MICHAEL BAY (reżyser/producent)
Jest jednym z odnoszących największe sukcesy w przemyśle filmowym reżyserem filmów akcji. W ostatnim czasie kierował produkcją „Bad Boys II”, który okazał się jednym z największych hitów wysoce konkurencyjnego lata 2003, przynosząc brutto ponad $270 mln wpływu z biletów na świecie. Oprócz ponownego spotkania na ekranie Willa Smitha i Martina Lawrenca, film ten pozwolił Bayowi po raz piąty współpracować z producentem Jerrym Bruckheimerem.
Jego reżyserski debiut fabularny miał miejsce w 1995 przy pracy nad filmem „Bad Boys”, który umocnił pozycję Willa Smitha i Martina Lawrenca jako gwiazd filmów akcji i rozpoczął wysoce udany alians z Baya z Bruckheimerem. W następnym roku Bay osiągnął jeszcze większy sukces wysokobudżetowym filmem akcji „Twierdza” (The Rock) z Seanem Connery, Nicolasem Cagem i Edem Harrisem. Film zrobił dobre wrażanie zarówno na krytykach, jak i na publiczności i zarobił ponad $335 mln, stając się jednym z hitów 1996 roku.
Kontynuując budowę swojego sukcesu, Bay spotkał się ponownie z Bruckheimerem przy pracy nad filmem „Armageddon” na podstawie fabuły obmyślonej przez Baya wspólnie z pisarzem Jonathanem Hensleighem. Główne role zagrali Bruce Willis, Ben Affleck, Billy Bob Thorton i Liv Tyler, a film miał ponad $550 mln wpływów kasowych na świecie, przynosząc największy dochód w 1998 roku i spowodował, że Bay stał się najmłodszym reżyserem jaki kiedykolwiek zarobił bilion dolarów.
Jeden z najbardziej pamiętnych momentów w historii został uwieczniony w epickim „Pearl Harbor”, który Bay także produkował z Bruckheimerem. W tej rozległej sadze o miłości i wojnie główne role zagrali Ben Affleck, Josh Hartnett, Kate Beckinsale, Jon Voight i Alec Baldwin. „Pearl Harbor” stał się hitem zarówno wśród młodej widowni jak i weteranów II wojny światowej, przynosząc $450 mln brutto. Dzisiaj pozostaje w czołówce najlepiej sprzedających się filmów na DVD.
Urodzony w Los Angeles, Bay ukończył prestiżową klasę filmową w Wesleyan University, następnie studiował w Pasadena’s Art Center College of Design. Rozpoczął karierę od pracy nad muzycznymi filmami video, zdobywając liczne pochwały za reżyserię muzycznego powrotu Donniego Osmonda na video. Wkrótce został przyjęty do Propaganda Films, gdzie wyreżyserował wielokrotnie nagradzane video takich artystów jak Aerosmith, Tina Turner, Meat Loaf czy DiVinyls.
Przechodząc płynnie do świata reklamy, Bay zdobył prestiżową nagrodę Clio Award za swoją pierwszą telewizyjną reklamę Amerykańskiego Czerwonego Krzyża. Wsławił się reżyserowaniem najszerzej rozpowszechnianych i najbardziej zapadających w pamięć reklam dla Nike, Budweiser’a, Levi’s, Bugle Boy’a, Coca-Coli, Isuzu, Miller’a, Mercedes’a i ostatniej prowokującej kampanii Victoria’s Street. Jedną z najbardziej uhonorowanych i najczęściej imitowanych reklam jest „Got milk?”, za którą otrzymał Grand Prix Clio dla Reklamy Roku i która od USA Today otrzymała miano jednej z dziesięciu najlepszych reklam wszechczasów. Bay otrzymał również nagrodę Museum of Modern Art Award dla najlepszej kampanii roku. W wieku 26 lat Bay wygrał każdą znaczącą nagrodę reżyserską, włączając w to wiele Złotych i Srebrnych Lwów w Cannes i nagrodę Directors Guild of America za wybitne osiągnięcia reżyserskie w reklamie.
