią do wszystkiego wokół. Chcę, żeby w teatrze życie wyglądało trochę ładniej niż za oknem" - dodał.

Kamiński urodził się 10 lipca 1952 r. w Warszawie. W 1975 r. ukończył studia w stołecznej PWST. W tym samym roku debiutował w Operetce Warszawskiej rolą D'Artagnana w "Trzech muszkieterach" Romana Czubatego. Następnie grał w Teatrze na Woli, w 1976 r. wystąpił tam w "Pierwszym dniu wolności" Leona Kruczkowskiego w reż. Tadeusza Łomnickiego.

Rok później można go było oglądać na scenie Teatru Narodowego w reżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza przedstawieniach "Mąż i żona" Aleksandra Fredry oraz "Sen srebrny Salomei" Juliusza Słowackiego. W Narodowym Kamiński występował do 1983 roku. Grał m.in. u Hanuszkiewicza w "Komedii pasterskiej" Jana Andrzeja Morsztyna (1982) i "Śpiewniku domowym" Stanisława Moniuszki (1982).

Od 1983 do 2000 r. należał do zespołu Teatru Ateneum. Na tej scenie wystąpił m.in. w spektaklach: "Garaż" Emila Bragińskiego i Eldara Riazanowa (1987, reż. Janusz Warmiński), "Kontrabasista" Patricka Sueskinda (1992, reż. Robert Gliński), "Iwona, księżniczka Burgunda" Witolda Gombrowicza (1994, reż. Waldemar Śmigasiewicz i Maciej Wojtyszko), "Szalony dzień, czyli ..." Pierre'a Beaumarchais (1997, reż. Waldemar Śmigasiewicz) oraz, wspólnie z Magdaleną Zawadzką, w przedstawieniu "Mr Love" Karoline Leach (1999, reż. Tomasz Zygadło).

W Ateneum Kamiński zajmował się także reżyserią. W 1985 r., razem z Wojciechem Młynarskim, wyreżyserował spektakl "Brel".

Od 1998 roku, przez dekadę, Emilian Kamiński ponownie związany był z Teatrem Narodowym, grając m.in. w "Kartotece" Tadeusza Różewicza (1999, reż. Kazimierz Kutz), "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego (2000, reż. Jerzy Grzegorzewski), "Szkole żon" Moliera (2000, reż. Jan Englert), "Śmierci komiwojażera" Arthura Millera (2004, reż. Kazimierz Kutz) i "Chłopcach z Placu Broni" Ferenca Molnara (2007, reż. Michał Zadara).

W 2009 r. w Al. Solidarności w Warszawie rozpoczął działalność utworzony przez Kamińskiego Teatr Kamienica, który artysta prowadzi razem z Justyną Sieńczyłło. Budynek teatru ma bogatą historię, od początku swego istnienia był miejscem łączącym sztukę i biznes. Mieszcząca się tam przed wojną kawiarnia "Pod fontanną" była miejscem koncertów oraz spotkań artystów i środowisk finansowych.

W aktualnym, lipcowym repertuarze Kamienicy są m.in. spektakle: "Super Susan" Petera Quiltera (reż. Marcin Bortkiewicz) z Ewą Kasprzyk - sztuka o szalonej Angielce, postanawiającej uczcić swoje okrągłe urodziny przez powtórzenie wycieczki do Australii, którą odbyła w wieku lat dwudziestu ("niepowtarzalna zabawa w formie one man show" - czytamy w zapowiedziach) oraz "Pamiętnik z Powstania Warszawskiego" (reż. Jerzy Bielunas), z muzyką Mateusza Pospieszalskiego, "pełna ekspresji teatralna wizja tragicznych dni zamienionego w gruzy miasta, opowiedziana za pomocą współczesnych środków scenicznych".

W filmowym dorobku Emilian Kamiński ma m.in. role w "Niech cię odleci mara" Andrzeja Barańskiego (1982), "Szaleństwach panny Ewy", gdzie wystąpił jako malarz Jerzy Zawidzki (1984, reż. Kazimierz Tarnas), "Tangu z kaszlem" Jerzego Kołodziejczyka (1986, film telewizyjny), "Matce swojej matki" Roberta Glińskiego (1996), "Szatanie z siódmej klasy" Kazimierza Tarnasa (2006), komediach "U Pana Boga w ogródku" (2007) i "U Pana Boga za miedzą" (2009) Jacka Bromskiego oraz "Prostej historii o miłości" Arkadiusza Jakubika (2010).