"Wrony"

Dziewięcioletnią Wronę wychowuje samotna zapracowana matka. Wrona potrzebuje macierzyńskiej miłości, a jej brak sprawia, że jest pełna agresji wobec świata. Pewnego dnia widzi małą dziewczynkę i porywa ją sprzed domu. Zaczyna po swojemu opiekować się Maleństwem. Jest na przemian czuła i okrutna. Maleństwo śmiechem reaguje na gniew Wrony. Jest przyzwyczajone do czułości i nie rozumie agresywnych zachowań. Dziewczynki wieczór spędzają na starej łodzi. Maleństwo prosi Wronę, aby śpiewała piosenki i kołysała do snu. Nocą Wrona oddaje śpiące dziecko rodzicom. Sama wraca do pustego domu. Nadchodzi matka. Wrona prosi, aby ją przytuliła.