"Wszystko o mojej matce": TECHNICY
JOSÉ SALCEDO
Gdy nastały lata siedemdziesiąte José Salcedo zaczął pojawiać się w kinie hiszpańskim i od tej pory jest "etykietką naklejaną na dziełach zebranych". Na przykład dzieła zebrane Almodóvara, lub dzieła zebrane (poza Feroz) Manuela Gutierrez Aragona, lub cztery filmy Pedra Olea - między innymi "El maestro de esgrima" i "Aquelarre", trzy Jose Luisa Borau - łącznie z "La Sabina" i "Rio Abajo", trzy Eloy de la Iglesia - "Navajeros", "El Pico" i "Colegas", cztery Gonzalo Suareza - "Remando al viento", "Don Juan de los infirnos", "El detective y la muerte" i "El seńor sombra".
Lista jego dokonań z pewnością by się tu nie zmieściła, a są na niej filmy od "El desencanto" Jaimego Chavarri, po "Nadie hablara de nosotros cuando hayamos muerto" Augustina Diaz-Yanesa.
Ten jowialny i sympatyczny mężczyzna urodził się w Ciudad Real w 1949 roku i 22 lata później, po długim okresie nauki, został montażystą. By tradycji stało się zadość - zmontował również "Wszystko o mojej matce".
ALBERTO IGLESIAS
Droga twórcza Alberto Iglesiasa potwierdza, że jego los, to los klasyka. Urodzony w San Sebastian już czterdzieści lat temu, studiował fortepian, gitarę, kontrapunkt i harmonię w rodzinnym mieście, kompozycję i fortepian u F. Schwartza w Paryżu, i kompozycję elektroniczną u G. Brnaica w Barcelonie, by później stworzyć duet z J. Navarrete, z którym odbywali liczne tournee, podczas których grali własne utwory. Były to cztery niezapomniane lata. Równolegle z pracą w duecie - w 1981 - zaczynają się związki Iglesiasa z filmem. Współpracował między innymi z Carlosem Saurą, Julio Medemem i Pedro Costą. Nacho Duato wystawił dwa balety do kompozycji tego miłego, nieśmiałego muzyka. Współpracę z Almodóvarem zaczął przy "Kwiecie mego sekretu", napisał również muzykę do "Drżącego ciała" i do "Wszystko o mojej matce". Razem udaje im się z filmu i muzyki uczynić jedność.
AFFONSO BEATO
Affonso Beato wszedł do filmu z awangardą brazylijską, która nazywała się cinema novo i żywiła się neorealizmem, nie spuszczając oczu z "Los Olvidados" Buńuela. Na czele tego ruchu stał Glauber Rocha, z którym Beato pracował przy "Antonio Das Mortes" - filmie, który otrzymał Nagrodę Jury na Festiwalu w Cannes. Od tej pory kierował zdjęciami w ponad 30 filmach długometrażowych, 60 dokumentalnych i wielu serialach telewizyjnych. Odkrył go Jim McBride i razem zrobili "The Big Easy", "Great Ball of Fire", "The Wrong Man" i "La tabla de Flandes". Współpracę z Almodóvarem zaczął na planie "Kwiatu mego sekretu", kontynuował ją przy "Drżącym ciele" i "Wszystko o mojej matce". Affonso Beato urodził się w Rio de Janeiro w 1941 roku.
ESTHER GARCIA
Sprawna, zorganizowana, dokładna, Esther Garcia ma dobrze umeblowaną głowę, w której mieszczą się wszyscy, których odkryła wiele lat temu, gdy Rafael Romero Marchet kręcił Curro Jimeneza, a w kraju zaczynała się transformacja polityczna. Sama siebie stworzyła: stażystka, sekretarka, asystentka, szefowa i kierownik produkcji, ale kosztowało ją to niemało: ponad czterdzieści tytułów dla kina i seriali telewizyjnych. Od Ozores do Colombo, od Trueby do Gonzalo Suareza czy Alexa de la Iglesia. Wielu filmowców zna dobrze tę kobietę pochodzącą z Segovii, o słodkiej twarzyczce i wyglądzie dwudziestolatki, która ma na swoim koncie nagrodę Goyi. W 1986 pracuje z Almodóvarem przy Matadorze, odkrywają siebie na wzajem i zaczyna się między nimi układ nieomal małżeński, uczestniczy we wszystkich jego późniejszych filmach, aż do Wszystko o mojej matce. Jest nie tylko kierownikiem produkcji, ale też przyjaciółką, szefową, koleżanką.
AUGUSTIN ALMODÓVAR
Gdy ponad dziesięć lat temu Augustin Almodóvar zakładał razem z bratem El Deseo S.A., nie sądził, że zostanie jednym z 50 najlepszych - według specjalistycznego czasopisma Milimeter - producentów na świecie. Wtedy po prostu chciał zająć się zawodowo kinem. Miał za sobą magisterium z chemii na Uniwersytecie Complutense, szkołę zawodową dla uczniów specjalnej troski i marzenia o filmie, które powoli stawały się rzeczywistością. Nie tylko trwał przy swym bracie, oddany mu w odważny, lojalny i szczodry sposób, lecz również przyczynił się do rozwoju kariery Alexa de la Iglesia, Móniki Laguny, i podał rękę Danielowi Calparsoro.