Ostatnią ideą Baya było założenie Platinum Dunes – firmy produkcyjnej przeznaczonej do tworzenia niskobudżetowych filmów, aby pomóc nowym reżyserom pojawić się na rynku. Pierwszym filmem fabularnym pod sztandarem Platinum Dunes była przeróbka klasycznego, kultowego horroru „Teksańska masakra piłą mechaniczną” (The Texas Chainsaw Massacre), którego Bay był producentem. Następnym, również wyprodukowanym przez Baya, był klasyczny horror „Amityville” (The Amityville Horror), wydany na początku tego roku. Na ukończenie czeka teraz „The Hitcher” i cztery inne filmy.
Bay pomógł ostatnio w założeniu jednostki produkującej reklamy i muzyczne video, The Institute for the Development of Enhanced Perceptual Awareness, która reprezentuje kilku reżyserów.
WALTER F. PARKES (producent) i LAURIE MacDONALD (producent wykonawczy)
Są jednymi z najbardziej aktywnych producentów w branży filmowej. Po skończeniu „Wyspy” będą pracować nad kilkunastu następnymi filmami, łącznie z „The Legend of Zorro” – sequelem ich wcześniejszego hitu „Maska Zorro” (The Mask of Zorro), na którym powtórnie spotkają się na ekranie Antonio Banderas i Catherine Zeta-Jones, oraz romantyczną komedią „Just Like Heaven” z Reesem Witherspoonem i Markiem Ruffalo w rolach głównych, w reżyserii Marka Watersa.
Ich nazwiska można znaleźć w napisach czołowych takich hitów jak „Lemony Snicket: Seria niefortunnych zdarzeń” (Lemony Snicket’s A Series of Unfortunate Events) z Jimem Carrey, Meryl Streep i Jude Law w reżyserii Brada Silberlinga i wyreżyserowanym przez Hideo Nakata „Ring 2” z Naomi Watts w roli głównej. Uprzednio wyprodukowali przełomowy horror „Ring” w reżyserii Gora Verbinskiego, który niespodziewanie stał się jednym z większych hitów sezonu 2002. W tym samym roku Parkes pracował również nad „Raportem mniejszości” (Minority Report) z Tomem Cruisem i „Złap mnie, jeśli potrafisz” (Catch Me if You Can) z Leonardo DiCaprio i Tomem Hanksem, oba w reżyserii Stevena Spielberga. MacDonald pracowała jako producent wykonawczy również przy tym ostatnim.
Oboje następnie zajęli się produkcją kolejnego filmu Spielberga, komedii dramatycznej „Terminal” z Tomem Hanksem i Catherine Zeta-Jones, jak również sequel „Faceci w czerni 2” (Men in BlaCK 2) z Tommy’m Lee Jones’em i Will’em Smith’em w reżyserii Barry’ego Sonnenfeld’a. Para ta wyprodukowała wcześniej hit 1997 roku „Faceci w czerni” (Men in Black), za który otrzymali nagrodę ShoWest dla Producentów Roku.
Nazwiska tej pary jako producentów i producentów wykonawczych można również zauważyć w uhonorowanym Oscarami i Złotym Globem za najlepszy film „Gladiatorze”, „Dniu zagłady” (Deep Impact), „Amistad” i filmie „Peacemaker”.
