JACK NICHOLSON (Warren Schmidt) to jeden z najbardziej znanych aktorów filmowych. Jest zdobywcą nagrody Akademii dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za role w filmach "Lepiej być nie może" i "Lot nad kukułczym gniazdem". Osckara dla najlepszego aktora drugoplanowego zdobył za rolę w filmie "Czułe słówka". Do nagrody Akademii nominowano go także za udział w filmach "A Few Good Men", "Honor Prizzich", "Czerwoni", "Chwasty", "Chinatown", "The Last Detail", "Pięć łatwych utworów" i "Easy Rider".
Nicholson wystąpił w dramatach "The Pledge", "Wino i krew", w komedii science fiction "Marsjanie atakują!", zagrał astronautę Garretta Breedlove’a u boku Shirley MacLaine w filmie "Czułe słówka, ciąg dalszy", drugiej części "Czułych słówek". Zagrał także w filmach "Batman", "Na granicy", "Wilk", "Czarownice z Eastwick", "Listonosz zawsze dzwoni dwa razy" i "Lśnienie". W roku 1995 Amerykański Instytut Filmowy uhonorował aktora nagrodą za całokształt twórczości.
Uhonorowana nagrodą Akademii KATHY BATES (Roberta Hertzel), początkowo znana była jako niezwykle wszechstronna aktorka teatralna. Za rolę Frankie w offbroadway’owej produkcji "Frankie and Johnny in the Clair de Lune" Bates otrzymała Obie Award. Za tę samą kreację sceniczną aktorka otrzymała nagrodę Koła Krytyków Teatralnych Los Angeles. Otrzymała nominację do nagrody Tony za rolę córki w sztuce Marshy Norman "‘night, Moher". Jest także laureatką nagrody Dramalogue Award. Aktorka urodziła się w Memphis, w stanie Tennessee. Uczęszczała do Southern Methodist University w Pallas, występowała w teatrach w Waszyngtonie i w Actors Theatre w Louisville. Pierwszą dużą rolę zagrała w Nowym Jorku, w sztuce "Vanities". Występowała później w imponującej liczbie przedstawień, wśród nich w "Come Back to the Five and Dime", "Jimmy Dean, Jimmy Dean" (rola, którą zagrała później raz jeszcze w filmowej adaptacji sztuki w filmie Roberta Altmana), "Fifth of July" i "Curse of the Starving Class" (tę rolę także zagrała później w filmie). Występowała także jako południowoafrykańska nauczycielka Elsa Barlow w offbroadway’owym przedstawieniu "The Road to Mecca", gdzie grała u boku autora, Athola Fugarda.
Bates wystąpiła także w licznych filmach fabularnych, w tym w tak znanych, jak "Misery" (1990), za który zdobyła Oscara dla najlepszej aktorki; w "Titanicu" Jamesa Camerona (1997); w "Dolores Claiborne" (1994); w "Smażonych zielonych pomidorach" (1991), za który dostała nominację do nagrody Złotego Globu. Inne filmy z jej udziałem, to "Diabolique" (1996), "The War at Home" (1996), "Shadows and Fog" (1992), "Prelude to a Kiss" (1992), "Used People" (1992), "At Play in the Fields of the Lord" (1991), "White Palace" (1991), "Dick Tracy" (1990), "Men Don’t Leave" (1990), "Straight Time" (1978) i "Taking Off" (1971) Milosa Formana.
