NANNI MORETTI
Urodzony 19 sierpnia 1953 roku we Włoszech. Scenarzysta, reżyser, aktor, producent. Mieszka w Rzymie, gdzie od dziecka dzieli swój czas na dwie pasje: kino i piłkę wodną. Kiedy skończył liceum, sprzedał swoją kolekcję znaczków, aby móc kupić kamerę Super-8. W 1973 roku zaczął kręcić, według własnych scenariuszy, krótkie amatorskie filmy, w których sam występował. W latach 70. zaangażował się w ruch lewicowy, który stał się tematem jego pierwszych filmów. Pierwszy długometrażowy obraz Morettiego Io sono un autarchico miał już znamiona jego późniejszej twórczości: własna reżyseria, scenariusz, obsada głównej roli, produkcja. W 1986 roku wraz z Antonio Barbagallo założył firmę produkcyjną Sacher Films. W latach 80. zdobył międzynarodową sławę jako najbardziej oryginalny twórca kina włoskiego. Duży rozgłos przyniosły mu filmy: Czerwony lobik (Nagroda Narodowego Zrzeszenia Włoskich Krytyków Filmowych w 1990 roku za scenariusz, MFF São Paulo 1990 – nagroda krytyków), Idźcie, ofiara spełniona (MFF Berlin 1986 – nagroda C.I.C.A.E. i nagroda specjalna jury) i Dziennik intymny (MFF Cannes 1994 – nagroda za reżyserię, Europejska Nagroda Filmowa 1994 – nagroda FIPRESCI). Moretti bywa także aktorem i producentem innych czołowych reżyserów włoskich, prowadzi w Rzymie kino, ma też małą firmę dystrybucyjną. W jego utworach występuje alter ego autora, którym jest postać Michele Apicelli. Świat u Morettiego ożywiany jest przez konflikt pomiędzy głównym bohaterem a otoczeniem.
Filmografia
Jako reżyser
La sconfitta (1973; krótkometrażowy)
Paté de bourgeois (1973; krótkometrażowy)
Come parli, frate? (1974; krótkometrażowy)
Io sono un autarchio (1976)
Ecce Bombo (1978)
Sogni d'oro (1981)
Bianca (1983)
Idźcie, ofiara spełniona / La messa e finta (1985)
Czerwony lobik / Palombella rossa (1989)
La cosa (1990)
Dziennik intymny / Drogi pamiętniku / Caro diario (1994)
L'Unico paese al mondo (1994)
Il giorno della prima di Close Up (1996)
Aprile (1998)
Pokój syna / La stanza del figlio (2001)
Jako aktor
La sconfitta (1973; reż. Nanni Moretti)
Paté de bourgeois (1973; reż. Nanni Moretti)
Come parli, frate? (1974; reż. Nanni Moretti)
Io sono un autarchio (1976; reż. Nanni Moretti)
Padre padrone (1977; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Ecce Bombo (1978; reż. Nanni Moretti)
Sogni d'oro (1981; reż. Nanni Moretti)
Bianca (1983; reż. Nanni Moretti)
Idźcie, ofiara spełniona / La messa e finta (1985; reż. Nanni Moretti)
Domani accadra (1988; reż. Daniele Luchetti)
Czerwony lobik / Palombella rossa (1989; reż. Nanni Moretti)
Dziennik intymny / Drogi pamiętniku / Caro diario (1994; reż. Nanni Moretti)
Portaborse (1991; reż. Daniele Luchetti)
La seconda volta (1996; reż. Mimmo Calopresti)
Il giorno della prima di Close Up (1996; reż. Nanni Moretti)
Trois vies & une seule mort (1996; reż. Raoul Ruiz)
Aprile (1998; reż. Nanni Moretti)
Pokój syna / La stanza del figlio (2001; reż. Nanni Moretti)
NICOLA PIOVANI
Urodzony 26 maja 1946 w Rzymie. Kompozytor. Popularność przyniosło mu skomponowanie muzyki do filmów N.P. il segreto Silvano Agosti i W imię ojca Marca Bellocchia. Od tej pory, oprócz komponowania muzyki do innych filmów Bellocchia, współpracował z wieloma włoskimi reżyserami, jak np. Mario Monicelli, Nannim Morettim, Giuseppe Tornatore, Giuseppe Bertolucchim, Federiciem Fellinim Roberto Benignim i braćmi Taviani. Za muzykę do filmu Życie jest piękne został nagrodzony w 1999 roku Oskarem. Zdobył również nagrody David di Donatello za muzykę do filmu Felliniego Ginger i Fred i za Dziennik intymny Morettiego. Komponuje również dla telewizji i teatru, do sztuk Majakowskiego, Becketta, Shakespeare’a, Moliera. Napisał także muzykę do dwu musicali i do baletu.
Filmografia
La ragazza di latta (1970; reż. Marcello Aliprandi)
N.P. il segreto (1971; reż. Silvano Agosti)
W imię ojca / Nel nome del padre (1971; reż. Marco Bellocchio)
Daniele e Maria (1972; reż. Ennio De Concini)
Sbatti il mostro in prima pagina / Slap the Monster on Page One (1973; reż. Marco Bellocchio)
Flavia, la monaca musulmana (1974; reż. Gianfranco Mingozzi)
L'invenzione di Morel / Morel's Invention (1974; reż. Emidio Greco)
Le orme (1974; reż. Luigi Bazzoni, Mario Fanelli)
Marsz triumfalny / Marcia trionfale (1976; reż. Marco Bellocchio)
Il gabbiano (1977; reż. Marco Bellocchio)
Gli Ultimi tre giorni (1977; reż. Gianfranco Mingozzi)
Skok w pustkę / Salto nel vuoto (1979; reż. Marco Bellocchio)
Il marchese del Grillo (1981; reż. Mario Monicelli)
Meisje met het rode haar, Het (1981; reż. Ben Verbong)
La notte di San Lorenzo / The Night of San Lorenzo (1982; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Oczy i usta / Occhi e la bocca, Gli (1982; reż. Marco Bellocchio)
La Vela Incantata (1982; reż. Gianfranco Mingozzi)
La trace (1983; reż. Bernard Favre)
Bertoldo, Bertoldino e... Cacasenno / Bertoldo, Bertoldino, and Cascacenno (1984; reż. Mario Monicelli)
Kaos (1984; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
De Schorpioen (1984; reż. Ben Verbong)
Il camorrista (1985; reż. Giuseppe Tornatore)
Le due vite di Mattia Pascal / The Two Lives of Mattia Pascal (1985; reż. Mario Monicelli)
Idźcie, ofiara spełniona / La messa e finta (1985; reż. Nanni Moretti)
Segreti segreti (1985; reż. Giuseppe Bertolucci)
Speriamo che sia femmina (1985; reż. Mario Monicelli)
La sposa era bellissima (1986; reż. Pál Gábor)
Ginger i Fred / Ginger e Fred (1986; reż. Federico Fellini)
Strana la vita (1987; reż. Giuseppe Bertolucci)
Intervista (1987; reż. Federico Fellini)
Good Morning, Babylon (1987; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Les exploits d'un jeune Don Juan (1987; reż. Gianfranco Mingozzi) L'appassionata (1988; reż. Gianfranco Mingozzi)
I Cammelli (1988; reż. Giuseppe Bertolucci)
Chiari di luna (1988; reż. Lello Arena)
Domani accadra (1988; reż. Daniele Luchetti)
Lenin: The Train (1988; reż. Damiano Damiani)
Manifesto (1988; reż. Dusan Makavejev)
Drôle d'endroit pour une rencontre (1988; reż. François Dupeyron)
'O re (1989; reż. Luigi Magni)
La cintura (1989; reż. Giuliana Gamba)
Disamistade (1989; reż. Gianfranco Cabiddu)
Czerwony lobik / Palombella rossa (1989; reż. Nanni Moretti)
La soûle (1989; reż. Michel Sibra)
Głos księżyca / La voce della luna (1989; reż. Federico Fellini)
Australia (1989; reż. Jean-Jacques Andrien)
Der Berg (1990; reż. Markus Imhoof)
In nome del popolo sovrano (1990; reż. Luigi Magni)
Male oscuro (1990; reż. Mario Monicelli)
Tracce di vita amorosa / Traces of an Amorous Life (1990; reż. Peter Del Monte)
Sole anche di notte (1990; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Caccia alla vedova / Widow Hunt (1991; reż. Giorgio Ferrara)
De Onfatsoenlijke vrouw (1991; reż. Ben Verbong)
Hors la vie (1991; reż. Maroun Bagdadi)
Le amiche del cuore (1992; reż. Michele Placido)
Jamón, jamón (1992; reż. J.J. Bigas Luna)
Utz (1992; reż. George Sluizer)
Giovane Mussolini (1993; reż. Gianluigi Calderone)
Per amore, solo per amore (1993; reż. Giovanni Veronesi)
Amico mio (1993, serial TV; reż. Paolo Poeti)
Amok (1993; reż. Joël Farges)
Huevos de oro (1993; reż. J.J. Bigas Luna)
De eso no se habla (1993; reż. María Luisa Bemberg)
Fiorile (1993; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
C'e Kim Novak al telefono (1994; reż. Enrico Roseo)
La teta y la luna (1994; reż. J.J. Bigas Luna)
Dziennik intymny / Drogi pamiętniku / Caro diario (1994; reż. Nanni Moretti)
A che punto e la notte (1995; reż. Nanni Loy)
Nemici d'infanzia (1995; reż. Luigi Magni)
A Month by the Lake (1995; reż. John Irvin)
De Vliegende Hollander (1995; reż. Jos Stelling)
La mia generazione (1996; reż. Wilma Labate)
Uomo d'acqua dolce (1996; reż. Antonio Albanese)
Charlotte Sophie Bentinck (1996; reż. Ben Verbong)
Linda e il brigadiere (1997, serial TV; reż. Gianfrancesco Lazotti, Alberto Simone)
Camere da letto (1997; reż. Simona Izzo)
The Man in Grey (1997; reż. Pericles Hoursoglou)
Más allá del jardín (1997; reż. Pedro Olea)
Santostefano (1997; reż. Angelo Pasquini)
Życie jest piękne / La vita e bella (1997; reż. Roberto Benigni)
Un prete tra noi (1997, serial TV; reż. Giorgio Capitani, Lodovico Gasparini)
El impostor (1997; reż. Alejandro Maci)
La carbonara (1999; reż. Luigi Magni)
Running Free (1999; reż. Sergei Bodrov)
Amor nello specchio (1999; reż. Salvatore Maira)
No trains no planes (1999; reż. Jos Stelling)
Dolce far niente (1999; reż. Nae Caranfil)
La fame e la sete (1999; reż. Antonio Albanese)
Per tutto il tempo che ci resta (1998; reż. Vincenzo Terracciano)
Tu ridi (1998; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Tobia al caffe (2000; reż. Gianfranco Mingozzi)
Resurrezione (2001, serial TV; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Orientaciones son orientaciones (2001; reż. José Luis Rodríguez, Edgar Soberón Torchia)
In Love and War (2001; reż. John Kent Harrison)
Sams, Das (2001; reż. Ben Verbong)
Pokój syna / La stanza del figlio (2001; reż. Nanni Moretti)
Pinocchio (2002; reż. Roberto Benigni)
Nostro matrimonio e in crisi (2002; reż. Antonio Albanese)
GIUSEPPE LANCI
Urodzony 1 maja 1942 roku w Rzymie. Operator. Pracował z wieloma znanymi europejskimi reżyserami, jak Vittorio Taviani, Andriej Tarkowski, Lina Wertmuller, Roberto Benigni. Od lat 70. jest stałym członkiem ekipy Marca Bellocchia. Jest autorem zdjęć do ostatnich czterech filmów Nanniego Morettiego (począwszy od Czerwonego lobika, a skończywszy na Pokoju syna). Zdobył nagrodę David di Donatello w 1986 roku za najlepsze zdjęcia do filmu Un Complicato intrigo di donne, vicoli e delitti.
Filmografia
Quelle strane occasioni (1976; reż. Luigi Comencini, Nanni Loy, Luigi Magni)
Difficile morire (1977; reż. Umberto Silva)
Skok w pustkę / Salto nel vuoto (1979; reż. Marco Bellocchio)
Con... fusione / Con... fusion (1980; reż. Piero Natoli)
Ehrengard (1982; reż. Emidio Greco)
Oczy i usta / Occhi e la bocca, Gli (1982; reż. Marco Bellocchio)
Piso pisello (1982; reż. Peter Del Monte)
Nostalgia / Nostalghia (1983; reż. Andriej Tarkowski)
Henryk IV / Enrico IV (1984; reż. Marco Bellocchio)
Kaos (1984; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Blues metropolitano (1985; reż. Salvatore Piscicelli)
Un complicato intrigo di donne, vicoli e delitti / Camorra (A Story of Streets, Women and Crime) (1986; reż. Lina Wertmüller)
La venexiana (1986; reż. Mauro Bolognini)
Every Time We Say Goodbye (1986; reż. Moshé Mizrahi)
Diabeł wcielony / Il diavolo in corpo (1986; reż. Marco Bellocchio)
Good Morning, Babylon (1987; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Paura e amore (1988; reż. Margarethe von Trotta)
La Visione del Sabba (1988; reż. Marco Bellocchio)
Czerwony lobik / Palombella rossa (1989; reż. Nanni Moretti)
Il prete bello (1989; reż. Carlo Mazzacurati)
Francesco (1989; reż. Liliana Cavani)
Wyrok / La condanna (1990; reż. Marco Bellocchio)
Il sole anche di notte (1990; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
La Baule-les-Pins (1990; reż. Diane Kurys)
Caldo soffocante (1991; reż. Giovanna Gagliardo)
Johnny Stecchino (1991; reż. Roberto Benigni)
Le amiche del cuore (1992; reż. Michele Placido)
La villa del venerdi (1992; reż. Mauro Bolognini)
Fiorile (1993; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Tra due risvegli / Between Two Awakenings (1993; reż. Amedeo Fago)
Con gli occhi chiusi (1994; reż. Francesca Archibugi)
Il teppista (1994; reż. Veronica Bilbao La Vieja)
Dziennik intymny / Drogi pamiętniku / Caro diario (1994; reż. Nanni Moretti)
Compagna di viaggio (1996; reż. Peter Del Monte)
Le affinita elettive (1996; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Santostefano (1997; reż. Angelo Pasquini)
Il principe di Homburg (1997; reż. Marco Bellocchio)
Aprile (1998; reż. Nanni Moretti)
I Piccoli maestri (1998; reż. Daniele Luchetti)
Tu ridi (1998; reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani)
Oscar per due (1998; reż. Felice Farina)
Mamka / La balia (1999; reż. Marco Bellocchio)
Tierra del fuego (2000; reż. Miguel Littin)
Pokój syna / La stanza del figlio (2001; reż. Nanni Moretti)
Nowhere (2002; reż. Luis Sepúlveda)
LAURA MORANTE
Urodzona 21 sierpnia 1956 roku we Włoszech. Debiutowała w teatrze. Pierwszy raz zagrała w filmie Morettiego w 1981 roku w Sogni d'oro, a następnie w Biance. Ostatnio jej kariera nabiera tempa. Pojawiła się w filmie Mike’a Figgisa Hotel i Johna Malkovicha The Dancer Upstairs. Występuje także w telewizji.
