Nominowany do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej? Jake Gyllenhaal (Robert Graysmith) został okrzyknięty jednym z najbardziej obiecujących aktorów swojego pokolenia. Dzięki swym przejmującym i różnorodnym rolom zwrócił na siebie uwagę widzów i krytyków.
W 2006 roku zdobył nagrody dla najlepszego aktora drugoplanowego od Brytyjskiej Akademii Sztuki Filmowej i Telewizyjnej (BAFTA) oraz National Board of Review, otrzymał także nominacje do Oscara? i nagrody SAG za poruszającą kreację w filmie Anga Lee Brokeback Mountain.
Gyllenhaal obecnie bierze udział w produkcji filmu Gavina Hooda zatytułowanego Rendition, w którym gra wraz z Meryl Streep, Alanem Arkinem, Reese Witherspoon i Peterem Sarsgaardem. Film opowiada o agencie CIA działającym na Bliskim Wschodzie, który podważa zasadność swojego zadania po zaobserwowaniu, jak intensywnie tajna policja przesłuchuje podejrzanego o związek z samobójczym zamachem bombowym.
Na swoim koncie ma też takie filmy, jak: Jarhead: Żołnierz Piechoty Morskiej Sama Mendesa z Jamie'em Foxxem i Peterem Sarsgaardem, Dowód Johna Madsena z Anthonym Hopkinsem i Gwyneth Paltrow, Życiowe rozterki Miguela Artety z Jennifer Aniston i Johnem C. Reillym, Mila księżycowego światła Brada Silberlinga z Dustinem Hoffmanem i Susan Sarandon, Pięknie i jeszcze piękniej Nicole Holofcener z Catherine Keener, kultowy przebój Richarda Kelly'ego: Donnie Darko oraz Dosięgnąć kosmosu Joe'ego Johnstona z Chrisem Cooperem i Laurą Dern.
Na deskach teatru Gyllenhaal zagrał w odświeżonej sztuce Kennetha Lonergana "This Is Our Youth" z Anną Paquin i Haydenem Christensenem. Sztuka była wystawiana na londyńskim West Endzie przez osiem tygodni, a Gyllenhaal zdobył za swoją rolę nagrodę teatralną dziennika Evening Standard dla wybitnego debiutanta.
Mający na swym koncie szeroki wachlarz różnorodnych ról filmowych MARK RUFFALO (inspektor David Toschi) jest jednym z najbardziej rozchwytywanych aktorów Hollywood. Ostatnio zakończył zdjęcia do filmu Reservation Road wytwórni Focus Features, w którym zagrał także Joaquin Phoenix. Film jest oparty na bestsellerowej powieści opisującej losy dwóch ojców znajdujących się po przeciwnych stronach sprawy wypadku drogowego, którego sprawca zbiegł. Zagrał również w Where the Wild Things Are w reżyserii Spike'a Jonze oraz w filmie Margaret wyreżyserowanym przez Kennetha Lonergana, z Anną Paquin i Mattem Damonem.
Studio Phoenix Pictures, które wyprodukowało film Zodiak, ogłosiło, że zakupiło prawa do powieści zatytułowanej "The Brass Wall", w adaptacji której zagra także Ruffalo. Wcieli się w rolę działającego pod przykrywką policjanta, który infiltruje mafijną rodzinę Lucchesich w Nowym Jorku, chcąc rozwiązać sprawę zabójstwa miejskiego strażaka.
W 2006 r. Ruffalo zadebiutował na Broadwayu w odświeżonej sztuce Clifforda Odetsa zatytułowanej "Awake and Sing!", którą wystawi Lincoln Center Theater. Za rolę w tej sztuce Ruffalo otrzymał nominację do nagrody Tony w kategorii "najlepszy aktor w sztuce teatralnej". W dramacie, którego akcja rozgrywa się za czasów Wielkiej Depresji, wyreżyserowanym przez Bartletta Shera ("The Light in the Piazza"), Ruffalo zagrał rolę weterana II wojny światowej, który podczas walk stracił nogę. W sztuce zagrali również Ben Gazzara, Zoe Wanamaker i Lauren Ambrose. Ruffalo niedawno pojawił się w filmie Wszyscy ludzie króla z Seanem Pennem, Kate Winslet i Jude'em Law.
