Magda Gessler: Misja, którą mam do spełnienia
Choć Magda Gessler dostała atrakcyjną ofertę z Hiszpanii, nie zamierza porzucać naszego kraju. Ma przecież nie tylko najtrudniejsze rewolucje przed sobą. Restauratorka czuje, że w rodzimych lokalach jest jeszcze wiele do zrobienia!
Podobno to mają być najtrudniejsze "Kuchenne rewolucje". Trzy odcinki to potwierdzają, a jakie są pani wrażenia?
- Im dalej w las, tym więcej grzybów... Dostrzegam problemy, z którymi w mniejszym lub większym stopniu boryka się każdy restaurator. Oceniam możliwości takiego miejsca na podstawie własnych doświadczeń, nie ma uniwersalnej recepty. Restaurację, którą trzeba ratować, traktuję jak własną i angażuję się w pomoc tak, jakby to była moja sytuacja. "Kuchenne rewolucje" nie są prostym widowiskiem, to prawda o miejscu i ludziach, dlatego w każdym odcinku jest tyle emocji.
A z jakimi problemami najczęściej spotyka się pani w tym sezonie?
- Każda restauracja ma inny problem, trudno je sklasyfikować łącznie. Wspólnym mianownikiem może być w pewnym sensie postrzeganie restauracji przez ich właścicieli - są przekonani, że restauracja to żyła złota, nie myśląc o tym, że wybrany przez nich pomysł na życie jest bezwzględnie absorbujący. Restauracja jest jak zazdrosny partner - mamy ją na głowie dwadzieścia cztery godziny na dobę, wymaga od nas bezustannej troski i miłości. Choćbyśmy mieli najlepsze na świecie różowe okulary, to i tak prowadzenie restauracji oznacza bezustanną walkę. Czasem jest tak, że choć przez lata budujemy nasze wymarzone miejsce, po rewolucji zaczynamy budować je od podstaw, od zera.
W poprzednich sezonach w programie pojawiały się często dziczyzna, kuchnia włoska lub staropolska. Czy teraz jest jakiś "motyw przewodni'?
- Nigdy nie było "motywu przewodniego" - menu każdej restauracji dostosowuję do danego miejsca i ludzi, którzy mają je odwiedzać. Niezwykle ważny jest region, w jakim funkcjonuje restauracja, niemniej ważne są unikalne walory miejsca i zdolności załogi. Zwracam też uwagę na sytuację socjalną potencjalnych gości, bo ludzi musi być stać na to, co dane miejsce może zaproponować. Jeśli ktoś od czterdziestu z górą lat prowadzi restaurację węgierską, to przecież nie zrobię mu z jego ukochanej restauracji pizzerii. Będę się raczej starała wykorzystać taką wyjątkową sytuację i misję w Polsce zmieniając nastawienie gospodarzy, tworzyć modę na nieznaną, pyszną kuchnię. Zastanawiając się nad tym, kto może chcieć odwiedzić taką restaurację, tworzę wystrój i dopasowuję menu.
A czy odwiedza pani restauracje, które uczestniczyły w programie? Ma pani swoją ulubioną?
- Restauracje po rewolucjach traktuję jak własne dzieci. Przemierzam Polskę wzdłuż i wszerz i często zatrzymuję się w miejscach, które odwiedziłam z ekipą "Kuchennych rewolucji". Moje ulubione miejsca opisałam w swoim przewodniku "101 restauracji i hoteli w Polsce", w tym roku ukaże się kolejny i zapewniam, że obok nowo odkrytych miejsc, znajdą się w nich również moje ulubione restauracje po "Kuchennych rewolucjach".
Mówiło się także dużo o pani "transferze" do Hiszpanii do programu o hotelowych rewolucjach. Jaka jest prawda? Porzuci pani polskie "Kuchenne rewolucje"?
- Rzeczywiście, taka propozycja padła. Producenci hiszpańskiego programu byli świetnie zorientowani w liczbie i poziomie odwiedzanych przeze mnie hoteli na całym świecie, to było zaskakujące. Obecnie moim priorytetem jest praca związana z programami "Kuchenne rewolucje" i "Master-Chef". "Kuchenne..." to dla mnie więcej niż show, to filozofia pomagania ludziom i poważna misja, którą mam do spełnienia. Wciąż przekonuję się jak bardzo jest ten program w Polsce potrzebny i choć skutecznie zmieniamy oblicze polskich restauracji, to sporo jeszcze zostało do zrobienia. Propozycja Hiszpanów była ciekawa, przemyślana i inspirująca. Odczuwam satysfakcję myśląc o tym, jak moja praca postrzegana jest na świecie. Cieszę się, że apetyt na Magdę Gessler stale rośnie - nie tylko w Polsce.
Rozmawiał Wojciech Skrok
Nie przegap swoich ulubionych filmów i seriali! Kliknij i sprawdź nasz nowy program telewizyjny!
