"Shrek 2": WYGLĄD KRÓLESTWA ZASIEDMIOGÓROGRODU
“Shrek 2” udowadnia, że ogra można wyciągnąć z bagna, ale na pewno nie uda się tego bagna wyciągnąć z ogra. W nowym filmie Shrek, Osioł i księżniczka Fiona wyruszają w podróż do Zasiedmiogórogrodu, które jest tak oddalone od bagien, jak tylko można to sobie wyobrazić.
Mówi Andrew Adamson, “Od samego początku wiedzieliśmy, że chcemy uczynić Zasiedmiogórogród całkowitym przeciwieństwem tego, co może charakteryzować Shreka. Zapytaliśmy więc, ‘Co charakteryzuje Shreka?’. Jest zupełnie nieświadomy swojego wizerunku. Lubi żyć na swój własny sposób… A co jest przeciwieństwem tego wszystkiego? Odpowiedź była prosta: Beverly Hills, symbol świadomości własnego wizerunku, statusu, bogactwa – tego wszystkiego czym Shrek nie jest. Pomyśleliśmy, że zabawnie byłoby umieścić Shreka w środowisku, które jest całkowitym przeciwieństwem świata, w którym żyje.”
“Królestwo Zasiedmiogórogrodu to Beverly Hills, Hollywood - stolica bajkowego świata,” dodaje Kelly Asbury. “To właśnie tam żyją najbogatsze i najsławniejsze osobistości świata bajek – Kopciuszek, Księżniczka Śnieżka. Właśnie tam mają zwoje pałace. Kiedy Shrek, Fiona i Osioł wkraczają do tego świata czują się jak turyści, którzy po raz pierwszy przyjechali do Hollywood. Fiona cieszy się, że jest w domu, a Osioł jest bardzo podekscytowany. Łatwo wyobrazić go sobie w hawajskiej koszuli i z aparatem fotograficznym na szyi. Shrek natomiast wcale nie czuje się tam najlepiej. Ogry należą do świata bagien, a nie basenów i gwiazd filmowych. Shrek jest ogrem, który właśnie wyszedł z błota.”
Scenograf Guillaume Aretos i dyrektor artystyczny Steve Pilcher zaprojektowali królestwo Zasiedmiogórogrodu w stylu średniowiecznym, ale z wykorzystaniem współczesnego poczucia humoru. “To trochę dziwaczny bajkowy świat, dlatego nie powinien wyglądać dokładnie tak, jak wszyscy się tego spodziewają,” mówi Pilcher. “Scenarzyści i reżyserzy pokazali w tym filmie bardzo współczesną wrażliwość, który my staraliśmy się wykorzystać w naszych projektach.”
Zestawienie średniowiecznych projektów z poczuciem humoru filmowców jest bardzo wyraźnie widoczne w przypadku znajdującego się w Zasiedmiogórogrodzie Romeo Drive. Jeśli dokładniej się przyjrzeć, można zauważyć takie modne sklepy jak Abercrombie & Witch, Saxxon Fifth Avenue, Versarchery, Pewtery Barn, Armani Armoury, Baskin (XXXI) Robbinhood, Tower of London Records, Old Knavery, Burger Prince oraz, oczywiście Farbucks.
Aretos komentuje, że takich żartów jest w “Shreku 2” całe mnóstwo, ale widzowie nie powinni się spodziewać, że zauważą je już za pierwszym razem. “Zarówno w pierwszym ‘Shreku’ jak i w tym filmie są setki gagów znajdujących się w tle, których wcale nie widać na pierwszy rzut oka. Ludzie mogą oglądać film dwa czy trzy razy i za każdym razem będą zauważać rzeczy, które wcześniej im umknęły.”
