Byłem ogromnie zaskoczony tym, że latynoamerykański przemysł filmowy nie wyprodukował jeszcze filmu o tak uroczej postaci, jaką jest Stefan Malutki. Jako reżyser, który zajmuje się animacją i filmami dla dzieci, uznałem, że powinienem poradzić sobie z tym tematem. I postanowiłem wprowadzić do kina bohatera jednej z najbardziej popularnych bajek w naszej kulturze.
Wspólnie ze scenarzystą Enrique Cortésem stworzyliśmy opowieść z gatunku komedii familijnych, ponieważ byliśmy zdania, że ta formuła będzie najbliższa rodzinie, a przede wszystkim dziecięcej wyobraźni.
Doprowadziło to do powstania historii, która przedstawia zwykłe życie zderzone z fantastycznym światem, zamieszkiwanym przez Stefana Malutkiego, którego do tej pory nikt nie obdarzył ciałem, twarzą ani głosem.
Największym wyzwaniem była dla nas animacja głównego bohatera, jego mysich przyjaciół oraz ich świata zapełnionego zębami, łódkami i złotymi monetami, a także ich związków z codziennym życiem ludzi. Byłem bardzo szczęśliwy, że mogę współpracować z dwiema wytwórniami, które cieszą się takim uznaniem w swoich krajach - mam na myśli Patagonik Film Group z Argentyny i hiszpański Filmax. Wspierało mnie Bren Entertainment Studio, które obdarzyło mnie zaufaniem niezbędnym, bym mógł zrealizować swoje marzenie o Stefanie Malutkim, który wkracza właśnie na wielki ekran.
Juan Pablo Buscarini urodził się w Rosario, w Argentynie, w 1962 roku. Studiował na University of Middlesex w Londynie, gdzie otrzymał tytuł magistra sztuk w dziedzinie syntezy obrazu i animacji komputerowej (1993). Pracował w Europie, w technologii 3D, dla londyńskiego "Virtual S" oraz w Narodowym Centrum Komiksu we francuskim Angouleme. Brał też udział w projekcie "Territorio Miro" dla Universidad de las Islas Baleares, w Palma de Mallorca.
Buscarini wrócił do Argentyny w 1994 roku i dołączył do wytwórni Sorin Cine, gdzie tworzył komputerowe animacje oraz pracował w dziale post-produkcji. Aż do 1997 roku robił animacje i efekty specjalne do ponad stu projektów dla kilku wiodących agencji reklamowych w Argentynie oraz dla znanych marek.
W 1997 roku został szefem ekipy zajmującej się efektami specjalnymi w filmie Dibu, a w końcu tego roku - szefem zespołu animacji i efektów specjalnych w filmie Dibu 2: La Veganza de Nasty i serialu telewizyjnego Dibu 98 zrealizowanego dla TELEFE.
Pracował także nad grafiką w multimedialnych grach edukacyjnych w Międzynarodowym Instytucie Multimediów w Paryżu, gdzie był dwukrotnie - w 1995 i 1998 roku.
Był ponadto współreżyserem i producentem filmu Condor Crux (2000), który zdobył nagrodę Srebrnego Kondora dla najlepszej argentyńskiej animacji.
Buscarini był producentem wykonawczym Dibu 3, la gran aventura, Szansy na sukces, Un hijo genial, Patoruzito i Peligrosa Obsesion. Był także producentem efektów specjalnych do Tanga ze śmiercią.
Buscarini jest także założycielem argentyńskiej Akademii Sztuk i Nauk Kinematograficznych oraz członkiem Komisji ds. Animacji i Efektów Specjalnych.