Poza swoją pracą producencką Parkes i MacDonald byli przez lata dyrektorami wytwórni DreamWorks Pictures, od momentu powstania studia do połowy 2005 roku. Podczas ich urzędowania odpowiedzialni byli za rozwój i produkcję wielu filmów, które osiągnęły sukces kasowy i przychylność krytyków. Również na tym polu zdobyli pokaźną ilość nagród, wliczając w to (drugi raz w historii Motion Picture Academy) trzy kolejne Oscary za najlepszy film za obrazy: „American Beauty”, „Gladiator” i „Piękny umysł” (Beautiful Mind) (ostatnie dwa wyprodukowane przy współpracy Universal). Inne komercyjne sukcesy wyprodukowane pod ich przewodnictwem to: „U progu sławy” (Almost Famous) Cameron’a Crowe’a, „Co kryje prawda” (What Lies Beneath) Bob’a Zemeckis’a, „Legenda telewizji” (Anchorman) Adama McKay’a, „Zakładnik” (Collateral) Michael’a Mann’a i uhonorowany Academy Award i Złotym Globem dramat „Szeregowiec Ryan” (Saving Private Ryan), który okazał się kasowym hitem w kraju w 1998 roku.
Parkes był trzykrotnie nominowany do Academy Award, pierwsza nominację otrzymując w 1978 roku jako reżyser i producent dokumentu „California Reich”, który odkrywał neonazistowską działalność w Kaliforni. Druga nominacja dotyczyła oryginalnego scenariusza do „Gier wojennych” (WarGames), który napisał przy współpracy Lawrence’a Lasker’a, a trzecia za produkcję „Przebudzenia” (Awakenings) nominowanego do Oscara za najlepszy film. Parkes współpracował również przy pisaniu i produkcji thriller „Sneakers”, gdzie główne role zagrali Robert Redford i Sidney Poitier.
MacDonald zaczęła swoją karierę jako producent wiadomości i filmów dokumentalnych w KRON, stowarzyszeniu NBC w San Francisco. Później dołączyła do Columbia Pictures, gdzie pracowała jako wice-prezes do spraw produkcji. Tuż przed rozpoczęciem współpracy z DreamWorks zaczęła nadzorować rozwój i produkcję w Amblin Entertainment.
IAN BRYCE (producent)
Był producentem szlagieru Sama Raimi, przygodowego filmu akcji „Spider-Man” z Tobey’em Maguire grającym rzucającego pajęcze sieci super-bohatera. Film ten był największym krajowym hitem kasowym w 2002 roku. Rok później wyprodukował „Łzy słońca” (Tears of the Sun) Antoine’a Fuqua z Bruce’m Willis’em w roli głównej.
Wcześniej Bryce otrzymał Złoty Glob i nominację do Academy Award za produkcję uznanego dramatu z czasów II wojny światowej w reżyserii Stevena Spielberga „Szeregowiec Ryan” (Saving Private Ryan). Film zdobył honory najlepszego obrazu od wielu organizacji krytyków, łącznie ze stowarzyszeniem krytyków z Nowego Jorku, Los Angeles i Broadcast Film Critics. Bryce dzieli również nagrodę Producers Guild of America za ten właśnie film. Następnie produkował nostalgiczny komediodramat Cameron’a Crowe’a „U progu sławy” (Almost Famous), który uzyskał Złoty Glob za najlepszy film muzyczny lub komediowy, jak również nominację BAFTA za najlepszy obraz.
Jego inne dzieła to m.in. „Podróż przedślubna” (Forces of Nature) z Benem Affleck’iem i Sandrą Bullock, thriller akcji „Powódź” (Hard Rain) z Morgan’em Freman’em i Christian’em Slater’em, jak również wielko ekranową wersję klasycznego telewizyjnego serialu „Bogate biedaki” (The Beverly Hillbillies) i szlagier Jana de Bont’a „Twister”, oraz reżyserski debiut „Speed: Niebezpieczna szybkość”.
