„Prymasa” rozpoczyna scena uprowadzenia Kardynała Wyszyńskiego z Pałacu Prymasowskiego. Równocześnie z więzienia w Rawiczu zostaje zabrany więziony tam za nauczanie religii ksiądz Stanisław, a z więzienia w Grudziądzu współpracująca ze strażnikami, zastraszona zakonnica Leonia... Oboje będą stanowić swoistą „świtę” Prymasa w miejscu odosobnienia w Stoczku Warmińskim. Podsłuchiwany i szpiegowany Kardynał, manipulowany przez Komendanta, ma się załamać. Plan władz PRL zawiera także drastyczniejsze środki... Prymas próbuje zrozumieć dramatyczną sytuację, w której się znalazł on, Kościół Katolicki i cała Polska. Nie ocenia, nie szuka winnych... Ksiądz Stanisław, wbrew woli Prymasa, nie tylko podejrzewa Leonię o współpracę z Komendantem, ale znajduje na to dowody. Udaje mu się przekazać na zewnątrz informację o miejscu uwięzienia Wyszyńskiego. Liczy, że dzięki temu plany oprawców ulegną zmianie. Czy diabelski „wariant trzeci” wprowadzony przez Bieruta uda się zrealizować?
Oto film niezwykły, poruszający się pomiędzy światem realnych i historycznych faktów a światem wartości duchowych, których odwaga świadczenia wpłynęła, być może, na obecny kształt Polski. Najnowszy film Teresy Kotlarczyk, powstający według scenariusza Jana Purzyckiego jest opowieścią o aresztowaniu i więzieniu przez komunistyczne władze Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Te dramatyczne wydarzenia z lat 1953-55, kiedy to ważyły się losy Kościoła w Polsce, trzech lat z tysiąca lat polskiego katolicyzmu, stanowią w filmie Teresy Kotlarczyk punkt wyjścia do rozważań nad obecnością wartości uniwersalnych w życiu, fenomenem wiary, czystości i dobra... Wartości, wobec których aparat przemocy może zdobyć się jedynie na grymas wściekłości i rozdawane na oślep ciosy. Przed nami film niezwykły, ważny, daleki od moralitetu czy hagiograficznej opowiastki, film o od zawsze obecnej walce światła i ciemności...