Ruffalo był odtwórcą romantycznej roli u boku Reese Witherspoon w filmie Jak w niebie wyprodukowanym przez wytwórnię Dreamworks. Wcześniej zagrał w Zakładniku wraz z Tomem Criuse'em i Jamie'em Foxxem. W Zakładniku Ruffalo grał oficera policji Los Angeles ścigającego płatnego mordercę, w którego rolę wcielił się Tom Cruise. Był też odtwórcą roli w filmie Już tu nie mieszkamy, który zyskał sobie przychylność krytyków na Festiwalu Filmowym w Sundance w 2004 r. Ruffalo zagrał tam wraz z Naomi Watts, Peterem Krause'em i Laurą Dern; był również producentem wykonawczym tego dramatu ukazującego konsekwencje niewierności, która przytrafia się dwóm małżeństwom.
Ruffalo pojawił się w komedii romantycznej wytwórni Columbia/Tri Star Dziś 13, jutro 30, w której zagrał główną rolę u boku Jennifer Garner. Wystąpił również w Zakochanym bez pamięci, gdzie zagrał wraz z Jimem Carreyem, Kirsten Dunst, Kate Winslet, Elijah Woodem i Tomem Wilkinsonem.
W 2003 r. Ruffalo pojawił się wraz z Meg Ryan w filmie Tatuaż Jane Campion. W tym samym roku zagrał w niezależnym filmie Moje nowe życie, którego autorką scenariusza i reżyserką była Isabel Coixet, a w rolach głównych pojawili się Sarah Polley i Scott Speedman.
Ruffalo zebrał pochwały krytyków w 2000 r. za rolę w filmie Kennetha Lonergana Możesz na mnie liczyć, z udziałem Laury Linney i Matthew Brodericka. Za swoją rolę zdobył nagrodę dla najlepszego aktora na Festiwalu Filmowym w Motrealu w 2000 r. oraz nagrodę New Generation od Los Angeles Film Critics Association. Wyprodukowany przez Martina Scorsese film zyskał sobie uznanie krytyków w całym kraju, a szczególnie dobrze został odebrany na Festiwalu Filmowym w Sundance w 2000 r., gdzie otrzymał dwie najważniejsze nagrody festiwalowe.
Wśród innych filmów z udziałem Ruffalo znajdziemy: Ostatni bastion, Szyfry wojny, XX/XY, To wciąż mój mąż, Przejażdżka z diabłem, Klub 54, Sejfmeni, The Last Big Thing, Fish in the Bathtub i Mieszkanie numer 12.
Korzenie aktorskie Ruffalo znajdują się w teatrze, gdzie po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę, grając w pozabroadwayowskiej produkcji "This Is Our Youth" napisanej i wyreżyserowanej przez Kennetha Lonergana, wcielając się w rolę, za którą otrzymał nagrodę Lucille dla najlepszego aktora. Ruffalo zdobył kilka nagród za inne role, w tym nagrody Dramalogue i Theater World Award. W 2000 r. Ruffalo wystąpił w pozabroadwayowskiej produkcji "The Moment When", napisanej przez zdobywcę Nagrody Pulitzera i Tony Award Jamesa Lapine'a.
Ruffalo - scenarzysta, reżyser i producent - był współautorem scenariusza do niezależnego filmu The Destiny of Marty Fine, który otrzymał wyróżnienie na Festiwalu Filmowym Slamdance w Park City (Utah). Ponadto wyreżyserował kilka sztuk i jednoaktówek. W 2000 r. wyreżyserował oryginalną sztukę Timothy'ego McNeila zatytułowaną "Margaret" w Hudson Backstage Theatre w Los Angeles.
W telewizji Ruffalo wystąpił między innymi w The Beat stacji UPN, serialu dramatycznym stworzonym przez nagrodzonego Oscarem? Barry'ego Levinsona i zdobywcę nagrody Emmy Toma Fontanę, Drugmi dniu świąt oraz w filmie stacji TNT Houdini: Believe.
Ruffalo mieszka obecnie w Los Angeles.
ROBERT DOWNEY JR. (Paul Avery) stał się jednym z najbardziej szanowanych aktorów w Hollywood. Downey otrzymał nominację do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej? i zdobył nagrodę BAFTA (Brytyjskiej Akademii Filmowej) w kategorii "najlepszy aktor" za tytułową rolę w filmie Chaplin wyprodukowanym w 1992 r.
Downey ostatnio zagrał w filmie Fur wraz z Nicole Kidman, zainspirowanym życiem Diane Arbus, słynnej fotograf, której zdjęcia zyskały rozgłos na początku lat 60. Wraz z Rosario Dawson zagrał w opartym na powieści Dito Montiela filmie A Guide to Recognizing Your Saints. Uczestniczył także w produkcji tego filmu.