Urodzony w Anglii, Bryce rozpoczął swoją karierę jako asystent producenta w trzeciej części „Gwiezdnych Wojen”, „Powrót Jedi” (Return of the Jedi). Awansował na stanowisko drugiego asystenta reżysera przy filmie „Indiana Jones i świątynia zagłady” (Indiana Jones and the Temple of Doom) Stevena Spielberga, pracójąc następnie jako kierownik produkcji przy filmie „Indiana Jones i ostatnia krucjata” (Indiana Jones and the Last Crusade). Prócz tego Bryce pracował jako producent liniowy i kierownik produkcji przy filmie Philip’a Kaufman’a „Wschodzące słońce” (Rising Sun) oraz był współproducentem i kierownikiem produkcji hitu Tima Burtona „Powrót Batmana” (Batman Returns). Był również współproducentem i kierownikiem produkcji takich filmów jak: „Tucker – konstruktor marzeń” (Tucker: The Man and His Dream) Francisa Forda Coppoli, „Willow” Ron’a Howard’a i „The Rocketeer” Joe Johnston’a.
CASPIAN TREDWELL- OWEN (scenarzysta/fabuła)
Ostatnio napisał dramat „Bez granic” (Beyond Borders) gdzie role główne zagrali Angelina Jolie i Clive Owen, a film wyreżyserował Martin Campbell. Film, którego fabuła rozgrywa się w toczonej wojną domową Afryce, zdobył pochwały zarówno krytyków jak i ludzi nie związanych z przemysłem filmowym, w tym przewodniczącego Narodów Zjednoczonych Kofi Annan’a.
Urodzony i wychowany w Buckinghamshire w Anglii, Tredwell-Owen uczęszczał do Elton College. Studiował języki nowożytne na Uniwersytecie Cambridge, kiedy zaproponowano mu pracę nad fabularnym filmem „Niebezpieczne związki” (Dangerous Liaisons). Zwracając swoje zainteresowanie w stronę filmu był następnie zatrudniony przez Warner Bros. do pracy przy produkcjach telewizyjnych, co przywiodło go w końcu do Los Angeles. Podczas pracy w studio zaczął interesować się pisaniem scenariuszy. „Bez granic” to jego pierwszy zekranizowany scenariusz.
ALEX KURTZMAN i ROBERTO ORCI (scenarzyści)
Szybka stają się najbardziej poszukiwaną parą w przemyśle filmowym. Współtworzą dwa filmy, których możemy spodziewać się na ekranach już wkrótce: produkowany przez duet Parkes/MacDonald przygodowy film akcji „The Legend of Zorro” z Antonio Banderasem i Catherine Zeta-Jones w rolach głównych, w reżyserii Martina Campbell’a jesienią 2005, oraz niecierpliwie oczekiwany sequel „Mission: Impossible III” z Tomem Cruise’m wcielającym się w niestrudzonego tajnego agenta Ethan’a Hunt’a w 2006 roku. Oprócz tego pracują nad scenariuszem do fabularnego filmu „Transformers” dla DreamWorks.
Zaczęli pracować razem już w szkole średniej w Los Angeles. Po ukończeniu szkoły Kurtzman przeniósł się na drugi koniec kraju na Uniwersytet Nowojorski, przenosząc się następnie na Wesleyan University, gdzie zdobył licencjat. Orci pobierał nauki w University of Texas w Austin, lecz pomimo geograficznego oddalenia, w dalszym ciągu pracował z Kurtzmanem utrzymując nim kontakt telefoniczny.
Po ponownym spotkaniu w Los Angeles po ukończeniu szkoły, duet ten natychmiast zaczyna profesjonalną pracę pisząc kolejne odcinki popularnego serialu „Hercules: The Legendary Journeys”, awansując w końcu na stanowiska głównych autorów. Następnie przejęli główne autorstwo wchodzącej właśnie na ekrany serii „Xena: wojownicza księżniczka” z Lucy Lawless w roli głównej. W roku 2000 napisali serial telewizyjny „Jack of All Trades”, którego byli jednocześnie producentami wykonawczymi. W 2001 Kurtzman i Orci stali się autorami i producentami niezwykle popularnego i chwalonego przez krytyków serialu ABC „Agentka o stu twarzach” (Alias) gdzie podwójną agentkę Sydney Bristow gra Jennifer Garner. W następnym roku awansowali na producentów wykonawczych i pracowali na tym stanowisku do 2004, kiedy to zdecydowali skoncentrować się bardziej na scenariuszach filmów fabularnych.
