D. J. CARUSO (Reżyser)
Jest absolwentem uniwersytetu Pepperdine, karierę w przemyśle filmowym rozpoczął od stanowiska asystenta producenta. Wkrótce potem zaproponowano mu wyreżyserowanie noweli Cyclops, Baby, do której scenariusz napisał Scott Rosenberg. Nowela zdobyła w roku 1996 liczne nagrody na festiwalach filmowych na całym świecie. Caruso zajął się potem produkcją filmu Strefa zrzutu, z udziałem Wesley’a Snipesa. Po sukcesie tego filmu Caruso objął stanowisko producenta wykonawczego kolejnego filmu fabularnego, Na żywo, w którym w roli głównej wystąpił Johnny Depp.
W roku 1997 Caruso był producentem wykonawczym doskonałego filmu telewizyjnego Rebound, nominowanego do nagrody Image. Nieco później wyreżyserował cztery odcinki serialu telewizyjnego High Incydent, którego producentem wykonawczym był Steven Spielberg.
Niedługo potem Caruso rozpoczął współpracę z weteranem Hollywood, scenarzystą Frankiem Darabontem. Wyreżyserował film Black Cat Run według jego scenariusza. Film ten był najlepiej ocenianym filmem telewizyjnym stacji HBO w 1998 roku.
W roku 2002 Caruso wyreżyserował film Jezioro Salton, nakręcony dla wytwórni Castle Rock Entertainment, główną rolę zagrał w nim Val Kilmer. Film otrzymał dobre recenzje, chwalono zwłaszcza grę aktorów i doskonałe zdjęcia. Caruso wyreżyserował także kilka odcinków seriali Smallville, The Shield i Robbery Homicide Division Michaela Manna.
MARK CANTON (producent)
Prezes i przewodniczący rady nadzorczej firmy Atmosphere Entertainment MM LLC, od ponad dwóch lat jest jedną z najważniejszych postaci świata filmu, dzięki powstało ponad 300 filmów fabularnych..
Canton piastował stanowisko prezesa do spraw produkcji wytwórni Warner Bros., wcześniej był prezesem Columbia Tristar Motion Picture Companies. W roku 1997 stworzył własną firmę producencką, The Canton Company. Na początku roku 2002 został wspólnikiem w firmie Artists Production Group, rok potem objął tam stanowisko prezesa i przewodniczącego rady nadzorczej. W grudniu 2003 roku, wraz z Markiem Kimsey’em z firmy Daedalus Media Partners, stworzył nową firmę - Atmosphere Entertainment. To nowa firma producencka, dysponująca bardzo bogatym zapleczem finansowym, która stanie się jednym z głównych graczy na rynku produkcji filmowych i telewizyjnych.
Pierwszym filmem, jaki w roli producenta Canton Company zrealizował dla Warner Bros. Pictures był przebój okresu Świąt Bożego Narodzenia Jack Frost, w którym w roli głównej zagrali Michael Keaton (Batman) i Kelly Preston (Jerry Maguire). Kolejnym filmem był remake kultowego filmu angielskiego Get Carter, wyreżyserowany przez Stephena Kay’a (Last Time I Committed Suicide), w którym wystąpili laureaci nagrody Akademii Sylvester Stallone (Rocky) i Michael Caine (Wbrew regułom) a także Rachel Leigh Cook (She’s All That) i Miranda Richardson (Jeździec bez głowy). Wkrótce potem Warner Bros. wyprodukowało film Czerwona planeta, wyreżyserowany przez Antony’ego Hoffmana, z udziałem Vala Kilmera (Gorączka), Carrie-Anne Moss (Matrix), Toma Sizemore’a (Szeregowiec Ryan) i nagrodzonego Oskarem Terranca Stampa.
Canton po raz pierwszy pracował dla Warner Bros. w roku 1980, zajmowal wtedy stanowisko wiceprezesa do spraw produkcji. W roku 1983 piastował już stanowisko starszego wiceprezesa, a w roku 1985 prezesa do spraw produkcji światowej. W tym czasie studio zrealizowało, między innymi, filmy z cyklu Barman i serię Zabójcza broń. Dzięki jego trafnym decyzjom na ekrany kin weszły dzieła niezwykle utalentowanych twórców. Mowa o Timie Burtonie i filmach Pee Wee’s Big Adventure, Batman, Sok z żuka, nagrodzonym Oskarem filmie Wożąc panią Daisy i dziele Martina Scorsese’a Chłopcy z ferajny. Canton wyprodukował także filmy Robin Hood: Książe złodziei, Purpurowy deszcz, Above the Law, Czarownice z Eastwick, Misja i Uznany za niewinnego.