Downey wystąpił też (przetworzony do postaci animowanej za pomocą techniki rotoskopowej) w letnim przeboju roku 2006 zatytułowanym Przez ciemne zwierciadło, opartym na książce Philipa K. Dicka. W filmie wyreżyserowanym przez Richarda Linklatera zagrali również Keanu Reeves, Winona Ryder i Woody Harrelson, grając postacie żyjące w wypełnionej narkotykami i paranoicznej przyszłości przypominającej nieco wizję z orwellowskiego "Roku 1984".
W 2005 r. Downey zagrał w nominowanym do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej? filmie Good Night and Good Luck, wyreżyserowanym przez George'a Clooneya. Wystąpił także w komedii akcji zatytułowanej Kiss Kiss, Bang Bang, w reżyserii Shane'a Blacka, z Valem Kilmerem w jednej z głównych ról.
W październiku 2003 r. Downey zagrał w dwóch bardzo różnych filmach: w Śpiewającym detektywie, który jest musicalem, dramatem i jednocześnie remake'iem popularnego przeboju telewizji BBC pod tym samym tytułem, w którym Downey zaśpiewał i zatańczył obok Adriena Brody'ego, Katie Holmes i Robina Wrighta-Penna, a także w Gothice z Halle Berry i Penelope Cruz, w którym Downey wcielił się w rolę psychiatry pracującego w szpitalu psychiatrycznym.
Downey zadebiutował w telewizji w 2001 r., gdy dołączył do obsady serialu telewizji Fox Ally McBeal w roli prawnika Larry'ego Paula, za którą otrzymał Złoty Glob w kategorii "najlepsza męska rola drugoplanowa w serialu, miniserialu lub filmie fabularnym nakręconym dla telewizji", a także nagrodę Screen Actors Guild za najlepszą rolę męską w serialu komediowym. Ponadto Downey był nominowany do nagrody Emmy w kategorii "najlepsza męska rola drugoplanowa w serialu komediowym".
W 2000 r. Downey wystąpił z Michaelem Douglasem i Toby'em Maguire'em w filmie Cudowni chłopcy wyreżyserowanym przez Curtisa Hansona. W owym komediodramacie Downey wcielił się w postać biseksualnego agenta literackiego. W kwietniu 2000 r. pojawił się wraz ze Steve'em Martinem i Eddie'em Murphym w przeboju komediowym Wielka Heca Bowfingera.
We wrześniu 1999 r. zagrał w filmie Czarne i białe, napisanym i wyreżyserowanym przez Jamesa Tobacka, wraz z Benem Stillerem, Elijah Woodem, Gaby Hoffman, Brooke Shields i Claudią Schiffer. Czarne i białe to film o grupie białych nastolatków i ich wycieczkach w realia życia czarnych hiphopowców mieszkających w Harlemie. W styczniu 1999 r. został czarnym charakterem, grając u boku Annette Bening i Aidana Quinna w filmie W moich snach wyreżyserowanym przez Neila Jordana.
W 1998 r. Downey zagrał wspólnie z Tommym Lee Jonesem i Wesleyem Snipesem w obrazie Wydział pościgowy wyreżyserowanym przez Stuarta Bairda oraz z Heather Graham i Natashą Gregson Wagner w chwalonym przez krytyków filmie Two Girls and a Guy wyreżyserowanym przez Jamesa Tobacka.
W 1997 r. Downey wystąpił w Fałszywej ofierze Roberta Altmana wraz z Kennethem Branaghem, Daryl Hannah i Embeth Davitdz, a także w Tej jednej nocy w reżyserii Mike'a Figgisa z udziałem Wesleya Snipesa i Nastassji Kinski.
Na swoim koncie ma między innymi takie filmy, jak: Czas przemian, Ryszard III, Urodzeni mordercy, Na skróty, The Last Party, Babka z zakalcem, Air America, Wszystko jest możliwe, Samotny w obliczu prawa, Bądź dobry Johnny, Mniej niż zero, Podrywacz artysta, Powrót do szkoły, Dziewczyna z komputera, Firstborn i Pound, w którym zadebiutował jako aktor fabularny (reżyserem tego filmu był Robert Downey Sr.).
23 listopada 2004 r. Robert Downey Jr. wydał nakładem Sony Classic Label swoją debiutancką płytę zatytułowaną "The Futurist". Jego zmysłowy głos można w usłyszeć w ośmiu oryginalnych utworach składających się na album.