Tradycyjne projekty wykorzystujące bardzo współczesne elementy widać na przykład w Poison Apple, mrocznej, wilgotnej spelunie, do której udaje się król, aby zlecić usunięcie Shreka; oraz domu Matki Chrzestnej, który na pierwszy rzut oka wydaje się być uroczą chatką… do momentu, gdy nie cofniemy się o krok i nie zobaczymy, że ten domek to tylko frontowa część olbrzymiej fabryki, w której Matka Chrzestna wytwarza wszystkie swoje magiczne wywary.
Aretos i jego zespół wykonali trójwymiarowe modele wszystkich pomieszczeń, ponieważ były one bardzo pomocne, w sytuacjach “kiedy musieli wyjaśnić reżyserom, w jaki sposób w danym miejscu można przygotować ujęcie. Było to dużo łatwiejsze, niż praca z dwuwymiarową mapą.”
Taka sama sytuacja miała miejsce w przypadku projektów wszystkich starych i nowych bohaterów “Shreka 2”. Postaci powstawały jako figurki z gliny, a nie rysunki na papierze. Projektant postaci, Tom Hester mówi, “Jeśli chodzi o mnie gliniane figurki są najprostszym sposobem na zdefiniowanie wyglądu bohaterów filmu. Szkice to wspaniała rzecz, ale dają one tylko zarys wyglądu postaci. W przypadku figurek, bohaterów można obejrzeć z każdej strony i pod każdym kątem. Animatorom łatwiej jest wyobrazić sobie, jak dana postać będzie się poruszać.”
Adamson stwierdza, “Tom odegrał bardzo dużą rolę w tworzeniu bohaterów obu filmów. Dzięki jego rzeźbom, ludzie i zwierzęta ożywają. Kiedy patrzy się na jego gliniane modele, słychać prawie wydobywające się z nich głosy.”
Ostatecznym elementem projektów postaci były ich kostiumy. Kostiumograf Isis Mussenden, która także stworzyła kostiumy do filmu “Shrek”, ponownie zdecydowała się wziąć udział w realizacji filmu animowanego. Artystka stwierdza, że pomiędzy projektowaniem kostiumów dla ludzi, a projektowaniem kostiumów do filmu animowanego istnieje naprawdę niewielka różnica. “Jeśli chodzi o film animowany, projektujemy identycznie jak w przypadku filmu aktorskiego, z tym wyjątkiem, że tutaj nie szyjemy kostiumów. Nie ma żadnych przymiarek i dzięki temu nigdy nie słyszę ‘Nie podoba mi się ta spódnica’ albo ‘Nie wyglądam dobrze w tym kolorze.’ Takie sytuacje nie mają miejsca w animacji,” śmieje się.
Mussenden stworzyła dla Shreka i w filmie “Shrek 2” zachowała “klasyczny strój ogra”, ale w przypadku Fiony, która stała się kobietą i prawdziwą królewną zdecydowała się na zmianę stroju. Liliowa sukienka, którą nosi na początku filmu całkowicie różni się od zielonej, jaką miała na sobie w pierwszym filmie. Sukienka jest lekka i miękka, a jej dolna część udekorowana jest wzorem winorośli, co jest bardziej organiczne i odzwierciedla jej nowe życie na bagnach.
Na powrót Fiony do Zasiedmiogórogrodu, projektantka przygotowała bardziej formalną wersję oryginalnej zielonej sukienki. Mussenden uważała bowiem, że będzie ona odpowiedniejsza na wizytę w pałacu królewskim. Balowa suknia Fiony jest natomiast olśniewająco biała, ponieważ “chcieliśmy, aby błyszczała na balu,” twierdzi projektantka.
Wracając do tematu mieszania starego świata baśni ze współczesną modą, Mussenden świetnie bawiła się strojami Matki Chrzestnej. Jej kostiumy to między innymi pastelowa suknia, w której po raz pierwszy pojawia się na ekranie, oraz czerwona obszyta cekinami suknia, jaką nosi na balu.
Mussenden zaprojektowała stroje nie tylko dla głównych bohaterów filmu, ale także dla licznych postaci dalekiego planu. Dostarczyła ponadto animatorom wyczerpujących informacji na temat wszelkich typów materiałów wykorzystywanych w kostiumach. Filmowcy musieli bowiem wiedzieć, jak dany materiał się układa, porusza, marszczy, a także jak reaguje na światło.
Tak jak prawie wszystko w animacji komputerowej, projektowanie kostiumów jest mieszanką artyzmu i nauki. Kiedy Mussenden zaprojektowała dany strój, natychmiast przygotowywano jego model odpowiedni do wymiarów postaci. Zespół animatorów PDI/DreamWorks dokonywał cyfrowej obróbki takiego modelu zgodnie z wytycznymi Mussenden.
Jednym z wyzwań, jakie stają na drodze projektowania cyfrowej garderoby jest to, że takie ubrania muszą się poruszać i zaginać razem z noszącymi je postaciami. Zespół animatorów przestudiował dokładnie sposób w jaki ubrania się gniotą i marszczą w związku z ruchami ciała, a następnie przygotował zestaw około dziesięciu najczęstszych pozycji, w których tworzą się na tkaninie zmarszczki – np. zgięcie łokcia. Poprzez oszacowanie, gdzie można spodziewać się zagięć materiału i określenie ich parametrów, zespół był w stanie stworzyć program, który automatycznie generował zagięcia tkaniny w powiązaniu z ruchami danej postaci. Dostarczone przez Mussenden próbki materiałów były kluczem do sukcesu, gdyż dzięki nim animatorzy byli w stanie stworzyć liczne rodzaje zagięć, które różnią się w zależności od tkaniny. Na przykład na aksamicie nie widać zagięć, a satyna je uwypukla.
Podobnie jak w przypadku projektów scenografii wykorzystanych w filmie, muzyka, którą słychać w “Shreku 2” jest mieszanką klasycznych i współczesnych brzmień. Można usłyszeć zarówno stare jak i nowe nagrania znanych artystów, a także kilka legendarnych już zespołów. Mówi Adamson, “Chcieliśmy połączyć różne znane piosenki z muzyką Harry’ego Gregsona-Williamsa, który był jednym z kompozytorów ścieżki muzycznej pierwszego ‘Shreka’ i także teraz wykonał świetną pracę… Mieliśmy ponadto sporo szczęścia mogąc skorzystać z pracy Chrisa Douridasa, któremu przypadło w udziale kierownictwo muzyczne.”
Mówi Gregson-Williams, “W filmie jest sporo piosenek i dlatego ścieżka dźwiękowa musi operować na kilku różnych poziomach. Jedna piosenka często tworzy klimat w zupełnie różnych scenach – romantycznej scenie między Shrekiem i Fioną, a także zabawnej sekwencji z udziałem Osła i Kota w Butach. Muzyka jest swego rodzaju spoiwem łączącym bardzo różne elementy filmu.”
Gregson-Williams współpracował także z Adamsonem, Aronem Warnerem i innymi nad komponowaniem piosenki dla Matki Chrzestnej, która jest mieszanką piosenek śpiewanych przez wróżki, które każdy z nas na pewno znał w dzieciństwie. “To kwintesencja piosenki Matki Chrzestnej, która obiecuje rozwiązać nasze wszystkie problemy. Przez cały czas śpiewa tę piosenkę i w pewnym momencie Fiona nie jest w stanie tego znieść,” śmieje się Adamson. “Nawet w studio nagraniowym, kiedy Jennifer Saunders śpiewała tę piosenkę jako Matka Chrzestna, po jakimś czasie wpadaliśmy w histerię.”
Warner stwierdza, “Wykorzystujemy pewną grupę piosenek, które wspierają opowiadaną przez nas historię. Wszystkie w pewien sposób reprezentują poglądy Shreka w bardzo uczciwy i czysty sposób. To był jeden z kluczy doboru artystów.”
