Władimir Gostiuchin
W roku 1970 ukończył Państwową Wyższą Szkolę Sztuk teatralnych im. A. Lunaczarskogo. Będąc na służbie w Armii Radzieckiej, pracował w Centralnym akademickim teatrze Armii Radzieckiej. Od roku 1982 - aktor Teatru-studium aktora filmowego w Mińsku.
Władimir Gostiuchin debiutował w nie dużych rolach w filmach telewizyjnych "Biały miesiąc maj" Marlena Chucijewa, " Mój los" Leonida Pcziolkina i "Chożdienije po mukam" Wasilija Ordynskogo. Aktor ten jednak zaistniał dla nas od roli Wędkarza w filmie "Wniebowstąpienie" Łarisy Szepitko. Stała się ona swego rodzaju początkiem rozmów o tych skomplikowanych, czasem zakręconych rosyjskich charakterach, które Gostiuchin stworzył na ekranie. Aktor jest nadzwyczajnie wymagającym w stosunku do siebie, nawet przy małej roli bardzo szczegółowo wnika w charakter postaci.
Anatolij Sołonicyn
Anatolij (Otto) Sołonicyn urodził się w mieście Bogorodskoje. Po ukończeniu w roku 1960 studium przy Swierdłowskom teatrze dramatycznym występował w tym teatrze, a także w telewizji w Swierdłowsku. W latach 1970-1972 pracował w Tallinnskom rosyjskim teatrze dramatycznym i w teatrze im. Lensoweta. W roku 1966 zagrał tytułową rolę w filmie Andrieja Tarkowskiego "Andrzej Rubliow". Ta rola przyniosła mu światową sławę. Solonicyn staje się zawodowym aktorem filmowym. Niezmiennie gra w najlepszych filmach Andrieja Tarkowskiego: "Solaris"(1972), "Lustro"(1972), "Stalker"(1979). Rewelacyjnie wciela się w rolę Rybnika w "Legendzie o Tile" (1976) reżyserów Aleksandra Alowai i Władimira Naumowa. Gra u Nikity Michałkowa ("Swój wśród obcych, obcy wśród swoich", 1974). Jedna z jego najlepszych ról to rola w filmie Łarisy Szepitko "Wniebowstąpienie".
Anatolij Sołonicyn żył 47 lat i zagrał w 46 filmach. Dla następców pozostał na zawsze Andriejem Rublowym. W miejscowości niżegorodskoj, na ścianie muzeum wisi tablica, na której jest pokazany człowiek w ubraniu mnicha z twarzą świętego i słowa: "30 kwietnia 1934 roku w mieście Bogorodskoje urodził się wybitny aktor Anatolij Alieksiejewicz Sołonicyn".
25-letni początkujący aktor teatralny napisał kiedyś w swoim dzienniku : "Nigdy nie wiesz, czego ci najbardziej brakuje w życiu, i tylko z wiekiem zaczynasz rozumieć - czasu."
