JÖRDIS TRIEBEL (Emma)
Po studiach w Hochschule für Schauspielkunst Ernst Busch w Berlinie w latach
1997-2001 Jördis Triebel została członkinią zespołu Teatru Miejskiego w Bremie w 2002 roku. Za swe liczne i różnorodne role została wyjątkowo wynagrodzona zarówno przez publiczność, jak i krytyków. Zaledwie po jednym sezonie otrzymała nagrodę Kurt-Hübner Prize, wielce pożądaną przez aktorów w Niemczech.
W sezonie 2004/2005 występowała gościnnie w Zurichu w "Das weite Land" Arthura Schnitzlera. Potem nastąpiło kilka ról w niemieckiej telewizji, np. w Wolff's'Turf (Wolffs Revier). Rozkosze Emmy to jej pierwszy film fabularny.
JÜRGEN VOGEL (Max)
Jürgen Vogel urodził się w Hamburgu w 1968 roku, jego ojciec był kelnerem, a matka gospodynią domową. Mając dziewięć lat pozował do zdjęć do katalogu usług pocztowych, a w wieku 16 lat stał się odkryciem aktorskim w filmie Dzieci z kamienia (Kinder aus Stein, 1984). Za swą drugą rolę filmową w Rosamunde (1988) otrzymał filmową nagrodę w Bawarii.
Przełom dla Jürgena Vogla przyszedł wraz z filmem w reżyserii Sönke Wortmann Little Sharks / Acting It Out (Kleine Haie, 1991).
Do tej pory aktor otrzymał już praktycznie każdą z niemieckich nagród filmowych i telewizyjnych przynajmniej raz.
Za wystąpienie w potrójnej roli - aktora, autora scenariusza i współproducenta przy realizacji filmu Matthiasa Glasnera Wolna wola (Der freie Wille) - został nagrodzony Srebrnym Niedźwiedziem na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie w 2006 roku za Wybitne Osiągnięcia Artystyczne.
FILMOGRAFIA (wybór):
2006 ROZKOSZE EMMY (Emmas Glück) / reżyser: Sven Taddicken
2006 WOLNA WOLA (Der Freie Wille) / reżyser: Matthias Glasner
2005 KEINE LIEDER ÜBER DIE LIEBE / reżyser: Lars Kraume
2002 ROSENSTRAßE / reżyser: Margarethe von Trotta
2001 NADZY (Nackt) / reżyser: Doris Dörrie
2000 SASS / reżyser: Carlo Rola
1998 MANILA / reżyser: Romuald Kamarkar
1997 FAT WORLD (Fette Welt) / reżyser: Jan Schütte
1996 BIAŁY LABIRYNT (Smillas Gespür für Schnee) / reżyser: Bille August
1996 APTEKARKA (Die Apothekerin) / reżyser: Rainer Kaufmann
1995 STILLE NACHT / reżyser: Dani Levy
1996 KOMM ZURÜCK SEXY SADIE / reżyser: Matthias Glasner
1997 ŻYCIE TO PLAC BUDOWY (Das Leben ist eine Baustelle) / reżyser: Wolfgang Becker
1991 LITTLE SHARKS / ACTING IT OUT (Kleine Haie) / reżyser: Sönke Wortmann
1990 ROSAMUNDE / reżyser: Egon Günther
SVEN TADDICKEN (Reżyseria)
Urodził się w Hamburgu w 1974 roku. Od 1996 do 2002 roku studiował kierunek reżyserski na Badeńsko-Wirtenberskiej Akademii Filmowej w Ludwigsburgu.
Zdobył liczne międzynarodowe nagrody, w tym krajową nagrodę w dziedzinie Filmów Krótkometrażowych w Dreznie w 1999 roku, nagrodę główną na fińskim festiwalu Lappeenraanta i pierwszą nagrodę na festiwalu Short Cuts w Kolonii w 1999 roku, był też nominowany do Honorowej Nagrody dla Zagranicznych Studentów w edycji Studenckich Oskarów w 2000 roku za swój film Counting Sheep (Schaefchen Zaehlen, 1999), który również otwierał Festiwal Maxa Ophuelsa w Saarbruecken w tym samym roku.
