I część tryptyku śląskiego Kazimierza Kutza, opartego na jego własnych scenariuszach.
Film, poprzez pryzmat losów siedmiu braci Basistów walczących o wolność, opowiada
o zakończonym klęską powstaniu śląskim z 1920 roku. Kutz pokazuje plebejski charakter powstańczego zrywu oraz takież cechy górnośląskiej kultury (bracia idą do powstania, jakby szli na szychtę w kopalni). Tragizm miesza się w filmie z elementami komediowymi i szczególnym, regionalnym humorem.
