CLINT EASTWOOD (Frankie Dunn)
To reżyser o imponującym dorobku twórczym. Jego kariera obejmuje okres czterech dekad. Zaczynał jako aktor, następnie odnalazł się w roli reżysera, aż w końcu spróbował swych sił jako producent. Nie byłoby nadzwyczajnych osiągnięć Eastwooda, gdyby nie fakt, że publiczność po prostu kocha jego filmy, co przekłada się na gigantyczne wpływy z wyświetlania jego filmów. Respekt jakim jest otaczany w przemyśle filmowym jest porównywalny z uznaniem ze strony publiczności. Clint Eastwood jest ikoną świata filmu.
Zadebiutował w 1955 podpisując kontrakt aktorski w wytwórni Universal Pictures. Ten mało obiecujący początek nie przeszkodził mu w osiągnięciu niebywałego sukcesu. Do tej pory zagrał główne role w 46 filmach (pojawił się w 57), wyreżyserował 25, wyprodukował 20. Eastwood bardzo często łączy obowiązki aktora, reżysera i producenta . Dokonał tego aż trzynaście razy. Za swą pracę otrzymał liczne dowody uznania, których liczba jest równie imponująca. W marcu 2003 roku, został uhonorowany Nagrodą za Życiowe Osiągnięcia od Gildii Aktorów Kinowych, a w kwietniu tego samego roku Henry Mancini Institute wręczył mu Hank Award, która stanowi wyróżnienie za wybitne zasługi dla amerykańskiej muzyki. W styczniu 2000 roku, otrzymał od New York’s National Board of Review Nagrodę za Życiowe Osiągnięcia Zawodowe. Nominowany był również do nagrody publiczności w kategorii ulubiona gwiazda filmowa wszechczasów w 1999 . Co więcej, w 1998 wyróżniono go także Honorowym Cezarem, nagrodą specjalnej Francuskiej Akademii Filmowej. Podobne nagrody przyznały mu także Gildia Amerykańskich Producentów Filmowych (1998), Amerykański Instytut Filmowy (1996) i Akademia Filmu i Nauki (1995).
W 2003 roku poprzedni film Eastwooda Rzeka tajemnic zadebiutował na Festiwalu Filmowym w Cannes, startując w konkursie o Złotą Palmę. Film otrzymał także sześć nominacji do Oscara (dla Najlepszego Filmu, Najlepszego Reżysera, Najlepszego Aktora Pierwszo- i Drugoplanowego, Najlepszego Scenariusza) oraz dwie statuetki Oscara (dla Najlepszego Pierwszo- i Drugoplanowego Aktora).
Eastwood ma duże szczęście do nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej. Western „Bez przebaczenia” z 1993 roku był nominowany do Oscara aż w dziewięciu kategoriach. Otrzymał zaś aż cztery nagrody (dla Najlepszego Filmu, Najlepszego Reżysera, Najlepszego Aktora Drugoplanowego i za Najlepszy Montaż). W tym samym roku Bez przebaczenia uhonorowano nagrodami Gildii Reżyserów Filmowych, Złotym Globem dla najlepszego reżysera, nagrodami dla najlepszego filmu, najlepszego reżysera, najlepszego aktora drugoplanowego i najlepszy scenariusz, przyznanymi przez Amerykańskie Stowarzyszenie Krytyków Filmowych, a także nagrodą dla najlepszego aktora drugoplanowego, przyznaną przez Nowojorskie Koło Krytyków Filmowych.
Film otrzymał także nominacje do nagrody BAFTA (w kategorii Najlepszy Film Roku) i nagrodę dla reżysera ShoWest, przyznaną mu przez Narodowe Stowarzyszenie Właścicieli Kin (ta sama organizacja przyznała Eastwoodowi w 1982 roku nagrodę Męskiej Gwiazdy Dziesięciolecia). Nie mniejsze wrażenie robią nominacje Eastwooda do nagrody dla najlepszego filmu zagranicznego, przyznane mu przez jury nagrody Cezara.
