PETER SALLIS (Wallace)
Jest głosem kochającego ser szalonego wynalazcy Wallace’a od samego początku istnienia tej filmowej postaci. Po raz pierwszy pojawił się na ekranie w 1989 roku w nominowanej do Oskara® krótkometrażowej “Wyprawie na księżyc” (“A Grand Day Out”), a następnie można go było usłyszeć w nagrodzonych przez Amerykańską Akademię „Wściekłych gaciach” (“The Wrong Trousers”) z 1993 roku i „Goleniu owiec” (“A Close Shave”) z 1995. Jako Wallace’a słyszeliśmy go również w mini odcinkach serii “Wallace & Gromit”, znanych pod wspólną nazwą “Cracking Contraptions.”
Ostatnio Sallis zakończył pracę nad epizodyczną rolą w filmie “Colour Me Kubrick” z udziałem Johna Malkovicha. Zagrał również w prodkcji ITV – dramacie “Uzależniona” (“Belonging”) z Brendą Blethyn; gościnnie pojawił się także w serialu BBC “Lekarze” („Doctors”).
Sallis z zawodem aktora związany jest od 60 z górą lat. Podczas służby w RAFie w czasie II Wojny Światowej grywał amatorsko w przedstawieniach teatralnych. Wtedy właśnie zdecydował, że chciałby swoją karierę związać z zawodem aktora. Od razu po zakończeniu wojny zapisał się na zajęcia w Royal Academy of Dramatic Arts już w 1946 roku debiutował na deskach londyńskiego teatru w sztuce Richarda Sheridana “The Scheming Lieutenant.” Wraz z zespołem teatralnym jeździł również po kraju z inscenizacją “The School for Scandal”, a później już na londyńskim West Endzie występował w „Trzech siostrach” z udziałem Ralpha Richardsona. Z czasem jego nazwisko pojawiło się także na plakatach innych sztuk wystawianych w dzielnicy teatralnej, w tym między innymi: “The Dark is Light Enough” z Edith Evans, “Moby Dicka w reżyserii Orsena Wellesa, “Look After Lulu” z udziałem Vivien Leigh, “Rhinoceros” z Laurencee Olivierem, “Two Stars for Comfort”, “A Shot in the Dark,” z Judi Dench; produkcji “She Loves Me” w reżyserii Hala Prince’a, “Wait Until Dark” ( w roli Roata) oraz inscenizacji “Kabaretu”.
W teatralnym portfolio aktora są również: rola Pana Bennetta w “Dumie i uprzedzeniu” (“Pride & Prejudice”) wystawianej przez scenę The Old Vic; sztuki „Trzy siostry” w reżyserii Elijaha Moshinsky’ego na scenie Greenwich, “Iwanow” i “Wiele hałasu o nic” („Much Ado About Nothing”) na deskach The Strand. Przez dwa sezony Sallis związany był ze sceną teatralną The Lyric, w Hammersmith. Za Oceanem aktor wystąpił w broadway’owskiej produkcji “Baker Street” w reżyserii Hala Prince’a ( wroli Dr Watsona), a także w “Inadmissible Evidence” Johna Osborna, z udziałem Nicol Williamson.
Widowni małego ekranu Sallis znany jest najbardziej z roli Normana Clegga z serialu “Last of the Summer Wine”, najdłużej wyświetlanego programu w historii BBC. Ostatnio aktor wcielił się w rolę ojca granej we wcześniejszych odcinkach postaci w kontynuacji poprzedniego serialu, tym razem pod tytułem “First of the Summer Wine”. Peter zagrał również tytułową rolę w telewizyjnej prodkcji BBC „The Diary of Samuel Pepys”. Jego filmografia telewizyjna to również takie tytuły jak: “Come Home Charlie and Face Them”, “Holby City,” “Rumpole of the Bailey,” “The New Statesman,” “The Bretts,” “Mountain Men,” “Strangers and Brothers,” “Saga rodu Paliserów” (“The Pallisers”), “Bel Ami,” “The Moonstone,” “Leave It to Charlie,” “She Loves Me” oraz kilka odcinków “Armchair Theatre.”
Sallis zagrał także role w takich obrazach jak: “Świadek oskarżenia” (“Witness for the Prosecution”), “Who Is Killing the Great Chefs of Europe?,” “Full Circle,” “The Incredible Sarah,” “Skosztuj krwi Drakuli” (“Taste the Blood of Dracula”), “Wichrowych wzgórzach” (“Wuthering Heights”) z 1970 roku, “Inadmissible Evidence,” “Charlie Bubbles,” “Z życia VIP’ów” (“The V.I.P.s”), “The Mouse on the Moon” oraz “The Curse of the Werewolf.”
Razem ze swoją żoną Elaine, napisł kilka sztuk radiowych, jak również własną adaptację “Old Heads and Young Hearts” Boucicaulta, która była wystawiana przez Chichester Festival Theatre.
