Aktorka zadebiutowała w kinie europejskim, a zwróciła na siebie uwagę publiczności na całym świecie rolą Fiony w „Czterech weselach i pogrzebie”. Na planie tego szlagieru po raz pierwszy spotkała Rowana Atkinsona, co ciekawe grającego... pastora. „Zabawny zbieg okoliczności, bardzo cieszę się, że znowu mogliśmy razem pracować” – mówi Kristin Scott Thomas.
Rola Kristin Scott Thomas jest niewątpliwie kluczowa dla filmu. „Wszystko zostaje w rodzinie” jest w gruncie rzeczy jej historią. „Gloria jest wiecznie podirytowana życiem rodzinnym, wszyscy możemy zrozumieć jej problemy z dziećmi. Inni potrafią jednak przejść nad tym do porządku dziennego. Nagle pojawia się Grace i wszystkie kłopoty znajdują swoje rozwiązanie”. Aktorka jako pierwsza zdecydowała się zagrać w filmie, co tłumaczy sympatią, jaką poczuła do swojej bohaterki: „Gloria nie należy do przyjemnych osób, ale mimo to widz życzy jej dobrze i chce, żeby wyszła na prostą”.
O pracy z Patrickiem Swayze, który gra jej adoratora, Kristin Scott Thomas mówi: „To było niesamowite przeżycie. Wszyscy mieliśmy go za boga w latach 80. Nagle okazuje się, że po latach potrafi zakpić sobie z tego statusu bożyszcza!”
Film Nialla Johnsona był dla aktorki kolejnym, po „Ryszardzie III” i „Gosford Park”, spotkaniem z Maggie Smith. „Zawsze traktowałam ją jako wzór aktorski – ma niebywały talent i znakomite wyczucie rytmu. Wielkie wrażenie robi na mnie także jej uroda – chcę wyglądać tak jak ona, gdy tylko „dorosnę”. Każdy nasz wspólny występ traktuję jako zaszczyt.
2005 – Wszystko zostaje w rodzinie (Keeping Mum)
2004 – Arsene Lupin
2001 – Gosford Park
2001 – Życie jako dom (Life as a House)
2000 – Ostatnie lato (Up at the Villa)
1999 – Zagubione serca (Randon Hearts)
1998 – Zaklinacz koni (The Horse Whisperer)
1996 – Mission Impossible
1996 – Angielski pacjent (The English Patient)
1994 – Cztery wesela i pogrzeb (Four Weddings and a Funeral)
1992 – Gorzkie gody (Bitter Moon)
