Clive OWEN (Charles Schine)
Clive Owen, przystojny brytyjski czterdziestolatek, nazywany jest dziś godnym następcą Humphreya Bogarta i Roberta Mitchuma. Musiała upłynąć jednak dekada, zanim Owen zyskał sobie uznanie, na jakie od dawna zasługiwał. Pierwszy raz zyskał popularność dzięki głównej roli w serialu „Chancer”. Kiedy amerykański reżyser Robert Altman realizował „Gosford Park”, Owen znalazł się w obsadzie obok najważniejszych gwiazd brytyjskiego kina. Dał się zauważyć do tego stopnia, że to właśnie jemu czołowy hollywoodzki producent Jerry Bruckheimer powierzył tytułową rolę w „Królu Arturze” Antoine’a Fuquy. Od tego momentu Owen stał się gwiazdą. Dość szybko udowodnił też, że poza znakomitą prezencją ma też nieprzeciętny talent aktorski – jego rola w „Bliżej” Mike’a Nicholsa przyniosła mu statuetkę BAFTA i Złoty Glob dla najlepszego aktora drugoplanowego, a także nominację do Oscara. Tuż po zakończeniu prac nad „Wykolejonym” Clive Owen znalazł się na planie „Inside Man” Spike’a Lee, gdzie obok Denzela Washingtona i Jodie Foster zagrał jedną z głównych ról.
Filmografia:
1986 – Boon (serial TV, odc. Peacemaker), 1988 – Vroom, 1989 – Precious Bane (TV), Capital City (serial TV; TVP: Capital City), 1990 – Lorna Doone (TV; TVP: Lorna Doone), Chancer (serial TV), 1991 – Close My Eyes (TVP: Zamknij oczy), 1991 – Class of ’61 (TV; wideo, TVP: Rocznik 61), The Magician (TV), Century (TVP: Nowy wiek), 1994 – Nobody’s Chidren (TV), An Evening with Gary Lineker (TV), Doomsday Gun (TV; wideo, TVP: Broń ostatecznej zagłady), The Return of the Native (TV), Turnaround, 1995 – Bad Boy Blues (TV), 1996 – The Rich Man’s Wife, Sharman (serial TV), Privateer 2: The Darkening (VG), 1997 – Bent, 1998 – Croupier, The Echo (TV), 1999 – Split Second (TV), Second Sight (TV), 2000 – Greenfingers (TVP: Zielone palce), Second Sight: Parasomnia (TV), Second Sight: Kingdom of the Blind (TV), Second Sight II: Hide and Seek (TV), 2001 – The Hire (serial TV, odc. Ambush, Chosen, Follow, Star, Powder Keg), Walk on By: The Story of Popular Music (dok. serial TV, narrator), Gosford Park (Gosford Park), 2002 – Tożsamość Bourne’a (Bourne Identity), Hire (serial TV, odc. Hostage, Beat The Devil, Ticker), 2003 – Odpoczniesz po śmierci (I’ll Sleep When I’m Dead), Bez granic (Beyond Borders), 2004 – Król Artur (King Arthur), Bliżej (Closer), Miasto grzechu, (Sin City), 2005 – Wykolejony (Derailed), Savage Grace, Inside Man, w przygotowaniu: The Children of Men, Shoot 'Em Up, Sin City 2, Elizabeth: The Golden Age
Jennifer ANISTON (Lucinda Harris)
Właśc. Jennifer Anastassaki. Urodziła się w 1969 roku w rodzinie greckich emigrantów. Jej ojciec, John, był jedną z gwiazd tasiemcowego serialu „Dni naszego życia”, ale talent aktorski Jennifer przejęła po ojcu chrzestnym, Tellym Savalasie, niezapomnianym Kojaku. Choć ma na koncie kilkanaście ról w filmach kinowych, fani na zawsze zapamiętają ją jako Rachel Green z kultowego serialu „Przyjaciele”. Jennifer grała Rachel przez dziesięć lat. Otrzymała za nią czterokrotnie People’s Choice Award dla najlepszej aktorki komediowej, dwie nominacje do Emmy (telewizyjnego odpowiednika Oscara) i jedną statuetkę Emmy, oraz dwie nominacje do nagrody Gildii Aktorów Amerykańskich. Dwukrotnie otrzymała Złoty Glob. Po zakończeniu emisji serialu Aniston jako jedyna z szóstki bohaterów „Przyjaciół” robi coraz większą karierę na dużym ekranie. Przed dwoma laty polska widownia mogła oglądać Aniston u boku Jima Carreya w „Bruce’ie Wszechmogącym”, a niedawno w głównej roli w komedii „Nadchodzi Polly” (obok Bena Stillera). Już wkrótce na nasze ekrany trafi film Roba Reinera „Rumor Has It”, gdzie Jennifer zagrała główną rolę, a partnerowało jej troje zdobywców Oscara – Kathy Bates, Shirley MacLaine i Kevin Costner.