ANTHONY EDWARDS (inspektor William Armstrong) jest prawdopodobnie najlepiej znany ze swej roli doktora Marka Greene'a w kultowym serialu Ostry dyżur. Za swą postać przepracowanego, ale zaangażowanego lekarza izby przyjęć Edwards otrzymał cztery nominacje do nagrody Emmy w kategorii "najlepsza główna rola męska w serialu dramatycznym". Edwards zdobył trzy nagrody Screen Actors Guild (w kategoriach: "najlepsza rola męska w serialu dramatycznym" w 1996 r. oraz "najlepsza obsada" w 1998 r. i 1999 r.). W roku 1998 r. został nagrodzony Złotym Globem.
Wśród innych jego niedawnych ról należy wymienić Thunderbirds, Polish Brothers, Northfork dla Paramount Classics i Miłosną hipnozę, w którym to filmie pełnił rolę producenta wykonawczego wspólnie ze swą spółką produkcyjną Aviator Films. Jego firma wyprodukowała także film dla telewizji NBC, zatytułowany Borderline, w którym zagrała Sherry Stringfeld.
Edwards zagrał w ponad 20 filmach fabularnych, spośród których należy szczególnie wspomnieć o pamiętnej roli Goose'a w przeboju Top Gun. Inne filmy na jego koncie to: Gra w serca, Klient, Magiczna mila, Mr. North, Sokoły, Smętarz dla zwierzaków II, Gorączka delty, Pękająca tama, Pewna sprawa, Mam cię!, Zemsta frajerów w raju, Serce do jazdy i Beztroskie lata w Ridgemont High.
Edwards zadebiutował jako reżyser filmem Charley's Ghost Story, będącym współczesną adaptacją utworu Marka Twaina, w którym zagrali Cheech Marin i Linda Fiorentino.
Wcielając się z rolę całkowicie odmienną od tej granej w Ostrym dyżurze, Edwards wystąpił wraz z Erikiem Robertsem w filmie telewizji Hallmark Entertainment zatytułowanym Z zimną krwią. Film oparty na prawdziwych wydarzeniach udokumentowanych w klasyku Trumana Capote opowiada historię dwóch przestępcach, którzy brutalnie mordują rodzinę farmerów z Kansas, oraz o dochodzeniu, które prowadzi do wykonania na nich wyroku śmierci. W filmie tym, wyreżyserowanym przez Jonathana Kaplana, Edwards wcielił się w rolę niesławnego Dicka Hickcocka.
Wśród innych ról telewizyjnych Edwardsa warto wspomnieć o postaci zmuszonego do życia w sztucznym świecie nadwrażliwego prawnika, granej przez niego wychwalanym przez krytyków serialu Przystanek Alaska. Zagrał również w serialu It Takes Two wraz z Richardem Crenną, Patty Duke i Helen Hunt. Edwards wystąpił również w filmie telewizji Showtime zatytułowanym Sexual Healing, za który otrzymał nominację do nagrody Cable Ace w kategorii "najlepszy aktor", a także w filmach El Diablo, Hometown Boy Makes Good, W pogoni za złotem, High School USA i The Killing of Randy Webster.
Urodził się i wychował w Santa Barbara jako najmłodszy z pięciorga rodzeństwa. Jego miłość do aktorstwa rozwinęła się dzięki kontaktowi z teatrem, a zanim skończył 16 lat, miał już na swoim koncie występy w kilkudziesięciu musicalach i sztukach.
Edwards jest zaangażowany w działalność dobroczynną organizacji Project Angel Food, Cure Autism Now (CAN) oraz Los Angeles Youth Network, która prowadzi schronisko dla bezdomnej młodzieży w Hollywood.
BRIAN COX (Melvin Belli) jest wielokrotnie nagradzanym aktorem teatralnym, kinowym i telewizyjnym. Jest "weteranem", który wystąpił w ponad 50 filmach fabularnych. Ostatni zagrał w Biegając z nożyczkami Ryana Murphy'ego, chwalonym przez krytyków filmie Wszystko gra Woody'ego Allena, Red Eye Wesa Cravena oraz w kasowej kontynuacji thrillera Krucjata Bourne'a, w której ponownie wcielił się w rolę graną w 2002 r. w przeboju Tożsamość Bourne'a. Niedawno zagrał w trzeciej serii odcinków przeboju serialowego telewizji HBO zatytułowanego Deadwood i spędził osiem miesięcy na londyńskim West Endzie, gdzie grał w sztuce Toma Stopparda "Rock'n'Roll".
