DES McANUFF (reżyser)
Jest dwukrotnym laureatem teatralnej nagrody Tony. Zadebiutował jako reżyser filmowy utworem „Kuzynka Betty” w 1998 r.
Urodzony w Toronto, związał się z teatrem zarówno jako dramaturg, jak i reżyser. Rozgłos przyniosła mu już pierwsza sztuka, „Leave It to Beaver Is Dead”, napisana jeszcze na studiach. McAnuff otrzymał za nią nagrodę dla najlepszej sztuki napisanej przez studenta w 1973 roku. Wystawiona dwa lata później w Toronto, w 1978 weszła - w reżyserii autora - do programu Nowojorskiego Festiwalu Szekspirowskiego legendarnego producenta i reżysera Josepha Pappa. W roku następnym inscenizacja McAnuffa otrzymała nagrodę krytyki za najlepszą sztukę off-broadwayowską sezonu.
McAnuff przeprowadził się do Nowego Jorku. Początkowo kierował Chealsea Theatre Center, w 1978 założył Dodger Theatre przy Brooklyńskiej Akademii Muzycznej, odnosząc liczne sukcesy potwierdzone prestiżowymi nagrodami. W latach 1983-94 McAnuff kierował sławnym teatrem La Jolla Playhouse: za jego dyrekcji zespół zdobył ponad 200 rozmaitych nagród i wyróżnień za sztuki dramatyczne i musicale, a sporo opracowanych dla tej sceny inscenizacji zostało przeniesionych na Broadway. Do największych sukcesów McAnuffa należy nowa wersja słynnego musicalu „Tommy”, opartego na rock-operze zespołu The Who - spektakl zebrał pięć nagród Tony (w tym za reżyserię McAnuffa) oraz nagrodę Oliver w Londynie i pięć nagród Dora Movor Moore w Toronto. Nadal związany z La Jolla, McAnuff wystawia sztuki w całych Stanach i Kanadzie, a także prowadzi działalność pedagogiczną. Poza „Kuzynką Betty” nakręcił krótki film fabularny „Bad Dates” oraz sprawował nadzór produkcyjny nad pełnometrażowym filmem rysunkowym „Stalowy gigant”.
KENNETH LONERGAN (scenarzysta)
Jest dramaturgiem z Nowego Jorku, którego sztuki wystawiają najbardziej renomowane sceny. Jego debiutancka sztuka „The Rennings Children” wygrała pierwszy Festiwal Młodych Dramaturgów w 1982 r. Napisana w 1996 roku czarna komedia „This Is Our Youth” od pięciu lat nie schodzi z desek Douglas Fairbanks Theatre.
Jako scenarzysta Lonergan zdobył rozgłos dzięki „Depresji gangstera” w reżyserii Harolda Ramisa, z udziałem Roberta De Niro i Billy’ego Cristala. Obecnie pracuje nad scenariuszami dla Disneya oraz nad przeniesieniem na duży ekran klasycznej kreskówki Jaya Warda „Sherman and Peabody”. Sam wyreżyserował swój scenariusz „You Can Count on Me”: film zdobył w Sundance 2000 nagrodę dla najlepszej fabuły i wyróżnienie za scenariusz.
Lonergan wychował się na Manhattanie w rodzinie lekarskiej. Ukończył Uniwersytet Wesleyan, pracował w Schubert Organization - czołowej nowojorskiej agencji teatralnej, kończąc jednocześnie kurs dramatopisarski na nowojorskim uniwersytecie.
JANE ROSENTHAL (producentka)
Współpracuje z Robertem De Niro w Tribeca Productions oraz w Tribeca Film Center w Nowym Jorku od 1988 r. Uczestniczyła w produkcji wszystkich filmów powstających w studiu (patrz: sylwetka Roberta De Niro).
Uważana za jedną z najbardziej dynamicznych postaci nowojorskiego przemysłu filmowego, Rosenthal ukończyła wydział filmowy Uniwersytetu Nowy Jork. Pracując w CBS Sports, uczęszczała na zajęcia w Actors Studio. Następnie przeniosła się do Los Angeles, gdzie współpracowała przy produkcji filmów CBS, m.in.: „Dzień pamięci”, „Utracona cześć Kathryn Beck” oraz „Płonące łóżko”. Następnie przeniosła się do Universalu, skąd po roku przeszła do działu produkcji telewizyjnej Disneya. Ma w swoim dorobku filmy „Przygody niani” Chrisa Columbusa i „Kolor pieniędzy” Martina Scorsese. Właśnie podczas realizacji tego filmu doszło do spotkania Rosenthal z De Niro, który szukał odpowiedniej osoby do poprowadzenia swojego studia.
JAY WARD (1920-1989, producent oryginalnego serialu „Rocky & Bullwinkle”)
Zrealizował pierwszą serię telewizyjnych kreskówek „Rocky i przyjaciele” dla telewizji ABC w 1959 r. Program, już pod tytułem „The Bullwinkle Show” przeszedł do stacji NBC w 1961 roku, gdzie był wyświetlany przez trzy lata. Od 1964 nie produkowano już nowych odcinków, ale do 1973 wznawiała je regularnie stacja ABC. Od 1973 przygody łosia i wiewiórki pojawiają się na różnych kanałach w niemal wszystkich krajach świata.
