HARRISON FORD (Joe Gavilan)
W trakcie swojej kariery stał się jednym z najbardziej popularnych aktorów naszych czasów. Jego dorobek obejmuje 35 filmów. 10 z nich zarobiło ponad 100 milionów USD. Dzięki rolom w takich przebojach jak trzy części "Gwiezdnych wojen" (Star Wars), filmy z serii "Indiana Jones", "Ścigany" (The Fugitive), "Air Force One" i "Czas patriotów" (Patriot Games), stał się dla kinomanów na całym świecie kwintesencją amerykańskiego bohatera.
Nominowany do Oskara i Złotego Globu za rolę w thrillerze "Świadek" (Witness, 1985), Ford zdobył także nominacje do Złotego Globu za role w Sabrinie (1995), "Ściganym" (The Fugitive, 1993) i "Wybrzeżu moskitów" (The Mosquito Coast, 1986). Magazyn People uhonorował go w 1998 roku tytułem “Najseksowniejszego Mężczyzny”. W tym samym roku otrzymał nagrodę People’s Choice, a w 2000 roku został nazwany Ulubionym Aktorem Filmowym. Także w 2000 roku otrzymał od Amerykańskiego Instytutu Filmowego prestiżową nagrodę za osiągnięcia życia.
W 2002 roku, kapituła przyznająca Złote Globy uhonorowała go nagrodą Cecila B. DeMille.
Urodzony w Chicago, Ford uczęszczał do Ripon College w Wisconsin zanim przeniósł się do Los Angeles, aby zająć się aktorstwem. Rozpoczynał jako kontraktowy aktor w wytwórni Columbia Pictures, debiutując w dramacie kryminalnym "Dead Heat on a Merry-Go-Round" (1966). Po niewielkiej roli w "Getting Straight" (1970), zdecydował, że jego wybory nie będą dyktowane finansami i rozpoczął pracę stolarza - cały czas oczekując na odpowiednią rolę.
W 1973 roku, po trzyletniej przerwie, George Lucas obsadził go w "American Graffiti". W następnym roku zagrał rolę drugoplanową w filmie Francisa Forda Coppoli "Rozmowa" (The Conversation). Kolejną rolą była rola w telewizyjnej produkcji Stanleya Kramera “Judgment: The Court Martial of Lt. William Calley.”
Ford powrócił na duży ekran w 1977 roku, kiedy Lucas zaangażował go do roli pilota statku kosmicznego Hana Solo w "Gwiezdnych wojnach" (Star Wars). Film pobił wszelkie rekordy kasowe i rozsławił nazwisko aktora. Kolejne jego filmy to "Działa Navarony" (Force 10 From Navarone, 1978), "Hanover Street" (1978) i "The Frisco Kid" (1979), oraz epizody w "Czasie Apokalipsy" (Apocalypse Now, 1979) i "More American Graffiti" (1979). W roku 1981 został zatrudniony przez Stevena Spielberga do roli podróżnika Indiany Jonesa w "Poszukiwaczach zaginionej arki" (Raiders of the Lost Ark). Film stał się jednym z najbardziej kasowych przebojów wszech czasów.
Pomiędzy występami w kolejnych częściach "Gwiezdnych wojen" (Star Wars) - "Imperium kontratakuje" (The Empire Strikes Back, 1980) i "Powrót Jedi" (Return of the Jedi, 1983) oraz kolejnymi firmami z serii o Indianie Jones - "Indiana Jones" (Indiana Jones and the Temple of Doom, 1984) oraz "Indiana Jones i ostatnia krucjata" (Indiana Jones and the Last Crusade, 1989), Ford zagrał główne role w wielu pamiętnych filmach. W filmie "Łowca androidów" (Blade Runner, 1982), stworzył postać policjanta w nihilistycznym Los Angeles z przyszłości. Nominację do Oskara otrzymał za rolę w filmie "Świadek" (Witness, 1985) - postać policjanta prowadzącego śledztwo wśród Amiszów. Kolejnym filmem było "Wybrzeże moskitów" (The Mosquito Coast, 1986) - rola ekscentrycznego wynalazcy. W 1988 roku zagrał w thrillerze w stylu filmów Hitchcocka - "Frantic" (1988) Romana Polańskiego, a następnie w romantycznej komedii "Pracująca dziewczyna" (Working Girl, 1988).
