Najnowsze wydarzenia budzą zarówno nadzieję jak i obawy.
New York Times, 26.01.2005: „Agencja ds. żywności i leków zatwierdziła pierwszą generyczną potrójną terapię na AIDS. Decyzja ta umożliwi zakup tańszych leków przeznaczonych dla biedniejszych krajów za pieniądze uzyskane od amerykańskich podatników. Zakładając, że leki wytwarzane przez wyznaczone firmy będą kosztowały od jednej trzeciej do połowy ceny leków pod nazwą firmową, istytucje pomocowe oraz ubogie kraje, które otrzymają fundusze od administracji Busha, będą mogły leczyć dwa lub trzy razy więcej pacjentów. Celem USA jest zapewnić leczenie 2 milionów pacjentów na całym świecie do roku 2008, twierdzi Randall L. Tobias, który administruje 15 miliardami $, które prezydent Bush obiecał dwa lata temu na walkę z AIDS. USA wnoszą jedną trzecią budżetu Światowego Funduszu do Walki z AIDS, gruźlicą i malarią, który można wydać na leki zatwierdzone przez WHO. Reszta pieniędzy z biura pana Tobiasa idzie do President’s Emergency Plan for AIDS Relief (Prezydencki nadzwyczajny plan pomocy w walce z AIDS), który obsługuje 13 krajów afrykańskich, Haiti, Gujanę i Wietnam a fundusze mogą być wydawane tylko na leki zatwierdzone przez Agencję ds. żywności i leków.”
New York Times, 27.01.2005: “Liczba pacjentów poddanych ratującej życie terapii w ubogich lub średniozamożnych krajach wzrosła o 60 % w ciągu ostatniego półrocza - podaje WHO – głównie dzięki napływowi międzynarodowych funduszy pomocowych i rosnącej determinacji rządów, by stawić czoło pandemii. Mimo to jednak, terapia antyretrowirusowa dociera tylko do jednej na osiem potrzebujących osób w krajach rozwijających, pozostawiając ok. 5 milionów ludzi bez leczenia. W zeszłym roku choroba pochłonęła ponad 3 miliony ofiar, trzy czwarte z nich zmarło w subsaharyjskiej Afryce. Jeden na sześciu zmarłych na AIDS miał poniżej 15 lat.”.
Simon Channing Williams postanowił założyć fundację charytatywną, która będzie pomagać bezpośrednio tym społecznościom, które uczestniczyły i pomagały w czasie realizacji zdjęć. Producent planuje się skoncentrować na mieszkańcach Kibera, Loiyangalani i El Molo oraz na sierotach z powodu AIDS i dzieciach ulicy z Nairobi.
