Reklama

"Polowanie na druhny": UPEWNIJ SIĘ, ŻE NIE MA CHŁOPAKA

To właśnie na wytwornym przyjęciu weselnym córki Ministra Skarbu, Christiny, John i Jeremy - udający braci Johna i Jeremiego Ryan, przedsiębiorców z New Hampshire – postanawiają poderwać siostry Christiny – Claire i Glorię Cleary. Dla Jeremiego Gloria jest kolejnym, potencjalnym podbojem, ale John od pierwszego wejrzenia zostaje zauroczony klasyczną urodą i elegancją Claire.

Znalezienie aktorki, która miałaby odegrać rolę zrównoważonej Claire nie było takie proste i uwieńczone zostało wyborem Rachel McAdams. Znamy ją z ról w filmach będących przebojami zeszłego lata, The Notebook oraz Wredne Dziewczyny.

Reklama

„Nigdy nie rezygnuje z castingu, bo wiem, że jeśli obsadzę role w filmie dobrze dobranymi aktorami, to jest to połowa sukcesu,” mówi David Dobkin. „Przesłuchaliśmy setki aktorek do roli Claire, ale żadna z nich, niestety, nie potrafiła do końca oddać sedna postaci naszej bohaterki. Właściwie na godzinę przed wyjściem do studia gdzie ostatecznie miałem dokonać wyboru pomiędzy dwiema najlepszymi kandydatkami do roli Claire w moim biurze pojawiła się Rachel McAdams. Od razy zauroczyła mnie jej energiczna osobowość. Żeby się dodatkowo upewnić, zaskoczyłem ją kilkoma prowokującymi zaczepkami, które bez problemu, błyskawicznie zripostowała. Spowodowało to, że wybór okazał się dziecinnie łatwy.”

Nawet sama McAdams była zaskoczona jak szybko dostała tę rolę.

“Byłam naprawdę zaskoczona, że dostałam tę rolę, bo stało się to tak szybko,” mówi McAdams,. „Bardzo spodobał mi się scenariusz i śmiałam się w głos, gdy go czytałam.” Claire wychowała się w świecie gdzie na każdym kroku okazywano jej wszelkie przywileje, a jednak udało jej się zachować całkiem sporą dawkę zdrowego rozsądku pomimo jej dość ekscentrycznej rodziny. Bohatera granego przez Owena spotyka na weselu swojej siostry i postrzega go jako uroczego i interesującego mężczyznę, ponieważ wydaje się bardzo zdystansowany do własnej osoby, jest niezmiernie zabawny i błyskotliwy.”

Tym czasem, podczas gdy John napotyka na przeszkodę nie do pokonania w swoich staraniach w zdobyciu Claire – w postaci jej chłopaka w żyłach którego płynie błękitna krew – Jeremy praktycznie osiąga swój cel uwodząc Glorię, graną przez Islę Fisher, najmłodszą i najbardziej „przygodową” córkę państwa Cleary.

“Jeremy poznaje Glorię, która od razu spodobała mu się, więc obiera odpowiednią taktykę i rusza do boju,” wyjaśnia Vaughn. „Swoją grę rozgrywa bardzo umiejętnie, więc koniec końców dziewczyna bardzo się do niego przywiązuje, co z kolei zaczyna go trochę przerażać, bo jej ojcem jest Minister Skarbu, a on nie był do końca sumienny w rozliczaniu swoich podatków w ostatnich latach.”

„John”, kontynuuje Vaughn „nie jest w stanie poznać Claire tak jak by tego pragnął, więc przyjmuje zaproszenie na długi weekend, który ma spędzić w posiadłości państwa Cleary, co z kolej wyprowadza Jeremiego z równowagi, bo w tym czasie, Gloria zaczyna już dość mocno narzucać się i Jeremy zaczyna mieć podejrzenia, ze dziewczyna po prostu w nim się zakochała.”

Aktorka Isla Fisher zgadza się z oceną jej bohaterki przedstawioną przez jej partnera filmowego

“Myślę, że można powiedzieć, że w przypadku Glorii to jest miłość od pierwszego wejrzenia,” z uśmiechem stwierdza Fisher. „Ona jest bardzo młoda i niezmiernie łatwo jest ją urzec, a Jeremy jest prawdziwym kobieciarzem, który uwodzi ją swoim romantycznym zachowaniem. Zniewala on Glorię swoim przystojnym wyglądem i w efekcie staje się jej obsesją. Gloria jest trochę jak rozpieszczone dziecko, które dostało wymarzonego pieska i które tak go pokochało, że z miłości jest w stanie zagłaskać go na śmierć.