Canton w roku 1991 zrezygnował z pracy w Warner Bros., przeszedł do należącej do Sony Pictures Entertainment wytwórni Columbia Picture, gdzie objął stanowisko prezesa. W roku 1994 był już prezesem Columbia TriStar Motion Picture Companies, odpowiadał w tym czasie za wszystkie aspekty produkowania filmów w wytwórniach Columbia Pictures, Triumph Films, a także za strategię biznesową i kontrakty firmy Columbia TriStar.
Niedługo po rozpoczęciu pracy w SPE, Canton zdecydował się zmienić strukturę zarządzania, marketingu i dystrybucji firm, należących do tej firmy. W tym okresie na ekrany kin weszły jedne z najlepszych filmów ostatnich dziesięciu lat, takie jak: Ludzie honoru, Dzień świstaka, Na linii ognia, Drakula, Bad Boys, System, Leon Zawodowiec, Piąty element i Jumanji. Inne filmy, które powstały w tym okresie, to: nagrodzony Oskarem film Rozważna i romantyczna, Wichry namiętności, Miłość ma dwie twarze, Ich własna liga, Fly Away Home, Bezsenność w Seattle, Poetic Justice, Wiek niewinności, Małe kobietki, Okruchy dnia i Skandalista Larry Flynt. W późniejszym okresie, pod jego kierownictwem powstały następujące filmu – Oskarowy Lepiej być nie może, z udziałem Jacka Nicholsona i Helen Hunt; uhonorowany nagrodą Akademii Jerry Maguire, z rolami Toma Cruise’a i Cuby Gooding Jr.; Men in Black, z Willem Smithem i Tommy Lee Jonesem; romantyczna komedia z Julią Roberts Mój chłopak się żeni; thriller Anaconda; film Wolfganga Petersena Air Force, z udziałem Harrisona Forda. Dodatkowo Canton rozpoczął produkcję filmów Koszmar minionego lata, Żołnierze kosmosu, Zorro, Godzilla i Mamuśka, w którym wystąpiły Julia Roberts i Susan Sarandon.
Za pośrednictwem Atmosphere Entertainment Canton kontroluje rozmaite projekty filmowe, znajdujące się na różnych etapach produkcji. Dwa z tych filmów wejdą na ekrany w pierwszej połowie tego roku. Pierwszy z nich to Złodziej życia, drugim jest film Godsend, w którym wystąpili Robert De Niro, Rebecca Romijn-Stamos i Greg Kinnear.
Canton, który jest producentem wykonawczym serialu telewizyjnego Jack and Jill, pracuje obecnie nad produkcją nowego serialu Final Justice, który nadawany będzie przez CBS i Spelling Television. Zajmuje się także pracami nad kilkoma innymi projektami telewizyjnymi.
Canton urodził się w Nowym Jorku, w 1971 ukończył z wyróżnieniem Uniwersytet Los Angeles, został członkiem honorowym stowarzyszenia absolwentów tej uczelni. Aktywnie zajmuje się działalnością charytatywną, piastuje liczne stanowiska honorowe w organizacjach dobroczynnych i społecznych.
BERNIE GOLDMANN (producent)
W latach 1998-2001 piastował stanowisko prezesa do spraw produkcji firmy Village Roadshow Pictures Entertainment. W tym czasie pod jego kierownictwem wyprodukowano filmy Matrix, Dzień próby, Swordfish, Ocean’s Eleven: niebezpieczna gra, Showtime, Kosmiczni kowboje, Totalna magia, Depresja gangstera, Miss Agent, Złoto pustyni, Błękitna głębia, Troje do tanga, Plotka, Czerwona planeta, Walentynki, Twarda laska, Agencie podaj łapę, Mroczna dzielnica i Queen of the Damned.
W latach 1993 -1998, Goldmann był starszym zastępcą prezesa do spraw produkcji wytwórni Walt Disney Pictures, w tym czasie nadzorował realizację i produkcję filmów Mój ulubiony Marsjanin, Mystery, Alaska, Blank Check, Tom and Huck, Homeward Bound II, Rocket Man, I’ll Be Home for Christmas i Człowiek przyszłości.
