Agnes Varda we Wrocławiu

Jej najnowszy film - autobiograficzny kolaż, nakręcony z okazji 80-tych urodzin - "Plaże Agnes", weźmie udział w tegorocznym międzynarodowym konkursie "Filmy o Sztuce". Reżyserka będzie obecna na polskiej premierze filmu i spotka się z publicznością (pokazy 28 i 29 lipca 2009).

W swojej filmowej autobiografii zabiera widzów w podróż poprzez kolejne wewnętrzne pejzaże. Oglądamy plaże symbolizujące jej dzieciństwo w Belgii, małżeństwo z Jacquesem Demy (reżyserem "Parasolek z Cherbourga"), feministyczne lata walki, podróże, emocje towarzyszące powstaniu kolejnych filmów. W tym filmowym pamiętniku reżyserka zaklina przeszłość, pokazuje zdjęcia rodzinne, fragmenty filmów, inscenizuje kluczowe w jej życiu wydarzenia, a wszystko opatruje autoironicznym komentarzem.

Agnes Varda, reżyserka raz klasyczna, innym razem awangardowa. Zbuntowana hipiska i enfant terrible - zawsze mówi to, co myśli. Feministka i wielbicielka inspirującej ją rodziny. Autorka i producentka (Ciné-Tamaris). Kinopisarka.

Urodziła się w Brukseli, w rodzinie o greckich korzeniach. Najmilsze chwile dzieciństwa spędziła na plażach Północy, w Ostendzie i Knokke-leZoute. Mieszkała na kutrze we francuskim Sete. Karierę zaczynała jako fotoreporterka, pracowała dla Théâtre National Pupulaire Jeana Vilara. Zadebiutowała w 1956 roku filmem "La Pointe Courte", nie mając żadnego doświadczenia warsztatowego. Dziennikarze Cahiers du Cinéma uznali go za nowatorskie dzieło, które zapowiada nowy nurt - francuską Nowa Falę. Realizacja następnych filmów - głośnej "Cléo od 5 do 7", a następnie prowokacyjnego "Szczęścia" umocniła pozycję Vardy w środowisku nowofalowców. W 1962 roku poślubiła znanego francuskiego reżysera Jacques'a Demy'ego.

Wiosną 1967 roku wyjechała z nim do Stanów Zjednoczonych na amerykański przegląd ich filmów. Za granicą udało jej się zrealizować dwa dokumenty: "Wujek Yanco i Czarne pantery" oraz eksperymentalną fabułę "Lions Love". Po powrocie do Francji i czteroletniej przerwie w pracy nakręciła dokument o swoich sąsiadach Dagerotypy - od paryskiej ulicy Daguerre'a, na której mieszka od lat.

W 1977 roku Varda zaskoczyła francuską widownię mocnym feministycznym filmem Jedna śpiewa, druga nie. W 1979 wraz z mężem znowu wyjechała do Ameryki. Nakręciła tam dokumentalną opowieść o muralach "Mur murs" i fabułę "Documenteur" o porzuconej przez mężczyznę Francuzce, żyjącej w Los Angeles z synem. W 1984 roku zrealizowała imitującą dokument fabułę, nagradzaną w 1985 roku Złotym Lwem na festiwalu w Wenecji - "Bez dachu i praw" z Sandrine Bonnaire w roli głównej. Dwa lata później jej współpraca z aktorką i piosenkarką Jane Birkin zaowocowała filmami "Agnes V. o Jane B." i "Kung-fu Master".

W latach 90., po śmierci Demy'ego zrealizowała o nim trzy wspomnieniowe filmy: fabułę "Kuba z Nantes" oraz dokumentalne "Panienki miały 25 lat" i "Świat Jacques'a Demy". Jest autorką żartobliwej fantazji "Sto i jedna noc z okazji stulecia kina". W 2000 roku zachwyciła francuską widownię i międzynarodową krytykę skromnym, nakręconym cyfrową kamerą dokumentem "Zbieracze i zbieraczka", uzupełnionym o suplement "Zbieracze i zbieraczka... dwa lata później".

Agnes Varda była bohaterką jednej z retrospektyw podczas 6. edycji festiwalu Era Nowe Horyzonty.

W czasie tegorocznego festiwalu pokazanych zostanie ponad 250 pełnometrażowych filmów z 45 krajów. Wśród nich międzynarodowe konkursy: "Nowe Horyzonty" oraz "Filmy o sztuce" oraz konkurs "Nowe filmy polskie"; współczesne kino szwedzkie i kanadyjskie, złota era kina węgierskiego; retrospektywy: kanadyjskiego ekscentryka Guya Maddina, tajwańskiego wizjonera Tsai Ming - Lianga, szwedzkiego mistrza Jana Troella, nowojorskiej eksperymentatorki Jennifer Reeves oraz polskich twórców: Krzysztofa Zanussiego i Piotra Dumały. Będą także pokazy filmów niemych z muzyką na żywo, koncerty w klubie festiwalowym oraz wystawy. Do Wrocławia przyjedzie ponad 450 reżyserów filmowych, aktorów, producentów i dystrybutorów filmowych z Polski i z zagranicy.

Zobacz zapowiedź festiwalu Era Nowe Horyzonty: