W rolę Maud Bailey wcieliła się jedna z najciekawszych aktorek młodego pokolenia Gwyneth Paltrow. Gwyneth przyszła na świat w 1972 roku w Los Angeles jako córka aktorki teatralnej Blythe Danner i producenta i reżysera Bruce’a Paltrowa. Gdy miała jedenaście lat, rodzice postanowili przenieść się do Nowego Jorku. Tam uczęszczała do prywatnej szkoły dla dziewcząt – Spence Scholl. Po jej ukończeniu zaczęła studia na wydziale historii sztuki, które po roku, wbrew sprzeciwom ojca, przerwała. Aktorstwa Gwyneth uczyła się od wczesnego dzieciństwa u boku matki, którą obserwowała podczas prób i przedstawień. W wieku 5 lata zagrała w pilocie serialu produkowanego przez ojca. W domu państwa Paltrow częstymi gośćmi bywali ludzie ze świata showbiznesu, m.in. Michael Douglas i Steven Spielberg.
W pierwszych krokach na scenie teatralnej Gwyneth znaczącą pomoc otrzymała od matki, dzięki której dostała rolę w „Pikniku” Williama Inge’a. Na dużym ekranie zadebiutowała u boku Johna Travolty w musicalu Jeffrey'a Hornaday'a „Shout” (1991). W tym samym roku zagrała też młodą Wendy w „Hooku” Stevena Spielberga. W następnych latach wystąpiła m.in. w „Malice” Harolda Beckera, w towarzystwie Nicole Kidman i Aleca Baldwina, w serialu „Cruel Doubt” (gdzie jedną z ról zagrała jej matka) i w filmie „Krew z krwi, kość z kości” u boku Jamesa Caana. Bardzo ważny w karierze Gwyneth Paltrow okazał się 1995 rok, kiedy to pojawiła się w dwóch głośnych filmach - „Jefferson w Paryżu” Jamesa Ivory’ego i „Siedem” Davida Finchera. Na planie tego ostatniego spotkała się z Bradem Pittem, z którym była potem przez pewien czas związana. Od 1997 roku aktorstwo Gwyneth Paltrow zaczęło być coraz bardziej doceniane przez krytyków. Za rolę w „Emmie” dostała nagrodę Golden Satellite Award. Grę w „Przypadkowej dziewczynie” zauważyli krytycy z San Diego, a występ u boku Michaela Douglasa w „Morderstwie doskonałym” zaowocował nagrodą amerykańskiej sieci wypożyczalni kaset wideo Blockbuster. Największy sukces aktorski nadszedł w 1998 roku, kiedy za zachwycającą rolę, prowadzącej podwójne życie Violi w „Zakochanym Szekspirze” Johna Maddena, Gwyneth dostała Oscara, Złoty Glob i nagrodę Brytyjskiej Akademii Filmowej. Potem mogliśmy oglądać Paltrow m.in. w „Utalentowanym Panu Ripleyu”, „Tylko w duecie” w reżyserii jej ojca, a nawet w kolejnym odcinku przygód agenta specjalnej troski, Austina Powersa, gdzie zagrała... samą siebie. Gwyneth Paltrow uchodzi za aktorkę bardzo pewną siebie i upartą. Może zagrać wszystko – bardzo dobrze wypada zarówno w rolach współczesnych, jak i kostiumowych. Odrzuciła rolę w głośnym "Titanicu" Camerona i „Rewolwerze i meloniku” Chechika, nie zawahała się natomiast, wbrew opinii swoich agentów, zagrać prostytutki w "Ryzykancie" Paula T. Andersona. W 1998 roku Gwyneth znalazła się w magazynie „People” na liście 50 najpiękniejszych ludzi świata, zaś rok później miesięcznik „Empire” zaliczył ją do stu najważniejszych ludzi w dzisiejszym filmie. Prywatnie, po rozstaniu z Bradem Pittem, była związana z Davidem Schwimmerem i Benem Afleckiem. Z Benem już dwukrotnie spotkała się na planie filmowym - w „Zakochanym Szekspirze” i komedii romantycznej „Gra o miłość”, gdzie pierwszy raz w karierze zagrała młodą mamę.
Partnerem Gwyneth Paltrow w „Opętaniu” jest Aaron Eckhart (Roland Michell). Urodził się w 1968 roku w Kalifornii. Jako nastolatek mieszkał z rodziną w Anglii i Australii. W 1994 roku ukończył wydział filmowy w Brigham Young University. Był zaręczony z aktorką Emily Cline, z którą rozstał się w 1998 roku. Mimo, że Eckhart nie ma w dorobku oscarowych dokonań, to jego dotychczasowe role były bardzo różnorodne i wyraziste, a na planie spotykał się z największymi gwiazdami współczesnego kina. W „Męskiej grze” (1999) wystąpił wspólnie z Alem Pacino. Rok później partnerował Julii Roberts w głośnej „Erin Brockovich”. Grał tam „harley'owca”, która to rola wymagała od Aarona nauki jazdy na motorze. Umiejętność ta zafascynowała aktora do tego stopnia, że po zakończeniu zdjęć kupił sobie motocykl. Na planie następnego filmu, „Siostra Betty”, Eckhart spotyka się ponownie z reżyserem Neilem LaButem, u którego wcześniej wystąpił w „Kochankach z sąsiedztwa”, a z którym dwa lata później nakręcą „Opętanie”. W „Siostrze Betty” Eckhart pracuje znowu w doborowym towarzystwie – grają tam Renee Zellweger, Morgan Freeman, Chris Rock i Greg Kinnear. W 2001 roku Eckhart w filmie „Obietnica” wciela się w postać detektywa Stana Krolaka, a jego partnerem na planie jest sam Jack Nicholson.
Główną rolę męską w wiktoriańskim wątku „Opętania” gra Jeremy Northam (Randolph Henry Ash). Ten czterdziestodwuletni Brytyjczyk aktorstwa uczył się w londyńskiej Old Vic Theatre School. Potem nabierał doświadczenia w prowincjonalnych teatrach, by wreszcie stać się cenionym aktorem londyńskich scen. W centrum zainteresowania krytyki i publiczności Northam znalazł się w 1989 roku, kiedy zagrał Hamleta (przejął rolę po Danielu Day-Lewisie, który w czasie prób przeszedł załamanie nerwowe). Po sukcesach na deskach Royal Shakespeare Theatre, uhonorowanych nagrodami brytyjskiej krytyki teatralnej, zaczął występować w filmach telewizyjnych. Na dużym ekranie debiutował w 1992 roku, u boku Ralpha Fiennesa w „Wichrowych wzgórzach”. Potem partnerował Emmie Thompson w roli żeglarza podróżnika w „Carringtonie” (1995). W tym samym roku zwrócił uwagę widzów na całym świecie rolą w thrillerze „System”, gdzie wystąpił z Sandrą Bullock. Rok później spotkał się pierwszy raz na planie z Gwyneth Paltrow w świetnie przyjętej przez widzów i krytykę „Emmie” Douglasa McGartha. Potem zagrał jeszcze m.in. u Stevena Spielberga w „Amistad” (1997) i Roberta Altmana w „Gosford Park” (2001).
Nieszczęśliwą miłość Asha, Christabel LaMotte zagrała Jennifer Ehle. Miłośnicy zespołu The Beatles zapewne pamiętają ją z roli Cynthii Powell, pierwszej żony Johna Lennona, w filmie Iaina Softleya „Backbeat” (1993). W 1999 roku zagrała w „Kropli słońca”, filmie w reżyserii Istvana Szabó, z udziałem m.in. Ralpha Fiennesa i Rachel Weisz.
