„Niezwykłe wyczucie rytmu Michaela Haneke i montaż Nadine Muse sprawiają, że film trzyma widza w napięciu do ostatniej sekundy.”
Deborah Young, VARIETY
„Auteuil i Binoche na przemian wzruszają i budzą grozę jako małżeństwo, które podlegając niezwykłej presji, staje na krawędzi szaleństwa. Reżyser świetnie ukazuje, jak ich spokojnym życiem zaczyna rządzić chaos.”
Rex Reed, NEW YORK OBSERVER
“Żaden widz nie jest w stanie przewidzieć zakończenia…Niejasna i narastająca atmosfera zagrożenia”
Jerzy Płażewski, CINEMA VII/2005
„Udowadnia, jak złudne jest poczucie bezpieczeństwa, które tworzymy wokół siebie... Haneke mówi o moralnym kacu, jaki zachodnia Europa ma z powodu swej kolonialnej przeszłości. O poczuciu winy wobec krajów, które były kiedyś jej koloniami. To poczucie winy rodzi potrzebę zadośćuczynienia, pomagania nawet wbrew sobie i swoim interesom. Ale to poczucie winy jest wykorzystywane przez drugą stronę do emocjonalnego szantażu. Jak długo można przepraszać? Ile trzeba zrobić, by zadośćuczynienie uznać za pełne? Czy to przepraszanie w ogóle ma sens? Problemy, jakie podnosi film Hanekego, nie ograniczają się do relacji postkolonialnych. W świecie dzisiejszych politycznych sporów i rozgrywek nabierają dodatkowego znaczenia.”
Elżbieta Ciapara, FILM VII/2005
