Iggy Pop "The Passenger" - 4.41 (czas trwania utworu)
"Był już ojcem chrzestnym punk rocka. Był rockowym straceńcem rzucającym się na oczach widzów na leżące na scenie szkło z potłuczonych butelek. Ćpunem skazanym na niechybną śmierć. Symbolem udanego powrotu z piekła uzależnienia. Był autorem wielkich klasyków muzyki rockowej. Był aktorem oraz - rzekomo - inspiracją dla komputerowej animacji Golluma w filmie "Władca pierścieni". Był nawet twarzą kampanii reklamowej brytyjskiej firmy ubezpieczeniowej" - pisał Robert Sankowski przy okazji nowej płyty artysty. The Passenger jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych utworów wszech czasów, coverowany m. in. przez Siouxsie and the Banshees, o których jeszcze usłyszymy w kontekście tego filmu.
Gavin Friday "Lord I'm Coming" - 6.50
"Irlandczyk. Artysta. Germanofil. Wokalista. Nonkonformista. katolik." Wszystko to są nieodłączne aspekty Gavina Fridaya i nieprzypadkowo "katolik" pisany jest z małej litery. Lord I'm coming to egzystencjalny psalm na orkiestrę, antypopowa kompozycja pełna głębi. Utwór pochodzi z płyty "catholic" wydanej w 2011 roku.
W ostatnich latach twórczość Gavina Fridaya zdominowana była kinem, ścieżkami dźwiękowymi i teatrem, nic więc dziwnego, że wpływy katolickie przyćmione zostały bogatą mieszanką, inspirowaną tymi źródłami. Friday wzbogaca konwencjonalne utwory muzyczne o instrumentację, w której pobrzmiewa syntezator w stylu Davida Bowie'ego, energetyczne tematy science fiction, epickie smyczki i germańskie rytmy.
Mantovani & His Orchestra "Charmaine" - 3.07
Jednym z największych mistrzów muzyki zaliczanej do gatunku "easy listening" był Annunzio Paolo Mantovani. Mantovani dokonał czegoś niesamowitego umieszczając w latach 1955-66 na listach przebojów 28 albumów. Do największych przebojów w repertuarze Mantovani & His Orchestra należały: Charmaine, Moulin Rouge, Wyoming, Red Sails in the Sunset, Serenade in the Night. To za sprawą nowej aranżacji popularnej przedwojennej piosenki i wprowadzeniu wrażenia echa, przez niewielkie przesunięcia podzielonych na sekcje smyczków Charmaine stała się znakiem firmowy orkiestry na całym świecie.
Piotr Kaczkowski wybierając perły muzyki rozrywkowej z lat 30. i 40. do składanki "Trzeszcząca płyta" vol. 1, zawarł na niej aż trzy utwory Mantovaniego i jego Orkiestry.
Daniel Hope, Simon Mulligan "Spiegel Im Spiegel" - 8.55
Znakomity utwór mistrza medytacji i ascezy Arvo Pärta zagrany wirtuozowsko przez skrzypka Daniela Hope'a i pianistę Simona Mulligana. Utwór był wielokrotnie wykorzystywany w innych filmach np. w melodramacie Isabel Coixet Elegia (2008), eksperymentalnym Gerrym (2002) Gusa Van Santa, Niebie (2002) Toma Tykwera, dokumencie Czekając na Joe (2003) czy Dowcipie (1996) Mike'a Nicholsa. A wirtuozowską grę Daniela Hope'a będzie można podziwiać 17 kwietnia w warszawskiej Filharmonii Narodowej.