Przez ostatnie 10 lat Ford zagrał w 13 filmach - "Uznany za niewinnego" (Presumed Innocent , 1990) - prawnik oskarżony o morderstwo, "Odnaleźć siebie" (Regarding Henry) (1991), "Czas patriotów" (Patriot Games, 1992) - bohaterski agent CIA Jack Ryan, "Stan zagrożenia" (Clear and Present Danger, 1994), "Ścigany" (The Fugitive, 1993) - lekarz niesłusznie oskarżony o zamordowanie żony, "Zdrada" (The Devil’s Own) (1997) - nowojorski policjant, "Air Force One" (1997) - prezydent James Marshall. Wystąpił także w remake’u "Sabriny" (1995) - rolę tę oryginalnie zagrał Humphrey Bogart.
Ostanie filmy z udziałem Forda to romantyczna komedia "Sześć dni, sześć nocy" (Six Days, Seven Nights, 1998), romantyczny dramat "Zagubione serca" (Random Hearts) (1999), thriller "Co kryje prawda" (What Lies Beneath, 2000), "K-19" (K-19: The Widowmaker) w reżyserii Kathryn Bigelow, z Liamem Neesonem w jednej z głównych ról.
Ford jest bardzo zaangażowany w ochronę środowiska. Mieszka w Jackson, Wyoming, gdzie przeznaczył 389 akrów na Jackson Hole Land Trust.
JOSH HARTNETT (K. C. Calden)
Urodził się w San Francisco, a kształcił w Minneapolis. Zadebiutował w 1998 roku w przeboju "Halloween H20". Za tę rolę otrzymał nagrodę MTV. Kolejną jego rolą była rola w filmie "Oni" (The Faculty), thrillerze, w którym mieszały się elementy horroru, science fiction i komedii.
W 2000 roku zagrał Tripa Fontaine w "Przekleństwach niewinności" (The Virgin Suicides), filmowej adaptacji powieści Jeffreya Eugenidesa w reżyserii Sofii Coppoli oraz w "Blow Dry".
W 2001 roku wystąpił w trzech filmach - epickim obrazie z czasów II wojny światowej "Pearl Harbor", "O" - współczesnej adaptacji klasycznej tragedii Szekspira “Otello,” oraz w filmie Ridleya Scotta "Helikopter w ogniu" (Black Hawk Down). Kolejnym filmem była romantyczna komedia "40 dni, 40 nocy" (40 Days and 40 Nights).
Hartnett wkrótce pojawi się na ekranach w filmie "Obsessed".
LENA OLIN (Ruby)
Pochodząca ze Szwecji aktorka pojawiła się w filmie "Wydział zabójstw: Hollywood", w tym samym czasie grając w popularnym serialu telewizyjnym "Agentka o stu twarzach" (“Alias”).
Po swoim debiucie w filmie Ingmara Bergmana "Po próbie", zrobiła ogromne wrażenie rolą w "Nieznośnej lekkości bytu" (The Unbearable Lightness Of Being) Philipa Kaufmana. Zagrała w tym filmie u boku Daniela Day Lewisa i Juliette Binoche. Po filmie "Wrogowie" (Enemies, A Love Story), za który otrzymała nominację do nagrody Akademii, wystąpiła u boku Roberta Redforda w "Hawanie" (Havana) oraz Richarda Gere w "Mr. Jones".
Inne filmy w jej dorobku to "Krwawy Romeo" (Romeo Is Bleeding), "The Night and The Moment", "Night Falls on Manhattan", "Polish Wedding", "Commander Hamilton", "The Mystery Man", "Dziewiąte wrota" (The Ninth Gate), "Czekolada" (Chocolat), "Ignition", "Królowa potępionych" (The Queen of The Damned), "Ciemność" (Darkness) oraz "The United States of Leland".
