"Zaginione": AKTORZY
TOMMY LEE JONES (Jones)
Uhonorowany został przez Amerykańską Akademię Filmową Osarem® jako Najlepszy Aktor Drugoplanowy za swoją bezkompromisową kreację komendanta policji, Sama Gerarda w przeboju kinowym z 1994 roku „Ścigany” /The Fugitive/. Ta sama rola przyniosła mu wiele innych prestiżowych nagród i wyróżnień, w tym Złoty Glob. Trzy lata wcześniej Jones otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara® za ekranowy portret Clay’a Shawa w filmie Oliver Stone'a „J.F.K”.
Jones zdobył sobie popularność wśród widzów i uznanie krytyki za rolę przekomicznie śmiertelnie poważnego ‘Faceta w czerni’. W filmach Barry’ego Sonnenfelda “Faceci w czerni” wystąpił razem z Willem Smithem /Men in Black™ i Men in Black™II/. Zgrał także w filmie „Kosmiczni kowboje” z takimi gwiazdami jak Clint Eastwood, James Garner, Donald Sutherland, reżyserem obrazu był Eastwood. Wystąpił w dwóch filmach reżyserowanych przez Williama Friedkina – “Nożownik” /The Hunted/, z udziałem Benicio del Toro oraz „Regulamin zabijania” /Rules of Engagement/ z Samuelem L. Jacksonem. Wraz z Ashley Judd pojawił się na ekranie w „Podwójnym zagrożeniu” /Double Jeopardy/, a do roli komendanta policji Sama Gerarda powrócił w filmie „Wydział pościgowy” /U.S. Marshals/.
Jones debiutował na dużym ekranie w klasycznym już obrazem, melodramacie „Love Story” (1970). Od tego czasu, w trakcie swojej ponad trzydziestoletniej kariery ekranowej zagrał między innymi w takich filmach jak: “Oczy Laury Mars” /The Eyes of Laura Mars/, „Córka górnika” /Coal Miner's Daughter/, filmie, który przyniósł mu pierwszą nominację do Złotego Globu, „Burzliwy poniedziałek” /Stormy Monday/, „Przesyłka” /The Package/, „Liberator” /Under Siege/, „Między niebem a ziemią” /Heaven and Earth/, „Klient” /The Client/, „Urodzeni mordercy” /Natural Born Killers/, „Błękit nieba” /Blue Sky/, „Batman Forever” oraz „Cobb”. Wkrótce na ekrany wejdzie nowa komedia z udziałem aktora „Cheer Up”.
W 1995 roku Jones zadebiutował w roli reżysera telewizyjnej adaptacji książki Elmera Kelton'a „The Good Old Boys." Pierwsze próby za reżyserskim sterem powiodły się, czego dowodem było dobre przyjęcie filmu przez krytykę. Jones zagrał w nim okob takich gwiazd jak Sissy Spacek, Sama Sheparda, Frances McDormand i Matta Damona. Jego filmowy portret Hewey Calloway w "The Good Old Boys" przyniósł mu nagrodę SAG oraz dwie nominacje do nagrody ACE .
W 1983 roku, zdobył nagrodę Emmy Award dla Najlepszego Aktora za swój filmowy portret Gary’ego Gilmore’a w filmie „ The Executioner's Song." Jego praca przy miniserialu „Lonesome Dove" w 1989 roku przyniosła mu nominację do nagród Emmy i Złotego Globu za Najlepszą Pierwszoplanową Rolę Męską. Bogata filmografia telewizyjna aktora obejmuje między innymi rolę tytułową w "The Amazing Howard Hughes," produkcję American Playhouse “Kotki na gorącym blaszanym dachu” /Cat on a Hot Tin Roof/, dla HBO „The Rainmaker," koprodukcję HBO/BBC „Yuri Noshenko, KGB" i „April Morning."
W 1969 roku, debiutował na Broadway’u w sztuce Johna Osborne'a „A Patriot for Me." Na deskach scenicznych wystąpił również w „Four on a Garden" z Carol Channing i Sidem Caesarem oraz „Ulysses in Nighttown" z Zero Mostel.
Urodzony w San Saba, w stanie Texas, Jones przez krotką chwilę pracował na polach naftowych swojego ojca. Zdecydował się jednak pójść w stronę nauki – rozpoczął studia na prestiżowym Uniwersytecie Harvarda, gdzie ukończył wydział literatury i języka angielskiego.