W 1999 nominowano ją do Oscara za rolę Libby Holden w filmie Mike’a Nicholsa "Barwy kampanii" (1998). Za tę samą rolę Bates otrzymała także nominację do nagrody Złotego Globu i zdobyła nagrodę Gildii Aktorów Filmowych. Jesienią 1999 Bates wyreżyserowała swój pierwszy film fabularny, noszący tytuł "Dash and Lilly", z udziałem Sama Sheparda, Judy Davis i Bebe Neuwirth. Film nominowany był do licznych nagród Emmy, w tym dla najlepszego reżysera. Aktorka wystąpiła także jako matka Adama Sandlera w filmie "Kariera frajera". Znamy ją także z telewizji, gdzie wraz z Holly Hunter i Amy Madigan grała w "Roe V. Wade" (1986), a w towarzystwie Jasona Robardsa i Colleen Dewhurst w filmie "Johnny Bull" (1986). Za rolę Helen Kushnick w filmie telewizyjnym "The Late Shift" (1996) otrzymała nagrodę Złotego Globu, nagrodę Gildii Aktorów Filmowych i American Comedy Award. Wyreżyserowała także odcinki seriali "Homicide", "NYPD Blue", "Oz" i "Six Feet Under". Entertainment Weekly uznał ją za jedną z 25 największych aktorek lat 90.
HOPE DAVIS (Jeannie) wystąpiła ostatnio u boku Anthony’ego Hopkinsa w filmie "Kraina wiecznego szczęścia", opartym na noweli Stephena Kinga, wyreżyserowanym przez Scotta Hicksa.
Aktorka wystąpiła wcześniej w filmach "Joe Gould’s Secret", w reżyserii Stanley’a Tucci’ego; a także – wraz z Jeffem Bridgesem, Timem Robbinsem i Joan Cusack w politycznym thrillerze "Arlington Road"; widzieliśmy ją także w filmie "Mumford" Lawrence’a Kasdana i w "Miłość z ogłoszenia", będącym jej debiutem. Za film ten otrzymała nominację do Wielkiej Nagrody Jury festiwalu Sundance w 1988 roku. Aktorka wystąpiła także w filmie Stanley’a Tucci’ego "he Impostors".
Uwagę krytyków przyciągnęła swoimi kreacjami w niezależnych filmach "The Daytrippers" i "The Myth of Fingerprints". Davis wystąpiła także w komedii "Mr. Wrong", w "Kiss of Death" w reżyserii Barbeta Schroedera i w filmie "Linia życia" w reżyserii Joela Schumachera.
Davis udziela się także w teatrze, ostatnio wystąpiła w inscenizacji "Spinning Into Butter" wystawianej przez Lincoln Center Theater. Inne przedstawienia teatralne, w których występowała, to "Ivanov" (wraz z Kevinem Klinem); "Two Shakespearean Actors" – wystawiane przez Lincoln Center Theater; i "Camino Real" pokazywane na znanym festiwalu teatralnym w Williamstown.
Davis wystąpiła także w licznych przedstawieniach offbroadway’owych, w tym w sztukach "Pterodactyls", "The Food Chain", "The Iceman Cometh" i "Speed the Plow", w reżyserii Joela Schumachera.
Davis ukończyła Vassar College, urodziła się i dorastała w Tenafly, w stanie New Jersey. Obecnie mieszka w Nowym Jorku.
DERMOT MULRONEY (Randall Hertzel) wystąpił wraz z Julią Roberts i Cameron Diaz w filmie "Mój chłopak się żeni". Widzieliśmy go także w komedii Rolanda Joffe’a "Goodbye Lover", w której występowały także Patricia Arquette i Ellen DeGeneres. Aktor zagrał także w filmie Alana Rudolpha "Trixie", w którym widzieliśmy też Emily Watson i Nicka Nolte; a także w "Dla forsy", w którym występowali również Paul Newman i Linda Fiorentino. Mulroney wystąpi niedługo w filmie Alana Rudolpha "Investigating Sex", do którego zdjęcia kręcono w Berlinie.
Inne filmy, z udziałem tego aktora, to "The Trigger Effect" z Elisabeth Shue; "Kansas City" z Jennifer Jason Leigh; "Psychopata" z Holly Hunter i Sigourney Weaver; a także film Toma DiCillo "Living In Oblivion", będący satyrycznym spojrzeniem na niezależny przemysł filmowy. Wystąpili w nim także Steve Buscemi i Catherine Keener. Mulroney był współproducentem filmu, który zdobył nagrody na festiwalach filmowych w Sundance i w Berlinie.