MAURO FIORE (operator obrazu)
Współpracować z reżyserem Antoine Fuqua przy dwóch filmach: uznanym dramacie „Dzień próby” (Trainig Day) i „Łzy słońca” (Tears of the Sun).
Fiore przybył do Stanów Zjednoczonych jako dziecko, osiedlając się wraz z rodziną w okolicy Chicago. Studiował na Columbia College, gdzie po raz pierwszy spotkał innego znakomicie zapowiadającego się operatora, Janusz Kamińskiego. Obaj następnie studiowali w American Film Institute.
Kiedy Kamiński rozpoczął współpracę ze Stevenem Spielbergiem, Fiore dołączył do niego jako główny oświetlacz w „Liście Shindlera” (Schindler’s List). Następnie pracował jako operator przy reżyserskim debiucie Kamińskiego „Stracone dusze” (Lost Souls). Inne produkcje nad którymi pracował Fiori to m.in.: „Centrum świata” (Center of the World) Wayne’a Wang’a, „Wyścig” (Driven) Renny’ego Harlin’a, „Get Carter” z Sylvestrem Stallone, „Mary-Kate i Ashley: Randka z billboardu” (Billboard Dad) bliźniaków Olsen i „Szaleństwa miłości” (Breaking Up) ze Russel’em Crowe’m w roli głównej. Skupił się również na nowoczesnym krótkim metrażu dla BMW „The Hire: Ticker”. „Wyspa” jest jego pierwsza operatorska współpraca z Michael’em Bay’em, chociaż pracował wcześniej w pomocniczej ekipie operatorskiej w „Armageddonie”, oraz przy zdjęciach dodatkowych w „Twierdzy”.
NIGEL PHELPS (scenograf)
Ostatnio rekonstruował świat antycznej Grecji w „Troi” Wolfganga Petersena. Współpracował również z Michael’em Bay’em przy dramacie wojennym „Pearl Harbor”. Inne produkcje gdzie pracował jako scenograf, to m.in. „Kolekcjoner Kości” (The Bone Collector) Phillip’a Noyce’a, thriller „W moich snach” (In Dreams) Neil’a Jordana, sequel horroru science-fiction „Obcy – przebudzenia” (Alien: Resurrection) Jean-Pierre’a Jeunet’a, oraz „Sędzia Dredd” z Sylvestrem Stallone.
Phelps rozpoczął swoją karierę pracującze zdobywcą Oscarów, scenografem Anton’em Furst’em, jako rysownik filmu Neil’a Jordan’a „Towarzystwo wilków” (The Company of Wolves) a potem pracując jako asystent scenografa w „Pełnym magazynku” (Full Metal Jacket) Stanley’a Kubrick’a. Awansował na scenografa przy „Zjawach” (High Spirits) Jordana i szlagierowym „Batmanie” Tima Burtona. Zaczął również projektować do teledysków i reklam dla takich reżyserów jak Mark Romanek, Alex Proyas i Michael Bay. Otrzymał trzy nominacje do nagrody MTV Music Award za pracę nad teledyskami Lenny’ego Krawitz’a, En Vogue i David’a Bowie.
PAUL RUBELL (montaż)
Otrzymał nominację do Academy Award w ubiegłym roku za montaż dramatycznego thrillera Michael’a Mann’a „Zakładnik” (Collateral). Uprzednio nominowany do Oscara za montaż innego dramatu Mann’a „Insider”. Za oba filmy został uhonorowany nominacją do Eddie przez American Cinema Editors. Aktualnie pracuje nad pełnometrażową wersją „Miami Vice” Mann’a.