Trevor Green "This Must Be The Place" - 6.43
Mnogość instrumentów... Bogactwo dźwięku... Trudno uwierzyć, że odpowiada za to jeden człowiek. Trevor Green po mistrzowsku przeplata miłość do natury z pasją do muzyki, a po jego energetycznych występach publiczność zawsze głośno domaga się więcej. Kalifornijczyk Trevor Green rozpoczął swoją muzyczną podróż słuchając płyt takich artystów jak Pink Floyd, Neil Young czy Tom Petty, włączanych przez jego ojca. Kiedy Green zaczął komponować, wszedł na własną ścieżkę muzycznych odkryć, inspirowaną muzykami w rodzaju Jimiego Hendrixa, Paula Simona i Michaela Hedgesa oraz wielu innych. O swoim stylu Green mówi tak: "Zawsze pociągały mnie różnego rodzaju instrumenty. Przez lata zebrałem bogatą kolekcję i staram się wykorzystywać je w moich kompozycjach." I dalej: "Grając jednocześnie na wielu instrumentach czuję muzykę przepływającą przez całe ciało i to nabrało dla mnie silnie medytacyjnego charakteru." Tym razem zaaranżował utwór Talking Heads.
Julia Kent "Gardermoen" - 4.07
Wiolonczelistka grająca przez kilka lat z Antony and the Johnsons, czy formacją Rasputina, w końcu nagrała solową płytę pt. Delay (2007) na której jednym z utworów jest Gardermoen (najruchliwszy port lotniczy w Norwegii). Julia Kent określiła się jako niezależna artystka solowym debiutem Delay, uchylającym drzwi do świata jej intymnych emocji, rodzących się chaosie i zawirowaniach podróży. Krytycy docenili jej urzekająco melancholijne kompozycje, pełne przejmującego romantyzmu, określając je jako "niezwykle melodyjne i misterne."
Jónsi & Alex "Happiness" - 9.16
Fanom eksperymentalnego rocka i ambientu nie trzeba przedstawiać islandzkiego wokalisty zespołu Sigur Rós, Jónsiego. Utwór Happiness jest pierwszym, który powstał na płycie przygotowanej z jego życiowym partnerem Alexem. Słuchacze zachwyceni magicznym brzmieniem pisali: Ma tytuł happiness (szczęście), ale ja słuchając doświadczam dojmującego smutku. Jakbym opłakiwał utratę szczęścia.
Brooklyn Rider "Achille's Heel: II. Second Bounce" - 5.26
Nowatorski, poszerzający granice stylistyki kwartet smyczkowy Brooklyn Rider łączy szalenie eklektyczny repertuar z porywającymi występami na żywo, co przyciąga tłumy fanów i zapewnia mu uznanie krytyków ze świata muzyki klasycznej i rockowej. Trudno nie zauważyć, że bardzo aktywnie się udzielają. Grali w Yo Yo Ma's Silk Road Ensemble, nagrali utwory Debussy'ego, komponują i wykonują własną muzykę, a nawet współpracowali z wirtuozem kemencze (perskie skrzypce), Kayhanem Kalhorem. Ostatnio wydali płytę zawierającą wszystkie pięć kwartetów smyczkowych Philipa Glassa.
Gloria "This Must Be The Place" - 4.12
Do tego coveru, reżyser zaprosił szwedzką supergrupę muzyczną o wdzięcznej nazwie Gloria. Tworzą ją m. in. dwie uznane wokalistki jazzowe Sara Isaksson i Rebecka Tornqvist.
Nino Bruno e le 8 Tracce "Every Single Moment In My Life is a Weary Wait" - 3.15
Nino napisał tę piosenkę specjalnie dla Seana Penna. Zespół współpracował już wcześniej z Sorrentino przy jego pierwszym filmie One Man Up.
The Pieces of Shit - zespół, który istnieje tylko w filmie
W filmie ten punkowy jedynie z nazwy (gdyż muzyka jaką wykonują utrzymana jest w zupełnie innym stylu) zespół wykonuje aż sześć utworów. Muzykę skomponował David Byrne a słowa napisał Will Oldham (znany jako Bonnie Prince Billy). Piosenki zaśpiewał, znaleziony przez Davida Byrne na Myspace, Michael Brunnock - irlandzki wokalista tworzący w Nowym Jorku.