Ward był jednym z pionierów animacji telewizyjnej: to on nakręcił pierwszy film animowany dla telewizji, „Crusader Rabbit” (1949). Od 1959 wraz z Billem Scottem realizował serial „Rocky i przyjaciele”. Nie mając do dyspozycji dużego ekranu i płynących stąd możliwości, Ward postawił na scenariusz i dialogi pełne błyskotliwych puent, przewrotnego humoru i odniesień o wymowie satyrycznej - tak obyczajowej, jak i politycznej. Obok przygód wiewiórki i łosia 163 półgodzinne odcinki programów Warda zawierały takie części jak „Aesop’s and Son”, „Fractured Fairy Tales”, „Peabody’s Improbable History”, „Bullwinkle’s Corner”, „Mr Know-It-All” oraz przygody bohaterskiego funkcjonariusza kanadyjskiej policji konnej „Dudley Do-Right”.
Ward był również producentem seriali: Hoppity Hooper” (1964-65, ABC) oraz „George of the Jungle” (który zainspirował Disneya do realizacji komedii „George prosto z drzewa”), „Tom Slick” oraz „Superchicken” (1967-68, ABC). W dorobku Warda znajdują się też programy aktorskie oraz dwa filmy dokumentalne, dedykowane Flipowi i Flapowi oraz Busterowi Keatonowi.
Ward urodził się w Berkley i ukończył tamtejszy uniwersytet. Po służbie wojskowej na frontach II wojny światowej próbował handlu nieruchomościami. Okres rekonwalescencji po wypadku drogowym sprawił, że zainteresował się nowym medium - telewizją i animacją. Swoją karierę na tym polu rozpoczął w 1949 r., potem założył Jay Word Productions Inc. w Los Angeles, którą dziś kieruje jego córka Tiffany Ward.
THOMAS ACKERMAN (operator)
Dorastał w stanie Iowa, gdzie jego ojciec był operatorem kinowego projektora. Ukończył wydział aktorski Uniwersytetu Iowa, a potem - powołany do wojska - trafił do jednostki filmowej, gdzie realizował filmy szkoleniowe i dokumenty. Po przejściu do rezerwy został realizatorem filmów dokumentalnych w Waszyngtonie, zaś po przeprowadzce do Los Angeles zajął się realizacją niskobudżetowych teledysków (m.in. dla Lindy Ronstadt). Jako operator kamery współpracował z Vittorio Storaro przy realizacji filmu Coppoli „Jeden od serca”. Wkrótce został samodzielnym operatorem przy filmach „Powrót do szkoły” i „Dziewczyny chcą się bawić”.
Szerokie uznanie uzyskał jako jeden z czołowych operatorów komedii. Ackerman odpowiadał za zdjęcia przy filmach: „Sok z żuka”, „George prosto z drzewa”, „Jumanji”, „Mój przyjaciel Marsjanin” oraz „Dennis rozrabiaka”, „Brzdąc w opałach”, „W krzywym zwierciadle - Witaj św. Mikołaju!”. Ackerman jest również uznanym twórcą filmów reklamowych.
GAVIN BOCQUET (scenograf)
Współpracował z Georgem Lucasem, opracowując scenografię filmu „Gwiezdne wojny I - Mroczne widmo”. Wcześniej pracował z Lucasem przy „Zabójczym radiu”, otrzymał też nagrodę Emmy za scenografię „Kronik młodego Indiany Jonesa”. Po zakończeniu prac nad filmem „Rocky i Łoś Superktoś” z powrotem poświęcił się „Gwiezdnym wojnom”.
Zainteresowanie Bocqueta scenografią zaczęło się od studiów artystycznych w Newcastle i Londynie. Zaczynał jako asystent scenografa na planie „Człowieka słonia” i „Powrotu Jedi”, cztery lata później był już drugim scenografem przy „Piramidzie strachu” i „Krzyku wolności”. Pracował również nad „Imperium słońca”, „Niebezpiecznymi związkami”, „Erykiem Wikingiem”. Po raz pierwszy był samodzielnym scenografem filmu „Kafka” Stevena Soderbergha.
MARK MOTHERSBAUGH (kompozytor) dał się poznać jako klawiszowiec, wokalista i kompozytor muzyki zespołu DEVO, specjalizującego się w muzyce elektronicznej. Jest także kompozytorem opracowania muzycznego ponad 300 filmów reklamowych, nagrodzonym Clio Award. Przed kilku laty Mothersbaugh zainteresował się muzyką filmową, opracowując ścieżki dźwiękowe filmów: „The Rugrats: Gdzie jest bobas?”, „Trzech frajerów z Teksasu”, „Ostatnia wieczerza”, „Farciarz Gilmore”.
