Pedro Almodóvar urodził się w Calzada de Calatrava, prowincji Ciudad Real, w sercu La Manchy. Kiedy miał 8 lat, wyemigrował z rodziną do Estremadury. Tam uczęszczał do podstawówki prowadzonej przez Ojców Salezjanów, a potem szkoły średniej u Franciszkanów.
W wieku 17 lat opuścił dom i przeniósł się do Madrytu. Nie miał pieniędzy, ani pracy, za to miał wyznaczony plan: studiować sztukę filmową i zostać reżyserem. Dostanie się do państwowej filmówki nie było możliwe - zamknął ją Franco. Mimo duszącej państwo dyktatury, dla nastolatka z prowincji, Madryt reprezentował kulturę, niezależność i wolność. Zatrudniał się tymczasowo przy wielu różnych zajęciach, ale na zakup kamery Super 8 mm pozwoliła mu dopiero pierwsza poważna praca w Hiszpańskiej Krajowej Spółce Telefonicznej, którą podjął w 1971 roku. Rano w biurze gromadził dogłębną wiedzę o hiszpańskiej klasie średniej lat 70. stojącej na progu ery konsumpcyjnej. Poznawał jej dramaty i nieszczęścia. Biuro stanowiło istną kopalnię złota dla przyszłego scenarzysty. Wieczorami i nocami pisał, kochał, występował z legendarną niezależną grupą teatralną Los Goliardos i kręcił filmy na taśmie Super 8. Współpracował z wieloma podziemnymi czasopismami i pisał historie, z których część opublikowano. Należał do parodystycznego zespołu punkrockowego Almodóvar & McNamara.
Miał dużo szczęścia: rozkwit jego talentu zbiegł się w czasie z rozkwitem demokratycznego Madrytu na przełomie lat 70. i 80. Filmy Almodóvara są świadkami nowej hiszpańskiej demokracji. W 1980 odbyła się premiera niskobudżetowej produkcji Almodóvara. Pepi, Luci, Bom i inne dziewczyny z dzielnicy, stworzonej wspólnie z obsadą i ekipą złożoną wyłącznie z amatorów (za wyjątkiem Carmen Maury). W 1986 roku założył ze swoim bratem Agustínem firmę producencką El Deseo. Ich pierwszym projektem był film "Prawo pożądania". Od tego czasu wyprodukowali wszystkie filmy napisane i wyreżyserowane przez Pedra, a także dzieła innych młodych reżyserów. W 1988 "Kobiety na skraju załamania nerwowego" przyniosły Almodóvarowi międzynarodową sławę. Kolejne filmy trafiały do dystrybucji na całym świecie. Za "Wszystko o mojej matce" otrzymał swojego pierwszego Oscara w kategorii Najlepszy Film Obcojęzyczny, a także Złoty Glob, Cezara, 3 Europejskie Nagrody Filmowe, nagrodę Davida de Donatello, 2 nagrody BAFTA, 7 Goyi i 45 innych nagród. Trzy lata później "Porozmawiaj z nią" odniósł jeszcze większy sukces (Oscar za Najlepszy Scenariusz, 5 Europejskich Nagród Filmowych, 2 nagrody BAFTA, nagroda Nastro di Argento, Cezar i wiele innych wyróżnień na całym świecie). Wyprodukował cztery niezwykłe filmy, wysoko cenione za odwagę i wrażliwość ("Moje życie beze mnie" i "Życie ukryte w słowach Isabel Coixet" oraz "Świętą dziewczynę" i "La mujer sin cabeza Lucrecii Martel").
W 2004 roku film "Złe wychowanie" otwierał festiwal w Cannes. Otrzymał entuzjastyczne recenzje na całym świecie. Został nominowany do wielu nagród (Independent Spirit Awards, BAFTA, Cezary, Europejskie Nagrody Filmowe) i otrzymał prestiżową nagrodę Koła Nowojorskich Krytyków dla Najlepszego Filmu Zagranicznego, a także włoską nagrodę Nastro di Argento. W 2006 został laureatem Nagrody Księcia Asturii. Tego samego roku jego "Volver" trafił do konkursu festiwalu w Cannes i zwyciężył w kategoriach Najlepszy Scenariusz i Najlepsza Aktorka - tu wyróżniono wszystkie 6 aktorek biorących udział w filmie z Penélope Cruz na czele. Film otrzymał 5 Europejskich Nagród Filmowych, 5 Goyi, nagrodę FIPRESCI, National Board of Review i wiele innych (w sumie 72!). Penélope Cruz jako pierwsza hiszpańska aktorka w hiszpańskojęzycznym filmie została nominowana do Oscara za główną rolę. Następne filmy - "Przerwane objęcia" i "Skóra, w której żyję" - przyniosły Almodóvarowi i jego współpracownikom kolejne nagrody. Za "Przerwane objęcia" Europejską Nagrodę Filmową i nagrodę Goya za najlepszą muzykę dla Alberto Iglesiasa. Filmowi "Skóra, w której żyję" przyznano nagrodę BAFTA za najlepszy film nieanglojęzyczny oraz Goya dla najlepszej aktorki i za najlepszą muzykę. Z kolei najnowszy film słynnego reżysera, "Przelotni kochankowie", już po kilku tygodniach od premiery stał się jednym z jego najbardziej kasowych dzieł.
FILMOGRAFIA:
1974-1979: filmy o różnych metrażach na taśmie Super 8 mm i 16 mm (Salomé)
1980 - Pepi, Luci, Bom i inne dziewczyny z dzielnicy
1982 - Labirynt namiętności
1983 - Pośród ciemności
1984-85: Czym sobie na to wszystko zasłużyłam?
1985 - Zwiastun filmu Zakazany owoc miłości
1985-86: Matador
1986 - Prawo pożądania
1987 - Kobiety na skraju załamania nerwowego
1989 - Zwiąż mnie
1991 - Wysokie obcasy
1992 - Operacja Mutant (jako producent)
1993 - Kika
1995 - Kwiat mego sekretu
1997 - Drżące ciało
1999 - Wszystko o mojej matce
2000 - Kręgosłup diabła (jako producent)
2001 - Porozmawiaj z nią
2002 - Moje życie beze mnie (jako producent)
2003 - Descongélate! (jako producent)
2003 - Złe wychowanie
2004 - Święta dziewczyna (jako producent)
2005 - Życie ukryte w słowach (jako producent)
2006 - Volver
2008 - La mujer sin cabeza (jako producent)
2009 - Przerwane objęcia
2011 - Skóra, w której żyję
2013 - Przelotni kochankowie