CATE BLANCHETT (Maggie)
Od momentu ukończenia w 1992 roku Australijskiego Instytutu Sztuk Dramatycznych (Australia’s National Institute of Dramatic Art - NIDA) Cate Blanchett prowadzi intensywną współpracę z wieloma zespołami teatralnymi. Jest między innymi członkiem grupy aktorskiej Company B, do której należą również Geoffrey Rush, Gillian Jones i Richard Roxburgh. To artystyczne stowarzyszenie działające na stosunkowo luźnych zasadach pod kierownictwem Neila Armfielda ma swoją siedzibę na Belvoir St. Role, które zagrała Blanchett wraz z Company B to między innymi Miranda w „Burzy” Shakespeare’a, Ofelia w „Hamlecie” (nominacja do nagrody Green Room) i Nina w „Mewie” Czechowa oraz Rose w „The Blind Giant is Dancing”.
Wraz z grupą teatralną Sydney Theatre Company (STC) aktorka zagrała w „Top Girls” Caryla Churchilla, „Oleannie” Davida Mameta (Nagroda Rosemount dla najlepszej aktorki przyznawana przez Krytyków Teatralnych Sydney), „Sweet Phoebe” Michaela Gowa (również na deskach Croyden Wearhouse w Londynie) i „Kafka Dances” Timothy Daly’ego (Nagroda Rosemount dla najlepszej nowej aktorki przyznawana przez Krytyków Teatralnych Sydney), sztuki wystawianej także przez The Giffin Theatre Company.
Wraz z zespołem artystycznym Almeida Theatre Blanchett wystąpiła w 1999 roku jako Susan Traheren w sztuce Davida Hare’a „Plenty” wystawianej na londyńskim West Endzie.
Filmografia telewizyjna Blanchett to przede wszystkim role w miniserialach „Heartland” i „Bordertown”, oba nakręcone dla Australian Broadcasting Commission.
Pierwszą rolą aktorki w filmie fabularnym była postać Susan Macarthy w „Paradise Road” Bruce’a Beresforda, po niej zaś Lizzie w „Thank God He Met Lizzie”, anty-romantycznej komedii w reżyserii Cherie Nowlan. Za rolę tę Cate Blanchett została wyróżniona nagrodą AFI dla najlepszej aktorki drugoplanowej, jak również nagrodą Krytyków Filmowych Sydney. Kolejnym filmem z jej udziałem był „Oscar i Lucinda” w reżyserii Gilliana Armstronga, w którym aktorka zagrała u boku Ralpha Fiennesa. Rola Lizzy przyniosła jej nominację do nagrody AFI dla najlepszej aktorki.
W 1998 roku Blanchett brawurowo sportretowała królową Elżbietę I w znakomitym historycznym filmie kostiumowym „Elżbieta” /Elizabeth/ w reżyserii Shekara Kapura. Za swoją kreację aktorka otrzymała wiele prestiżowych wyróżnień, w tym nagrodę Złotego Globu, brytyjski odpowiednik Oscara® - BAFTA oraz wyróżnienia przyznawane przez Stowarzyszenie Krytyków Filmowych Chicago, Stowarzyszenie Londyńskich Krytyków Filmowych, The On-line Film Critics, Variety Critics, a także nagrodę UK Empire. Nominowana była dodatkowo do nagród Gildii Aktorów Filmowych i Academy of Motion Picture, Arts&Sciences.
W 1999 roku aktorka pracowała przy produkcji czarnej komedii o kontrolerach lotów - „Zmęczenie materiału” /Pushing Tin/ Mike’a Newella z Johnem Cusackiem i Billy Bobem Thorntonem, ekranizacji prozy Oscara Wilde’a „Mąż idealny” /An Ideal Husband/ Oscara Wilde’a w reżyserii Olivera Parkera, a także filmie „Utalentowany Pan Ripley” /The Talented Mr Ripley/ w reżyserii Anthony’ego Minghelli, za który nominowana była do nagrody BAFTA jako najlepsza aktorka drugoplanowa.
Jej filmografia to również takie tytuły jak: „Dotyk przeznaczenia” /The Gift/ w reżyserii Sama Raimi, „Człowiek, który płakał” /The Man Who Cried/ Sally Potter, który miał swoją premierę na Festiwalu Filmowym w Wenecji (nominacja dla Blanchett do nagrody Florida Critics Circle).