Mulroney wystąpił także w filmach "How to Make an American Quilt", "Bastard Out of Carolina", "Longtime Companion", "Where the Day Takes You", "Samantha", "Staying Together", "Silent Tongue", "Bad Girls", "The Thing Called Love", "Point of No Return", "Career Opportunities", "Bright Angel" i "Młode strzelby".
Mulroney otrzymał nominację ACE w kategorii najlepszego aktora drugoplanowego za rolę w filmie telewizyjnym "Long Gone". Inne filmy tego rodzaju, w których występował, to "Family Picture" z udziałem Anjeliki Huston, "The Heart of Justice", "Daddy", "Unconquered i Sin of Innocence".
Aktor gra także w zespole The Low and Sweet Orchestra, który niedawno opublikował swój pierwszy album nakładem wytwórni Interscope Records.
HOWARD HESSEMAN to znany aktor telewizyjny ("WKRP in Cincinnati", "One Day at a Time and Head of the Class"), pojawiający się w licznych serialach i filmach. Należą do nich
"Soap", "The Rockford Files", "Laverne and Shirley", "Family", "The Bob Newhart Show", "Mary Hartman", "Quincy", "Blansky’s Beauties", "Switch", "Rhoda i Barretta".
Hesseman wystąpił także w "Hustling", "The Life and Times of Senator Joe McCarthy", "The Amazing Howard Hughes", "The TVTV show", "Tarantulas: The Deadly Cargo", "The Comedy Company" i "The Ghost of Flight 401". Gościnnie widzieliśmy go w odcinkach seriali "You Can’t Take It With You", "One Show Makes It Murder" (z Robertem Mitchumem i Angie Dickinson), a także w serialu kryminalnym "Best Kept Secrets" (wraz z Patty Duke i Fredericem Forrestem). Aktor wystąpił także wraz z Bette Davis w filmie "Skyward", opowiadającym o pragnieniach inwalidów, Kate Nelligan ("In Our Hands", historii o gwałcie i zemście) i w "The Shooter" (thrillerze z udziałem Ally Sheedy).
Hesseman zainteresował się aktorstwem w szkole średniej, grał też na studiach. Po ich ukończeniu wystąpił w licznych produkcjach teatralnych w San Francisco. W roku 1965 przystąpił do znanej trupy improwizacyjnej, The Committee. Wraz z nią występował w San Francisco, Los Angeles i w innych miastach USA aż do roku 1976.
Hesseman wystąpił także w ponad dwudziestu pięciu filmach fabularnych.
LEN CARIOU (Ray) był dwukrotnie nominowany do nagrody Tony dla najlepszego aktora. Nominacje otrzymał za wystawiane na Broadway’u musicale "Applause" i "A Little Night Music". Jest laureatem nagród Drama Desk i Tony Awards dla najlepszego aktora za rolę w przedstawieniu "Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street", w którym partnerowała mu Angela Lansbury.
Za rolę w filmie "One Man" otrzymał nagrodę Genie Award dla najlepszego aktora. Wystąpił także w filmach "Thirteen Days", "Krytyczna decyzja", "A Little Night Music" z Elizabeth Taylor, "The Four Seasons", "Getting In", "Lady In White" i "Never Talk To Strangers".
Bardzo często występuje w serialach i filmach telewizyjnych, najwyżej ceni sobie rolę chorego na Alzheimera, w filmie "There Were Times Dear", który przyczynił się do zgromadzenia milionów dolarów, przeznaczonych na badania nad tą chorobą.
Cariou był reżyserem w Guthrie Theater, gdzie wystawił, między innymi, cieszące się uznaniem krytyków inscenizacje "The Crucible" i "Of Mice and Men". Był także dyrektorem artystycznym swego „rodzinnego” teatru Manitoba Theater Centem, jest też jego honorowym, dożywotnim członkiem. Wyreżyserował sztukę Jamesa Whitmore’a "Śmierć komiwojażera" wystawianą przez Canada’s Citadel Theater.
