PIOTR ŁAZARKIEWICZ - reżyser
„Wieża” to współczesny film opowiadający o sferze emocjonalnej kobiet. Szerzej – o problemach identyfikacji emocjonalnej młodych, wydawałoby się szczęśliwych ludzi. Agnieszka Trzos traktuje swoich bohaterów z czułością, odsłaniając ich strefy intymne. Ten pozornie bezinteresowny, delikatny ton filmu, jest czymś rzadko spotykanym we współczesnym kinie polskim, zdominowanym przez filmy „w sprawie”. Myślę, że „Wieża” może bardzo dobrze zaistnieć na mapie polskiego kina. Nie tylko jako przykład „produkcji niezależnej”, ale także jako wyrazisty, odważny głos opisujący naszą rzeczywistość.
EWA MODRZEJEWSKA – krytyk filmowy
„Wieża” to debiut fabularny Agnieszki Trzos, film niezwykle dojrzały i przemyślany kompozycyjnie. Perypetie kilkorga bohaterów, współczesnych 30-letnich singli, opowiedziane są równolegle, z dużą wiarygodnością psychologiczną i dbałością o obyczajowe tło. Reżyserka precyzyjnie prowadzi narrację, tworząc pewną intelektualną konstrukcję z odwołaniem do mitu uwięzionej w wieży księżniczki włącznie. Jednak film nie jest chłodny, wręcz przeciwnie – skupia się na emocjach, i te emocje w widzach porusza.
