Zach Braff (Andrew „Large” Lagerman)
Debiutujący w roli reżysera filmu pełnometrażowego, dwudziestodziewięcioletni, Braff był do tej pory znany szerokiej publiczności przede wszystkim z roli w serialu komediowym „Scrubs”, ale jego pierwszy kontakt z aktorstwem nastąpił dużo wcześniej. W wieku jedenastu lat producenci wyłowili go spośród uczestników kółka aktorskiego w jego rodzinnym South Orange, w stanie New Jersey. Został zaangażowany do realizacji pilota serialu z Gwyneth Paltrow, niestety tej produkcji nie kupiła żadna stacja telewizyjna. Kilka lat później miał już na koncie rolę syna dwójki nowojorskich neurotyków – Woody’ego Allena i Diane Keaton, w „Tajemnicy Morderstwa na Manhattanie”, a także pomniejsze role telewizyjne. Pomimo względnych sukcesów, jako nastoletni aktor, Braff zdecydował się na studia na Northwestern University, przedkładając naukę nad polowanie na role w Los Angeles. W czasie studiów napisał i wyreżyserował kilka filmów krótkometrażowych. W 1999 roku zagrał w nagrodzonym na festiwalu w Sundance filmie „Getting to Know You”, opartym na opowiadaniach Joyce Carol Oates, a w rok później wcielił się w postać uzależnionego od narkotyków homoseksualisty w filmie „Liga złamanych serc”, nagrodzonym GLAAD Media Award. Po zagraniu tej roli rozpoczęła się jego współpraca z serialem „Scrubs”, który okazał się przełomem w jego karierze. Ten sukces umożliwił mu niejako pracę nad debiutem reżyserskim, który zrobił z niego wschodzącą gwiazdę niezależnego amerykańskiego kina. Braff swoją świetną rolą i ogromną dozą szczerości jaką zawarł w scenariuszu, w zupełnie niestandardowy sposób, wskazał najbardziej palące problemy amerykańskiej młodzieży. O swoim filmie mówi: To film o zmianie, o poszukiwaniu szczęścia i marzeniu o tym, że się je odnajdzie. Myślę, że każdy człowiek w jakiś sposób może to odnieść do siebie. Aktualnie pracuje nad adaptacją książki dla dzieci „Meadow” Andrew Henry’ego.
Filmografia:
Jako aktor:
1999 – Getting to Know You, 2000 – Liga Złamanych Serc (The Broken Hearts Club), 2004 – Powrót do Garden State (Garden State)
Jako reżyser:
2004 – Powrót do Garden State (Garden State)
Jako scenarzysta:
2004 – Powrót do Garden State (Garden State)
Natalie Portman (Sam)
Urodzona w 1981 roku Natalie Portman jest jedną z najbardziej obiecujących aktorek młodego pokolenia. Odkryta została przez agencję modelek, dzięki której w wieku 13 lat trafiła na plan filmu Luca Bessona „Leon Zawodowiec”, z Jeanem Reno w tytułowej roli. Za kreację Matyldy otrzymała entuzjastyczne recenzje, które otworzyły jej drzwi do dalszej kariery. Wśród jej, jeszcze dziecięcych, ról zdecydowanie ważne były te u boku Ala Pacino w „Gorączce” i Jacka Nicholsona w „Marsjanie Atakują!”. Odrzuciwszy oferty wcielenia się role tytułowe w „Lolicie” Adriana Lyne’a i „Romeo i Julii” Baza Luhrmana, Portman skupiła się na swoim debiucie broadwayowskim, w „Pamiętniku Anny Frank”, za który zebrała bardzo pochlebne recenzje u krytyków teatralnych. Przełomem w jej karierze okazała się jednak rola królowej Amidali w filmie „Gwiezdne wojny: część I – Mroczne widmo” Georga Lucasa, dzięki której pokazała szerokiej publiczności, jak rozwinął się jej talent. Wywołała też głosy porównujące ją do młodej Audrey Hepburn. Po „Gwiezdnych Wojnach” zaczęła dostawać „dorosłe role”. Także w życiu prywatnym Portaman podjęła dojrzałe decyzje, zaczynając studia na wydziale psychologii Uniwersytetu Harvarda. W filmie „Powrót do Garden State” wcieliła się w rolę Sam – dziewczyny, która próbuje wprowadzić życie głównego bohatera na nowy tor.