Cox otrzymał nominacje do nagród AFI i Independent Spirit za pracę nad docenionym przez krytyków niezależnym filmie L.I.E. oraz otrzymał wspólnie z innymi nominację do nagrody Screen Actors Guild (SAG) dla obsady za film Adaptacja Spike'a Jonze. Na długiej liście filmów, w których brał udział, ma między innymi obrazy: Troja, X-Men 2, 25. godzina, Krąg, Debiutant, Afera naszyjnikowa, Gra o miłość, Rushmore, W akcie desperacji, Bokser, Kolekcjoner, Waleczne serce, Rob Roy, Tajna placówka i Mikołaj i Aleksandra. Był także pierwszym aktorem, który zagrał dr. Hannibala Lectera w filmie Michaela Manna Łowca.
W telewizji Cox zagrał przejmującą postać Hermanna Goeringa w miniserialu Norymberga, za którą zdobył nagrodę Emmy i był nominowany do Złotego Globu i nagrody SAG. Otrzymał nominację do Emmy za gościnna rolę w serialu komediowym Frasier. Ponadto Cox wystąpił w wielu znaczących projektach telewizyjnych, zarówno w USA, jak i w wielkiej Brytanii, m.in. Blue/Orange, Długość geograficzna, Witness Against Hitler, Grushko, Orzeł Sharpe'a, Strzelcy Sharpe'a, Six Characters in Search of an Author, Carl May i jego żony, The Lost Language of Cranes, Murder by Moonlight, Florence Nightingale i Król Lir.
Urodzony w Szkocji Cox uczył się w londyńskiej Academy of Music and Dramatic Arts i zagrał w kilkudziesięciu sztukach na deskach teatrów londyńskich, nowojorskich i szkockich. Był wielokrotnie nagradzany za swoje dokonania teatralne - zdobył nagrody Olivier Awards za role w sztukach "Rat in the Skull" oraz "Titus Andronicus" (Tytus Andronikus), nagrody dramatyczne British Theatre Association dla najlepszego aktora za pracę w "The Taming of the Shrew" (Poskromienie złośnicy) i "Strange Interlude", a także nominacje do nagrody im. Lucille Lortel oraz Drama Desk i Outer Critics Circle za sztukę "St. Nicholas".
Ponadto Cox dowodził takimi produkcjami teatralnymi, jak: "I Love My Life", "Mrs. Warren's Profession", "The Philanderer", "The Master Builder" i "Richard III" (Ryszard III). Zadebiutował jako reżyser telewizyjny w uznanym przez krytyków dramacie więziennym telewizji HBO zatytułowanym Oz.
Cox jest również płodnym pisarzem - jest autorem dwóch książek niebeletrystycznych zatytułowanych "The Lear Diaries" i "Salem to Moscow: An Actor's Odyssey". Pisywał do działu o sztuce i rozrywce dziennika New York Times, jest także autorem wielu artykułów dla innych czasopism.
Na początku 2003 r. wkład Coxa w sztukę został uhonorowany przez królową Elżbietę II, która nadała mu tytuł Komandora Imperium Brytyjskiego. W 2006 r. brytyjski Empire Magazine uhonorował jego osiągnięcia filmowe, przyznając mu nagrodę Empire Icon.
ELIAS KOTEAS (sierżant Jack Mulanax) na początku swej kariery został zaangażowany przez Francisa Forda Coppolę do filmów Kamienne ogrody i Tucker. Koteas następnie wystąpił w filmie Petera Mastersona Pełnia księżyca w Blue Water, a później został wybrany do głównej roli w wybuchowym obrazie Malarek Rogera Cardinalsa, w którym wcielił się z autentyczną postać dziennikarza śledczego Victora Malarka. Za swą poruszającą rolę Koteas zdobył dwie pierwsze nominacje do nagrody Genie (kanadyjski odpowiednik Oscara) dla najlepszego aktora.
Koteas okazał się międzynarodową sensacją po zagraniu roli w filmie Crash: Niebezpieczne pożądanie - bardzo kontrowersyjnym obrazie Davida Cronenberga analizującym seksualną prowokację i alienację, który otrzymał nagrodę specjalną na Festiwalu Filmowym w Cannes w 1996 r. Koteas kilkakrotnie pracował z jednym z najznamienitszych reżyserów kanadyjskiego pochodzenia, Atomem Egoyanem, dla którego zagrał w filmie Likwidator, Exotica, za który otrzymał nominację do nagrody Genie dla najlepszego aktora drugoplanowego oraz w obrazie Ararat, za rolę w którym został uhonorowany nagrodą Genie w kategorii "najlepszy aktor drugoplanowy".