Goldmann wcześniej pracował w firmie Steve Tisch Company, gdzie zaczynał od stanowiska asystenta producenta, osiem lat później zajmował tam stanowisko prezesa. W tym czasie był producentem wykonawczym filmów Corrina, Corrina, Bad Influence, Heart Condition, Soul Man and Victim of Love.
Goldmann pracował ostatnio nad filmem fabularnym wytwórni Warner Bros. Pictures Looney Tunes: Back in Action.
BRUCE BERMAN (producent wykonawczy)
W roku 1984 zatrudnił się w wytwórni Warner Bros. Pictures, gdzie objął stanowisko kierownicze w dziale produkcji, w 1988 awansowano go na szefa tego działu. We wrześniu 1989 roku objął stanowisko prezesa do spraw produkcji filmowych, dwa lata później natomiast stanowisko prezesa do spraw produkcji światowej. W tej roli pracował do maja 1996. Pod jego egidą Warner Bros. wyprodukowała i dystrybuowała następujące filmy: Uznany za niewinnego, Chłopcy z ferajny, Robin Hood – Książe złodziei, Wożąc panią Daisy, Batman Forever, Stan oblężenia, Malcolm X, Bodyguard, JFK, Ścigany, Dave, W sieci, Raport Pelikana, Epidemia, Klient, Czas zabijania i Twister. W maju 1996 Berman założył firmę Plan B Entertainment, firmę produkcyjną związaną umowami z Warner Bros. Pictures.
W lutym 1998 roku Berman otrzymał stanowisko prezesa firmy Village Roadshow Pictures. Ta australijska firma, oddział Village Roadshow Ltd., w ciągu kolejnych pięciu lat zrealizuje bądź już zrealizowała, w porozumieniu z Warner Bros. Pictures ponad 60 nowych filmów (umowa kończy się w 2007 roku). Wszystkie filmy będą dystrybuowane przez Warner Bros. Pictures.
Niektóre ze zrealizowanych już filmów to Totalna magia, z udziałem Sandry Bullock i Nicole Kidman; Depresja gangstera, w którym wystąpili Robert De Niro i Billy Crystal; Matrix, w którym w rolach głównych widzieliśmy Keanu Reevesa i Laurence’a Fishburne’a; Piekielna głębia, z Samem Jacksonem; Złoto pustyni, z udziałem George’a Clooney’a; Kosmiczni kowboje, w których wystąpili Clint Eastwood i Tommy Lee Jones; Miss Agent, z udziałem Sandry Bullock i Benjamina Bratta; a także Koty i psy. W ramach umowy zrealizowano także filmy Dzień próby, z udziałem nagrodzonego Oskarem Denzela Washingtona i Ethana Hawke’a; Ocean’s Eleven: niebezpieczna gra, z udziałem George’a Clooney’a, Brada Pitta i Julii Roberts; Depresja gangstera; Dwa tygodnie na miłość, w którym wystąpili Sandra Bullock i Hugh Grant; a także Matrix reaktywacja i Matrix rewolucje.
Jednym z ostatnich filmów, które Berman produkował, to doskonale przyjęty thriller Rzeka tajemnic, wyreżyserowany przez Clinta Eastwooda, z rolami Seana Penna i Tima Robbinsa. Producent pracuje obecnie nad sequelem filmu Ocean’s Eleven - Ocean’s Twelve, a także nad filmem Catwoman, w którym w roli głównej gra Halle Berty. Jego kolejny projekt to film Cats & Dogs 2: Tinkles’ Revenge, który do kin wejdzie w roku 2005.
DANA GOLDBERG (producent wykonawczy)
Zaczęła pracować w Village Roadshow Pictures cztery lata temu. Pracowała przy realizacji filmów Catwoman, z udziałem Halle Berry, Happy Feet, w reżyserii George’a Millera i Ocean’s Twelve, w reżyserii Stevena Soderbergha.
Przed rozpoczęciem pracy w Village Roadshow Pictures, Goldberg przez trzy lata pracowała wraz z Barrym Levinsonem i Paulem Weinsteinem w firmie Baltimore/Spring Creek Picture, gdzie zajmowała stanowisko wiceprezesa do spraw produkcji. Karierę w show businessie rozpoczęła od stanowiska asystentki w wytwórni Hollywood Pictures.
DAVID HEYMAN (producent wykonawczy)
Znany jest jako producent filmów Harry Potter i kamień filozoficzny i Harry Potter i komnata tajemnic.
