AYUB KHAN DIN (scenariusz)
„Niewiele było ze mnie pożytku w szkole. Pamiętam, że któregoś dnia wysłałem do swojego brata marynarza list do tego stopnia nieczytelny, że mój brat powiesił go na tablicy ogłoszeń z notatką, że oferuje 20 funtów każdemu, kto jest w stanie go rozszyfrować. W szkole teatralnej musieliśmy napisać jakiś tekst. Pamiętając swe doświadczenia z przeszłości myślałem, że będzie to dla mnie koszmar, ale w rzeczywistości pisanie tak bardzo mi się spodobało, że chciałem je kontynuować. Co więcej, okazało się, że całkiem nieźle mi idzie! Zacząłem więc pisać tę historię, która z czasem rozrosła się w sagę rodzinną, opowiadającą o moim wcześniejszym życiu w Salford, o byciu kolorowym i społeczności. Potem jednak mój kurs się skończył. Upchnąłem swój tekst w szufladzie i zacząłem pracować jako aktor. Lata później, gdy Royal Court szukał nowych pisarzy azjatyckich, wyciągnąłem tekst na światło dzienne i opracowałem go, i tak powstały „Wojny Domowe”. Wielokrotnie nagradzane „Wojny Domowe” to debiut pisarski Ayub Khan Din’a. Jest on jednak uznanym aktorem filmowym i telewizyjnym, który pojawił się w takich produkcjach, jak: „Sammy and Rosie Get Laid” (1987, reżyseria Stephen Frears) i „London Bridge”. „Wojny Domowe” po raz pierwszy zainscenizowano w teatrze Royal Court. Sztuka ta zyskała natychmiastowe uznanie, a bilety na nią wyprzedano już przed premierą. Następnym krokiem było ogólnokrajowe tournee, a następnie powrót na londyńskie sceny. Ayub został odznaczony nagrodą Writer’s Guild of Great Britain Awards dla najlepszej sztuki wystawianej na West Endzie i dla najlepszego pisarza, jak również otrzymał nominację do Nagrody Laurence’a Oliviera w kategorii najlepszy pisarz. Druga sztuka Ayub Khan Din’a pojawiła się na scenach West Endu w czerwcu 1999 roku.
LESLEE UDWIN (produkcja)
”Byłem obecny przy jednym z pierwszych czytań sztuki na scenie i spodobała mi się, ale gdy zobaczyłam sztukę premierową na scenie Royal Court w 1996 roku, zakochałam się w niej po uszy. Niewiarygodny był sposób, w jaki przedstawienie zjednoczyło wszystkich widzów - jestem Żydówką i nie mam żadnych pakistańskich, lub nawet angielskich przodków, a jednak mężczyzna, którego widziałam na scenie był moim ojcem. Byłam zszokowana, wzruszona i niezwykle poruszona faktem, że to co widzę jest mi znajome. Wyczuwałam tę samą reakcję, te same uczucia wśród ludzi wokół mnie- wszyscy śmiali się i płakali w tym samym momencie. Tak niesamowity odbiór sztuki zapewniał jej uniwersalizm, opowiada bowiem o buncie przeciw władzy rodzicielskiej, który żadnemu z widzów nie jest obcy. Od pierwszego momentu wiedziałam, że to materiał na genialny film, i dlatego też od razu zadzwoniłam do Ayuba, mówiąc mu: „Z samego rana lecę do Twojego agenta.” „Wojny domowe” to dla Leslee debiut w dziedzinie produkcji filmów fabularnych. Znana jest jako producentka nagradzanego „Who Bombed Birmingham”, dwugodzinnego filmu telewizyjnego, który według powszechnej opinii przyczynił się do uwolnienia Szóstki z Birmingham po 17 latach niesprawiedliwego uwięzienia. Do wcześniejszych projektów produkowanych przez Leslee należą: „Suspicious Circumstances” oraz realizowane dla BBC Screen Two, „Sitting Targets”.
DAMIEN O’DONNEL (reżyseria)
„Choć scenariusz szalenie mi się podobał, początkowo miałem wątpliwości, czy jestem odpowiednią osobą do wyreżyserowania tej opowieści, kultura pakistańska jest mi bowiem zupełnie obca. Lecz później zdałem sobie sprawę, że jest bardziej film o doświadczeniach imigranta, o poruszaniu się po świecie i potrzebie radzenia sobie z różnicami kulturowymi. Byłem poruszony, gdy zdałem sobie sprawę, jak rozległe jest to zjawisko, jak aktualne wobec faktu, że tak wiele osób podróżuje, by lepiej żyć. Wtedy też pomyślałem, że to nie jest film o rodzinie pakistańskiej z Salford, lecz o konfrontacji tradycji rodzinnej z postępem, nowych wartości ze starymi, czyli o zjawisku, które dotyka każdego z nas. Pomyślałem, że spróbuje i tak też się stało!” Damien dał się poznać jako utalentowany obserwator życia swym krótkometrażowym filmem „Thirty Five Aside”, który jest historią perypetii gapowatego ucznia w dniu rozpoczęcia nauki w nowej szkole. Film został wyróżniony ponad trzydziestoma międzynarodowymi nagrodami, w tym: Nagrodą dla Najlepszego Nowego Reżysera w Konkursie The Talent organizowanym przez BBC w 1998 roku, Nagrodą dla Najlepszego Filmu Festiwalu na Londyńskim Festiwalu Filmowym w 1996 roku, Nagrodą dla Najlepszego Filmu Krótkometrażowego Festiwalu Filmowego w Quebec’u w 1996 roku, Nagrodą Publiczności, Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Genewie w 1996 roku, Nagrodą dla Najlepszego Filmu Festiwalu Filmowego w Ebynburgu w 1996 roku, oraz Nagrodą Publiczności dla Najlepszego Filmu Krótkometrażowego, na międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Sydney w 1996 roku. Swym filmem Damien zyskał uznanie w tak odmiennych kulturowo regionach jak Hiszpania, Niemcy, Irlandia, Francja, Południowa Korea, Włochy, ZSSR, Szwecja, Grecja, Chile, Szwajcaria, Portugalia, Australia, Walia i Indie.
BRIAN TUFANO (zdjęcia)
Brian jest najbardziej znany z takich przebojów Danny Boyle’a, jak” Trainspotting” (1995) i „Płytki Grób” (1994). Panowie Boyle i Andrew MacDonald kontynuowali współpracę z Brianem w „A Life Less Ordinary” (1997) i wchodzącym niedługo na ekrany „Alien Love Triangle”, w którym wystąpili Kenneth Branagh, Courtney Cox i Heather Graham. Innym filmem Briana jest „Virtual Sexuality” (reż. Nick Hurran, premiera wkrótce). Wcześniej Brian pracował nad nową wersją ”Quadrophenia” (1979/1997) oraz nad serialami telewizyjnymi takimi, jak „Silent Witness”, „Common as Muck” i „Middlemarch”, za który dostał nominację do Nagrody BAFTA za najlepsze zdjęcia.
