LESLIE NIELSEN (Ryan Harrison), popularny hollywoodzki aktor, głównie komediowy (chociaż grywał także role dramatyczne), urodzony w 1922 r. w Kanadzie. Wystąpił w więcej niż sześćdziesięciu filmach kinowych oraz w ponad tysiącu pięciuset programach i serialach telewizyjnych.
Przed laty Nielsen służył w Królewskich Kanadyjskich Siłach Powietrznych, obsługując karabiny maszynowe, zainstalowane na pokładach samolotów bojowych. Karierę artystyczną rozpoczął jako realizator audycji i discjockey w rozgłośni radiowej w Calgary. Jest aktorem wszechstronnie przygotowanym do wykonywania swego zawodu. Studiował najpierw w Academy of Radio Arts w Toronto, prowadzonej przez Lorne Greena, a następnie w słynnym Actor’s Studio. Tańca uczył się pod kierunkiem Marthy Graham, zaś praktykę sceniczną odbywał na deskach nowojorskiego Neighborhood Playhouse.
Na dużym ekranie Leslie Nielsen debiutował w 1956 r. w filmie „Ransom” (którego remake, znany w Polsce p.t. „Okup”, nakręcił niedawno Ron Howard). W poczatkowym okresie kariery wystąpił m.in. w fantastyczno-naukowym obrazie „Forbidden Planet” oraz w katastroficznym dramacie „Tragedia >Posejdona<”.
Przełomowym momentem okazało się spotkanie z Jimem Abrahamsem, Davidem Zuckerem, Jerry’m Zuckerem (w skrócie: ZAZ) - odkrywcami komediowego talentu Nielsena. Sam Nielsen nazywa je „najszczęśliwszą chwilą swego życia”. Zaowocowało ono obsadzeniem aktora w komedii z 1980 r. „Czy leci z nami pilot?”, a następnie powierzenie mu roli jego życia - porucznika Franka Drebina, bohatera telewizyjnego serialu „Police Squad!” oraz ogromnie popularnego cyklu kinowego, rozpoczętego w 1988 r. „Nagą bronią”, do której dołączyły później „Naga broń 2 1/2” (1991) oraz rewelacyjna „Naga broń 33 1/3” (1994). Emploi Nielsena harmonizowało z pastiszowym charakterem wyżej wymienionych filmów i bardzo pomogło również innym parodiom, takim jak „Dracula - wampiry bez zębów”, „Egzorcysta 2 1/2”, czy „Spy Hard - szklanką po łapkach”.
W 1998 r. na polskie ekrany wszedł jeden z najnowszych filmów z udziałem Nielsena - „Pan Magoo”. Spośród pozostałych filmów, w których wystąpił ten bardzo popularny artysta, wymieńmy „Nuts” Martina Ritta (TV: „Wariatka”), „Creepshow” (w reżyserii George’a Romero), „Prom Night” i „Family Plan”.
RICHARD CRENNA (Fergus Falls) rozpoczynał aktorską karierę w latach 40-tych, kiedy jako nastolatek użyczał swego głosu jednemu z bohaterów audycji radiowej „Our Miss Brooks”. Popularność zdobył dzięki występom w serialach telewizyjnych „The Real McCoys” i „Slattery’s People”.
Na ekranach kinowych przyszły odtwórca roli szeryfa Fallsa zaczął pojawiać się regularnie począwszy od połowy lat 60-tych. Zagrał m.in. w następujących filmach: „Doczekać zmroku” (dreszczowiec w reż. Terence’a Younga, z Audrey Hepburn w roli głównej), „Dirty Money”, „Body Heat” (TVP: „Żar ciała”), „Rambo: First Blood” (oraz w dwóch „dalszych ciągach” tego obrazu), „The Flamingo Kid”, „Hot Shots! 2” (komedia spółki ZAZ), „Jade” i „Sabrina” (wersja Sydneya Pollacka, z Julią Ormond w roli tytułowej).
Richard Crenna zmarł 17 stycznia 2003 r.
MICHAEL YORK (Hibbing Goodhue) przyszedł na świat w Anglii, w 1942 r. Jest wychowankiem Britain’s National Youth Theatre of Oxford University - na deskach tej sceny wystąpił w ponad dwudziestu przedstawieniach. Ukończywszy z wyróżnieniem anglistykę, zadebiutował jako profesjonalny aktor w Dundee Repertory Theatre, po czym związał się z nowym National Theatre Company Laurence’a Oliviera.
Zagrawszy Hamleta na scenie londyńskiej, Michael York doczekał się swego amerykańskiego debiutu scenicznego, w dodatku na Broadwayu, w sztuce Tennessee Williamsa „Out Cry”. Wystąpił także w innych Broadwayowskich spektaklach, np. w „Czarownicach z Salem” i „Małym księciu”.
„Poskromienie złośnicy” Franco Zeffirellego (1966) to pierwszy film kinowy z udziałem Michaela Yorka, który towarzyszył w nim sławnemu duetowi Elizabeth Taylor-Richard Burton. Pod kierunkiem tego samego reżysera York zagrał Tybalta w ekranizacji „Romea i Julii” i Jana Baptystę w filmie „Jesus of Nazareth” (TVP, wideo: „Jezus z Nazaretu”), miał też niewielki epizod w biograficznym filmie o św. Franciszku z Asyżu „Brother Sun, Sister Moon”/”Fratello Sole, Sorella Luna”. W ciągu minionych trzydziestu lat aktor wystąpił w blisko pięćdziesięciu głośnych filmach, m.in. w arcydziele Boba Fosse’a „Kabaret”. Spośród pozostałych wymieńmy: „Morderstwo w Orient-Expresie”, „Siedem nocy w Japonii”, „Trzech muszkieterów” (wersja Richarda Lestera) i tegoż reżysera „Czterech muszkieterów” (w obu grał d’Artagnana), „Fedorę” (w której grał samego siebie), „Logan’s Run”, „England Made Me”, „Success Is the Best Revenge” (w reż. Jerzego Skolimowskiego), „The Last Remake of Beau Geste” (TVP: „Ostatni film o Legii Cudzoziemskiej”), „Przyjdź zobaczyć raj”, „Wide Sargasso Sea”, „Sword of Gideon”, „Eline Vere”, „The Return of the Musketeers”, „The Island of Dr Moreau” (wersja z 1977 r.), „Conduct Unbecoming”, „Good Vibrations” i „Austin Powers - agent specjalnej troski”.
Do ważniejszych filmów telewizyjnych, w których wystąpił Michael York, zaliczymy serial „Saga rodu Forsyte’ów”, „A Man Called Intrepid”, „The Heat od Day”, „Space”, „Fall From Grace” oraz jeden z najnowszych - „The Ring”, oparty na powieści Danielle Steele.
Micheal York nie stroni od teatru radiowego, dokonał także blisko pięćdziesięciu nagrań magnetofonowych z fragmentami literatury klasycznej i współczesnej. W ten sposób na taśmę trafiła również poczytna autobiografia aktora, którą zatytułował „Accidentally on Purpose”, a także napisana przezeń książka dla dzieci „The Magic Paw”.
Obecnie Michael York sprawuje urząd dyrektora California Youth Theatre. Mieszka w Los Angeles ze swoją żoną Pat - pisarką i artystką-fotografikiem. Za swoje osiągnięcia aktorskie Michael York został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego.