Koteas był także chwalony za role w filmach: Hit Me Stevena Shainberga, będącym współczesną adaptacją powieści Jima Thompsona "A Swell Looking Babe", Gattaca a Umą Thurman, Ethanem Hawke i Jude'em Law, W sieci zła - thrillerze o zjawiskach nadprzyrodzonych Gregory'ego Hoblita z Denzelem Washingtonem, Uczeń Szatana Bryana Singera, Pełnia życia z Holly Hunter i Dannym DeVito, nominowanym do Oscara Cienka czerwona linia Terrence'a Malicka, Nowokaina ze Steve'em Martinem i Heleną Bonham Carter, Uciec przed śmiercią z Andie MacDowell i Adrienem Brodym oraz Najwspanialsza gra w dziejach wyreżyserowanym przez Billa Paxtona.
Wśród nadchodzących premier z jego udziałem są Strzelec Antoine'a Fuquy, Skinwalkers Jamesa Isaaca oraz Chronicles w reżyserii Davida Finchera.
Role telewizyjne Koteasa to między innymi: nominowany do nagrody Emmy Przemyt, oryginalny film stacji HBO Strzał w serce, w którym aktor wciela się w postać seryjnego mordercy Gary'ego Gilmore'a, rola w filmie HBO Słodkie czasy z grana Johnem Turturro i Mary-Louise Parker oraz bolesny dramat rodzinny Hortona Foote'a zatytułowany The Habitation of Dragons.
Koteas zagrał w wielu produkcjach teatralnych, m.in. w "Hot `N' Throbbing" Pauli Vogel na deskach Signature Theatre, "Kiss of the Spider Woman" w Yale Repertory Theatre oraz "True West" wystawianym na Broadwayu, a wyreżyserowanym przez Matthew Warchusa.
Koteas jest absolwentem American Academy of Dramatic Arts i członkiem prestiżowego Actors' Studio.
CHLOË SEVIGNY (Melanie) grała rolę zakonnicy w afrykańskiej wiosce zdziesiątkowanej przez AIDS w filmie 3 Needles, wyreżyserowanym przez Thoma Fitzgeralda, który był także autorem scenariusza. W filmie udział wzięły także Lucy Liu i Stockard Channing.
Sevigny gra jedną z żon poligamistek mieszkających współcześnie w stanie Utah w chwalonym przez krytyków serialu HBO zatytułowanym Trzy na jednego, wyprodukowanym przez spółkę Playtone Entertainment należącą do Toma Hanksa i Gary'ego Goetzmana. W serialu występują także Bill Paxton, Jeanne Tripplehorn i Harry Dean Stanton.
Ostatnio widzowie mogli ją oglądać w filmie Sisters, będącym remake'iem horroru Briana De Palmy, w reżyserii Douglasa Bucka, wyprodukowanym przez Eda Pressmana. Film Lying, w którym Sevigny zagrała wraz z Leelee Sobieski, wyreżyserowany i napisany przez M. Blasha, zadebiutował na Festiwalu Filmowym w Cannes w 2006 r. w ramach przeglądu Directors' Fortnight.
Widzowie mogli także zobaczyć Sevigny w filmach: Broken Flowers Jima Jarmuscha z Billem Murrayem, Mrs. Harris o morderstwie dr. Hermana Tarnowera, pomysłodawcy diety Scarsdale, Dogville z Nicole Kidman, Jeremym Daviesem i Paulem Bettany, thrillerze Demon Lover w reżyserii Oliviera Assayasa, w którym zagrali także Connie Nielson i Charles Berling, Pierwsza strona u debiutującego reżysera Billy'ego Raya, wraz z Haydenem Christensenem, Steve'em Zahnem i Peterem Sarsgaardem, Party Monster wyprodukowanym przez Killer Films i wyreżyserowanym przez Fentona Baileya i Randy'ego Barbato, z Macaulayem Culkinem, Sethem Greenem, Natashą Lyonne, Dylanem McDermottem i Marilynem Mansonem, Nie czas na łzy wyprodukowanym przez Killer Films, za który otrzymała nominacje do Oscara, Złotego Globu i nagrody SAG, zdobyła nagrodę Independent Spirit i Golden Satellite, została także wyróżniona przez National Society of Film Critics oraz przez zrzeszenia krytyków filmowych z Los Angeles, Bostonu i Chicago, Mapa świata z Sigourney Weaver i Julianne Moore, American Psycho opartym na kontrowersyjnej powieści Breta Eastona Ellisa, z Christianem Bale'em, Julien: Donkey Boy, który jest improwizowanym projektem wyprodukowanym zgodnie z wytycznymi Dogmy 95, Trees Lounge w reżyserii Steve'a Buscemiego, Skrawki, w którym także zaprojektowała kostiumy, Rytmy nocy w reżyserii Whita Stillmana oraz w Dzieciakach, docenionym przez krytyków, bardzo kontrowersyjnym obrazie Larry'ego Clarka, który był jej filmowym debiutem.
