LEO GREGORY (Brian Jones)
W wieku 13 lat zagrał swoją pierwszą rolę, wygrywając casting do filmu „Jewels”, w reżyserii Rogera Younga. Tuż przed „Stoned” Leo skończył zdjęcia w Nowej Zelandii do filmu „Perfect Creature” w reżyserii Glena Standringa. Wcześniej zagrał główną rolę w filmie „Green Street” obok Elijaha Wooda. Grał też w filmie wyprodukowanym przez Ridleya Scotta „Tristanie i Izoldzie”. Uznanie krytyków przyniósł mu występ w filmie Dominica Savage’a „Out of Control”, gdzie bardzo przekonująco zagrał psychopatycznego brutala. Filmy, w których występował to m.in. „Susie Gold” Richarda Cantora, „Octane” Marcusa Adamsa, i zdobywca nagrody Bafta „When I Was Tvelve” Dominica Savage’a.
Leo spotkać można również na scenie teatru Royal Court oraz Hampstead oraz w telewizji, w programach BBC3, Channel5 i ITV.
PADDY CONSIDINE (Frank Thorogood)
Zanim został aktorem, pracował jako fotograf. W 1999 roku zadebiutował w bardzo dobrze przyjętej przez krytyków tragikomedii „A Room for Romeo Brass” (reżyseria Shane Meadows). Kolejny świetny występ odnotował rok później. W 2000 zagrał Alfiego w dramacie „Ostatnie wyjście” Pawła Pawlikowskiego. Potem powrócił do lżejszych filmów: komediowych „Born Romantic”, „Happy Now” i „The Martins”. Zagrał managera zespołu New Order w świetnie przyjętym przez krytykę filmie Michaela Winterbottoma „24 Hour Party People”. Po roli w thrillerze „Hypnotic” Nicka Willinga w 2002 roku dostał pierwszą główną rolę w dramacie Jima Sheridana „Nasza Ameryka”, do której to roli nauczył się irlandzkiego akcentu.
W 2004 został nominowany do nagrody BIFA (British Independent Film Award) za rolę w filmie „Lato miłości” Pawła Pawlikowskiego. W ubiegłym roku mieliśmy okazję oglądać go w kinach w filmie Rona Howarda „Człowiek ringu”. Wystąpił także w teledysku grupy Coldplay „God Put a Smile on Your Face”.
DAVID MORRISSEY (Tom Keylock)
Uważany za jednego z najbardziej wszechstronnych aktorów brytyjskich. Ostatnio zagrał w sequelu „Nagi Instynkt 2” u boku Sharon Stone i thrillerze „Wykolejony” z Jennifer Aniston i Clivem Owenem.
Urodzony w Liverpoolu. Został aktorem, bo jak mówi zainspirował go film Kena Loacha „Kes”. W wieku 16 lat opuścił szkołę i dołączył do grupy teatralnej Everyman Youth Theatre. Przełomem w jego karierze okazał się rok 1983, w którym wygrał casting na główną rolę w dramacie „One Summer”, realizowanym przez Channel 4. Brał udział w docenionym przez krytykę i widzów, telewizyjnym dramacie „Our Mutual Friend”. Grał również w reżyserowanym przez Stephena Frearsa kontrowersyjnym telewizyjnym dramacie „The Deal”. Ma na swoim koncie m.in. nominację do nagrody BAFTA za rolę w 6-odcinkowym dramacie politycznym BBC „State of Play”.
Założył własną firmę producencką, Tubedale Films, która współprodukowała m.in. film Patrice’a Leconte’a „L”Homme Du Train”. Dzięki swojej firmie zajął się reżyserowaniem filmów krótkometrażowych, co zostało dostrzeżone przez telewizję. Obecnie reżyseruje dla TV „Sweet Revenge” a dla BBC dwuczęściową sztukę „Passer-By”.
BEN WHISHAW (Keith Richards)
Ben Whishaw jest absolwentem Royal Academy of Dramatic Art. Jeszcze przed jej ukończeniem zagrał dwie ważne i zauważone przez publiczność i krytyków role, w „The Trench” (reż. William Boyd) i „Facet do towarzystwa” (reż. Michel Blanc). Znany jest także z tytułowej roli w filmie „My Brother Tom” w reżyserii Doma Totheroe.
Po ukończeniu szkoły w 2003 roku, zagrał w „Enduring Love” Rogera Michela, wystąpił też w popularnym telewizyjnym komediodramacie „The Booze Cruise” (dla ITV). Później przyszedł czas na debiut teatralny. Na deskach National Theatre wystąpił w adaptacji sztuki Phillipa Pullmana „His Dark Materials”. Później zagrał Hamleta w bardzo nowoczesnej wersji Trevora Nunna – tę rolę świetnie ocenili angielscy krytycy. Kiedy nie występuje na scenie, gra w serialu „Box of Slice” Chrisa Morrisa dla Talkback Productions.
W listopadzie 2004, Ben wystąpił w hicie Matthew Vaughna „Przekładaniec” oraz w serialu HBO „Rzym”, gdzie gra Oktawiana, przyszłego Cezara Augusta. Ostatnio zagrał w „Mercury Fur”, nowej sztuce kontrowersyjnego dramatopisarza, Philipa Ridleya.
TUVA NOVOTNY (Anna Wohlin)
Urodzona w Sztokholmie, obecna w filmie, telewizji i w teatrze od 1996 roku.
Ważniejsze filmy, to m.in. horror „Sleepwalker” (2000), „Slim Susie” (2002), „Day and Night” (2003). Za rolę w tym ostatnim, Tuva została nominowana do nagrody dla Najlepszej Szwedzkiej Aktorki. Często gra w krótkometrażówkach, bierze udział w słuchowiskach radiowych. Po filmie „Stoned”, zagrała w „Bang Bang Orangutang” (reż. Simon Staho).
AMELIA WARNER (Janet)
Sukcesem okazała się jej tytułowa rola w produkcji BBC „Lorna Doone” w reżyserii Mike’a Barkera oraz rola w filmie Philipa Kaufmana „Zatrute pióro”, gdzie na planie spotkała się z Michaelem Caine. Występowała w produkcjach telewizyjnych, w „Kavanaugh QC”, „Casualty” oraz w bardzo widowiskowym filmie kostiumowym „Aristocrats”. W Stanach zagrała w „Mansfield Park” oraz w produkcji Hallmarku „Don Quixote”. Na planie filmu „Winter Passing” spotkała się z Edem Harrisem, a w wielkiej produkcji science-fiction „Aeon Flux” grała z Charlize Theron. Amelia studiuje historię sztuki w Goldsmith’s College w Londynie.
MONET MAZUR (Anita Pallenberg)
Ostatnio można było ją zobaczyć w „Sposób na teściową” z Jane Fondą i Jennifer Lopez. Jej ważniejsze filmy to „Torque. Jazda na krawędzi”, „Blow” Josepha Kahna (film z Johnym Deppem), „Oczy Anioła” z Jennifer Lopez, „40 Dni i 40 Nocy”, „Nowożeńcy”, „In Memory of My Father” oraz w roli tytułowej w „Whirlygirl”.
LUKE DE WOOLFSON (Mick Jagger)
Absolwent Middlesex University. Najbardziej znane filmy, w których występował, to „Late Night Shopping” i „Large”. Grał w wielu produkcjach telewizyjnych, m.in. „Midsomer Murders”, „The House that Jack built” (BBC). Ostatnio można go było zobaczyć w „The Reckoning” Paula McGuigana.
STEPHEN WOOLLEY (Producent / Reżyser)
„Stoned” jest jego reżyserskim debiutem, jednak w świecie filmowym Stephen Woolley znany i ceniony jest od dawna. Przez ostatnie 20 lat, Woolley był również producentem wykonawczym w ponad 20 filmach. Od 1983 pracuje z Neilem Jordanem. Ich pierwszy film to „Towarzystwo wilkołaków”, pozostałe to „Chłopak rzeźnika”, „Aktorzy” (z Michaelem Caine), „Podwójny blef”, nominowany do Oskara „Koniec romansu”, „Michael Collins”, „Wywiad z Wampirem” oraz Oskarowy zwycięzca „Gra pozorów” (1992). Międzynarodowe nagrody otrzymała też „Mona Lisa”.