Ma na swoim koncie montaż takich filmów jak: „Piotruś Pan” (Peter Pan), „Liga niezwykłych dżentelmenów” (The League of Extraordinary Gentlemen), „S1m0ne”, „XXX”, „Cela” (The Cell), „Blade – wieczny łowca” (Blade), „Chłopiec z marmuru” (The Stone Boy) i „Wyspa doktora Moreau” (The Island of Dr. Moreau) John’a Frankenheimer’a.
Wiele uznanych projektów montował dla telewizji. Otrzymał nominację do Emmy Award i otrzymał Emmy Award za pracę przy mini serialu „Andersonvile” (Andersonville), oraz nominację do Emmy i Eddie Award za film telewizyjny „Nazywam się Bill W.” (My Name is Bill W.) oraz nominację do Eddie za inny telewizyjny film „The Burning Season”. Ma na koncie montaż takich filmów dla telewizji jak: „David”, “The Jacksons: An American Dream,” “Stay the Night,” “Finding the Way Home,” “Challenger,” “Rodzinne pojednanie” (Home Fires Burning), “Echoes in the Darkness” and “Dress Gray.”
CHRISTIAN WAGNER (montaż)
Ostatnio pracował z Michael’em Bay’em przy montażu nowej wersji „Amityville” (The Amityville Horror), produkowanym przez Bay’a. Wcześniej był montażystą przy reżyserskim debiucie fabularnym Bay’a “Bad Boys”.
Wagner współpracował również z rezyserem Tony’m Scott’em przy filmach “Człowiek w ogniu” (Man on Fire), „Zawód: szpieg” (Spy Game), „Fan” (The Fan) i „Prawdziwy romans” (True romance). Ponadto ma na swoim koncie montaż takich filmów jak: „Śmierć nadejdzie jutro” (Die Another Day) w reżyserii Lee Tamahori, „Mission: Impossible II” i „Bez twarzy” (Face/Off) – oba w reżyserii John’a Woo, „Negocjator” (The Negotiator) F. Gary’ego Gray’a, „Czysta gra” (Fair Game) Andrew Sipes’a i „Eskorta” (Chasers) Dennisa Hopper’a.
DEBORAH L. SCOTT (kostiumograf)
Uhonorowana została Academy Award za najlepszy projekt kostiumu w 1998 za pracę przy hicie James’a Cameron’a „Titanic”. Otrzymała również nominację do BAFTA Award za projekty kostiumów do tego filmu.
W ostatnim czasie projektowała dla wziętej komedii romantycznej Mike’a Binder’a „The Upside of Anger” z Joan Allen i Kevinem Costner’em w rolach głównych, oraz mającego się niebawem pojawić na ekranach dramatu „Zagubione miasto” (The Lost City), gdzie główną rolę gra i reżyseruje Andy Garcia.
Scott uprzednio współpracowała z Michael’em Bay’em przy komedii „Bad Boys II”. Była również projektantką kostiumów przy takich filmach jak: „Raport mniejszości” (Minority Report) Steven’a Spielberg’a, „Patriota” (The Patriot) Rolanda Emmerich’a, „Bardzo dziki Zachód” (Wild Wild West) Barry’ego Sonnenfeld’a, „Gorączka” (Heat) Michael’a Mann’a, „Indianin w kredensie” (The Indian in the Cupboard) Frank’a Oz’a, „Wichry namiętności” (Legends of the Fall) i „Ta ostatnia noc” (About Last Night...) Edwarda Zwick’a, „Silver” Phillip’a Noyce’a, „Hoffa” Danny’ego DeVito, „Broniąc życia” (Defending Your Life) Alberta Brooks’a i „Powrót do przyszłości” (Back to the Future) Roberta Zemeckis’a.