“Nigdy wcześniej nie pracowałem przy filmie, do którego tak łatwo było znaleźć współpracowników,” mówi Douridas. “Wpływ na to miał oczywiście sukces pierwszego filmu. Każdy muzyk, który ma dziecko obejrzał ten film setki razy i zdawał sobie sprawę z tego, że jego udział w ‘Shreku 2’ bardzo wzmocni jego wizerunek w oczach dzieciaków. Każdy do kogo się zwróciliśmy chciał być częścią naszego filmu.’”
Artyści, którzy zagrali na ścieżce dźwiękowej filmu “Shrek 2” to między innymi Pete Yorn, który śpiewa piosenkę “Ever Fallen in Love”; zespół eels - “I Need Some Sleep”; brytyjski duet Frou Frou - “Holding Out For a Hero”; Nick Cave & The Bad Seeds - “People Ain’t No Good”; a także Tom Waits, który jako Kapitan Hak wykonuje utwór pt. “Little Drop of Poison.” Młody artysta Butterfly Boucher wykonał własną wersję utworu Davida Bowie “Changes”. Kiedy Bowie usłyszał piosenkę był pod takim wrażeniem, że także zdecydował się zaśpiewać w filmie ku zaskoczeniu i radości filmowców.
Kilka osób z obsady także można usłyszeć w filmie – np. Jennifer Saunders nie tylko wykonuje piosenkę “Fairy Godmother Song”, ale także własną wersję utworu “Holding Out For a Hero”; natomiast Eddie Murphy i Antonio Banderas, jako Osioł i Kot w Butach wspólnie śpiewają przebój “Livin’ La Vida Loca.”
Grupa Counting Crows na samym początku filmu wykonuje utwór “Accidentally in Love”, któremu towarzyszy montaż scen z miesiąca miodowego Shreka i Fiony. Lider grupy, piosenkarz Adam Duritz, który wspólnie z kolegami z zespołu - Danem Vickreyem, Davidem Immergluckiem & Matthew Malleyem – skomponował piosenkę, wspomina, “Kiedy w studiu powiedziano mi, że piosenka musi być zabawna, podnosząca na duchu i radosna, pomyślałem, ‘Kto dał wam mój numer telefonu?’. Ale naprawdę chciałem być częścią tego wydarzenia, bo mam dzieci i chcę, żeby ten film był dla nich ważny tak jak inne filmy były ważne dla mnie, gdy dorastałem.”
Duritz wyjawia także, że był to dla niego idealny czas na skomponowanie tego typu piosenki. “Właśnie byłem zakochany i wpłynęło to w pewien sposób na ten utwór. ‘Accidentally in Love’ jest motywem przewodnim filmu. To historia dwojga ludzi, którzy zakochują się w sobie, choć tak naprawdę nie powinni. W bajkach to się nie zdarza – ogr i księżniczka zwykle nie zakochują się w sobie. Ale miłość to miłość, a prawdziwa miłość jest silniejsza niż wszelkie ograniczenia.”
Douridas zgadza się z tym, że piosenka jest idealnym uzupełnieniem opowiadanej historii. “Ta piosenka mówi o tym, czego Shrek nigdy się nie spodziewał. A właśnie w taki sposób przydarza się nam miłość… spotykamy ją wtedy, kiedy wcale jej nie szukamy. ‘Życie przydarza się nam wtedy, kiedy jesteśmy zajęci planowaniem innych spraw’”.
Aron Warner twierdzi, “Wg mnie w pierwszym filmie Shrek uczy się kochać samego siebie, a w drugim – uczy się jak kochać inną osobę. Nasz bohater musi się także nauczyć tego, że jeśli kogoś kochamy musimy czasem oddać więcej niż w zamian otrzymamy.”
Adamson dodaje, “Film opowiada o tym, że należy być na tyle silnym, żeby ignorować osądy innych ludzi i być w stanie określić swoje własne szczęśliwe życie. Mam nadzieję, że właśnie to wyniosą ludzie z naszego filmu – poczucie niezależności i wolności w poszukiwaniu własnego szczęścia… i będą się przy tym świetnie bawić.”