Filmografia
La tragedia di un uomo ridicolo (1981; reż. Bernardo Bertolucci)
Sogni d'oro (1981; reż. Nanni Moretti)
Colpire al cuore (1982; reż. Gianni Amelio)
Bianca (1983; reż. Nanni Moretti)
Il corsaro (1983; reż. Franco Giraldi)
Il momento dell'avventura (1983; reż. Faliero Rosati)
Historia Piery / Storia di Piera (1983; reż. Marco Ferreri)
L'air du crime (1984; reż. Alain Klarer)
Der Mörder (1984; reż. Anton Reitzenstein)
Goya (1985, serial TV; reż. José Ramón Larraz)
Le due vite di Mattia Pascal / The Two Lives of Mattia Pascal (1985; reż. Mario Monicelli)
Music Hall (1985; reż. Marcel Bluwal)
Väter und Söhne (1986, serial TV; reż. Bernhard Sinkel)
A Flor do Mar / By the Seaside (1986; reż. João César Monteiro)
L'intruse (1986; reż. Bruno Gantillon)
Luci lontane / Distant Lights (1987; reż. Aurelio Chiesa)
Pink Palace, Paradise Beach (1987; reż. Milan Dor)
La Man on Fire (1987; reż. Elie Chouraqui)
Vallée fantôme (1987; reż. Alain Tanner)
Un amore di donna (1988; reż. Nelo Risi)
I Ragazzi di via Panisperna (1988; reż. Gianni Amelio)
Onde Bate o Sol (1989; reż. Joaquim Pinto)
Les jurés de l'ombre (1989, serial TV; reż. Paul Vecchiali)
Turne (1990; reż. Gabriele Salvatores)
La femme fardée (1990; reż. José Pinheiro)
Tracce di vita amorosa / Traces of an Amorous Life (1990; reż. Peter Del Monte)
Un jeu d'enfant (1990; reż. Pascal Kané)
Corps perdus (1990; reż. Eduardo de Gregorio)
Ao Fim da Noite (1991; reż. Joaquim Leitã)
Juste avant l'orage (1992; reż. Bruno Herbulot)
La voix (1992; reż. Pierre Granier-Deferre)
L'ombra della sera (1993; reż. Cinzia Th. Torrini)
Une vue imprenable (1993; reż. Amal Bedjaoui)
L'affaire Dreyfus (1994; reż. Yves Boisset)
La corruptrice (1994; reż. Bernard Stora)
Io e il re (1995; reż. Lucio Gaudino)
Faut pas rire du bonheur (1995; reż. Guillaume Nicloux)
Ferie d'agosto (1996; reż. Paolo Virzi)
Marianna Ucria (1996; reż. Roberto Faenza)
Santostefano (1997; reż. Angelo Pasquini)
L'anniversario (1998; reż. Mario Orfini)
Coppia omicida (1998; reż. Claudio Fragasso)
La mirada del otro (1998; reż. Vicente Aranda)
Dov'e mio figlio (1999; reż. Lucio Gaudino)
Giochi pericolosi (2000; reż. Alfredo Angeli)
Film (2000; reż. Laura Belli, Mak Vejzovic)
Prime luci dell'alba / First Light of Dawn (2000; reż. Lucio Gaudino)
Liberate i pesci! (2000; reż. Cristina Comencini)
Vajont (2001; reż. Renzo Martinelli)
Hotel (2001; reż. Mike Figgis)
Pokój syna / La stanza del figlio (2001; reż. Nanni Moretti)
Un viaggio chiamato amore (2002; reż. Michele Placido)
The Dancer Upstairs (2002; reż. John Malkovich)
Ricordati di me (2003; reż. Gabriele Muccino)