INFORMACJE O FILMOWCACH
DAVID FINCHER (reżyser) zadebiutował jako reżyser filmowy w 1992 r. obrazem Obcy 3. W 1995 r. wyreżyserował film Siedem, ponurą i cyniczną opowieść o dwóch detektywach (granych przez Brada Pitta i Morgana Freemana) starających się wyśledzić seryjnego zabójcę, którego morderstwa wiedzione są siedmioma grzechami głównymi. Oryginalna, makabryczna opowieść detektywistyczna scenarzysty Andrew Kevina Walkera okazała się przebojem kasowym, który na całym świecie zarobił ponad 300 milionów dolarów. Pomysłowe podejście filmowców oraz sekwencje tytułowe i końcowe miały wpływ na inne filmy z gatunku thrillerów, kryminałów i filmów grozy.
Dwa lata później Fincher wyreżyserował Grę z Michaelem Douglasem i Seanem Pennem - mroczną opowieść przygodową ukazującą wyalienowanego biznesmena z San Francisco, który od swojego młodszego brata otrzymuje niezwykły prezent, dzięki któremu staje się przypadkowym uczestnikiem gry, która przejmuje jego życie. W 1999 r. ponownie spotkał się z Bradem Pittem na planie filmu Podziemny krąg, będącego filmową adaptację powieści Chucka Palahniuka o dwóch mężczyznach, który otwierają klub przeznaczony wyłącznie do męskich bójek na pięści. Film, w którym zagrali także Edward Norton i Helena Bonham Carter, zyskał rozgłos wśród krytyków, został okrzyknięty jednym z najbardziej wpływowych filmów swoich czasów i spowodował powstanie prawdziwych podziemnych kręgów.
W 2002 r. wyreżyserował film Azyl z Jodie Foster, Forestem Whitakerem, Dwightem Yoakamem oraz ze znanym mu już z Podziemnego kręgu Jaredem Leto. Przebój kinowy, w którym pokazano pomysłowe sposoby wykorzystania grafiki komputerowej, opowiadał o losie samotnej matki i jej córki, które ukryły się w bezpiecznym pokoju nowego domu, gdy włamali się do niego przestępcy chcący odnaleźć zagubioną fortunę.
Fincher obecnie reżyseruje na zlecenie wytwórni Paramount film The Curious Case of Benjamin Button zaadaptowany na podstawie opowiadania F. Scotta Fitzgeralda, z Bradem Pittem i Cate Blanchett w rolach głównych.
Zanim Fincher zajął się reżyserowaniem filmów fabularnych, w 1986 r. założył ze wspólnikami spółkę Propaganda Films.
JAMES VANDERBILT (scenarzysta/producent) nabył prawa do ekranizacji książki Roberta Graysmitha zatytułowanej "Zodiac" i w ciemno napisał scenariuszową adaptację - ryzykowny ruch, prze który tylko trzy jego scenariusze doczekały się produkcji. Młody scenarzysta, którego Esquire Magazine nazwał "nieustraszonym", wyprodukował scenariusz we współpracy z producentem Zodiaka Bradleyem J. Fischerem, po tym jak obaj nakręcili thriller Sekcja 8., drugi z wyprodukowanych scenariuszy Vanderbilta, wyreżyserowany przez Johna McTiernana, w którym główne role zagrali John Travolta i Samuel L. Jackson.
Napisał i koprodukował Sekcję 8. w 2003 roku, w tym samym, w którym napisał swój pierwszy wyprodukowany scenariusz do horroru Gdy zapada zmrok, oraz Witajcie w dżungli, film akcji wyreżyserowany przez Petera Berga, z udziałem Christophera Walkena i The Rock.
Vanderbilt w tej chwili adaptuje pamiętnik amerykańskiego szefa ds. walki z terroryzmem Richarda Clarke'a zatytułowany "Against All Enemies". Ponownie nawiązał współpracę z Bergiem przy produkcji filmu The Losers - przygodowej opowieści o grupie czarnoskórych agentów CIA, którzy pozbywają się zdrajców wystawiających zespół na cel morderców.
Swój pierwszy scenariusz zatytułowany "48 Hours" sprzedał jeszcze zanim ukończył studia dla scenarzystów na Uniwersytecie Południowej Kaliforni.