Hayman kształcił się w Anglii i w USA, swoją karierę rozpoczął na stanowisku młodszego producenta, pracował przy realizacji filmu Ragtime Milosza Formana, a także A Passage to India Davida Leana. Heyman w 1986 roku przeprowadził się do Los Angeles, otrzymał stanowisko kierownika kreatywnego wytwórni Warner Bros. Pictures. Pracował nad filmami, takimi jak Goryle we mgle i Chłopcy z ferajny. Pod koniec lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku przeniósł się do innej firmy, został wiceprezesem United Artists. Jeszcze później został producentem niezależnym. Pierwszym filmem, jaki zrealizowała jego firma, był Juice w reżyserii Ernesta Dickensona, w którym wystąpili Tupac Shakur i Omar Epps. Heyman zrealizował wtedy kilka filmów, w tym takie klasyki niskobudżetowego kina, jak The Daytrippers, w reżyserii Grega Mottoli, w którym wystąpili Liev Schreiber, Parker Posey, Hope Davis, Stanley Tucci i Campbell Scott.
Heyman powrócił do Wielkiej Brytanii w 1997 roku. Założył tu firmę Heyday Films, której celem działania jest współpraca pomiędzy firmami producenckimi ze Stanów Zjednoczonych i Europy, które wspólnie mogą produkować nawet bardzo drogie filmy.
Po światowym sukcesie filmu Harry Potter i kamień filozoficzny, Heyday Films otworzyło biuro w Los Angeles. Heyman został uhonorowany tytułem najlepszego producenta roku 2003.
Obecnie producent pracuje nad realizacją adaptacji komiksu The Exec, w reżyserii Christophera Nolana (Memento), a także nad filmem The Curious Incident of the Dog in the Night-time, którego reżyserem i scenarzystą będzie Steve Kloves. Heyman pracuje także na planie najnowszych części cyklu o Hardym Porterze - Harry Potter i więzień Azkaban i Harry Potter i Czara ognia, których produkcja zakończy się w kwietniu tego roku.
ALAN C. BLOMQUIST (współproducent)
Był ostatnio producentem wykonawczym filmu Starsza pani musi zniknąć, w którym wystąpili Drew Barrymore i Ben Stiller. To samo stanowisko zajmował podczas prac nad filmem Czekolada w reżyserii Lasse Hallstroma. Oprócz uznania krytyków i widzów, Czekolada została nagrodzona pięcioma nominacji do nagrody Akademii, w tym dla najlepszego filmu. Był to kolejny już film, podczas realizacji którego Blomquist współpracował ze znamym reżyserem Hallstromem – ich wcześniejsze dzieła to Wbrew regułom (nominowany do siedmiu nagród Akademii) i Co gryzie Gilberta Grape’a.
Inne filmy, które Blomquist produkował, to Szkoła stewardess i Blue Collar Comedy Tour: The Movie (który w plebiscycie widzów kanału Comedy Central został wybrany najlepszym wyświetlanym tam filmem), Gra o miłość, Między piekłem a niebiem, z Robinem Williamsem (który zdobył Oskara za najlepsze efekty wizualne), a także Spawn, Małą księżniczkę, Myszy i ludzie i Everybody's All-American. Blomquist był także producentem remake’u kultowego filmu z roku 1971 Znikający punkt, w którym wystąpił Viggo Mortensen.
Zanim objął stanowisko producenta, Blomquist pracował w departamentach produkcji rozmaitych filmów fabularnych i telewizyjnych. Był pierwszym asystentem reżysera podczas realizacji filmu akcji Żelazny orzeł, zajmował stanowisko kierownika produkcji drugiej ekipy podczas prac nad filmami La Bamba Taylora Hackforda i Uncle Buck Johna Hughesa. Otrzymał nagrodę Emmy za wyprodukowanie dokumentu The War between the Classes dla telewizji ABC.
Blomquist produkuje filmy przeznaczone dla szerokiego odbiorcy, poruszające interesujące tematy. Obecnie zajmuje się kilkunastoma projektami, będącymi na rozmaitych etapach przygotowań bądź realizacji. Wśród nich znajdują się: Jef, Nights Like This – romantyczna komedia o kurator muzealnej i jej spotkaniu z duchem dwunastowiecznego rycerza, Young Claus, opowieść o chłopcu, który został Świętym Mikołajem. Film wyreżyseruje Jerry Reese (The Brave Little Toaster).