Olin zdobywała doświadczenie w Królewskim Teatrze Dramatycznym w Sztokholmie, gdzie pojawiła się na scenie w “A Dream Play” i “Królu Learze” w reżyserii Ingmara Bergmana. Pozostałe role sceniczne aktorki to “The Alchemist,” “Paradisbarnen,” “Juno and The Paycock,” “Gross Und Klein,” “Servitore Di Due Padrone,” “Restoration,” “Nattvarden,” “Summer”, “The Master And Margarita”, “Panna Julia” - w Brooklyn Academy of Music w reżyserii Bergmana.
BRUCE GREENWOOD (Bennie Macko)
Zagrał rolę Johna F. Kennedy’ego w filmie "Trzynaście dni" (Thirteen Days), a ostatnio był mężem Madonny w "Rejsie w nieznane" (Swept Away). Inne filmy z jego udziałem to m.in. "Ararat", "Ciśnienie" (Below), "Exotica", "Słodkie jutro" (The Sweet Hereafter), "The Water Giant", "Jądro ziemi" (The Core), "Zasady zabijania" (Rules of Engagement), "Podwójne zagrożenie" (Double Jeopardy), "Dzień ojca" (Father's Day) i "Pasażer 57" (Passenger 57).
Urodzony w Kanadzie, aktor ukończył szkołę w Zurychu, Szwajcaria. W 1995 roku dostał nagrodę Gemini za rolę w telewizyjnym filmie "Droga do Avonlea" ("Road to Avonlea") oraz nominacje do tej nagrody za "The Little Kidnappers" i "Exotica” Atoma Egoyana. Jego przełomową rolą była rola w popularnym serialu "St. Elsewhere". Grał w nim doktora Setha Griffina w sezonie 1986-88. Zagrał także w "Knots Landing" oraz "Człowieku, którego nie ma" ("Nowhere Man").
Greenwood studiował na University of British Columbia oraz American Academy of Dramatic Arts w Nowym Jorku.
ISAIAH WASHINGTON (Sartain)
Wystąpił niedawno w "Statku widmo" (Ghost Ship) oraz "Welcome to Collinwood".
Wcześniej można go było oglądać w "Mrocznej dzielnicy" (Exit Wounds), "Kin", "Romeo musi umrzeć" (Romeo Must Die), "Pogrzeb w Teksasie" (A Texas Funeral), "Prawdziwa zbrodnia" (True Crime), "Senator Bulworth" (Bulworth), "Co z oczu, to z serca" (Out of Sight), "Clockers", "Love Jones", "Autobus" (Get on the Bus), "Dziewczyna numer 6"(Girl 6), "Martwi prezydenci" (Dead Presidents), "Crooklyn" oraz "Strictly Business" i “Stonewall” dla BBC oraz “Dancing In September” dla HBO.
LOLITA DAVIDOVICH (Cleo)
Po raz pierwszy zwróciła na siebie uwagę w 1989 roku rolą u boku Paula Newmana w filmie Rona Sheltona "Blaze".
Dorobek Davidovich obejmuje m.in. "JFK", "Cudotwórcę" (Leap of Faith", "Trójkąt pod gwiazdą" (The Inner Circle), "Intersection", "Cobb", "Bogowie i potwory" (Gods and Monsters), "Kumpel do bicia" (Play it to the Bone) oraz "Policja" (Dark Blue).
Na małym ekranie można ją było oglądać w mini-serii HBO “Prison Stories: Women on the Inside” - nominacja do nagrody Cable ACE oraz w “Indictment: The McMartin Trial” - także nominacja do tej nagrody.
Urodzona w London, Ontario, Kanada, przed przyjazdem do Los Angeles studiowała aktorstwo w Chicago.
KEITH DAVID (Leon)
Wystąpił ostatnio w komediodramacie "Barbershop" oraz komedii akcji "Agent Cody Banks". Wkrótce będzie go można oglądać w filmach "Kaena: The Prophecy" oraz "Blood on a Happy Face".
Pamiętny ojciec Cameron Diaz z filmu "Sposób na blondynkę" (Something About Mary), wystąpił także w filmach "Head Of State", "29 Palms", "Season’s Greetings", "Requiem dla snu" (Requiem For A Dream), "Nowokaina" (Novocaine), "Sezon rezerwowych" (The Replacements), "Gdzie serce twoje" (Where The Heart Is), "Pitch Black", "Armageddon", "Wulkan" (Volcano), "Pięć ton i on" (Larger Than Life), "Martwi prezydenci" (Dead Presidents), "Clockers", "Szybcy i martwi" (The Quick and the Dead), "Orbitowanie bez cukru" (Reality Bites), "Diagnoza zbrodni" (Final Analysis), "Na zawsze" (Always), "Bird", "Oni żyją!" (They Live), "Pluton" (Platoon), "Sajgon" (Off Limits) i "Coś" (The Thing).
Praca Davida w telewizji obejmuje m.in. serial ABC “The Job.”
Na Broadwayu otrzymał nominację do nagrody Tony Award za rolę w “Jelly’s Last Jam” . Wystąpił także w takich produkcjach broadwayowskich jak “Seven Guitars,” “Hedda Gabler” i “The Lady From Dubuque”.
David pracuje także intensywnie użyczając swojego głosu w filmach dokumentalnych - "Mark Twain" i "Jazz." oraz w reklamach - BMW, UPS, US Navy, Gatorade i X-Box.
PERCY “MASTER P” MILLER (Julius Armas)
Pochodzi z Nowego Orleanu i został nazwany “Najbardziej wpływowym wykonawcą hip-hopu”. Za 10,000 USD otworzył No Limit Record Store, przez który sprzedał niezależnie 350 000 egzemplarzy swoich dwóch, wyprodukowanych przez siebie, albumów “99 Ways To Die” i “The Ghetto’s Tryin’ To Kill Me.” Założyciel i dyrektor The New No Limit Records - teraz partner Universal Records - stoi na czele imperium zajmującego się muzyką, filmem, telewizją, modą, biznesem i usługami społecznymi.
No Limit Records sprzedała ponad 50 milionów płyt, zdobywając 12 multi-platynowych, 10 platynowych i 11 złotych płyt, a jej szef znalazł się na liście “40 Najbogatszych Ludzi przed 40-tką”. Jego albumy to “Ice Cream Man,” “Ghetto D,” “I Got The Hook Up,” “MP Da Last Don,” “Only God Can Judge Me” , “Ghetto Postage” i “Gameface” (wspólinie z Universal Records).
Master P wystąpił w filmach "60 sekund" (Gone In 60 Seconds), "The Players Club", "Foolish", "Champion" (Undisputed) i "Policji" (Dark Blue) Rona Sheltona. Na małym ekranie zagrał m.in. w serialu “Oz.”
DWIGHT YOAKAM (Wasley)
Jest gwiazdą muzyki country, dwukrotnym zdobywcą nagrody Grammy, który zadebiutował jako aktor w 1991 roku rolą kaskadera/piosenkarza w jednym z odcinków serialu “P.S. I Luv U.” W następnym roku zagrał na dużym ekranie u boku Nicolasa Cage i Dennisa Hoppera w "Red Rock West". W 1993 roku, wystąpił w sztuce “Southern Rapture,” w reżyserii Petera Fondy w Met Theatre w Los Angeles. W 1994 roku ponownie znalazł czas między występami na scenie muzyki country i wystąpił w filmie Showtime “Roswell.” Dwa lata później pojawił się w nagrodzonym Oskarem filmie "Sling Blade".
W 1998 roku, zdobył uznanie rolą w "Braciach Newtonach" (The Newton Boys). Kolejne jego role to role w "The Minus Man" oraz "Azyl" (Panic Room). W 2000 roku wyreżyserował film "South of Heaven, West Of Hell", w którym także zagrał. Na ścieżce z muzyką do tego filmu słychać jego oryginalne kompozycje.
Pochodzący z Kentucky piosenkarz zadebiutował na klubowej scenie Los Angeles w 1986 roku swoim podwójnie platynowym albumen “Guitars, Cadillacs, Etc. Etc”. Inne jego albumy to “Hillbilly Deluxe,” “Buenas Noches From A Lonely Room,” “Just Lookin’ For A Hit,” “If There Was A Way” oraz potrójnie platynowy “This Time” z nagrodzonym Grammy przebojem “Ain’t That Lonely Yet.” Pozostałe płyty artysty to “Dwight Live,” “Gone,” “Under The Covers,” “Come On Christmas,” “A Long Way Home” i “Last Chance For A Thousand Years.” W 1999 roku został uhonorowany nagrodą Grammy za swój wkład w “Tribute To Tradition.”
