"Wygrany": KTO JEST KIM?
Oliver Linovsky
Dwudziestodziewięcioletni, świetnie zapowiadający się pianista. Gdy w wieku 20
lat wygrał prestiżowy konkurs w Montrealu, porównywano go do największych
pianistów świata. Jednak niezasłużona porażka w Konkursie Chopinowskim zakłóciła
jego karierę. Rozdarty między grą dla jurorów i krytyki, a grą dla tych, którzy
kochają dobrą muzykę. Człowiek ambitny, szczery, niezależny, szukający swego
miejsca w życiu.
Frank Goretzky
Emerytowany, licealny profesor matematyki, pełen życiowej energii i pasji. Przybył
do Europy w 1945 roku, jako młody żołnierz amerykański, pochodzący z polskiej
rodziny. W Chicago zostawił narzeczoną – nie wiedział, że dziewczyna była w ciąży.
Już nie wrócił do Ameryki, gdzie, jak się po latach dowiedział, miał syna. Marzy, by
zobaczyć rodzinę, lecz nie chce wracać jako „nikt”. Tylko wielka wygrana może to
zmienić.
Kornelia
Młoda, wrażliwa i oczytana kobieta, samotna matka. Pracuje w kolekturze
zakładów bukmacherskich. Od lat przyjaźni się z Frankiem, któremu dużo
zawdzięcza. Dzięki niemu poznaje Olivera, z którym z dnia na dzień łączy ją coś
więcej niż zwykła znajomość. Jego ujmuje jej wrażliwość, ją – jego urok osobisty.
Profesor Karloff
Były pianista, dziś pedagog i juror najważniejszych konkursów pianistycznych.
Obywatel świata, jeden z nielicznych ludzi w branży, od których zależą światowe
kariery młodych pianistów. Karloff to erudyta, znawca i miłośnik sztuki. Na
pierwszy rzut oka budzi sympatię, bywa wręcz jowialny, jednak pod łagodnością i
dobrodusznością kryje się osobowość władcza, a nawet cyniczna. To wręcz
współczesny Mefisto. Obnaża przez Oliverem, któremu kiedyś złamał karierę,
twarde reguły gry, jakimi rządzą się międzynarodowe konkursy pianistyczne. A
potem składa mu propozycję „nie do odrzucenia”. Oliver musi zdecydować, czy
jest gotów sprzeniewierzyć się sobie.
Pani Linovsky
Matka Olivera. W młodości miała obiecujący talent muzyczny. Po wypadku, który
przekreślił jej możliwości na tym polu, swoje ambicje przeniosła na syna. Marzy o
jego wielkiej pianistycznej karierze, która byłaby przede wszystkim spełnieniem jej
własnych niezrealizowanych marzeń. Często nadopiekuńcza i niemal bezwzględna
wobec syna, a jednocześnie obdarzona wielką wrażliwością.
Maurice Boisset
Majętny Francuz, nieco zblazowany. By zabić nudę, bawi się, wykorzystując swoje
wpływy i pieniądze, chcąc w ten sposób zdobyć rozgłos. Świat wielkiej muzyki i
koncertów pianistycznych to kolejny rynek, na którym chciałby zabłysnąć.
Towarzyszy profesorowi Karloffowi w Baden Baden.
Wiesław Saniewski - reżyser i autor scenariusza
Reżyser, scenarzysta i producent. Urodził się i mieszka we Wrocławiu. Studiował
matematykę, historię sztuki i dziennikarstwo. Twórca między innymi takich filmów
jak: „Wolny strzelec”, „Dotknięci”, „Nadzór”, „Obcy musi fruwać”, „Bezmiar
sprawiedliwości”. Wykładowca reżyserii i scenariopisarstwa w szkołach filmowych
w Polsce i za granicą. Doceniany zwłaszcza przez zagraniczną krytykę, jeden z
najoryginalniejszych polskich reżyserów filmowych (nagrody dziennikarzy
amerykańskich oraz krytyków i filmoznawców rosyjskich). Za swe filmy zdobył
kilkadziesiąt nagród na międzynarodowych festiwalach w Europie, USA i Polsce,
m.in.: Grand Prix w Chicago, nagrodę za wybitną reżyserię w Houston, nagrodę za
najlepszy scenariusz na festiwalu w Mediolanie, nagrodę im. Andrzeja Munka oraz
światowej krytyki filmowej FIPRESCI w Mannheim. Otrzymał także Nagrodę Miasta
Wrocławia oraz – jako jedyny polski twórca filmowy – Nagrodę Fundacji Jana Pawła
II za wartości humanistyczne swojej twórczości. Jego filmy były rozpowszechniane
w ponad dwudziestu krajach.
Wiesław Saniewski należy do tej grupy twórców kina, którzy odkrywają przed
widzami nowe tematy i penetrują nieczęsto pokazywane środowiska. Konsekwencja
i unikalny styl myślenia o kinie przyniosły mu zresztą międzynarodowe uznanie.
W „Wygranym” przedstawia szerokiej publiczności kinowej obraz dwóch
hermetycznych środowisk: międzynarodowej sławy pianistów i ich otoczenia oraz
graczy na wyścigach konnych. Tak doskonale udokumentowanego obrazu tych
zamkniętych światów w kinie polskim jeszcze nie było. Pyta w swoim filmie o
zależność sztuki i rynku, o subiektywizm ocen i względność ścigania się o uznanie
wpływowych gremiów, co wiąże się często z karierą w sensie czysto komercyjnym.
Swoim zwyczajem, twórca filmu stawia także na precyzyjny i wieloznaczny rysunek
postaci bohaterów.