Filmografia:
1994 – Leon zawodowiec (Leon), 1995 – Gorączka (Heat), 1996 – Marsjanie atakują! (Mars Attacs!), 1996 – Wszyscy mówią: kocham Cię (Everyone Says I Love You), 1999 – Gwiezdne wojny: część I – Mroczne widmo (Star Wars: Episode I – The Phantom Menace), 2000 – Gdzie Serce Twoje (Where the Heart is), 2001 – Zoolander, 2002 – Gwiezdne wojny: część II – Atak klonów (Star Wars: Episode II – Attack of the Clones), 2004 – Powrót do Garden State (Garden State), Closer
Ian Holm (Gideon Lagerman)
Nazywany popularnie, dzięki swojej wszechstronności, Panem Wszechobecnym – Ian Holm jest jednym z najbardziej docenianych brytyjskich aktorów. Nauki pobierał na londyńskiej Royal Academy of Dramatic Art, a następnie przyłączył się do Royal Shaekespeare Company, gdzie zadebiutował w 1954 roku w spektaklu „Otello”. Przez lata święcił triumfy na brytyjskich i broadwayowskich scenach, zbierając liczne nagrody i świetne recenzje. W 1968 roku zadebiutował w filmowej adaptacji „Snu nocy letniej”, w reżyserii Petera Halla, którą sam aktor nazwał totalną porażka. Jednak jego kolejne role odbiły się szerokim echem wśród krytyków i publiczności. Świetnie przyjęta, nominowana do Oscara, uhonorowana na festiwalu w Cannes i nagrodzona przez Brytyjską Akademię Sztuki Filmowej i Teatralnej, rola trenera w „Rydwanach Ognia” Hugh Hudsona była tylko wstępem do deszczu nagród, które przez lata spływały na tego brytyjskiego aktora. Holm fantastycznie potrafi znaleźć się w bardzo zróżnicowanym repertuarze, będąc jednocześnie jednym z ulubionych aktorów, gustującego w surrealistycznych historyjkach, Terry’ego Gilliama. Ma też na koncie świetne role w inscenizacjach Szekspira oraz dziesiątki prestiżowych ról teatralnych i telewizyjnych. Do tych niezapomnianych należą z pewnością kreacje doktora Willisa w „Szaleństwach Króla Jerzego” Nicholasa Hytnera, czy też wielokrotnie nagradzana rola w spektaklu „Król Lear” z 1998 roku. Szeroka publiczność z pewnością kojarzy Holma, jako odtwórcę roli hobbita Bilbo Bagginsa z „Władcy Pierścieni” Petera Jacksona. W „Powrocie do Garden State” Ian Holm wciela się w rolę ojca głównego bohatera – Gideona Largemana.
Za swoje liczne kreacje aktorskie Holm został wyróżniony w 1989 roku Orderem Imperium Brytyjskiego, a w 1998 Królowa Elżbieta II przyznała mu tytuł szlachecki, za wybitne dokonania teatralne.