Eastwood jest częstym bywalcem festiwalu filmowego w Cannes, był przewodniczącym jury w 1994 roku, nominowano go także do nagrody Złotej Palmy dla najlepszego filmu za filmy: Biały myśliwy, czarne serce w 1990, Bird w 1988 (film otrzymał Złotą Palmę dla najlepszego aktora i za najlepszy dźwięk), i Niesamowity jeździec z 1985. Eastwood jest laureatem Złotego Globu dla najlepszego reżysera za film Bird z 1989.
Eastwood od dawna współpracuje w Muzeum Sztuki Współczesnej w Nowym Jorku, gdzie w roku 1980 odbyła się honorowa retrospektywa jego filmów, powtórzona potem w 1993 roku. Podobne imprezy zorganizowano w Kinotece Francuskiej w 1985 roku, Centrum Sztuki imienia Walkera w Minneapolis w 1990, a także w Brytyjskim Instytucie Filmowym, którego członkiem Eastwood jest od 1992.
Wszystkie te nagrody i wyróżnienia sprowadzają się do jednego – są potwierdzeniem gwiazdorskiego statusu aktora. Pisząc o jego karierze nie można nie zauważyć różnorodności podejmowanych tematów i łatwości, z jaką Eastwood zmienia się z aktora w producenta, czy reżysera. Eastwood to jedyna postać świata Hollywood, dla której zmiana ta znajduje konkretne przełożenie na wyniki finansowe realizowanych przez niego filmów.
Przedostatnim filmem Eastwooda jest Krwawa profesja, w którym zagrał rolę Terry’ego McCaleba, weterana FBI, nieustępliwie służącego sprawiedliwości, nie mającego sobie równych na polu ścigania i chwytania morderców. Krwawa profesja to dwunasty film Eastwooda, w którym aktor oprócz występowania zajmował się także reżyserią i produkcją. Była to też czterdziesta czwarta główna rola Eastwooda, a jednocześnie był to 55 film z jego udziałem. Wcześniejsze filmy, w których piastował te wszystkie role, to Kosmiczni kowboje (2000), True Crime (1998), Władza absolutna (1996), Co się wydarzyło w Madison County (1995), Bez przebaczenia (1992), Biały myśliwy, czarne serce (1989), Wzgórze złamanych serc (1987), Niesamowity jeździec (1985), Nagłe zderzenie (1983), Honkytonk Man (1982) i Firefox (1982).
Dziewięć filmów, które Eastwood reżyserował, i was których występował, to Krwawa profesja (2002), Doskonały świat (1983), Żółtodziób (1990), Bronco Billy (1980), The Gauntlet (1977), Wyjęty spod prawa Josey Wales (1976), The Eiger Sanction (1975), High Plains Drifter (1973), and Play Misty For Me (1971).
Eastwood występował w 24 filmach, których nie był reżyserem. Są to Na linii ognia (1993), Różowy cadillac (1989), The Dead Pool (1988), City Heat (1984), Tightrope (1984), Any Which Way You Can (1980), Ucieczka z Alcatraz (1979), Every Which Way But Loose (1978), Mściciel (1976), Thunderbolt and Lightfoot (1974), Siła magnum (1973), Joe Kidd (1972), Brudny Harry (1971), The Beguiled (1971), Two Mules for Sister Sarah (1970), Złoto dla zuchwałych (1970), Paint Your Wagon (1969), Tylko dla orłów (1969), Coogan’s Bluff (1968), Hang ‘Em High (1968), The Witches (1967), Dobry, zły, brzydki (1966), Za kilka dolarów więcej (1965) i A Fistful of Dollars (1964).
Eastwood występował też w telewizyjnym serialu Rawhide (1958), w którym przez sześć lat grał rolę kowboja Rowdy’ego Yatesa. W tym czasie występował gościnnie w serialach West Point (1957), Highway Patrol (1958), Maverick (1959) i Mister Ed (1962). Co ciekawe, Eastwood ponownie pracował na rzecz telewizji dopiero w 1985 roku, gdy reżyserował jeden z odcinków serialu Niesamowite opowieści Stevena Spielberga, zatytułowany Vanessa in the Garden.