ERIC BREVIG (efekty wizualne)
Uhonorowany przez Academy of Motion Picture Art. And Sciences nagrodą za specjalne osiągnięcia w 1990 za pracę przy efektach specjalnych w filmie Paul’a Verhoeven’a “Pamięć absolutna” (Total recall). Z całą ekipą dzielił nominację do Oscara za najlepsze efekty wizualne za film „Hook” Steven’a Spielberg’a, a ostatnio za „Pearl Harbor” Micheal’a Bay’a. Oprócz tego Brevig otrzymał nominację do nagrody BAFTA za efekty specjalne za odnoszącą sukcesy komedię science-fiction Barry’ego Sonnenfeld’a „Faceci w czerni” (Men in Black).
Brevig jest również odpowiedzialny za efekty wizualne w takich filmach jak: „The Village” i „Znaki” (Signs) M. Night Shyamalan’a, „Pojutrze” (The Day After Tomorrow) Rolanda Emmerich’a, fabularny przeróbka „Piotrusia Pana” (Peter Pan) P.J. Hogan’a, „Nożownik” (The Hunted) Wiliam’a Friedkin’a, „Bardzo dziki Zachód” (Wild Wild West) Barry’ego Sonnenfeld’a, „Oczy węża” (Snake eyes) Briana De Palmy, „Indianin w kredensie” (The Indian in the Cupboard) Franka Oz’a, „W sieci” (Disclosure) Barry’ego Levinsona, „Wilk” (Wolf) Mike’a Nicholson’a i „Wigilijny show” (Scrooged) Richarda Donner’a. Spędził pod wodą kilka miesięcy pracując nad efektami specjalnymi do filmu „Głębia” (The Abyss) James’a Cameron’a, który otrzymał nagrodę Academy Award za specjalne osiągnięcia w dziedzinie efektów wizualnych w 1990 roku.
Oprócz nadzorowania efektów specjalnych w „Wyspie” Brevig pełnił również funkcję reżysera drugiej ekipy zdjęciowej. Reżyserem drugiej ekipy zdjęciowej był również w „Pearl Harbor”. „Bardzo dziki Zachód” (Wild Wild West), „Faceci w czerni” (Men in Black) i „Indianin w kredensie” (The Indian in the Cupboard).
STEVE JABLONSKY (kompozytor)
Ostatnio skomponował muzykę do nowej wersji horroru „Teksańska masakra piłą mechaniczną” (The texans Chainsaw Massacre) i “Amityville” (The Amityville Horror), obu w reżyserii Michael’a Bay’a. Napisał również partyturę do japońskiego filmu animowanego “Steamboy” w reżyserii Katsuhiro Otomo.
Muzykę Jablonsky’ego można co tydzień usłyszeć w telewizji w popularnym serialu ABC „Desperate Housewives”. Skomponował również muzykę do utytułowanego filmu telewizyjnego „Na żywo z Bagdadu” (Live from Baghdad), jak i kilkunastu seriali, łącznie z „Threat Matrix” i „Sports Century: The Century’s Greatest Athletes”.
Jablonsky zdobył stopień naukowy na studiach muzycznych na University of California w Berkeley i rozwijał swoją karierę kompozytora filmowego współpracując z tak znanymi kompozytorami jak Hans Zimmer i Harry Gregson-Williams. Jest autorem dodatkowej muzyki w takich filmach jak „Bad Boys II”, „Piraci z Karaibów: Klątwa Czarnej Perły” (Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl), „Łzy słońca” (Tears of the Sun), „Pearl Harbor”, „Hannibal” i „Kłamca” (Deceiver). Poza tym napisał partytury do kilku filmów niezależnych, między innymi „Border to Border” i „Sorrow’s Child”.
Jego praca kompozytorska to również reklamy takich produktów jak Chevrolet, coca-cola i Marlboro. Pochwalić się może także muzyką do krótkiego filmu BMW „Hostage” w reżyserii John’a Woo.