W 2001 roku Blanchett zagrała w filmie Barry’ego Levinsona „Włamanie na śniadanie” /Bandits/, gdzie na ekranie partnerowali jej Bruce Willis i Billy Bob Thornton. Za swoją rolę nominowana była do nagrody Złotego Globu i Gildii Aktorów Filmowych jako najlepsza aktorka drugoplanowa. W absolutnym przeboju kinowym, ekranizacji trylogii J.R.R. Tolkiena „Władca Pierścieni” /Lord of the Rings/ w reżyserii Petera Jacksona aktorka wystąpiła w roli Galadriel, Królowej Elfów.
2002 rok przyniósł aktorce kolejne role, w tym między innymi tytułową „Charlotte Grey”, w filmie wyreżyserowanym przez Gilliana Armstronga, nakręconym w oparciu o bestsellerową powieść Sebastiana Faulksa. Zagrała także u boku Kevina Space’a w „Kronikach portowych” /Shipping News/, w reżyserii Lasse Hallsroma, ekranizacji nagrodzonej Pulitzerem powieści Annie Proulux oraz „Niebie” /Heaven/ Toma Tykwera, filmie, który miał swoją premierę na Festwialu Filmowym w Berlinie.
Ostatnio aktorka wcieliła się w tytułową rolę Veroniki Guerin w opartym na faktach filmie o irlandzkiej dziennikarce zabitej w 1996 roku przez dealerów narkotyków. Reżyserem tego obrazu jest Joel Schumacher. Zakończyła także prace przy filmie Howarda Hughesa „The Aviator”, a obecnie zaangażowana jest przy najnowszej produkcji Wesa Andersona „The Life Aquatic”.
EVAN RACHEL WOOD (Lilly)
W ostatnim czasie można było oglądać aktorkę w uznanym przez krytykę dramacie „Thirteen” w reżyserii Catherine Hardwicke (współautorka scenariusza). Wood wcieliła się w nim w rolę nastolatki z problemami, której życie zaczyna wymykać się spod kontroli w momencie poznania i bliższego zaprzyjaźnienia się z niestabilną psychiczną osobą. Obraz, który miał swoją premierę na Festiwalu Filmowym w Sundance i w którym zagrali Holly Hunter, Kip Pardue i Jeremy Sisto spotkał się ze znakomitym przyjęciem ze strony zarówno widzów, jak i krytyki.
Wood zakończyła niedawno prace nad filmem „The Upside of Anger”, z udziałem Joan Allen i Kevina Costnera. Reżyserem i autorem scenariusza tego obrazu jest Mike Binder.
W 2002 roku aktorkę można było oglądać na dużym ekranie w dwóch produkcjach: komedii „Simone” z udziałem Ala Pacino oraz filmie „Little Secrets” z Vivicą A. Fox. Filmografia Wood to również takie tytuły jak: „Practical Magic” z Nicole Kidman i Sandrą Bullock, „Digging to China” Timothy Huttona oraz „Detour” z udziałem Michaela Madsena.
Aktorka wystąpiła w dobrze przyjętym przez krytykę serialu stacji ABC „Once and Again” z Selą Ward i Billym Campbellem. Ostatnio przyjęła też rolę siostrzenicy C.J Craiga w dramacie produkcji NBC „The West Wing”.
Na deskach teatralnych Wood zagrała w: „The Miracle Worker”, sztuce wystawianej przez Theatre in the Part, „Śnie nocy letniej” produkcji Shakespeare in the Park oraz „Opowieści Wigilijnej”.
Wood jest mistrzynią Tae Kwon Do - posiadaczką czarnego pasa. Mieszka w Los Angeles.
JENNA BOYD (Dot)
Młodziutka, zaledwie dziesięcioletnia aktorka jest już można by powiedzieć weteranką dużego i małego ekranu. Ma na swoim koncie między innymi takie tytuły filmowe jak: „Nożownik” /The Hunted/ Williama Friedkina z Tommym Lee Jonesem i Benicio Del Toro; „Dickie Roberts: Former Child Star” z Davidem Spadem oraz telewizyjne „Six Feet Under”, „CSI”, „Just Shoot Me” i „Carnivale”. W 2003 roku jej rola w telewizyjnym obrazie „Mary Christmas” przyniosła młodziutkiej aktorce nominację do nagrody Young Artist Award.
W wolnym czasie Boyd uprawia jazdę figurową na lodzie, a nowym hobby młodziutkiej artystki jest jazda konna.
