TOMASZ KOT – RYSZARD RIEDEL
Ur. 21 kwietnia 1977r. w. Legnicy. Marzył o karierze malarza artysty, przez rok uczył się w seminarium duchownym. Aktorstwem zainteresował się w liceum i chociaż maturę zdał za drugiem podejściem, bez problemu dostał się do krakowskiej Wyższej Szkoły Teatralnej. Po ukończeniu szkoły w 2001r. związał się z Teatrem Bagatela w Krakowie. Debiutował na scenie Centrum Sztuki Teatru Dramatycznego w Legnicy w przedstawieniu „Panna Tutli-Putli” S. I. Witkiewicza (1996), w reżyserii Wiesława Cichego. W tym samym teatrze wystąpił z monodramem „Edzio” Bruno Schulza (1996), w reż. Krzysztofa Kopki. Był tytułowym bohaterem „Hamleta, Księcia Danii” Williama Shakespeare (2001), w reż. Kopki.
Po raz pierwszy na scenie Teatru Bagatela wystąpił jako Piotr Dobczyński w „Rewizorze” Mikołaja Gogola (2002), w reż. Macieja Sobocińskiego. Jest zadowolony ze swojej kreacji w „Ślubie” Witolda Gombrowicza (2002), w reż. Waldemara Śmigasiewicza, gdzie zagrał Henryka. Dobre recenzje zebrał za rolę Czarusia, młodego aktora, który nie rozstaje się z telefonem komórkowym w przedstawieniu „Ca-sting” Rafała Kmity wystawionym w Krakowskim Teatrze Scena STU w 2002 r. Był Tytusem w „Testosteronie” Andrzeja Saramonowicza (2005), w reż. Piotra Urbaniaka.
W czasie studiów wystąpił w przedstawieniu Teatru Telewizji pt. „Wybór” Jacka Włoska (1999), w reż. Jerzego Stuhra. Zagrał także w „Balladzie o Zakaczawiu” Macieja Kowaleskiego i Jacka Głomba (2002), w reż. Waldemara Krzystka.
Już w 1996 roku został uhonorowany nagrodą dla najlepszego adepta sztuki aktorskiej na scenach polskich na Barbórkowych Spotkaniach Teatrów w Dąbrowie Górniczej. Za rolę Ojca w dyplomowym przedstawieniu „Sześć postaci szuka autora” Luigi Pirandella na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi w 2001 roku otrzymał wyróżnienie prezydenta miasta Łodzi.
Pojawił się w serialach „Całkiem nowe miodowe lata” (2004), „Na dobre i na złe” (2004-2005), „Wiedźmy” (2005). Był handlowcem Jackiem Darewiczem w „Camera Cafe” (2004) Jurka Bogajewicza i komisarzem Andrzejem Grudzińskim w „Kryminalnych” (2005). Wystąpił w dokumencie Mariana Marzyńskiego „Ja, Gombro” (2003), gdzie wcielał się w postaci z dramatów Gombrowicza.
Na dużym ekranie debiutował główną rolą w filmie „Skazany na bluesa” (2005) Jana Kidawy-Błońskiego. Kiedy reżyser poszukiwał aktora Kot grał właśnie w Warszawie „Hamleta” w wyjazdowym spektaklu Teatru z Legnicy. Tomasz wcielił się w postać Ryszarda Riedla, wokalisty i lidera zespołu Dżem. Przygotowując się do roli mieszkał przez krótki czas w mieszkaniu Riedla w Tychach, przesłuchując płyty z utworami zespołu.
Do jego ulubionych reżyserów należy twórca najlepszych polskich komedii Stanisław Bareja. Kot czasem występuje w Kabarecie Kuzyni.
Filmografia:
2005: SKAZANY NA BLUESA
2004: JA, GOMBRO
2004: CAMERA CAFE
2004: CAŁKIEM NOWE LATA MIODOWE
1999: NA DOBRE I NA ZŁE
JOLANTA FRASZYŃSKA – GOLA / MAŁGORZATA RIEDEL
Ur. 14 grudnia 1968r. w Katowicach. Jedna z najzdolniejszych aktorek młodego pokolenia.
W wywiadzie udzielonym Małgorzacie Karniszewskiej powiedziała, że aktorstwo jest dla niej „ujściem nadmiaru energii”. Dzieciństwo spędziła w Mysłowicach. Od szóstego roku życia występowała w zespole wokalno-tanecznym w domu kultury WSS „Społem”, później działała w kościelnej Oazie. Jej matka prowadziła zakład fryzjerski. Rodzina Fraszyńskich mieszkała w mieszkaniu nad zakładem. Jolanta ukończyła Studium Wychowania Przedszkolnego i dostała się do wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Dobrze wspomina zajęcia z Teresą Sawicką i Krzesimirą Dubielówną. PWST ukończyła w 1991 roku. Za rolę Emilki w przedstawieniu dyplomowym „Nasze miasto” otrzymała nagrodę jury i magazynu „Goniec Teatralny” w czasie IX Przeglądu Przedstawień Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi.
W latach 1991-98 była zatrudniona w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Pierwsze przedstawienie, w którym wystąpiła to „Ania z Zielonego Wzgórza” Lucy Maud Montgomery (1991) w reżyserii Jana Szurmieja. Aktorka zagrała tytułową rolę. Była także szekspirowską Julią w spektaklu wyreżyserowanym przez Tadeusza Bradeckiego. Bardzo dobre recenzje zebrała za kreacje w przedstawieniach w reżyserii Jerzego Jarockiego „Pułapka” Tadeusza Różewicza (1992) i „Płatonow” Antoniego Czechowa (1993). Za rolę Saszy w tym ostatnim otrzymała nagrodę na XXXV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w 1995 r. Rok później została uhonorowana laurem XXXVI Kaliskich Spotkań Teatralnych za tę samą rolę w spektaklu „Płatonow – akt pominięty” (1996) w reż. Jerzego Jarockiego. Przedstawienie „Hedda Gabler” Henryka Ibsena (1997), w reż. Barbary Sass, zrealizowane w Teatrze na Woli w Warszawie, nie cieszyło się uznaniem krytyków, lecz aktorka otrzymała bardzo pochlebne recenzje za rolę pani Elvsted. W 1998 roku przeniosła się do stołecznego Teatru Dramatycznego. Pokazała się w roli Jerri w „Niezidentyfikowanych szczątkach ludzkich” Brada Frasera (1998) w reż. Grzegorza Jarzyny. Była Jeny w „Operze żebraczej” wg Vaclava Havla (1999), w reż. Piotra Cieślaka. W szekspirowskim „Hamlecie” (1999) Krzysztowa Warlikowskiego, wcieliła się w męską rolę Guildensterna. Występowała także w spektaklach reżyserowanych przez Krystiana Lupę „Powrót Odysa” Stanisława Wyspiańskiego (1999) i „Wymazywanie” wg Thomasa Bernharda (2001).
Zagrała w wielu spektaklach Teatru Telewizji. Debiutowała rolą Marty w „Obcych bliskich” Gudmundura Steinssona (1992) w reżyserii Michała Kwiecińskiego. Współpracowała z takimi reżyserkami jak: Agnieszka Holland, Agnieszka Glińska, Magdalena Łazarkiewicz, Barbara Borys-Damięcka i reżyserami – Januszem Kijowskim, Andrzejem Wajdą, Jerzym Zalewskim, Maciejem Dejczerem.
W 1986 roku wystąpiła w serialu „Budniokowie i inni” Janusza Kidawy, ale najprawdopodobniej nie został on wyemitowany. Zagrała także w filmie dyplomowym Andrzeja Mola pt. „Powroty” (1989). Była dziewczyną głównego bohatera filmu i serialu „Żegnaj Rockefeller” (1993) Waldemara Szarka. Zagrała w serialach: „WOW”, „Maszyna zmian. Nowe przygody”, „Boża podszewka”, „Ekstradycja 3”, „Ja, Malinowski”, „Dom”, „Wojenna narzeczona”. Rola zapracowanej aktorki Danuty Milley, która nie ma czasu dla swojej córki Tosi (Kamila Natkaniec) w filmie i serialu „Sto minut wakacji” (1998) Andrzeja Maleszka, przyniosła Fraszyńskiej nagrodę Poznańskie Koziołki dla najlepszego aktora na Festiwalu Filmów dla Dzieci. Od 2000 roku występuje w roli córki profesora Zyberta (Marian Opania), doktor Moniki w „Na dobre i na złe”.
Za właściwy debiut na dużym ekranie uważa rolę Ani w „In flagranti” (1991) Wojciecha Biedronia. Jolanta zagrała w tym obrazie studentkę doktora Nowaka, literaturoznawcy (Bogusław Linda). W kolejnym filmie – „Białe małżeństwo” (1992) Magdaleny Łazarkiewicz – wystąpiła w głównej roli. Bianka to młoda, wrażliwa dziewczyna przerażona perspektywą układanego przez rodziców małżeństwa z niedojrzałym Beniaminem (Bartosz Opania). Była dwudziestoletnią narkomanką, nosicielką wirusa HIV w przejmującym dramacie Piotra Łazarkiewicza „Pora na czarownice” (1993). Pojawiła się w „Łowcy. Ostatnie starcie” (1993) Jerzy Łukaszewicz i „Prowokatorze” (1995) Krzysztofa Langa. W komedii Juliusza Machulskiego pt. „Kiler-ów 2-óch” (1999) wcieliła się w zabawną postać zwariowanej na punkcie głównego bohatera Dony, córki senatora Lipskiego (Jan Englert). Wystąpiła także w„Pieniądze to nie wszystko” (2001) Machulskiego, „Ciszy” (2001) Michała Rosa, „Zróbmy sobie wnuka” (2003) Piotra Wereśniaka i „Pitbull” (2004) Patryka Vegi. W kameralnym dramacie „Ławeczka” (2004) Macieja Żaka, zagrała poszukującą miłości bufetową Kasię, która na tytułowej ławce nad brzegiem Odry spotyka uwodziciela Piotra (Artur Żmijewski). Za tę rolę aktorka otrzymała nagrodę publiczności na festiwalu Lato Filmowe w Kazimierzu Dolnym w 2004 r. Była Małgorzatą „Golą” Riedel w filmowej biografii wokalisty zespołu Dżem pt. „Skazany na bluesa” (2005) Jana Kidawy-Błońskiego.
Fraszyńska użyczyła głosu mołdawskiej treserce psów i akrobatce Dojnic Paładiuk w „Grającym z talerza” (1995) Jana Jakuba Kolskiego. Pracowałam przy dubbingu filmu „Mulan” (1998) Tony Bancrofta i Barry Cooka. Można usłyszeć jej głos w piosenkach zamieszczonych na składance „Syrena Elektro” (1996) oraz „Ona i On” (2005). Jolanta jest autorką jednej z bajek zebranych w tomie „Bajki gwiazd” (2005). Nagrała także swoją historyjkę na płytę – książka jest wydana również w takiej wersji.
Filmografia:
2005: SKAZANY NA BLUESA
2004: ŁAWECZKA
2004: PITBULL
2003: ZRÓBMY SOBIE WNUKA
2001: CISZA
1999: KILER-ÓW 2-ÓCH
1999: NA DOBRE I NA ZŁE