RALPH FIENNES (Victor Quartermaine)
Należy dziś do ścisłej czołówki aktorów światowego kina. Jest artystą, którego talent docenili widzowie i krytycy na całym świecie, czego dowodem są liczne wyróżnienia przyznawane mu za osiągnięcia filmowe i sceniczne. Wkrótce wejdą na ekrany kin filmy z udziałem aktora - “The Constant Gardener” oraz “The Chumscrubber”, który miał swoją premierę w tym roku na Festiwalu Filmowym w Sundance Film. Fienness znalazł się także w obsadzie filmu “Chromophobia”, który miał swoją premierę na tegorocznym Festiwalu Filmowym w Cannes. Kolejne filmowe projekty Fiennesa to dwa odmienne stylistyczne obrazy - “The White Countess” Jamesa Ivory, z udziałem Vanessy Redgrave i Natashy Richardson oraz ekranizacja kolejnej części przygód małego czarodzieja“Harry Potter i Czara Ognia” (Harry Potter and the Goblet of Fire”), w której aktor zagrał złowieszczą postać Lorda Voldemorta.
Dwukrotnie nominowany do Nagrody Amerykańskiej Akademii®, po raz pierwszy otrzymał to wyróżnienie w 1994 roku za rolę w oskarowym filmie Stevena Spielberga “Lista Schindlera” (“Schindler’s List”). Przejmująca kreacja okrutnego nazistowskiego komendanta Amona Goetha, przyniosła Fiennesowi również nominacje do Złotego Globu i nagrody BAFTA, oprócz nagród przyznanych mu za rolę drugoplanową przez takie szacowne gremia świata filmu jak: National Society of Film Critics, Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Nowego Jorku, Chicago, Bostonu i Londynu.
Swoją drugą nominację do Oskara® aktor otrzymał w 1997roku, tym razem w kategorii Najlepsza Rola Męska, za pracę przy obrazie Anthony’ego Minghelli - “Angielski Pacjent” (“The English Patient”). Tym razem Fiennesowi przypadły również nominacje do Złotego Globu, BAFTY i nagrody Screen Actors Guild. W 2000 roku, Fiennes otrzymał nominacje do BAFTY i nagrody przyznawanej przez Stowarzyszenie Londyńskich Krytyków Filmowych (London Critics Circle) za rolę w obrazie wyreżyserowanym przez Neila Jordana - “Koniec romansu” (“The End of the Affair”).
Filmografia Fiennesa to również takie produkcje dużego ekranu jak: “Pokojówka na Manhattanie” (“Maid in Manhattan”) z udziałem Jennifer Lopez; “Czerowny smok” (“Red Dragon”); “The Good Thief” w reżyserii Neila Jordana; wyreżyserowany przez Davida Cronenberga “Pająk” (“Spider”); “Onegin,” Marthy Fiennes, którego był także producentem wykonawczym, „Kropla słońca” (“Sunshine”) Istvana Szabo; “Rewolwer i melonik” (“The Avengers”); “Oskar i Lucinda”; “Dziwne dni” (“Strange Days”); “Quiz Show” w reżyserii Roberta Redforda oraz “Wichrowe wzgórza” (“Emily Brontë’s Wuthering Heights”), w których aktor debiutował na dużym ekranie.
Jako absolwent Royal Academy of Dramatic Arts, Fiennes rozpoczynał swoją karierę na deskach teatralnych Londynu. Dołączył początkowo do zespołu Michaela Rudmana w Royal National Theatre, a następnie przez dwa sezony związany był z Royal Shakespeare Company. Rok 1994 rozpoczął się dla Fiennesa rolą Hamleta w produkcji szekspirowskiej sztuki wyreżyserowanej przez Jonathana Kenta, która stała się wydarzeniem teatralnym roku. Bilety na nią sprzedały się w ciągu zaledwie kilku dni. Kiedy inscenizacja wystawiana była za Oceanem, na Broadway’u, Fiennes niejako z marszu zagwarantował sobie nagrodę Tony. Z reżyserem Kentem aktor miał okazję współpracować ponownie przy produkcji “Iwanowa” Antoniego Czechowa, która z czasem trafiła również do Moskwy.
W 2000 roku Fiennes powrócił na londyńskie deski sceniczne tytułowymi rolami w “Ryszardzie II” oraz “Korolianie”. Zagrał także w wyreżyserowanej przez Kennetha Branagha sztuce “The Play I Wrote” wystawianej na West Endzie. Obecnie aktor odbywa tournee z inscenizacją “Julisza Cezara” w reżyserii Deborah Warner. Teatralny kalendarz Fiennesa jest już napięty na przyszły rok, kiedy to aktor ma podjąć ponownie współpracę z reżyserem Jonathanem Kentem przy inscenizacji sztuki Briana Frielsa “Faith Healer”. Sztuka będzie miała swoją premierę w Dublin’s Gate Theatre, a następnie wystawiana będzie na Broadway’u.