ERIC SCHWEIG (Pesh-Chidin)
Urodził się w Kanadzie (Northwest Territories) w 1967 roku. Z pochodzenia jest w połowie Niemcem, a w połowie potomkiem Indian ze szczepu Inuit. Kiedy był jeszcze dzieckiem został adoptowany przez niemiecką rodzinę, z którą mieszkał w pobliżu Inuvik, miejscu położonym w Zachodniej Arktyce. Spędził tam swoje dzieciństwo do sześciu lat. Kiedy miał szesnaście lat postanowił się usamodzielnić, opuścił dom i zarabiał na życie zajmując się w Kanadzie wstawianiem okien. Jako aktor zadebiutował w 1987 roku, kiedy to wygrał przesłuchania do roli Szamana w produkcji teatralnej „The Cradle Will Fall” na scenie Ontario Stage. Przełomową rolą początkującego aktora była kreacja Uncasa w wyreżyserowanym przez Michaela Manna filmie „Ostatni Mohicanin” /The Last of the Mohicans/. Od tego czasu Schweig zagrał w takich filmach jak: „Szkarłatna litera” /The Scarlet Letter/, „Squanto: A Warrior’s Tale” oraz „Broken Chain” stacji TNT, a także wielu innych produkcjach fabularnych. Filmowy portret Pike’a Dextera w wykonaniu Schweiga w filmie fabularnym „Big Eden” został dostrzeżony i doceniony przez jury Outfest (2000 rok), które przyznało aktorowi nagrodę Grand Jury - Outstanding Actor Award. Aktor zagrał także w filmie Chrisa Eyre „Skins”, który miał swoją premierę na Festiwalu Filmowym w Sundance (2001) oraz obrazie „Cowboys and Indians: The J.J. Harper Story.”
Schweig jest nie tylko utalentowanym aktorem, ale również artystą plastykiem zajmującym się rzeźbą. Po wielu latach nadużywania alkoholu zdecydował się w ramach terapii odnaleźć swoje indiańskie korzenie Inuit, jak również rozpoczął tworzenie manualnych prac artystycznych pod okiem Taitańskiego rzeźbiarza Vern Etzerza oraz zmarłego już Arta Thompsona. W swoich pracach czerpał z dorobku tradycyjnej sztuki rzeźbiarskiej z rejonu Pacyfiku - zdecydował się w końcu odtworzyć sztukę rzeźbiarską typową dla swoich indiańskich przodków tj. szamańskie maski. Jego wyjątkowy, bardzo osobisty styl rzeźbiarski przyniósł mu światową sławę i uznanie. Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach znawców sztuki na całym świecie. Osoby zainteresowane pracami Schweiga mogą odwiedzić jego stronę www.eric-schweig.com.
AARON ECKHART (Brake)
Ostatnio można było oglądać aktora jako Dr. Josha Keysa w thrillerze science fiction „The Core”. Uznanie środowiska filmowego Eckhart zdobył sobie filmowym portretem George’a, lojalnego i nieco niekonwencjonalnego chłopaka Erin Brokovich (w wykonaniu Julii Roberts) w filmie Stevena Soderbergha pod tym samym tytułem. Z reżyserem Neilem Labute pracował przy: „In the Company of Men”, „Your Friends and Neighbours”, „Siostra Betty” /Nurse Betty/ oraz „Posession” z Gwyneth Paltrow. Eckhart zagrał niedawno detektywa z problemami w psychologicznym thrillerze „Suspect Zero” z udziałem Bena Kingsley’a i Carrie Ann Moss, wystąpił też w thrillerze Johna Woo „Paycheck” z udziałem Bena Afflecka i Umy Thurman. Jego filmografia to także: „The Pledge” Seana Penna z Jackiem Nicholsonem, „Any Given Sunday” Olivera Stone’a i „Molly” z Elisabeth Shue.
Pochodzący z Północnej Kalifornii Echart studiował sztukę dramatyczną i filmową na Brigham Young University, gdzie spotkał i zaprzyjaźnił się z reżyserem Neilem LaButem. Od tego czasu zagrał w wielu jego filmach, w tym wspomnianym już „In the Company of Men”.
Echart mieszka obecnie w Los Angeles.
JAY TAVARE (Kayitah)
Zagrał u boku Nicole Kidman, Rene Zellweger i Jude Law w najnowszej produkcji Anthony’ego Minghelli, dramacie z czasów Wojny Secesyjnej „Cold Mountain”. W filmie wcielił się w rolę żołnierza Konfederatów z plemienia Cherokee, który wychowywał się w górach Północnej Karoliny. Ostatnio można było oglądać aktora na ekranie kin u boku takich gwiazd jak Meryl Streep, Nicolas Cage i Chris Cooper w filmie Spike’a Jonze’a „Adaptacja” /Adaptation/.