FILMOGRAFIA REŻYSERSKA:
2006 STÖRTEBEKER (WT)
2006 ROZKOSZE EMMY (Emmas Glück)
2002 STAY LIKE THIS (Einfach so bleiben) / krótkometrażowy
2001 GETTING MY BROTHER LAID (Mein Bruder der Vampir)
1999 COUNTING SHEEP (Schäfchen Zählen) / krótkometrażowy
1998 EL CORDOBÉS / Short1998 ICE CREAM / krótkometrażowy
1998 WHODUNIT / krótkometrażowy
1997 FISH! / krótkometrażowy
DANIELA KNAPP (Zdjęcia)
Daniela Knapp urodziła się w Tyrolu w 1972 roku. Podczas studiów na akademiach filmowych w Bolzano i Ludwigsburgu pomagała przy licznych produkcjach filmowych i reklamowych. Pracowała jako operatorka wideo oraz operatorka oświetlenia w wielu produkcjach: Po piątej w dżungli (Nach fünf im Urwald), Super-żona (Das Superweib), Pukając do nieba bram (Knockin' on heaven's door).
Na Akademii Filmowej w Ludwigsburgu poznała Benjamina Quabecka, Svena Abela i Svena Taddickena. Była główną realizatorką zdjęć w ich studenckich filmach. W filmie Taddickena Getting My Brother Laid (Mein Bruder der Vampir) kierowała zespołem operatorów kamer, a w 2002 roku otrzymała za swoją pracę międzynarodową nagrodę Brooklyn International Film Festival Award.
W 2004 roku pracowała jako operator razem z Matthiasem Schellenbergiem w filmie Hansa Weingartnera Edukatorzy (Die fetten Jahre sind vorbei).
FILMOGRAFIA (wybór):
2006 ROZKOSZE EMMY (Emmas Glück) / reżyser: Sven Taddicken
2005 WELTVERBESSERUNGSMASSNAHMEN (Measures to the Better World) / reżyseria: Jörn Hintzer, Jakob Hüfner
2004 FREUNDINNEN / reżyser: Tobias Stille / krótkometrażowy
2004 EDUKATORZY (Die fetten Jahre sind vorbei) / reżyser: Hans Weingartner
2004 BIN ICH SEXY / reżyser: Kathrin Feistl
2002 STAY LIKE THIS (Einfach so bleiben) / reżyser: Sven Taddicken / krótkometrażowy
2001 GETTING MY BROTHER LAID (Mein Bruder der Vampir) / reżyser: Sven Taddicken
1999 COUNTING SHEEP (Schäfchen zählen) / reżyser: Sven Taddicken / krótkometrażowy
1998 ERTRÄNKTE ANGST / reżyser: Benjamin Quabeck / krótkometrażowy
1998 EL CORDOBÉS / reżyser: Sven Taddicken / krótkometrażowy
CLAUDIA SCHREIBER (Autorka powieści)
Claudia Schreiber urodziła się w 1958 roku na farmie w Północnej Hesji. Jako dziecko karmiła świnie, sprzedawała truskawki, a później finansowała swoje studia dzięki własnej plantacji wiśni.
Pod nazwiskiem Claudia Siebert pracowała jako dziennikarka w stacji radiowej SWF3 w Baden-Baden, potem przeniosła się do telewizji (ZDF) w Mainz, gdzie zaangażowała się w realizację programu informacyjnego wiadomości oraz przygotowanie jego logo.
Otrzymała wiele wyróżnień za realizacje dokumentów dla ZDF, między innymi nagrodę młodych Prix Jeunesse w 1990 roku. Od 1992 do 1996 roku mieszkała i pracowała za granicą (w Moskwie i Brukseli), wtedy też zaczęła pisać książki. Rozkosze Emmy są jej drugą powieścią. Po niej napisała swą głośną książkę dla dzieci Sultan und Kotzbrocken, która doczekała się już adaptacji radiowej w stacji SWR i wystawienia na scenie.
Obecnie mieszka ze swymi synami w Kolonii, jej następna pełna dowcipu powieść ukaże się wiosną 2007 roku w wydawnictwie Piper.
RUTH TOMA (Scenariusz)
Ruth Toma urodziła się w 1956 roku. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium (w latach 1976-1981), a następnie została aktorką i pisarką w teatrze Fliegende Bauten. Od lat 90. skoncentrowała się na pisaniu. Do jej dzieł scenicznych zaliczają się: Ada und das Universum (premiera w 1991 roku w Kampnagel-Fabrik w Hamburgu) oraz Beiß mich (premiera w 1992 roku w Tivoli, na hamburskim Reeperbahn).
Otrzymała za swe dokonania wiele nagród: w 2002 roku Bawarską Nagrodę Filmową oraz Nadreńsko-Westfalską Nagrodę za scenariusz do filmu Fatiha Akina Solino. Za pracę przy filmie Hermine Huntgeburth Romeo została nagrodzona zarówno Nagrodą Adolfa Grimme, jak również Nagrodą Niemieckiej Telewizji, a za Pieśń o miłości i śmierci (Gloomy Sunday - Ein Lied von Liebe und Tod) Niemiecką Nagrodą Scenariuszową.