Wybrana filmografia:
1969 – Sen nocy letniej (A Midsummer Night’s Dream), 1979 – Obcy, ósmy pasażer Nostromo (Alien), 1981 – Rydwany ognia (Chariots of Fire), 1981 – Bandyci czasu (Time Bandits), 1985 – Brazil, 1988 – Inna kobieta (Another Woman), 1990 – Hamlet, 1991 – Nagi lunch (Naked Lunch), 1994 – Frankenstein (Marry Shelley’s Frankenstein), 1995 – Szaleństwa króla Jerzego (Madness of King George), 1997 – Życie mniej zwyczajne (The Life Less Ordinary), 1997 – Piąty element (The Fifth Element), 1997 – Noc na Manhattanie (Night Falls on the Manhattan), 1999 – eXistenZ, 2001 – Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia (The Lord of the Rings. The Fellowship of the Ring), 2001 – Esther Kahn, 2003 – Władca Pierścieni: Powrót Króla (The Lord of the Rings. The Return of the King), 2004 – Pojutrze (The Day After Tomorrow), 2004 – Powrót do Garden State (Garden State), The Avitor
Peter Sarsgaard (Mark)
Aktor, który z niezwykłym talentem eksploruje w swoich rolach ciemną stroną ludzkiej natury. Dzięki swojej aparycji, która pozwala mu na wcielanie się zarówno w role przystojnych młodzieńców, jak i frustratów z przetłuszczonymi włosami, Sarsgaard stworzył już kilka, wielokrotnie nagradzanych, kreacji. Debiutował w filmie Tima Robbinsa „Przed egzekucją”, ale pierwszą dużą rolę zagrał u boku Johna Malkovicha w „Człowieku w żelaznej masce”, z 1998 roku. Przez kolejne lata pojawił się w wielu niezależnych produkcjach, ale prawdziwym przełomem w jego karierze okazała się rola w oscarowym „Nie czas na łzy” Kimberly Peirce, z Hilary Swank w roli głównej. W „Powrocie do Garden State” wciela się w rolę Marka – przyjaciela Andrew Largemana z dawnych lat, który zajmuje się na co dzień grzebaniem zmarłych na żydowskim cmentarzu, paleniem marihuany i byciem zupełnie przeciętnym.
Filmografia:
1995 – Przed egzekucją (Dead Man Walking), 1998 – Człowiek w żelaznej masce (The Man in the Iron Mask), 1998 – Another Day in the Paradise, 1999 – Desert Blue, 1999 – Nie czas na łzy (Boys don’t Cry), 2001 – Centrum Świata (The Center of the World), 2002 – Jezioro Salton (The Salton Sea), 2002 – K-19 (K-19: The Widowmaker), 2002 – Empire, 2003 – Pierwsza strona (Shattered Glass), 2004 – Kinsey, 2004 – Powrót do Garden State (Garden State)
Method Man (Diego)
Method Man jest członkiem odnoszącej ogromne sukcesy hip-hopowej supergrupy Wu-Tang Clan. Jako aktor pojawił się w wielu charakterystycznych rolach serialowych i filmowych m.in. w „Czarnym i Białym” Jamesa Tobacka, czy w „Strasznym filmie 3” Davida Zuckera. Jego utwory pojawiły się w dziesiątkach filmów m.in.: w „8 Mili” z Eminemem i Kim Basinger.
Filmografia:
1995 – Show (The Show), 1997 – Copland, 1999 – Czarne i Białe (Black and White), 2000 – Backstage. Za kulisami (Backstage), 2001 – Super Zioło (How High), 2003 – Straszny film 3 (Scary Movie 3), 2004 – Powrót do Garden State (Garden State)
Danny De Vito (producent wykonawczy)
Danny De Vito, to aktor, producent, reżyser oraz współzałożyciel (wraz z Michaelem Shambergiem i Stacey Sher) firmy Jersey Films. Do dziś wyprodukowała ona ponad dwadzieścia pełnometrażowych filmów, w tym „oscarowe”: „Erin Brockovich” z Julią Roberts, „Człowieka z księżyca” z Jimem Carrey’em, czy „Pulp Fiction” Quentina Tarantino. De Vito zagrał w dziesiątkach filmów, tworząc zarówno niezapomniane, wielowymiarowe role, jak choćby w wyreżyserowanej przez siebie „Hoffie”, czy w „Locie nad kukułczym gniazdem” Miloąa Formana, ale też niezliczone role czysto rozrywkowe („Bliźniacy”, „Wojna Państwa Rose”, „Junior”). Zasłynął także jako reżyser i jeden z czołowych twórców komedii w kinie amerykańskim.
Filmografia producencka:
1993 – Orbitowanie bez cukru (Reality Bites), 1994 – Pulp Fiction, 1997 – Szok przyszłości (Gattaca), 1998 – Co z oczu, to z serca (Out of sight), 1998 – Pełnia życia (Living out loud), 1999 – Człowiek z księżyca (Man on the Moon), 2000 – Erin Brockovich, 2001 – Super zioło (How High), 2003 – Camp, 2004 – Nadchodzi Polly (Along Comes Polly), 2004 – Powrót do Garden State (Garden State)
