Na początku filmu powoli suniemy po rozklekotanych torach do opuszczonej kopalni. Po chwili orientujemy się, że pochylony nad zwrotnicą, uśmiechnięty stary górnik, zaraz wyśle nas na przejażdżkę naszego życia.
Górnik przedstawia nam najpierw historię kolejek w wesołych miasteczkach, od francuskich początków w roku 1804 po współczesną kolejkę High Roller, owiniętą wokół górnej części hotelu Stratosphere w Las Vegas. Obserwujemy rodzinę, której członkowie ściskają się nawzajem kurczowo, gdy ich łódź zawisa na krawędzi wodospadu w parku rozrywki Busch Gardens i zastanawiamy się, po co rozsądni ludzie płacą za swój własny strach.
Poznajemy kolejki od strony mechaniki i dowiadujemy się, w jaki sposób wykorzystuje się grawitację i pęd, by wywołać u nas dreszcze grozy. Poznajemy metody, stosowane przez projektantów kolejek, by oszukać nasze zmysły i spotęgować złudzenie prędkości i zagrożenia.
Dowiadujemy się, że w ostatnim dziesięcioleciu połączono technikę ruchomej symulacji, emocjonującą kolejkę i budzący podziw film na wielkim ekranie, tworząc zupełnie nową dziedzinę rozrywki – symulator filmowy. Podczas gdy prawdziwą kolejkę ograniczają prawa fizyki, za sprawą nowego medium możemy się przenieść w krainę niemożliwego. Możemy nawet zobaczyć dinozaury z bliska.
Widzimy, jak ekran kinowy rozrastał się od niepozornych początkowo rozmiarów po współczesny ogromny format. Dowiadujemy się, jak działa technika filmowa i jakie sztuczki sprawiają, że nasze oczy i mózgi widzą poruszające się przedmioty, chociaż tworzące je obrazy pozostają nieruchome.
Kolejna szalona jazda wśród kanionów i drapaczy chmur prowadzi nas do serca superkomputera – do procesora. Spotykamy animatorów symulacji i obserwujemy ich przy kolejnych etapach pracy nad konstrukcją obrazu. Widzimy, czego potrzeba do stworzenia symulacji – od wyboru i przygotowania scenariusza, poprzez zaprojektowanie zakrętów i pętli, po naniesienie tekstur, oświetlenia i szczegółów oraz wkomponowanie w obraz cyfrowy scen z żywymi aktorami. Okazuje się, że nawet kino wymaga starannego planowania i konstruowania.
Film kończy się wizytą w „Wirtualnym Muzeum Historycznym”. Widzimy pierwsze kroki ludzi na Księżycu i jesteśmy świadkami Wielkiego Wybuchu. Jak przy klasycznej kolejce w wesołym miasteczku, uczniowie będą na pewno chcieli spróbować jeszcze raz!
Film „Sensacyjna podróż. Teoria rozrywki”, zrealizowany przez Sony Pictures Classics, to mrożąca krew w żyłach przygoda, w pełni wykorzystująca możliwości techniki wielkoformatowej. Film, nakręcony na taśmie 70-milimetrów o 15 perforacjach, opracowany przez Imax Corporation, i wyświetlany na ekranie o wysokości osiemnastu metrów, umieszcza każdego z widzów na przednim siedzeniu najbardziej niezwykłych kolejek wesołego miasteczka, jakie zbudowano. Najnowszy film o kolejkach – „Sensacyjna podróż. Teoria rozrywki” nie tylko przedstawia ich historię i stan obecny, ale także wyjaśnia, w jaki sposób symulacja filmowa stała się jedną z najbardziej ekscytujących innowacji w najnowszej historii kina.
Film, wyreżyserowany przez Bena Stassena i wyprodukowany przez Charlotte Huggins we współpracy z New Wave International, zabiera publiczność na przejażdżkę kolejkami, do których niektórzy z widzów nie odważyliby się wsiąść, takich jak Big Shot z hotelu Stratosphere w Las Vegas czy Kumba i Motu z parku rozrywki Busch Gardens w mieście Tampa na Florydzie. Założycielem firmy New Wave Intenational był Ben Stassen, który jest też znanym specjalistą w dziedzinie grafiki komputerowej. Film świadczy o tym, że istnieje nieskończona liczba sposobów na wywoływanie mocnych wrażeń, a jedyne ograniczenia to wyobraźnia i możliwości komputera.
Film „Sensacyjna Podróż. Teoria Rozrywki” pokazuje, jak animatorzy symulacji wykorzystują grafikę komputerową, tworząc na początku szkielet konstrukcji na ekranie komputera. Następnie dodawane są tekstury i kolory o wyższej rozdzielczości wraz z oświetleniem i innymi efektami atmosferycznymi, które mają na celu spotęgowanie wrażenia realizmu.
Postać z horroru Elvira, „Pani Mroku”, pojawia się gościnnie w filmie, by wyjaśnić problemy techniczne, związane z włączeniem prawdziwych ludzi w wygenerowane komputerowo tło. Ujęcie z udziałem Elviry zostaje nakręcone na tle wielkiej zielonej planszy, a następnie, z wykorzystaniem techniki cyfrowej, przesłane do komputera, gdzie animatorzy tworzą wokół bohaterki wirtualną scenerię.
„Sensacyjna podróż. Teoria rozrywki” pokazuje też, jak ruchome symulatory, opracowane przez wojsko i NASA, początkowo do szkolenia pilotów, stały się współczesnymi narzędziami rozrywki. Największym wyzwaniem dla twórców filmu było połączenie tej techniki z emocjami, jakie budzi kolejka i najnowszymi osiągnięciami w zakresie grafiki komputerowej i produkcji filmowej. Wykorzystując sekwencje z najpopularniejszych symulacji, takich jak „The Devil’s Mine Challenge”, „Asteroid Adventure czy Secrets of the Lost Temple”, „Sensacyjna podróż. Teoria rozrywki” demonstruje możliwości filmów wielkoformatowych, dzięki którym widz znajduje się w samym środku akcji i powstają najbardziej ekscytujące filmy w historii kina.