JOHN FRAZIER (efekty specjalne)
Pracuje nad efektami specjalnymi już ponad 40 lat i jest jednym z najbardziej szanowanych artystów w tej dziedzinie. Na początku tego roku otrzymał Academy Award za najlepsze efekty wizualne w filmie Sama Raimi „Spider-Man 2”, w którym był reżyserem efektów specjalnych. Uhonorowany pięcioma nominacjami do Oscara za efekty specjalne następujących filmach: „Spider-Man” Sama Raimi, „Gniew oceanu” (The Perfect Storm) Wolfganga Petersen’a, „Twister” Jan’a de Bont’a i „Pearl Harbor” i „Armageddon” Michael’s Bay’a, otrzymał nagrodę BAFTA Awards za „Gniew oceanu” i „Twister” i nominację do BAFTA za „Spider-Mana”, „Spider-Mana 2” i „Speed: Niebezpieczna szybkość” (Speed).
Ogółem zajmował stanowisko szefa lub koordynatora efektów specjalnych w ponad czterdziestu filmach, wliczając w to mające pojawić się wkrótce na ekranach thrillery „Domino” i „Niewidzialny” (Stealth). Na swoim koncie ma pracę nad takimi tytułami jak: „Bad Boys II”, „Łzy słońca” (Tears of the Sun), „XXX”, „Poza światem” (Cast Away), „Kosmiczni kowboje” (Space cowboys), „Nawiedzony – niektóre domy rodzą się złe” (The Haunting), „Powódź” (Hard Rain), „Wodny świat” (Waterworld), „Epidemia” (Outbreak), „Bez przebaczenia” (Unforgiven), „Nagi instynkt” (Basic Instinct), „Wyrzuć mamę z pociągu” (Throw Momma from the Train) i „Wolny dzień Ferrisa Buellera” (Ferris Bueller’s Day Off).
KENNY BATES (szef kaskaderów/ reżyser drugiego planu/ współproducent)
W ciągu swojej trzydziestoletniej kariery był szefem kaskaderów lub kaskaderem w ponad 150 filmach i projektach telewizyjnych. W 1993 został uhonorowany nagrodą Scientific and Engineering Award przyznawaną przez Academy of Motion Picture Art. And Sciences za zbudowanie systemu zmniejszającego szybkość (Bates Decelerator System), który znacznie zwiększył bezpieczeństwo kaskaderskich upadków z dużych wysokości.
Pracował we wszystkich filmach Michael’a Bay’a, ostatnio na stanowisku szefa kaskaderów i współproducenta w „Pearl Harbor”, za który otrzymał nagrodę Taurus Award przyznawaną przez World Stunt Academy. Na pozycji szefa kaskaderów, reżysera drugiego planu i współproducenta pracował także w filmach „Armageddon” i „Twierdza” (The Rock), a jako szef kaskaderów i reżyser drugiego planu w filmie „Bad Boys”. Nadzorował również produkcję „Bad Boys II”, nowej wersji „Teksańskiej masakry piłą mechaniczną” (The Texas Chainsaw Massacre) i „Amityville” (The Amityville Horror). Jego firma Alternative Innovations zajmuje się całym specjalistycznym olinowaniem i pomostami zarówno dla kaskaderów jak i dla kamer we wszystkich projektach Bay’a.
Inne filmy w których Bates zajmował stanowisko szefa kaskaderów i reżysera drugiego planu to „Włoska robota” (The Italian Job), „Bad Company”, „Dzień próby” (Training Day) i „Lot skazańców” (Con Air). Wykonywał zadania kaskaderskie w wielu filmach, łącznie ze zdobywającym właśnie ekrany „Mr. & Mrs. Smith”, „Szybcy i wwściekli” (The Fast and the Furious), “Batman I Robin” (Batman & Robin), “Wodny świat” (Waterworld), “Maska” (The Mask), “Kruk” (The Crow), “Człowiek demolka” (Demoliton Man), “Prawdziwy romans” (True Romance), “Szklana pułapka” (Die Hard) i „Szklana pułapka 2” (Die Hard 2). Oprócz tego pracował jako reżyser drugiego planu w filmie „Godziny” (The Hours), „Bad Company” i „Zmiana Pasa” (Changing Lanes).