Natychmiast po ukończeniu zdjęć do filmu "Wydział zabójstw: Hollywood" rozpoczął nagrywanie kolejnego albumu.
MARTIN LANDAU (Jerry Duran)
Został uhonorowany nagrodą Akademii za drugoplanową rolę Bela Lugosi w filmie Tima Burtona z 1994 roku "Ed Wood".
Landau był wcześniej nominowany w tej samej kategorii za filmy "Zbrodnie i wykroczenia" (Crimes And Misdemeanors) oraz "Tucker: Konstruktor marzeń" (Tucker: The Man And His Dream). Aktor, którego kariera trwa już prawie 50 lat, zaczął grać w 1959 roku - "Pork Chop Hill". Kolejne jego filmy to m.in. "Północ - północny zachód" (North By Northwest), "The Gazebo", "KLeopatra" (Cleopatra), The Greatest Story Ever Told, "The Hallelujah Trail", "Nevada Smith", "They Call Me MISTER Tibbs!", "Meteor", "Without Warning", "Treasure Island", "No Place To Hide", "Intersection", "Z Archiwum X" (The X-Files), "Carlo’s Wake" oraz "Majestic" (The Majestic). Wkrótce będzie go można zobaczyć w "The Commission".
Landau zdobył międzynarodowe uznanie rolą Rollin Handa w bardzo popularnym serialu “Mission: Impossible” - 1966 -1969. Wystąpił także w serialu z 1975 roku - “Kosmos 1999.” Filmy i seriale telewizyjne w jego dorobku to “Wagon Train,” “Bonanza,” “Gunsmoke,” “Lawman,” “Rawhide,” “The Twilight Zone,” “The Untouchables,” “Wanted: Dead or Alive,” “Adventures in Paradise,” “The Rifleman,” “The Outer Limits,” “Alfred Hitchcock Presents,” “I Spy,” “The Big Valley,” “The Wild, Wild West,” “The Man from U.N.C.L.E.,” “Get Smart” i “Murder, She Wrote” , a także “In the Beginning” ABC - rola biblijnego Abrahama.
GLADYS KNIGHT (Olivia Robidoux)
Jest nagrodzoną Grammy artystką muzyki R&B, która przez długi czas zajmowała pierwsze miejsca list przebojów oraz odnosiła sukcesy w filmie i telewizji. W 2002 roku jej solowy album “At Last” został uhonorowany nagroda Grammy za najlepszy tradycyjny wokalny album z gatunku R&B. Wykonała balladę “This is Our Time” - była to pierwsza współpraca z mężem, poetą Williamem McDowellem - kiedy w 2002 roku wnoszono do Salt Lake City ogień olimpijski i rozpoczęły się zimowe igrzyska.
Urodzona w Georgii, Knight rozpoczęła wykonywanie muzyki gospel w wieku 4 lat w kościele baptystów w Mount Mariah i śpiewała gościnnie z chórem Morris Brown College. Trzy lata później zdobyła nagrodę za telewizyjny występ w “Ted Mack’s Amateur Hour”. Wkrótce potem z bratem Bubba, siostrą Brendą i kuzynami Williamem i Elenor Guest utworzyli zespół The Pips. W 1959 roku, Brenda i Elenor opuściły zespół, a zastąpił je kuzyn Edward Patten oraz przyjaciel Langston George. Nazwa zespołu została zmieniona na Gladys Knight & The Pips. Pierwszy album zespołu ujrzał światło dzienne w 1960 roku, kiedy Knight miała 16 lat. Artystka stała się ikoną muzyki dzięki przebojowym nagraniom piosenek z lat 60-tych, 70-tych i 80-tych, m.in. “Every Beat of My Heart,” “Letter Full of Tears,” “I Heard it Through the Grapevine” , “If I Were Your Woman,” “Neither One of Us (Wants to be the First to Say Goodbye),” “I’ve Got to Use My Imagination,” “Best Thing to Ever Happen to Me” , “Midnight Train to Georgia”, “On and On” (z nominowanej do Oskara scieżki muzycznej do filmu z 1974 roku "Claudine"), “That’s What Friends are For” (1985) - wspólne nagranie ze Stevie Wonderem, Eltonem Johnem i Dionne Warwick.