W roli reżysera i producenta, nie pokazując się na ekranie, Eastwood brał udział w realizacji filmów Północ w ogrodzie dobra i zła (1996) i Bird (1988). Jako reżyser nakręcił Breezy (1973), a będąc jednocześnie producentem i aktorem Tightrope (1984). Eastwood wyprodukował także 3 filmy, których nie był ani reżyserem, ani w nich nie wystąpił. Były to: The Last of the Blue Devils (1987), Thelonious Monk: Straight, No Chaser (1989) i The Stars Fell on Henrietta (1995).
Powszechnie znane są powiązania Eastwooda z jazzem. Powiedział kiedyś: gdyby okazało się, że nie odniósłby sukcesu ani jako aktor, ani reżyser, ani producent, mógłby zostać muzykiem. W młodości, gdy dorastał w Oakland, w Kalifornii, Eastwood występował w niewielkich klubach grając na pianinie. Niektóre z najbardziej żywych wspomnień z tego okresu związane są z przyglądaniem się występom wielkich jazzmanów tamtych czasów, jak na przykład koncertom Charliego Parkera. W filmie Bird znajdują się oryginalne, zremiksowane nagrania Parkera, rozpisane ponownie przez kompozytora Lenniego Niehausa, jak również oryginalne kopie magazynów Downbeat, należące do Eastwooda.
Debiutem reżyserskim Eastwooda był film Play Misty for Me, słynny jest charakterystyczny, romantyczny motyw muzyczny z tego filmu, noszący nazwę First Time Ever I Saw Your Face, wybrany przez Eastwooda i śpiewany przez nieznaną wówczas Robertę Flack. Głównym motywem muzycznym tego filmu była kompozycja zaaranżowana przez legendarnego jazzmana Errolla Garnera. Warto zauważyć, że cała piątka klasycznych filmów z serii Brudny Harry zawiera doskonałe soundtracki jazzowe. Autorem muzyki z Brudnego Harry’ego, Siły magnum, Nagłego zderzenia i The Gauntlet, jak również z Ucieczki z Alcatraz, jest Lalo Schifrin. Doskonałe albumy ze ścieżką z filmów to praktycznie znak firmowy produkcji Eastwooda, czy to te jazzowe (Bird, Co się wydarzyło w Madison County, Północ w ogrodzie dobra i zła, czy w filmie Clint Eastwood Live At Carnegie Hall), czy też country (Every Which Way But Loose, Bronco Billy, Any Which Way You Can i Honkytonk Man). Co więcej, w dwóch kolejnych przypadkach, Eastwood, pracujący ponownie z kompozytorem Lennie Niehausem, napisał temat muzyczny. Mowa o Bez przebaczenia (Claudia’s Theme) i Co się wydarzyło w Madison County (Doe Eyes).
Najnowszy film dokumentalny Eastwooda, noszący tytuł Piano Blues, którego producentem jest Bruce Ricker, będzie stanowił zakończenie serii Martina Scorsese, zatytułowanej The Blues. Zostanie on wyemitowany w telewizji w USA w sobotę 4 października tego roku. W filmie Eastwood opowie o swej życiowej pasji, wykorzysta w tym celu unikatowe zdjęcia Art Tatum i Profesora Longhaira, w filmie znajdą się także wywiady i fragmenty koncertów Ray’a Charlesa, Pinetopa Perkinsa, Dave’a Brubecka, Marcii Ball, Jay’a McShanna, Dr. Johna i Pete’a Jolly’ego.
Eastwood, zapalony gracz w golfa, mieszka w Carmel w Kalifornii, w latach 1986 – 1988 był burmistrzem tego miasta, jest właścicielem mieszczącego się tam zajazdu Mission Ranch Inn i klubu golfowego Tehama Golf Club. Jest także współwłaścicielem znanej szkoły golfa Pebble Beach Golf Course, w czerwcu 2002 roku mianowano go na stanowisko stanowego komisarza do spraw parków.
Aktor urodził się jako Clinton Eastwood Jr. 31 maja 1930 w San Francisco, wychowywał się w Oakland w Kalifornii. Wcześniej przeprowadzał się wiele razy, gdy jego ojciec poszukiwał pracy w czasie Wielkiego Kryzysu. Doświadczenie to wywarło wpływ na całe jego życie, co otwarcie przyznaje, pomagając mu w stworzeniu szczególnego systemu wartości i poszanowania pracy.