HELENA BONHAM CARTER (Lady Tottington)
Jest obecnie uznawana za jeden z największych talentów światowej sceny filmowej i teatralnej. Wystąpiła w wielu projektach małego i dużego ekranu, zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w rodzinnej Anglii. Tego lata wszedł na ekrany film z udziałem jej i Johnny’ego Deppa - “Charlie i fabryka czekolady” („Charlie and the Chocolate Factory”), w reżyserii Tima Burtona. Głos Bonham Carter można będzie wkrótce usłyszeć również w animowanej produkcji “Corpse Bride,” która powstała także we współpracy z Burtonem i Deppem. Wejście filmu na ekrany planowane jest jeszcze w tym roku. Aktorka zagrała w obrazie Aarona Eckharta “Conversations with Other Women”, który pokazywany będzie na Festiwalu Filmowym w Toronto, obok prezentowanego Państwu “Wallace’a i Gromita: Klątwa Królika”.
W 1997 roku Bonham Carter zagrała w kostiumowym obrazie Iaina Softley’a “Miłość i śmierć w Wenecji” (“The Wings of the Dove”), nakręconym na podstawie powieści Henry’ego Jamesa. Za swoją kreację aktorka nominowana była do Oskara®, Złotego Globu, BAFTY i nagrody przyznawanej przez Gildię Amerykańskich Aktorów Filmowych. Wiele prestiżowych gremiów filmowych, w tym Los Angeles Film Critics, Broadcast Film Critics, National Board of Review oraz London Film Critics Circle uznało ją za najlepszą aktorkę roku, przyznając jednocześnie swoje nagrody w tej właśnie kategorii.
Bonham Carter po raz pierwszy zwróciła na siebie uwagę publiczności w historycznym, obrazie „Lady Jane” Trevora Nunna, który był jej debiutem wielkoekranowym. Wcieliła się w nim w tytułową rolę Lady Jane Grey, która przypadkowym zrządzeniem losu została koronowana na królową Anglii. Pozostała nią jedynie przez dziewięć dni.
Jeszcze zanim Bonham Carter zakończyła naukę, doświadczenie aktorskie jakie zdobyła przekonało ją o tym, że pragnie grać, stopniowo też zdobywała uznanie pracując dla reżysersko-producenckiego zespołu Merchant-Ivory w „Pokoju z widokiem” („A Room With a View), na podstawie prozy E.M. Fostera oraz „Powrocie do Howard’s End” („Howard’s End”), w oparciu o powieść Jamesa Ivory. Za rolę w drugim z wymienionych filmów aktorka po raz pierwszy w swojej karierze nominowana była do nagrody BAFTA. Pracowała także z Franco Zefirellim przy ekranizacji „Hamleta” z Kennethem Branaghem (zagrała Ophelię) oraz „Mary Shelley’s Frankenstein” w reżyserii Kennetha Branagha, z udziałem Mela Gibsona. W swojej pracy udowodniła, że świetnie radzi sobie z rolami komediowymi - wcieliła się między innymi w postać snobistycznej sprzedawczyni dzieł sztuki, żony Woody’ego Allena w filmie „Jej Wysokość Afrodyta” („Mighty Aphrodite”).
W ostatnim czasie filmografia aktorki wzbogaciła się o takie tytuły jak: “Duża Ryba” (“Big Fish”), obraz z gatunku kina akcji science fiction “Planeta małp” (“Planet of the Apes”), oba w reżyserii Tima Burtona; niezależna produkcja “Till Human Voices Wake Us,” “The Heart of Me”, „Nowokaina” (“Novocaine”) oraz kontrowersyjny obraz David Finchera “Fight Club” z Bradem Pittem i Edwardem Nortonem.
Swoją popularność Bonham Carter zawdzięcza również pracy dla telewizji. Aktorka nominowana była do nagród Emmy i Złotego Globu za rolę w fabularyzowanej ekranizacji wydarzeń za czasów Wojny w Zatoce Perskiej pt. „Na żywo z Bagdadu” (“Live From Baghdad”), jak również za udział w miniserialu “Merlin.” Pierwszą nominację do Złotego Globu otrzymała za rolę Mariny Oswald w historycznym serialu “Fatal Deception: Mrs. Lee Harvey Oswald.” Niedawno portfolio kostiumowych ról historycznych Bonham Carter wzbogaciło się o postać Anne Boleyn, którą zagrała w brytyjskim serialu telewizyjnym „Henryk VIII” („Henry VIII”). Aktorka zakończyła również pracę nad filmem “Magnificent Seven” dla BBC.