Jest potomkiem Corneliusa Vanderbilta, potentata transportowego i kolejowego, który zbudował swoje imperium biznesowe w XIX wieku.
ROBERT GRAYSMITH (pisarz) jest autorem bestsellerowych książek "Zodiac", "Zodiac Unmasked", "The Sleeping Lady", "The Murder of Bob Crane", na podstawie której powstał film Auto Focus z Gregiem Kinnearem, "Unabomber: A Desire To Kill", "The Bell Tower: A True Detective Story of Gas-lit San Francisco" oraz "Amerithrax". W tej chwili przygotowywany jest 39. dodruk książki "Zodiac", która sprzedała się już w ponad 400 milionach egzemplarzy na całym świecie, natomiast "Zodiac Unmasked" jest dodrukowywany po raz siódmy.
Sześciokrotnie nominowany do Nagrody Pulitzera Graysmith, który w 1973 r. wygrał nagrodę Foreign Press Club, a w 1976 r. World Population Contest, spędził 20 lat, pracując dla San Francisco Chronicle, Oakland Tribune i Stockton Record jako ilustrator oraz rysownik polityczny i dziennikarz, którego materiały były drukowane w prasie w całym kraju. Jego prace były publikowane w magazynie Time, Newsweeku, New York Timesie, Washington Post, Chicago Tribune i Los Angeles Timesie. Wywiad z nim dotyczący jego pracy zamieściły U.S. News and World Report. Pisywał również do USA Today. Graysmith ma swoje oryginalne rysunki w zbiorach Smithsonian Institute oraz w bibliotekach prezydenckich im. Trumana, Nixona, Reagana i LBJ. Jego rysunek dotyczący energii słonecznej wisi w biurze gubernatora Kalifornii.
Oryginalne prace jego autorstwa mają w swoich prywatnych zbiorach Henry Kissinger, John Wayne, Joan Crawford, prezydenci Nixon, Ford, Carter, Truman i Reagan, sędzia Sądu Najwyższego William O. Douglas, Jimmy Durante, senator Paul McCloskey, senator John Connally, wiceprezydent Spiro Agnew, senator Barry Goldwater, gubernator Kalifornii Jerry Brown, gubernator Ronald Reagan i wydawca dziennika New York Times Punch Schulzburger.
Po otrzymaniu tytułu licencjata sztuk pięknych California College w Oakland Graysmith rozpoczął swoją karierę prasową jako rysownik japońskiego pisma Tachikawa Marauder, w którym rysował ilustracje sportowe i komiksy oraz tworzył całostronicowy felieton rysynkowy w latach 1958-1959. W latach 1964-1965 pracował jako rysownik sportowy i asystent działu sportowego w Oakland Tribune, a w latach 1965?1968 pracował dla Stockton Record jako etatowy artysta, autor komiksów sportowych i specjalista od retuszu fotografii. W latach 1968-1983 był rysownikiem politycznym San Francisco Chronicle, współpracującym bezpośrednio z wydawcą. Rysował ilustrowane historie do działów wiadomości i rozrywki oraz mapy, a w tym czasie byl sześciokrotnie nominowany przez gazetę do Nagrody Pulitzera. Od tego czasu ukazało się sześć jego książek o prawdziwych zbrodniach.
Pisząc książki, Graysmith odkrył nowe informacje związane z nierozwikłanymi sprawami, przeprowadził 200 wywiadów, wyśledził zaginionych świadków, ofiary, które przeżyły i potencjalnych podejrzanych. Ilustrował książki skomplikowanymi szkicami, mapami, wykresami, tworzył też okładki. Graysmith doskonalił swoje zdolności śledcze przez 10 lat, gdy prowadził badania do książki. Obecnie wielu detektywów zajmujących się sprawą publicznie przyznaje, że główny podejrzany wskazany w książkach, skazywany za rozboje i nieżyjący już przestępca był tak długo poszukiwanym seryjnym mordercą.
Jego książka "The Murder of Bob Crane" wydana przez Crown Publishers, dotycząca nierozwiązanego zabójstwa gwiazdora serialu komediowego Hogan's Heroes Boba Crane'a została zaadaptowana na potrzeby kina w filmie Auto Focus, w którym Graysmith pojawił się po raz pierwszy jako autor książki, na podstawie której nakręcono film.
Graysmith ma na swym koncie wiele nieopublikowanych książek, które nadal są w przygotowaniu, w tym "Shooting Zodiac" o przekazywaniu znicza obsesji, gdy filmowcy sami zaangażowali się w dochodzenie podczas kręcenia zdjęć do filmu.