Reżyser David Dobkin był zachwycony, gdy dostrzegł chemię pomiędzy Vaughnem a Fisher.

“Vince to znakomity aktor i chciałem żeby jego bohater natrafił na kogoś takiego, kto wzbudziłby w widzach wiarę w to, że będzie on w stanie powalić go w końcu na łopatki,” wyjaśnia Dobkin. „Isla Fisher była jedyną przesłuchiwaną przez nas aktorka, która była seksowna i mogła dorównać Vince’owi. Jest w niej coś wulkanicznego, a zarazem bardzo łagodnego wręcz słodkiego, czyli kombinacja, jakiej poszukiwaliśmy.”

John niestety nigdy nie może znaleźć się sam na sam z Claire, z drugiej strony nie jest też wstanie uciec przed wyraźnymi zalotami matki Kathleen Cleary, która wprost ubóstwia młodych mężczyzn prawie tak samo jak dobre martini.

“Postać Kathleen była ostatnią obsadzoną rolą, bo trudno było znaleźć aktorkę, która pasowałaby u boku Christophera Walkena, a z drugiej strony emanowała seksapilem i była w stanie odegrać rolę dość przebiegłej bohaterki,” mówi producent Andrew Panay. „Obsadzenie w tej roli Jane Seymour, w jakimś stopniu napawało nas obawami, gdyż przecież nigdy w swojej karierze aktorskiej nie odgrywała ona tego typu ról.”

Seymour z radością powitała szansę zagrania tego typu bohaterki.

“Uwielbiam grac w komediach, ale miałam okazję to zrobić tylko kilka razy,” mówi aktorka. „Kathleen to typ kobiety flirtującej, która tkwi w nieudanym małżeństwie. Jest mężatka od 30 lat, z czego tylko dwa lata była wierna, więc bez przerwy poszukuje rozrywek czy to w postaci butelki dobrego alkoholu czy tez młodego, przystojnego mężczyzny. Na ślubie własnej córki, będąc pod znacznym wpływem szampana, zauważa pośród tłumu bohatera granego przez Owena Wilsona i decyduje, że tym razem to właśnie jego musi mieć.”

Według producenta Petera Abramsa już na samym początku było jasne, że Seymour była idealna do tej roli.

“Potrzebowaliśmy kobiety bardzo eleganckiej i pięknej z dużym doświadczeniem,” mówi Abrams. „A to, że Seymour mówi z angielskim akcentem było wprost genialne, bo idealnie pasowało do światka towarzyskiego w Washington, D.C..

Kiedy John i Jeremy przybywają do posiadłości państwa Cleary nie mogą uciec od obecności „samca alfa” w postaci chłopaka Claire – Sacka, granego przez Bradley’a Coopera.

“Każdy z członków rodziny Clearych wydaje się żyć w innym świecie,” mówi Cooper. „Sack, który wkrótce ma się stać narzeczonym Claire, jest członkiem znamienitej rodziny Lodge, filaru starej szkoły i fortuny ze wschodniego wybrzeża. Z początku nie postrzega on Jeremiego i Johna jako zagrożenia, ale z czasem, gdy sprawy zaczynają przybierać nieciekawy dla niego obrót, zaczyna się on zastanawiać, dlaczego tak nagle tych dwóch mężczyzn zostaje wpuszczonych do świata Claire. To tak jakby naturalny porządek został zachwiany, dlatego też stara się on rozwiązać tę zagadkę.”

Obsadzenie roli Sacka nie było łatwe.

“Długo dyskutowaliśmy na temat postaci Sacka, jaki on ma naprawdę być i bardzo długo szukaliśmy aktora do tej roli, aż w drzwiach stanął Bradley Cooper,” wspomina David Dobkin. „Był tak dobry, że gdy wyszedł z pokoju natychmiast powiedziałem „Złóżcie mu propozycję. ’Powiedziałem mu, żeby zachowywał się jak naprawdę pewny siebie młody człowiek i był on w tym tak przekonywujący, że wiedziałem, iż nasza współpraca będzie naprawdę udana.”