Blomquist mieszka w Los Angeles, jego żona, Rebecca Carpenter, również pracuje w przemyśle filmowym. Mają siedemnastoletnich bliźniaków, Sama i Willa i roczną córeczkę, Annikę.
JON BOKENKAMP (scenarzysta)
Pochodzi z Kearney, w stanie Nebraska. Ukończył z wyróżnieniem wydział filmowo-telewizyjny Uniwersytetu Południowej Kalifornii.
Świeżo po otrzymaniu dyplomu Bokenkamp napisał scenariusz, a następnie wyreżyserował film dokumentalny After Sunset: The Life and Times of the Drive-In Theater, o którym Leonard Maltin pisał, że to „wspaniały opis mniej znanej części Ameryki”. Film był wyświetlany na licznych festiwalach filmowych, a obecnie regularnie pojawia się na kanale telewizyjnym American Movie Classics.
Po zakończeniu prac nad tym filmem, Bokenkamp napisał scenariusz do thrillera psychologicznego Preston Tylk (znanego także pod tytułem Bad Seed). Film, w którym role główne zagrali Luke Wilson i Dennis Farina, wszedł na ekrany kin jesienią roku 2000. Był to debiut Bokenkampa w roli reżysera filmu fabularnego.
Już po napisaniu scenariusza Złodzieja życia Bokenkamp ukończył kolejne scenariusze, między innymi adaptację bestsellerowej powieści Michaela Connelly’ego Chasing the Dime, thriller Perfect Strangers (w którym wystąpi Julia Roberts) i dramat Need, w którym zobaczymy Diane Lane.
MICHAEL PYE (autor powieści)
To brytyjski pisarz, dziennikarz prasowy i telewizyjny, historyk, którego kariera zawodowa rozpoczęła się od stanowiska reportera w edynburskim The Scotsman. W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku zajmował się głównie pisaniem i redagowaniem artykułów dla gazety London Sunday Times, a jednocześnie prowadził własny program telewizyjny. Następnie przeprowadził się na Wyspy Bahama – od tej pory twierdzi, że mieszkanie w raju podatkowym bez żadnych dochodów to wielka pomyłka. Kolejnym miejscem, gdzie zagrzał miejsca na dłużej, był Nowy Jork – pisał tam artykuły dla rozmaitych gazet wydawanych w Wielkiej Brytanii (na temat kultury dla Daily Telegraph, o polityce dla The Scotsman), w tym samym czasie pisał także artykuły na rozmaite tematy, dla pism takich jak Esquire, Geo, Atlantic Monthly i New York Times Magazine.
Pye jest autorem trzech książek – przynajmniej do tylu się przyznaje: Taking Lives, The Drowning Room, opowiadającą historię pierwszej prostytutki w Nowym Jorku z czasów kolonialnych i – najnowszej - The Pieces from Berlin, opowieści o starym, powszechnie szanowanym handlarzu antyków, a także o cenie, jaką przyszło mu zapłacić, gdyż zapomniał, że cała jego fortuna powstała w latach wojny dzięki okradzeniu zaprzyjaźnionych z nim Żydów. Inne książki jego autorstwa to The Movie Brats (współautorem jest Lynda Myles), w której opisano Martina Scorsese, Stevena Spielberga i George’a Lucasa, oraz Maximum City, będąca historią Nowego Jorku, dającą odpowiedź na pytanie, w jaki sposób tak niewiele początkowo znaczące miasto stało się obecnym centrum wszechświata. Pye przetłumaczył na angielski doskonałą powieść Jeana-Jacquesa Schuhla Ingrid Caven, opowiadającą o niemieckiej śpiewaczce i gwieździe filmowej.
Pye zajmuje się obecnie jakimiś ciemnymi sprawkami, które światu przedstawia jako kończenie nowej powieści. Będzie ona opowiadać historię największego zbrodniarza dziewiętnastego wieku – co prawda jedynie wymyślonego. Przygotowuje się także do wygłoszenia przemówienia na kongresie niemieckich akademików – oczywiście, jeśli termin tego spotkania nie będzie kolidował z premierą Złodzieja życia.
TOM SOUTHWELL (kierownik produkcji)
Ponownie współpracuje z D.J. Caruso, wcześniej to samo stanowisko zajmował podczas realizacji filmów reżysera Jezioro Salton Sea i Black Cat Run. Był także storyboardzistą podczas prac nad filmami Na żywo i Strefa zrzutu.