Urodzony w Stanach Zjednoczonych Tavare większość swojego dzieciństwa spędził w Europie. Grał na aperkusji, śpiewał w kilku zespołach muzycznych, w końcu zajął się choreografią i produkcją przedstawień hiszpańskiej grupy tanecznej występującej pod nazwą Dance Warriors. Zainteresowanie ze strony Tavare przemysłem rozrywkowym doprowadziło go do udziału w kilku filmach reklamowych, a w końcu także na duży ekran.
Już po powrocie do Stanów otrzymał pierwszą propozycję pracy w filmie „Street Fighter”, nakręconym w oparciu o popularną grę komputerową. Zagrał w nim hiszpańskiego matadora, a na ekranie partnerował Jean-Claudowi Van Dammowi i Raulowi Julii. Jego kolejnym przedsięwzięciem filmowym był obraz „Executive Decision” z Kurtem Russellem i Halle Berry. Miej więcej w tym czasie Tavare zdecydował się wrócić do swoich indiańskich korzeni i bliżej zapoznać się z tradycją i kulturą rdzennej ludności Ameryki. Odbył wtedy wędrówkę po Wielkim Kanionie Kolorado. Niejako odnowiony duchowo na poważnie zajął się aktorstwem, korzystając w swoich rolach z dziedzictwa Indian. Zagrał w niezależnej produkcji „Unbowed” (nagroda dla najlepszego aktora na American Indian Film Festival), filmach „Escape to Grizzly Mountain” i „El Padrino”.
SIMON BAKER (Honesco)
Rozpoczął swoją karierę aktorską w wieku dziewięciu lat, grając w filmie „Once in a Blue Moon”. Następnie jako Charli przez trzy lata występował w serialu telewizji kanadyjskiej „North of 60”, a później również filmie fabularnym pod tym samym tytułem, a także „Another Country” i ostatnio „A Distant Drumming”. Jego kreacja młodego komika Thomasa Builds-The-Fire w filmie „Smoke Signals” przyniosła mu szerokie uznanie krytyki, podobnie jak i rola w nominowanym do Oscara® filmie Atoma Egoyana „The Sweet Hereafter”. Kreacje te zainteresowały młodym aktorem z Vancouver wielu reżyserów, co zaowocowało kolejnymi propozycjami udziału w filmach, w tym między innymi w "Shanghai Noon" oraz niezależnej produkcji fabularnej „On the Corner”, która miała swoją premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto w 2003 roku. Baker zagrał w tym filmie u boku Alexa Rice’a i J.R. Bourne’a, a była to przejmująca opowieść o młodym człowieku, który wyrusza ze swojego rezerwatu do miasta w poszukiwaniu siostry. Wciągnięty w wir miejskiego życia, nie potrafiący się w nim odnaleźć kończy na ulicy jako narkoman i męska prostytutka. Ta brawurowa kreacja zrobiła ogromne wrażenie na reżyserze Ronie Howardzie, który zdecydował się obsadzić aktora w swoim najnowszym obrazie „Zaginione”.
SERGIO CALDERON (Emiliano)
Rozpoczynał karierę w show biznesie pracując na małym i dużym ekranie w rodzinnym Meksyku. W jego filmografii znajdują się między innymi takie tytuły jak: czarna komedia „Mecanica Nacional”, psychologiczny dramat o naturze uprzedzeń „Los Caciques”, „Canoa”, „La India” oraz historyczny dramat „La Casta Divina”, żeby wymienić tylko kilka z nich. Z czasem aktor przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie wziął udział w kilku międzynarodowych produkcjach, w tym: „The Children of Sanchez” z Anthonym Quinnem i Dolores del Rio, komedii „The In-Laws” Arthura Hillera, z udziałem Petera Falka i Alana Arkina, komedii „High Risk”, adaptacji Johna Hustona klasycznej powieści Malcolma Lawry’ego „Pod wulkanem” /Under the Volcano/ z Albertem Finney’em i Jacqueline Bisset, „Old Gringo” z Jane Fondą i Gregorym Peckiem, „Blood Red”, komedii „La Chevre” i jej amerykańskim remake’u „Pure Luck”. Aktor zagrał jedną z epizodycznych, aczkolwiek zapadających w pamięć ról w filmie „Faceci w czerni” /Men in Black/.