Do tej pory Knight nagrała 36 albumów , w tym 4 solowe (w ciągu ostatnich 10 lat) - “Good Woman” (1991), “Just for You” (1994), “Many Different Roads” (1999) i “At Last” (2001).
W 1986 roku, wyprodukowała i zagrała w nagrodzonym Cable Ace programie HBO “Sisters in the Name of Love,” z Dionne Warwick i Patti LaBelle. W tym samym roku udowodniła swoje zdolności aktorskie występując u boku Flipa Wilsona w komedii CBS “Charlie & Co.” Inne filmy telewizyjne w jej dorobku to “Benson,” “The Jeffersons” oraz “New York Undercover”. Zagrała także w "Pipe Dreams", "An Enemy Among Us" i "Desperado". W 1989 roku nagrała tytułowy temat muzyczny do filmu o przygodach Jamesa Bonda "Licencja na zabijanie" (License to Kill).
W 1995 roku, Knight otrzymała swoją gwiazdę w Alei Sław w Hollywood, a w następnym roku zespół Gladys Knight & The Pips zyskał swoje stałe miejsce w Rock ‘N’ Roll Hall of Fame. Knight wydała autobiografię "Between Each Line of Pain and Glory", a rok później ona i The Pips zostali uhonorowani nagrodą za osiągnięcia życia przez Rhythm & Blues Hall of Fame.
Knight poświęca olbrzymią energię pracy na rzecz takich fundacji jak Amerykańskie Towarzystwo Osób Chorych na Raka, Minority AIDS Project, amFAR czy Towarzystwo Interwencji Kryzysowej. Ona sama także została uhonorowana przez liczne organizacje - NAACP, CORE i B’Nai Brith.
LOU DIAMOND PHILLIPS (Wanda)
Zdobył pozycję gwiazdy wcielając się w postać legendy muzyki pop Ritchie’go Valensa w przeboju z 1987 roku "La Bamba".
Inne filmy z jego udziałem to "Wszystko albo nic" (Stand and Deliver", "Młode strzelby" (Young Guns) (I i II), "The First Power", "Renegaci" ("Renegades"), "Szalona odwaga" (Courage Under Fire), "Nietoperze" (Bats) i "Supernova". Wystąpił także w serialach telewizyjnych “Wolf Lake” i "Przez 24 godziny" (24).
Aktor zaprezentował swój wszechstronny talent, kiedy zagrał króla Syjamu w broadwayowskiej produkcji z 1996 roku “The King And I” Rodgersa i Hammersteina. Za tę kreację otrzymał nominację do nagrody Tony.
KURUPT alias Ricardo Brown (K-RO)
Jest gwiazdą hip-hopu, który ostatnio wystąpił w filmie Rona Sheltona "Policja" (Dark Blue) oraz u boku Stevena Seagala w "Wpół do śmierci" (Half Past Dead).
Kurupt zadebiutował na światowej scenie w 1992 roku razem z Dr. Dre’s “The Chronic” i Snoop Dogg “Doggystyle.” Dołączył do grupy Tha Dogg Pound i stał się jednym z pionierów hip-hopu na Zachodnim Wybrzeżu. Kolejnym po sensacyjnym debiutanckim albumie solowym “Kuruption” był album “Tha Streetz Iz A Mutha.” Kurupt nagrywał także na potrzeby serii HBO “Oz”.
ANDRE (DRE) BENJAMIN (Silk)
Jest połową duetu Outkast, którego debiutancki album “Southernplayalisticadillacmuzik” zyskał status platynowej płyty. Pozostałe albumy to “ATLiens,” “Aquemini” i “Stankonia.” Muzyczna kompilacja “Bia Boi & Dre Present Outkast” zawiera utwory “Player’s Ball,” “Elevators (Me & You),” “Rosa Parks,” “B.O.B.” i “So Fresh, So Clean.”
