Rok 1957 Londyn, słuchacze radia BBC zostają porażeni przez dziwaczne błazeństwa grupy komediowych anarchistów, “The Goons," których głównym atutem jest poczucie absurdu. Siłą napędową grupy, jest genialny Peter Sellers, sfrustrowany aktor, który chce zaistnieć w filmie.
Peter, podjudzany przez Peg - swą zaborczą matkę, która ciśnie aby bardziej zadbał o rozwój swej kariery, by zdobyć pierwszą rolę, używa niezwykłego podstępu. Rola ta przynosi mu nagrodę brytyjskiego przemysłu filmowego.
Sellers gra u boku włoskiej gwiazdy - Sophii Loren, w której się zakochuje. Szczęśliwa w małżeństwie aktorka, odrzuca jego względy. Niezdrowe uczucie do Loren powoduje rozłam w jego małżeństwie z Anne, a chęć porzucenia przez Sellersa żony i dwójki dzieci, popycha Anne w ramiona innego mężczyzny.
Walcząc z depresją i osamotnieniem, aktor udaje się do Maurice’a Woodruffa, astrologa, który nie tylko przepowiada mu związki z pięknymi kobietami, ale również steruje jego karierą filmową. Kilka wytwórni, które pragną pozyskać Sellersa, oferuje Woodruffowi w sekrecie korzyści finansowe.
Jedną z osób mających nadzieję na pozyskanie Sellersa, jest reżyser Blake Edwards, pławiący się w blasku sławy, jaką przyniosło mu "Śniadanie u Tiffany’ego". Edwards chce obsadzić Petera w drugoplanowej roli, w filmie zatytułowanym "Różowa Pantera", w którym gra David Niven. Dziwaczne poczucie humoru Edwardsa rozbraja Sellersa. Po ukazaniu się filmu, olśniewająca kreacja aktora jako Inspectora Clouseau zbiera wszelkie laury. Jednak pomimo gorącego przyjęcia i zachwytu krytyków, Sellers ubolewa nad swoją rolą.
Aktor przybity pobytem swojego ojca w szpitalu i zbliżającą się nieuchronnie śmiercią, nie może uwierzyć, że matka tak długo zwlekała z powiadomieniem go o chorobie ojca, zakładając, że "jest zbyt zajęty karierą". Urazę do niej będzie nosił w sobie aż do jej śmierci. Tymczasem kariera Sellersa znajduje się w momencie kulminacyjnym; zostaje zaangażowany przez uznanego reżysera, Stanley’a Kubricka, do pierwszoplanowych ról w Dr. Strangelove, czy How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb. Owocna, choć przejściowa współpraca przynosi Sellersowi pierwszą nominację do Oscara.
Kiedy nie otrzymuje statuetki, odwiedza Maurice’a, który usiłuje namówić go do przyjęcia propozycji Blake’a Edwardsa i zagrania w sequelu Różowej Pantery, przepowiadając, że szczęście przyniesie mu osoba o inicjałach “B.E."
Przeczytawszy, że do Londynu przyjeżdża doskonała szwedzka aktorka, Britt Ekland, Sellers bierze ją za uosobienie przepowiedni i zaczyna zabiegać o jej względy. Po trwającym trzy tygodnie burzliwym narzeczeństwie, para bierze ślub. Kilka tygodni później Sellers omal nie umiera na atak serca. Podczas choroby "odwiedzają" go postacie, które kreował w filmach. Ledwie uszedłszy z życiem, zdeterminowany, by znaleźć szczęście u boku Britt i odnaleźć się w pracy, Sellers przysięga porzucić dziwaczne role i stać się poważnym aktorem. Jednak próba zagrania Jamesa Bonda w Casino Royale okazuje się fiaskiem i ostatecznie aktor zostaje wyrzucony z planu.
Sellers jedzie do szpitala z Britt, która rodzi ich pierwsze dziecko. Peter bezceremonialnie sadza ją na wózku inwalidzkim, pozostawiając pielęgniarkom. Jego zdolności rodzicielskie zostają poddane próbie podczas kręcenia After the Fox, kiedy wyrzuca Britt z planu, tylko dlatego, że dziecko płacze.
Jego niedołężna już matka, dzwoni do syna w nadziei, że ten odwiedzi ją w szpitalu, ale Sellers odmawia. Kiedy umiera, Peter wyładowuje żal i poczucie winy na Britt. Po okropnej kłótni Britt zabiera dziecko i zostawia Sellersa, by sam toczył walkę z wewnętrznymi demonami i zmagał się z niepokojem dotyczącym kariery.
Blake Edwards proponuje mu rolę w Powrocie Różowej Pantery. Sellers przyjmuje ją po tym, jak Maurice organizuje seans spirytystyczny, aby nawiązać kontakt z Peg. Film okazuje się hitem, ale aktor, w typowy dla siebie sposób, nie może obejść się bez skandalu. Podczas premiery publicznie upokarza Edwardsa. Potem ucieka do swojej chatki w Szwajcarii, gdzie ogląda stare filmy i pogrąża się we wspomnieniach.
Zdecydowany zacząć wszystko od początku, Sellers pali swój cenny dobytek w oczyszczającym ogniu. Ogarnięty obsesją na punkcie powieści Jerzego Kosinskiego Wystarczy być, decyduje się nakręcić na jej podstawie film.
Kim jest jako człowiek i artysta staje się jasne, gdy gra Chance’a (Chauncey Gardener) rolę, która okazuje się sukcesem i przynosi i kolejną nominację do Oscara.
Pomimo ogromnego uznania, jakie zdobył, Sellers pozostaje zagadką dla siebie i innych. Wyraża zgodę na spotkanie z Edwardsem w lokalnej szwajcarskiej restauracji. Mają przedyskutować kwestię kolejnej części Różowej Pantery, ale Sellers nie może się zmusić, żeby wejść do środka. Kiedy Edwards widzi go jak, stoi w śniegu pod latarnią, wie, że ich filmowy związek i olśniewająca kariera Sellersa zbliżają się ku końcowi...