Początki jego kariery były skromne, od roku 1976 pracował w kinie Screen on the Green w Londynie, gdzie sprawdzał bilety i sprzedawał lody. Potem zaczął wyświetlać filmy i pomagać w prowadzeniu kina. Wkrótce miał już swoje kino, The Scala, wysoko oceniane za odbiegający od standardów repertuar. W tym czasie Woolley pisał recenzje filmów, pomagał wydawać katalogi filmowe, a także zaczął produkować dla Channel 4 serial „The Worst of Hollywood”. W 1982, wraz z Nikiem Powellem, otworzył Palace Video, w którym można było zobaczyć m.in. „Głowę do Wycierania” i „Mefisto”. W ciągu kilku lat, w kinie pojawiło się ponad 250 niezależnych europejskich filmów. Równocześnie, pod szyldem Palace, rozwijała się jego kariera producencka, czego wynikiem był kontrowersyjny film „Absolute Beginners” z Davidem Bowie, Rayem Daviesem, Patsy Kensit i Jamesem Foxem oraz muzyczna komedia „Shag”, za rolę w której Bridget Fonda była nominowana do Złotego Globu. Światowy sukces odniósł „Scandal” (grali Joanne Whalley-Kilmer, John Hurt i Bridget Fonda). Inne produkcje Palace to „Wielki człowiek” z Liamem Neesonem i Joanne Whalley-Kilmer, „A Rage in Harlem” (Robin Givens, Forest Whitaker, Danny Glover), „The Pope Must Die” z Robbie Coltranem. Jako producent wykonawczy rozpoczął współpracę z reżyserem Richardem Stanleyem (filmy „Hardware”, „Diabelski pył”, „Kraina wód” z Jeremy Ironsem).
Po otrzymaniu nagrody Producent Roku (1992) za „Grę Pozorów”, Woolley kontynuował prace ale pod szyldem nowej już firmy, Scala Productions. Pierwszym filmem Scali był „Backbeat” (1993) – opowieść o The Beatles. Potem były „Hollow Reed”, „Miłosna zagrywka”, „O mały głos” z Michaelem Caine i Jane Horrocks oraz znany film „Intermission” (2003) z Collinem Farrellem i Kelly MacDonald.
Pod szyldem nowej wytwórni, Number 9 Films (od 2002) wyprodukował m.in. „Mrs Harris” z Annette Bening i Benem Kingsleyem. Jego ostatnie produkcje, to „Breakfast on Pluto” Neila Jordana, „When Did You Last See Your Father” z Jonnym Lee Millerem i Davidem Morrisseyem.
Stephen Woolley jest członkiem Amerykańskiej Akademii Filmowej.
FINOLA DWYER (Producent)
Urodzona w Nowej Zelandii Finola Dwyer była wielokrotnie nagradzana za produkcję filmów fabularnych i dokumentalnych oraz sztuk teatralnych i ich telewizyjnych adaptacji.
W jej dorobku znalazły się takie filmy, jak „Queen City Rocker”, „Starlight Hotel” - dobrze przyjęte w USA czy „A Soldier’s Tale” (Gabriel Byrne i Judge Reinhold). Jest autorką pomysłu i producentem nagrodzonego dokumentu „Raglan by the Sea”, który stał się inspiracją do powstania, jednej z najlepszych, serii dokumentalnej o Nowej Zelandii, „Heartland”. Według jej pomysłu powstała, odnosząc wielki sukces w Nowej Zelandii, seria telewizyjnych spotkań, „McCormick Country”.
Finola przeprowadziła się do Wielkiej Brytanii na początku lat 90-tych i rozpoczęła swój debiut od świetnie przyjętego „Backbeat”, wyprodukowanego dla Scala Productions Stephena Woolleya. Później współpracowała z Woolleyem przy „Hollow Reed” i „Welcome to Woop Woop”. Inne jej filmy, to „The Lost Son” Chrisa Mengesa z Danielem Auteuil i Nastassią Kinski, „Me Without You” (Anna Friel, Kyle MacLachlan), który wystartował w konkursie na Festiwalu w Wenecji w 2001, był nominowany do nagrody BAFTA dla Najlepszego Filmu Brytyjskiego w 2002 i wygrał główna nagrodę na Festiwalu Filmów w Stuttgarcie. W 2004 Finola wyprodukowała dla C4 i HBO, świetnie przyjęty „Hamburg Cell”.
Ostatnio pracowała nad angielsko-włoskim thrillerem „Villa Vittoria” w reżyserii Rogera Donaldsona, romantyczną komedią, której akcja rozgrywa się w Nowym Jorku oraz adaptacją sceniczną norweskiego filmu „Elling”.
NEAL PURVIS, ROBERT WADE (Scenariusz)
Pierwszy sukces odnieśli w 1991 roku, pisząc scenariusz do bardzo dobrze przyjętego przez krytyków, policyjnego thrillera Petera Medaka „Let Him Have It”. Inne znane ich prace to „The Wasp Factory”, “Billy Elliott” w reżyserii Stephena Daldry, „Plunkett & Macleane”. Pracowali przy filmach o Bondzie, „Świat to za mało” i „Śmierć nadejdzie jutro”. Napisali scenariusz do „Włoska robota” z Markiem Wahlbergiem i Edwardem Nortonem oraz „Johnny English” z Rowanem Atkinsonem i Johnem Malkovichem. Ostatnio pracowali dla reżysera Billego Augusta („Return to Sender”), Stephena Frearsa („Jinx”) oraz powrócili do bondowskiej serii, pisząc scenariusz dla Martina Campbella do „Casino Royale”.
JOHN MATHIESON (Zdjęcia)
Przez wiele lat był asystentem Gabriela Beristáina. Pierwsza jego znana praca to teledysk dla grupy Siouxsie and the Banshees „Peek-A-Boo” oraz „Devotional” dla Depeche Mode w 1993. Pracował przy wielu nagradzanych produkcjach, takich jak m.in. „Twin Town” Kevina Allena (1996), „Plunkett & Macleane” Jake’a Scotta (1997) czy „Hannibal” Ridleya Scotta (2000). Otrzymał nagrodę BAFTA oraz był nominowany do Oskara za zdjęcia do filmu Ridleya Scotta „Gladiator” w 2001. Pracował także przy filmach „K-Pax”, „Upiór w operze” Joela Schumachera, „Królestwo niebieskie” Ridleya Scotta. W 1996 otrzymał tytuł Kawalera Orderu Literatury i Sztuki za wkład w kino francuskie. John Mathieson pracuje również przy różnego rodzaju projektach muzycznych, reklamach, dokumentach i krótkometrażówkach.
ROGER BURTON (Kostiumy)
Rozpoczął swoją karierę od ubrania całej ekipy kultowego filmu Franca Roddama „Quadrophenia” (1978) w autentyczne ubrania Modsów z lat 60-tych. Wkrótce został głównym konsultantem w filmie „Birth of The Beatles” oraz „Rydwany Ognia”.
Kariera Burtona nabrał tempa w 1980 roku, kiedy jego projekty spodobały się Vivienne Westwood i Malcolmowi McLarenowi. Podczas kolejnego pobytu w ich kultowym sklepie Worlds End przy Kings Road w Londynie poznał Julien Temple („Great Rock ‘n Roll Swindle”), która zaproponowała mu współpracę przy teledysku zespołu ABC. Od tej pory Burton zaczął wyznaczać style i kierunki mody dla większości znanych artystów brytyjskich tych czasów, takich jak Culture Club, The Kinks, Blondie, Human League oraz bardziej współczesnych, jak George Harrison, Paul McCartney czy Ringo Starr. Pracował przy teledyskach The Rolling Stones, Micka Jaggera i Davida Bowie oraz filmach „Absolute Beginners”, „Sid & Nancy”, „Wyliczanka” Petera Greeneway’a.