Oprócz kierowania produkcją, Southwell zajmował się licznymi innymi obowiązkami, związanymi z pracą nad filmami – był dyrektorem artystycznym, artystą konceptualnym, ilustratorem i grafikiem. Stanowisko dyrektora artystycznego zajmował podczas produkcji filmu Wielki Joe¸ nadzorował też ekipę do spraw efektów specjalnych podczas realizacji filmu Krytyczna decyzja.
Jako artysta konceptualny brał udział w pracach nad filmami X-Men, Pluto Nash, Man on the Moon, Dr Dolittle, U.S. Marshals, Twilight, Adwokat diabła, Na żywo, Mission: Impossible, The Sandlot, Człowiek demolka, Heart & Souls, Under Siege, Linia życia, Gremlins rozrabiają i Major League.
Jako grafik i/lub ilustrator pracował przy realizacji filmów Numer stulecia i Raport mniejszości. W tej samej roli uczestniczył przy pracach nad filmami Egzekutor, Nagi instynkt, Sułtani westernu, Arachnophobia, Zabójcza broń 2, Kolor purpury, Miłość, szmaragd i krokodyl i Łowca robotów.
Southwell ma tytuł magistra sztuki, otrzymany na nowojorskiej uczelni Pratt Institute, studiował także w nowojorskiej New Rochelle Academy.
AMIR MOKRI (operator)
Urodził się w Iranie, uczęszczał do Emerson College w Bostonie. Po zakończeniu nauki Mokri wstąpił do Amerykańskiego Instytutu Filmowego. Współpracował z reżyserem Waynem Wangiem przy produkcji kilku filmów - The Joy Luck Club, Life is Cheap...But Toilet Paper is Expensive, Eat a Bowl of Tea and Slamdance.
Inne filmy, nad którymi pracował, to Bad Boys II, Jezioro Salton (film wyreżyserował reżyser Złodzieja życia D. J. Caruso), Don’t Say A Word, An Eye for an Eye, Coyote Ugly, Freejack, Pacific Heights, Whore, Blue Steel, Queens Logic i House of the Rising Sun.
ANNE V. COATES (montażystka)
Była pięciokrotnie nominowana do Oskara, nagrodę Akademii otrzymała za montaż mistrzowskiego dzieła Davida Leana Lawrence z Arabii. Montażystka nadzorowała także remasterowanie filmu, jakiemu poddano to dzieło w 1989 roku.
Coates otrzymała nominacje do Oskara za filmy Out of Sight, Na linii ognia, Człowiek-Słoń i Becket, za ten ostatni otrzymała także nominację do nagrody A.C.E. Amerykańskiej Gildii Montażystów Filmowych.
Coates urodziła się w Reigate, w hrabstwie Surrey, w Anglii. Do USA, gdzie mieszka obecnie, przyjechała, by zmontować film Arnolda Schwarzeneggera Rekiny podziemia. Wśród licznych nagród, jakie otrzymała, znajduje się nagroda A.C.E. przyznana za całokształ osiągnięć zawodowych, podobna nagroda przyznana przez Brytyjski Instytut Filmowo-Telewizyjny, nagroda Crystal i British Woman in Film Lifetime Achievement Award.
Inne filmy, przy których powstaniu Coates miała udział, to: Niewierna, Słodki listopad, Erin Brokovich; Wyśniona namiętność; Out to Sea; Striptease; Pontiac Moon; Greystoke: Legenda Tarzana, władcy małp; The Horse's Mouth; Tunes of Glory; Orzeł wylądował; Congo; Chaplin; What About Bob?; I Love You To Death; brała także udział w montażu filmów Ragtime i Those Magnificent Men in Their Flying Machines. Coates była także producentką i montażystką filmu The Medusa Touch.
Coates uhonorowano Orderem Imperium Brytyjskiego, przyznanym jej przez Królową w styczniu tego roku.
PHILIP GLASS (kompozytor)
Jest jednym z najbardziej nowatorskich współczesnych kompozytorów filmowych. Artysta urodził się w Baltimore, w stanie Maryland, naukę muzyki zaczął w wieku sześciu lat, mając osiem zaczął uczyć się gry na flecie. W wieku 15 lat przyjęto go na Uniwersytet Chicago.