Filmografia:
1990 – Obóz Cucamonga, czyli jak spędziłem lato (Camp Cucamonga), Ferris Bueller, 1993 – Karzeł (Leprechaun), 1994 – Muddling Through, 1994-2004 – Przyjaciele (Friends), 1996 – Jedna, jedyna (She's the One), 1997 – Dopóki tam byłaś ('Til There Was You), Mąż idealny (Picture Perfect), 1998 – Sposób na bezsenność (Dream for an Insomniac), Cienka różowa linia (The Thin Pink Line), Moja miłość (The Object Of My Affection), 1999 – Życie biurowe (Office Space), Stalowy gigant (The Iron Giant, tylko głos), 2001 – Rock Star, 2002 – Życiowe rozterki (The Good Girl), 2003 – Bruce Wszechmogący (Bruce Almighty), 2004 – Nadchodzi Polly (Along Came Polly), 2005 – Wykolejony (Derailed), Rumor Has It, Diary, w przygotowaniu: Senator's Wife, Gambit, The Break Up, Friends with Money, Wanted
Vincent CASSEL (La Roche)
Właśc. Vincent Crochon. Syn popularnego aktora francuskiego Jeana-Pierre'a Cassela, który próbował zniechęcić go do kariery aktorskiej. Obecnie uznawany za jednego z najlepszych francuskich aktorów. Pierwsze kroki stawiał na scenie, pod kierunkiem wybitnego twórcy teatralnego Jeana-Luisa Barraulta. Powszechną uwagę zwrócił na siebie brawurowym występem w „Nienawiści” Matthieu Kassovitza (1996), z którym zetknął się po raz pierwszy trzy lata wcześniej („Métisse”). Za rolę w „Nienawiści” otrzymał dwie nominacje do francuskiego Cezara – za najlepszą rolę męską i dla najbardziej obiecującego aktora. Kolejną nominację do Cezara (oraz do Europejskiej Nagrody Filmowej) zdobył za główną rolę w dramacie „Sur mes lèvres”. Od czasu „Nienawiści” Cassel dzieli swój czas między występy w produkcjach francuskich i amerykańskich. Polscy widzowie mogli go zobaczyć m.in. w „Braterstwie wilków” i „Dziewczynie na urodziny”. Prywatnie Cassel jest szczęśliwym mężem Moniki Bellucci, z którą stworzył ekscytujący duet w mrocznym dramacie miłosnym Gillesa Mimouni „Apartament” (1996). Była ona również partnerką Vincenta w dwóch innych filmach: „Doberman” (1997) Jana Kounena i „Nieodwracalne” (2002) Gaspara Noé.
Filmografia:
1988-1990 – La Belle Anglaise, 1989 – Les cigognes n'en font qu'à leur tête, 1991 – Les clés du paradis, Le dessous de la passion, 1992 – Warburg: A Man of Influence, Hot Chocolate, 1993 – Dose mortelle, Mulatka (Métisse), 1994 – 3000 scénarios contre un virus, Elle voulait faire quelque chose, 1995 – Ainsi soient-elles, Adultère, mode d'emploi, Soif d'en sortir, Nienawiść (La haine), Krew myśliwego (Blood of the Hunter), Jefferson w Paryżu (Jefferson in Paris), 1996 – Come mi vuoi, Apartament (L'Appartement), Uczeń (L'éleve), 1997 – Le plaisir (et ses petits traces), Doberman (Dobermann), 1998 – Compromis, Elizabeth, 1999 – Pensjonat dla świrów (Guest House Paradiso), Joanna D'Arc (The Messenger: The Story of Joan of Arc), Méditerranées, 2000 – Purpurowe rzeki (Les rivières pourpres), 2001 – Dziewczyna na urodziny (Birthday Girl), Karaoke Shreka z Bagien (Shrek in the Swamp Karaoke Dance Party, tylko głos), Na moich ustach (Sur mes lèvres), Braterstwo wilków (Le pacte des loups), 2002 – La Barbichette, Nieodwracalne (Irréversible), 2003 – Rachunek sumienia (The Reckoning), 2004 – Ocean's Twelve: Dogrywka (Ocean's Twelve), Tajni agenci (Agents Secrets), Blueberry, 2005 – Wykolejony (Derailed), w przygotowaniu: Le Sheitan, The Death Instinct, Babylon A.D.
RZA (Winston Boyko)
Właśc. Robert Diggs. Urodził się w Staten Island, w stanie Nowy Jork w 1966 roku. Jedna z najbardziej intrygujących postaci amerykańskiej rozrywki, znany także jako Abbot albo Bobby Digital. Jego talent eksplodował w 1993 roku, kiedy RZA pod szyldem „Wu-Tang Clan” przedstawił swoją pierwszą płytę, uznawaną dziś za jedno z najważniejszych osiągnięć w rapie. Z muzykiem współpracowali wszyscy najwięksi, od Bjørk po U2. W 2000 roku RZA podjął współpracę z kinem, przygotowując ścieżkę dźwiękową do filmu Jima Jarmuscha „Ghost Dog: droga samuraja”. Wśród najważniejszych muzycznych dokonań filmowych artysty należy wymienić przede wszystkim muzykę do obu części „Kill Billa” Quentina Tarantino. Ścieżka dźwiękowa do części pierwszej przyniosła artyście nominację do nagrody BAFTA. W 2003 roku RZA pierwszy raz stanął przed kamerą. Zagrał w trzeciej części „Strasznego filmu”, pojawił się też u boku Billa Murraya w nowelowym filmie Jima Jarmuscha „Kawa i papierosy”.
Xzibit (Dexter)
Właśc. Alvin Nathaniel Junior. Urodził się w 1974 roku w Detroit, w stanie Michigan. Członek grupy rapowej Golden State Warriors. Wystąpił w teledysku Eminema „Without Me” oraz w klipie D12 „Purple Hills”.