Clint Eastwood jest, prawdopodobnie, najbardziej oszczędnym filmowcem, zarówno jeśli chodzi o czas, jak i o pieniądze. Kręci filmy, uwielbia to robić, doskonale zna się na całym procesie produkcyjnym i nie lubi wydawać ani dolara ponad to, co konieczne. Kiedy nie zajmuje się produkcją kolejnego filmu, żyje sobie spokojnie w Carmel wraz z żoną Diną Ruiz Eastwood (z którą ożenił się 31 marca 1996) i córką Morgan (urodzoną 12 grudnia 1996).
HILARY SWANK (Maggie)
Urodzona w Bellingham w stanie Washington została nagrodzona Oscarem za rolę Teeny Brandon w Nie czas na łzy. Za tę kreację aktorka otrzymała również Złotego Globa dla najlepszej aktorki, nagrodę nowojorskich krytyków i wiele innych wyróżnień.
Zadebiutowała w filmie Buffy. Potem wystąpiła w m.in. w The Next Karate Kid. Ostatnio zagrała w The Gift z Cate Blanchett i Keanu Reevsem w reżyserii Sama Raima, Bezsenności Christophera Nolana z Alem Pacino i Robim Williamsem. Współprodukowała także czarną komedię Grega Marcksa 11:14, w której również zagrała w roli Buzzy. Niedawno zakończyła zdjęcia do filmu Red Dust, w którym partneruje jej znany z filmu Dirty Pretty Things, Chiwetel Ejiofor.
MORGAN FREEMAN (Scrap)
Od wielu lat cieszy się zasłużoną opinią jednego z najbardziej cenionych i utalentowanych artystów sztuki filmowej. Jest podziwiany zarówno przez widzów oraz krytyków, jak i kolegów po fachu. Przebojowa rola w filmie Street Smart przyniosła mu w 1987 roku pierwszą z trzech nominacji do Oscara. Kolejne wyróżnione kreacje stworzył w filmach Skazani za Shawshank, nakręconym przez Franka Darabonta na podstawie prozy Stephena Kinga oraz uhonorowanym kilkoma Oscarami Wożąc Miss Daisy. Drugi z wymienionych obrazów przyniósł Freemanowi Nagrodę Złotego Globu.
Błyskotliwa kariera Morgana Freemana trwa już ponad trzydzieści lat i nie ogranicza się jedynie do wysokobudżetowych produkcji. Aktor chętnie grywa też role sceniczne i telewizyjne, występuje również w charakterze narratora (The Long Way Home).
Wśród filmów fabularnych z jego udziałem na szczególną uwagę zasługują: Along Came a Spider, Siostra Betty, Deep Impact, Hard Rain, Amistad, Kiss the Girls, Reakcja łańcuchowa, Epidemia, Siedem, Bez przebaczenia, Robin Hood książę złodziei, Glory oraz Lean on Me. Aktor zagrał także w filmie Podejrzany, pierwszym projekcie fabularnym nakręconym pod szyldem firmy producenckiej Morgana - Revelations Entertainment. Ostatnio widzowie mogli podziwiać aktora w komedii Bruce Wszechmogący. Debiutem reżyserskim Freemana był dobrze przyjęty przez krytykę obraz Bopha! nakręcony dla Paramount Pictures.
Jeśli chodzi o dorobek sceniczny aktora, to wymienić należy między innymi takie tytuły jak teatralna wersja Wożąc Miss Daisy, Coriolanus i Gospel at Colonus. Wszystkie z wymienionych sztuk przyniosły Freemanowi Nagrody Obie, a praca przy Mighty Gents wyróżniona została nominacją do Nagrody Tony. W 1991 Freeman zagrał na scenie z Tracy Ulman w Poskromieniu złośnicy Williama Szekspira.
Wkrótce zobaczymy go w następnych filmach, między innymi, w Unleashed u boku Jeta Li, An Unfinished Life z Jennifer Lopez i Robertem Redfordem i Edisononie z Justinem Timberlakem, LL Cool J i Kevinem Spacy.