Od dzieciństwa pragnął zostać kompozytorem, w tym celu po otrzymaniu dyplomu przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie wstąpił do renomowanej Julliard School. Mając 23 lata przeprowadził się do Paryża, gdzie przez dwa lata intensywnie uczył się pod kierownictwem Nadii Boulanger. W Paryżu zwrócono się do niego z propozycją współpracy z indyjskim muzykiem Ravim Shankarem. Po powrocie do Nowego Jorku wpływy muzyki wschodu uwidoczniły się w jego własnych kompozycjach.
W roku 1974 Glass zajął się pracą nad kiloma nowatorskimi pomysłami, napisał w tym czasie muzykę dla swojej grupy muzycznej The Philip Glass Ensemble, współpracował także z zespołem Mabou Mines Theater, którego był współzałożycielem. Okres ten znalazł swój najpełniejszy wyraz w kompozycji Music in Twelve Parts, a także w operze Einstein on the Beach, napisanej przez niego wraz z Robertem Wilsonen w 1976 roku.
Po napisaniu Einsteina Glass rozszerzył swój repertuar, zajął się muzyką operową, taneczną, teatralną, kameralną, orkiestralną i filmową. Za muzykę do filmu Martina Scorsese'a Kundun otrzymał nominację do Oskara. Muzykę do filmu Petera Weira Truman Show nagrodzono Złotym Globem. Jednym z jego ostatnich dzieł jest muzyka do filmu Stephena Daldry’ego The Hours, za którą otrzymał nominacje do nagród Złotego Globu i Oskara, muzyka ta zdobuła także nagrodę imienia Anthony’ego Asquitha. Kompozytor brał także ostatnio udział w pracach nad dokumentalnym filmem The Fog of War.
Dwa lata temu Glass przedstawił swoje najnowsze dzieło, Symfonię No. 6 (Plutonian Ode) z tekstem Allena Ginsberga. Prawykonanie utworu miało miejsce w Carnegie Hall, nastąpiło w dzien 65 urodzin kompozytora. Glass napisał także niedawno operę Galileo Galilei, którą w reżyserii Mary Zimmerman wystawiono w Goodman Theatre w Chicago. Kompozytor zajmuje się obecnie nagraniami do potrzeb swojego nowego projektu, Philip on Film - Glass bierze udział w wykonywanych na żywo koncertach, do których ilustracją są filmy Koyaanisqatsi, Powaqqatsi, La Belle et La Bête, Dracula i współczesne nowele filmowe.
Kompozytor zakończył właśnie prace nad muzyką do filmu Undertow, w reżyserii Davida Gordona Greena. W roli głównej w filmie tym zobaczymy Jamie Bell.
MARIE-SYLVIE DEVEAU (projektantka kostiumów)
Zakończyła ostatnio pracę na planie filmu Mike’a Figgisa Cold Creek Manor, w którym w roli głównej wystąpił Dennis Quaid. Inne filmy, nad których powstaniem pracowała, to Levity, z kreacjami Billy’ego Boba Thorntona, Holly Hunter i Kirsten Dunst; Suma wszystkich strachów, z udziałem Bena Afflecka i Morgana Freemana; Igraszki losu Petera Chelsoma, z udziałem Johna Cusacka i Kate Beckinsale; Potęga przyjaźni Chelsoma, na planie tego filmu po raz pierwszy współpracowała z tym reżyserem; Zmęczenie materiału Mike’a Newella, z udziałem Johna Cusacka i Billy’ego Boba Thorntona; Mutant Guillermo del Toro's, w którym w roli głównej zagrała Mira Sorvino; Fly Away Home w reżyserii Carroll Ballard, z udziałem Jeffa Danielsa i Anny Paquin; Billy Madison Tamry Davis, z rolą Adama Handlera i film w reżyserii Roberta Wuhla Open Season.
Deveau uczyła się w szkole teatralnej, a jednocześnie uczęszczała na warsztaty w Brukseli i Paryżu. W roku 1987 ukończyła kanadyjską The National Theatre School. Początkowo pracowała w teatrze, zajmowała się projektowaniem dekoracji i kostiumów do przedstawień Le Placard i Mon Ete 42, wystawianych przez Conservatoire de Montreal. Była asystentką projektanta Michaela Levine’a, pracującego przy przedstawieniu Roberta LePage'a Tectonic Plates, wystawianym przez The DuMaurier World Stage, to samo stanowisko zajmowała podczas prac nad inscenizacją sztuki Mario and the Magician w reżyserii Roberta Catsona dla Canadian Opera Company.