Natomiast w roli Todda Cleary, emocjonalnie popapranego syna homoseksualistę, obsadziliśmy Keira O’Donnella, dla którego była to debiutancka rola w filmie.

“Keir nagrał swoje przesłuchanie na taśmę i przesłał ją do studia. Gdy przyszedł do nas dowiedzieć się o wynik tego przesłuchania powiedziałem „Po prostu zrób teraz to samo co nagrałeś na taśmie,” wspomina Dobkin. „Potem udzieliłem mu kilka drobnych wskazówek, a on nie zgubił nic z rytmu, zachowania czy charakteru, którym obdarzył tę postać – chodzi mi o rzeczy takie jak pocieranie ramion czy ich nerwowe ruchy. Chociaż nigdy przedtem nie grał w filmie, widać było, ze ma prawdziwy talent, a jego bohater na pewno wywoła śmiech za każdym razem gdy pojawi się na ekranie.”

O’Donnell świetnie zgrał się z dziwną naturą swojego bohatera.

“Todd od zawsze buntuje się przeciw swojej rodzinie i skrywa w sobie kilka naprawdę mrocznych sekretów,” mówi O’Donnell. „Gdy Todd po raz pierwszy pojawia się na ekranie, widzimy go siedzącego w doku, wrzucającego płatki róży do wody i krzyczącego w stronę oceanu. Nie trzeba dużo czasu żeby zrozumieć, że ten dzieciak ma poważny problem z funkcjonowaniem w środowisku, w którym przyszło mu żyć i generalnie ze swoim życiem. On również zakochuje się w Jeremim i nawet podczas jednej z kolacji rodzinnych ulega impresji, że jego uczucie jest odwzajemnione, czego skutkiem jest niezmiernie śmieszna i tak samo kompromitująca sytuacja, która ma miejsce potem w sypialni.”

Seniorką rodu jest Babcia Cleary, bardzo ostra w wypowiedziach matka Ministra Cleary. Jest to osóbka bardzo filigranowej budowy i w dość zaawansowanym wieku, która bezceremonialnie wygłasza bezmyślne komentarze zawsze w złym momencie i przy okazji jest bardzo grubiańska w zachowaniu.

“Babcia Cleary jest jak Rose Kennedy”, śmieje się aktorka Ellen Albertini Dow, odtwórczyni niezapomnianej roli rapującej babci w filmie The Wedding Singer. „Jest ona głową tej dużej, katolickiej i politycznie zaangażowanej rodziny, której wydaje się, że wiek upoważnia ją do ustawiania wszystkich po katach i niesłuchania się nikogo. Jest typem matki, która przekonana jest ot tym, że jej syn ożenił się z kobietą nie dość dobrą dla niego i, że William mógł znaleźć sobie dużo lepszą partię niż Kathleen.”

“Ellen była wprost idealna do tej roli ponieważ potrzebowaliśmy właśnie kogoś kto wprawdzie wygląda jak słodka staruszka, ale jest przekonany o swojej nieomylności i jest w stanie wygłaszać dość nieodpowiednie i grubiańskie komentarze,” mówi producent Andrew Panay.

Naszą gwiazdorską obsadę filmu Polowanie na Druhny zamykają Ron Canada w roli Randolpha jamajskiego, popalającego marihuanę służącego, związanego od zawsze z rodziną Clearych; Henry Gibson rodzinny ksiądz Ojciec Gibson; Carson Elrod i Josh Wheeler przyjaciele rodziny, którym zawsze się pobłaża, jako Flip i Kip; Jenny Alden jako Christina Cleary oraz Geoff Stults jako jej nowy mąż Craig.

“Dobrze dobrana obsada to 90% sukcesu”, mówi producent Peter Abrams. „Naturalnie, potrzebujesz również dobrego materiału na film, ale najważniejsze jest to, aby dobrze dobrać aktorów do konkretnych ról. Wiemy, ze mieliśmy dużo szczęścia mogąc obsadzić w rolach drugoplanowych tak wspaniałych aktorów jak Christopher Walken, Jane Seymour, Bradley Cooper oraz Henry Gibson ponieważ wyniosło to film na zupełnie inny poziom.”

“Nie chodziło wyłącznie o to kto jest najlepszy,” dodaje Andrew Panay „ale o to jaki zespół aktorów pracował razem i jaki to miało wpływ na film, który mieliśmy stworzyć.”

materiały dystrybutora
Dowiedz się więcej na temat: Polowanie na druhny
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy