Reklama

"Wniebowstąpienie": ŁARISA SZEPITKO

W życiu są dwie tajemnice, których nie da się rozłączyć - tajemnica urodzin, tajemnica śmierci. Przeżyć życie, myśleć o sobie to nie wielka sprawa. Tylko czy my będziemy mogli zostawić coś po sobie? Czy będziemy w stanie udowodnić, że my, to nie prosty eksperyment biologiczny? Jeśli zostawiamy jakąś część naszej energii dla dobra ludzi, to oznacza, że my już nie umarli, już nie jesteśmy na marno. - Łarisa Szepitko

W życiu są dwie tajemnice, których nie da się rozłączyć - tajemnica urodzin, tajemnica śmierci. Przeżyć życie, myśleć o sobie to nie wielka sprawa. Tylko czy my będziemy mogli zostawić coś po sobie? Czy będziemy w stanie udowodnić, że my, to nie prosty eksperyment biologiczny? Jeśli zostawiamy jakąś część naszej energii dla dobra ludzi, to oznacza, że my już nie umarli, już nie jesteśmy na marno. - Łarisa Szepitko

Wybitny reżyser filmowy. Prace filmowe: "Znoj"( 1964), "Samotna"("Krylia")(1966), "Ty i ja" (1972), "Wniebowstąpienie" (1977), "Pożegnanie" (1982). Debiutem reżyserskim stał się film "Znoj", który otrzymał nagrody na Wszechzwiązkowym Festiwalu Filmowym w Leningradzie i Karlowych Warach. Film "Wniebowstąpienie" otrzymał od razu dwie nagrody: Nagrodę Główna na Wszechzwiązkowym Festiwalu Filmowym w Rydze i Nagrodę FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie Zachodnim, stał się jej triumfem.

U Łarisy Szepitko ciągle były problemy z cenzurą. Tak został zniszczony jej film "Ojczyzna elektryki". Na szczęście, po wielu latach się wyjaśniło, że jedna kopia filmu się zachowała, film ukazał się na ekranie w 1987 roku. Film "Wniebowstąpienie" mało nie dostał takiego samego losu , ponieważ "na górze" uznali, że Ł. Szepitko zrobiła z opowieści o partyzantach "religijną przepowiednię z mistycznym odcieniem". W obronie filmu stał I Sekretarz KC Partii Komunistycznej Białorusi Piotr Maszerow, na którym film ten zrobił duże wrażenie. Mocno też ucierpiał od nożyc cenzury film "Ty i ja". Opowiadają, że w 1978 roku Ł. Szepitko odwiedziła znaną wróżkę Wandę, które przepowiedziała jej szybka śmierć.

Reklama

Przepowiednia ta niestety się spełniła. 2 lipca 1979 roku Łarisa Szepitko zginęła w wypadku samochodowym, a razem z nią - członkowie jej zespołu filmowego, z którymi pracowała nad swoim kolejnym filmem. Film ten skończył jej mąż Eliem Klimow.

Każdy film jest osobisty, ale pragnienie zrealizowania "Wniebowstąpienia" było potrzebą niemalże fizyczną. Gdybym nie zrobiła tego filmu, było by to dla mnie porażką. Nie mogłam znałeś innych materiałów, poprzez które potrafiła bym podobnie przekazać swoje poglądy na życie i na jego sens.
Łarisa Szepitko

materiały dystrybutora
Dowiedz się więcej na temat: Wniebowstąpienie
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy