"Operacja Dunaj": OBSADA

Jednak największą sensację w obsadzie budzi nazwisko wybitnego czeskiego reżysera Jiríego Menzla, która zagra dróżnika Oskara (nomen-omen czeski reżyser jest laureatem amerykańskiego Oskara, którego otrzymał za słynny film "Pociągi pod specjalnym nadzorem"). Jiri Menzel objął także film opieką artystyczną. Czesi grają po czesku, Polacy po polsku, a ekipa porozumiewa się po polsko-czesku.

Jedną z głównych ról w filmie, dowódcę "Biedroneczki", zawodowego czołgistę weterana i miłośnika gołębi, sierżanta Edwarda Kotwicza zagra Bogdan Grzeszczak. W roli impulsywnej oficer politycznej major Grążlowej wystąpi Joanna Gonschorek, zaś jej męża tropiącego jej miłosne zdrady, kapitana Grążla zagra Zbigniew Zamachowski. Obok niego w roli porucznika Jakubczaka, który tropił będzie zaginiony czołg, wystąpi Tomasz Kot.

W główną rolę naiwnego poborowego wciela się student drugiego roku krakowskiej szkoły teatralnej Maciej Nawrocki, który tutaj po raz pierwszy pojawi się na ekranie. Jego Jasiu to ładowniczy, prosty chłopak ze wsi, którego idolem jest Janek Kos z filmowej załogi "Rudego".

Załogę czołgu, głównych bohaterów tej historii, uzupełnią Przemysław Bluszcz - jako kierowca Romek, nieco cyniczny kobieciarz, i Maciej Stuhr - jako Florian, działonowy i radiotelegrafista, typ inteligencika powołany do wojska po wylaniu go ze studiów za "nieprawomyślność", jedyny który podważa sens inwazji, nie wierzy oficjalnej propagandzie.

Polscy i czescy aktorzy, jak i reszta ekipy uczestniczą w realizacji filmu z wiarą w nadrzędny cel, jakim jest zabliźnienie starych ran w polsko-czeskiej historii. Jak powiedziała czeska gwiazda Eva Holubova, dla niej udział w tym filmie jest patriotycznym obowiązkiem.

Oprócz gwiazd polskiego i czeskiego kina w filmie zagra też liczna ekipa aktorów (byłych i aktualnych) legnickiego Teatru Modrzejewskiej, który jest współproducentem filmu. M.in. w rolach? czeskich muzyków przygrywających gościom gospody (Zdenka, Lubomira i Honzy) wystąpią Paweł Wolak, Grzegorz Wojdon i Zbigniew Waleryś. Na ekranie zobaczymy także: Rafała Cielucha, Tadeusza Ratuszniaka i Magdę Biegańską

MACIEJ STUHR (Florian)

Urodzony w 1975 roku. Absolwent Psychologii UJ i PWST w Krakowie. Debiutował w wieku dwunastu lat w Dekalogu X Krzysztofa Kieślowskiego rolą Piotrka. Po kilku latach powrócił na plan filmowy. Rok 1999 przyniósł mu kilka ról: w Fuksie Macieja Dutkiewicza, w Dwóch takich, co nic nie ukradli Łukasza Wylężałka, a 2000 w kultowym filmie Chłopaki nie płaczą Olafa Lubaszenki. Od tamtej pory Maciej Stuhr jest ulubieńcem publiczności. Bardzo dobrą i znaczącą w dorobku Macieja Stuhra była rola Hipolita Wielosławskiego w filmowej adaptacji Przedwiośnia Żeromskiego w reżyserii Filipa Bajona. Za tę rolę Maciej był po raz pierwszy nominowany do Nagrody Orła (2002). W latach 2001 - 2004 wystąpił w komedii Poranek kojota, w serialu Władysława Pasikowskiego Glina, w Pogodzie na jutro Jerzego Stuhra i w Weselu Wojciecha Smarzowskiego. W następnych latach przyszły role w komedii pomyłek Roberta Wichrowskiego Francuski numer (2006), w Fundacji (2006) Filipa Bajona oraz Truskawkowym winie Dariusza Jabłońskiego - filmowej adaptacji bestsellerowych opowiadań Andrzeja Stasiuka. Testosteron (2007) duetu: Andrzej Saramonowicz i Tomasz Konecki to kolejna brawurowa komediowa rola w dorobku aktora. W 2007 roku Maciej Stuhr zagrał w filmie 33 sceny z życia (2007) w reżyserii Małgorzaty Szumowskiej, pierwszym filmie, który po wielu latach nieobecności polskich produkcji na arenie międzynarodowej, zdobył prestiżowego Srebrnego Lamparta na festiwalu filmowym w Lokarno. Maciej Stuhr za rolę Piotra w tym filmie otrzymał drugą w karierze nominację do nagrody Polskiej Akademii Filmowej oraz prestiżową Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego.

Maciej Stuhr po studiach występował na deskach Teatru Dramatycznego w Warszawie. Obecnie jest członkiem zespołu Nowego Teatru Krzysztofa Warlikowskiego. Gościnnie gra w Teatrze Polonia. Za rolę Akompaniatora w spektaklu Boska Andrzeja Domalika został nominowany do nagrody Feliksa Warszawskiego za sezon 2007. Jest twórcą kabaretu Po Żarcie i Mistrzem Mowy Polskiej (2005), Ambasadorem Języka Polskiego (2008).

ZBIGNIEW ZAMACHOWSKI (Grążel)

W 1985 r. ukończył łódzką "filmówkę" i został zaangażowany do Teatru Studio przez reżysera Jerzego Gruzę. W ciągu dwóch lat od otrzymania dyplomu Zamachowski zagrał w jedenastu filmach, m.in. w serialu telewizyjnym Zmiennicy (1986) Stanisława Barei i komedii Pierścień i róża (1987) Jerzego Gruzy. W 1988 r. wystąpił w dziesiątej części Dekalogu Krzysztofa Kieślowskiego, w roli Artura - wokalisty zespołu młodzieżowego. Następnie zagrał w dwóch filmach Jacka Bromskiego: dramacie sensacyjnym Zabij mnie, glino (1988) i komedii erotycznej Sztuka kochania (1989). Grany przez niego bohater - Andrzej Roszak jako pierwszy wysiadł z pociągu w Balu na dworcu w Koluszkach (1989) Filipa Bajona. Zbigniew Zamachowski pojawił się również w Dotkniętych (1988) Wiesława Saniewskiego, Korczaku (1990) Andrzeja Wajdy oraz w Ferdydurke (1991) Jerzego Skolimowskiego. W Ucieczce z kina Wolność (1991) asystował Cenzorowi, granemu przez Janusza Gajosa. Główną rolę Stefka, Zamachowski zagrał w Seszelach (1991) - debiucie reżyserskim Bogusława Lindy. Talentem komediowym popisał się w filmie Tak, tak (1992) Jacka Gąsiorowskiego, w którym grany przez niego bohater uwodzi kobiety na prawo i lewo, mimo braku sprzyjających temu warunków fizycznych. Na planie trylogii Trzy kolory Zamachowski po raz drugi współpracuje z Krzysztofem Kieślowskim. Występuje w roli fryzjera Karola w Białym (1993) u boku Julie Delpy. W 1994 r. Zamachowski gra głównego bohatera w Zawróconym Kazimierza Kutza. Pojawia się też u tego samego reżysera w Pułkowniku Kwiatkowskim (1995), oraz w Pestce (1995) - debiucie reżyserskim aktorki Krystyny Jandy. Swój talent komediowy Zamachowski po raz kolejny prezentuje w filmie Odwiedź mnie we śnie (1997) Teresy Kotlarczyk oraz w Szczęśliwego Nowego Jorku (1997) Janusza Zaorskiego. Aktor nie gardzi też kinem sensacyjnym i przyjmuje rolę w Demonach wojny według Goi (1998) Władysława Pasikowskiego. W 1999 r. w superprodukcji Jerzego Hoffmana Ogniem i mieczem Zamachowski gra Małego Rycerza Michała Wołodyjowskiego - rolę odtwarzaną z powodzeniem przez Tadeusza Łomnickiego w dwóch pierwszych ekranizacjach sienkiewiczowskiej trylogii. Jako ksiądz Stanisław Skorodecki Zbigniew Zamachowski występuje w biograficznym filmie Prymas - trzy lata z tysiąclecia (2000) w reżyserii Teresy Kotlarczyk. Za tę rolę zostaje nominowany do Orła, Polskiej Nagrody Filmowej w kategorii: najlepsza drugoplanowa rola męska. W kolejnych latach aktor zostaje obsypany nagrodami filmowymi. W 2002 roku otrzymuje aż dwa Orły: za drugoplanową rolę Kołoty, kierownika szkoły, w międzynarodowej produkcji Weiser (2000) w reżyserii Wojciecha Marczewskiego i za rolę Edzia w filmie Cześć Tereska (2000) w reżyserii Roberta Glińskiego. W 2003 roku brawurowo gra rolę Matuszka w filmie Żurek z Katarzyną Figurą w roli głównej, za którą także otrzymuje Orła. W filmie Zmruż oczy (2003) - debiucie fabularnym Andrzeja Jakimowskiego stworzył wraz Małgorzatą Foremniak i Andrzejem Chyrą wspaniałe kreacje aktorskie. Film okazał się prawdziwą rewelacją FPFF w Gdyni w 2003 roku i zyskał miano jednego z najpiękniejszych filmów, jakie powstały w ostatnich latach w Polsce. Zamachowski został nagrodzony Orłem za główną rolę męską w tym filmie.

Zbigniew Zamachowski jest również wspaniałym aktorem teatralnym. Na scenie debiutował w Teatrze Studio, a od 1997 r. gra na deskach Teatru Narodowego.

TOMASZ KOT (Jakubczak)

W 2001 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Na dużym ekranie debiutował główną rolą w filmie Skazany na bluesa (2005) Jana Kidawy-Błońskiego. Tomasz wcielił się w postać Ryszarda Riedla, wokalisty i lidera zespołu Dżem. Przygotowując się do roli mieszkał przez krótki czas w mieszkaniu Riedla w Tychach, przesłuchując płyty z utworami zespołu. Za tę rolę otrzymał w 2005 roku nagrodę Prezydenta Gdyni za debiut aktorski, a w 2006 roku nominowany do Polskiej Nagrody Filmowej Orły w kategorii: najlepsza główna rola męska za rok 2005.

Potem całkowicie zmienił filmowy gatunek, pojawiając się w komedii romantycznej Ryszarda Zatorskiego Dlaczego nie!, partnerując Maciejowi Zakościelnemu, Annie Cieślak i Małgorzacie Kożuchowskiej. Kolejną w jego dorobku komedią był hit kinowy Testosteron Tomasza Koneckiego i Andrzeja Saramonowicza.

Pojawił się w serialach Całkiem nowe miodowe lata (2004), Na dobre i na złe (2004 -2005), Wiedźmy (2005). Był handlowcem Jackiem Darewiczem w Camera Cafe (2004) Jurka Bogajewicza i komisarzem Andrzejem Grudzińskim w Kryminalnych (2005). W Niani wcielił się w postać producenta filmowego Maksa Skalskiego, ojca trójki dzieci, który do pomocy zatrudnia sympatyczną nianię Franię (w tej roli Agnieszka Dygant). Nie zabrakło go również w sitcomie Hela w opałach, gdzie uwodził Annę Guzik.

JIŘĺ MENZEL (Oskar / oraz opieka artystyczna nad filmem)

Urodził się w 1938 roku w Pradze. Aktor, reżyser filmowy oraz teatralny, scenarzysta. Absolwent FAMU (Filmowá a Televizní Fakulta Akademie Muzických Uméní) zaliczany do grona głównych przedstawicieli czeskiej szkoły filmowej. Jako reżyser zadebiutował krótkim filmem Śmierć pana Baltzara w zbiorze nowel Perły na dnie (1964), na który złożyły się adaptacje prozy Bohumila Hrabala. Już w debiucie Menzel wykazał doskonały zmysł obyczajowej obserwacji i subtelną ironię, które do pełni głosu dochodzą w zrealizowanym w 1966 roku filmie pt. Pociągi pod specjalnym nadzorem. Kolejne spotkanie z prozą Hrabala, to oparta na powieści pod tym samym tytułem, historia 18-letniego absolwenta kolejarskiej szkoły zawodowej, Milosza Hrmy, odprawiającego podczas wojny pociągi na zagubionej wśród lasów maleńkiej stacyjce kolejowej. Film został nagrodzony m.in. na MFF w Manheim oraz uhonorowany Oscarem w kategorii Najlepszy film nieanglojęzyczny. Do dziś Pociągi pod specjalnym nadzorem uznawane są za jeden z najwybitniejszych obrazów w historii czechosłowackiej kinematografii. W 1967 roku Menzel nakręcił Kapryśne lato, melancholijny i pełen humoru portret trzech starzejących się przyjaciół, których leniwą codzienność przerywa wizyta w miasteczku atrakcyjnej akrobatki. Film ten otrzymał nagrodę na MFF w Karlovych Varach. Potem reżyser wraca do Hrabala ekranizacją Skowronków na uwięzi opowiadającą o duchowej kondycji czeskiej inteligencji. Niestety nakręcony materiał cenzura zatrzymała na półkach. Jego światowa premiera miała miejsce dopiero w 1990 roku na MFF w Berlinie, gdzie Skowronki na uwięzi zdobyły Złotego Niedźwiedzia. W 1968 roku Menzel realizuje kryminalną komedię Zbrodnia w nocnym lokalu, a po interwencji wojsk Układu Warszawskiego w tym samym roku porzuca film na rzecz teatru. Do kina wraca sześć lat później współczesnym dramatem obyczajowym Kto szuka złotego dna oraz nostalgicznymi komediami Na skraju lasu (1976) i Cudowni mężczyźni z korbką (1978). Wraca również do twórczości Hrabala i przenosi na ekran dwie jego kolejne powieści. Postrzyżyny (1980) to pełna niezwykłych bohaterów komiczna idylla pokazująca beztroskie lata 20., a Święto przebiśniegu (1983) obraz współczesności. Do wątków z tego drugiego wraca Menzel w komedii Wsi moja sielska, anielska (1985). W latach 90-tych reżyser realizuje m.in. Operę żebraczą (1991) według sztuki Vaclava Havla. Współpracuje z praskimi teatrami i wykłada reżyserię w akademii filmowej w Pradze, często występuje również w filmach innych reżyserów. Zagrał m.in. główną rolę w Małej apokalipsie Costy-Gavrasa opartej na powieści Tadeusza Konwickiego, wystąpił w Grze o jabłko Very Chytilovej oraz we Wszystko, co kocham Martina Sulika.

JOANNA GONSCHOREK (Grążlowa)

Aktorka teatru w Legnicy od 1995 roku, zagrała w ważnych spektaklach legnickiej sceny i we wszystkich ważnych produkcjach telewizyjnych: kultowej Balladzie o Zakaczawiu w reż. Waldemara Krzystka (2002), Wschodach i Zachodach Miasta w reż. Jacka Głomba (2005) i Made in Poland w reż. Przemysława Wojcieszka (2005). Otrzymała nagrodę aktorską na tarnowskim Festiwalu Komedii Talia (2003), nagrody Tukana Dziennikarzy na 28. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (2007). Ma za sobą rolę w serialu Na dobre i na złe. Współtworzy Szkołę Czarodziejów Wyobraźni - projekt edukacji teatralnej dzieci i młodzieży realizowany przez legnicki teatr.

PRZEMYSŁAW BLUSZCZ (Romek)

Przemek Bluszcz urodzony 13 marca (piątek) w 1970 roku.

Przez 11 lat związany ze sceną Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, na której zagrał min. Benka Cygana w Balladzie o Zakaczawiu w reż. Jacka Głomba, Faziego w Made in Poland i Ryśka w Osobistym Jezusie w reż. Przemysława Wojcieszka. Obecnie aktor warszawskiego Teatru Ateneum.

Za rolę Tadka w filmie W dół kolorowym wzgórzem w reżyserii Przemysława Wojcieszka otrzymał w 2004r. na FPFF w Gdyni nagrodę za debiut.

Wystąpił w filmach Skazany na bluesa Jana Kidawy-Błońskiego, Oda do radości Maćka Migasa, Made in Poland Przemysława Wojcieszka czy Zero Pawła Borowskiego.

Komisarz Grosz w serialu telewizyjnym Mrok w reżyserii Jacka Borcucha.

Z maniakalnym uporem obsadzany w rolach morderców i gangsterów. Kreowany na czarny charakter przez kolejne stacje telewizyjne. Wielbiciel szeroko pojętej Sztuki, z naciskiem na muzykę. Ulubione teksty wyczytane u innych to: "...trzeba mi nowych skrzydeł, nowych dróg potrzeba...", " kto nie maszeruje, ten ginie" czy " ja znam twoje chwyty, ty znasz moje - tracimy czas".

BOGDAN GRZESZCZAK (Edek)

Aktor Teatru Legnickiego od 2004 roku, już wcześniej związany gościnnie z nim oraz ze scenami wrocławskimi. Grał w wielu spektaklach Teatru Modrzejewskiej w Legnicy oraz we wszystkich jego produkcjach telewizyjnych: kultowej Balladzie o Zakaczawiu w reż. Waldemara Krzystka (2002), Wschodach i Zachodach Miasta w reż. Jacka Głomba (2005) i Made in Poland w reż. Przemysława Wojcieszka (2005). W Teatrze Telewizji zagrał tez w Pornografii w reż. Eugeniusza Korina (1988). Otrzymał Grand Prix 43. Festiwalu Sztuki Aktorskiej w Kaliszu (2003) i nagrodę aktorską XIV Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2008). Uprawia również fotografię artystyczną i sztuki wizualne.

MACIEJ NAWROCKI (Jasiu)

Student krakowskiej PWST, urodzony 23 grudnia 1984 roku w Warszawie. Jasio w Operacji Dunaj jest jego pierwszą rolą aktorską. Wcześniej zagrał epizod Sienia w serialu Kryminalni (2005) w reżyserii Patryka Vegi i epizod żołnierza w filmie Wszystko co kocham (2008) w reżyserii Jacka Borcucha.

BOLEK POLÍVKA (Jirzi)

Data urodzenia: 31.07.1949

Bolek Polívka spędził dzieciństwo w Vizovicach w kraju zlinskim. Już jako dziecko grywał w teatrze amatorskim. Ukończył brneńską JAMU, był współzałożycielem teatru Husa na provazku, specjalizował się w pantomimie Borysa Hybnera i Cibora Turby. Ma na swoim koncie znaczną ilość ról filmowych i telewizyjnych, a wiele spośród nich to kreacje wybitne. W Brnie założył swój własny teatr - Teatr Bolka Polívky.

Prowadził także programy rozrywkowe Manéž i Bolkoviny w Czeskiej Telewizji. Ale potrafi również sprostać rolom poważnym, co udowodnił na przykład w filmach Czuły barbarzyńca czy Zapomniane światło. Kiedy nie gra w filmach, występuje w teatrze, obmyśla kolejne programy telewizyjne, jeździ na swoim koniu Bilbo, czyta lub urządza na swojej farmie w Olszanach obfitujące w niespodzianki happeningi. Za swoje kreacje aktorskie w filmach Musimy sobie pomagać i Zapomniane światło otrzymał Czeskie Lwy. W 2001 roku współpracował z Verą Chytilovą nad scenariuszem komedii Vyhnání z ráje.

Najbardziej znane filmy, w których wystąpił, to: Balada pro banditu (Ballada dla bandyty, 1983), Szkoła podstawowa (1991), Dědictví aneb Kurvahošigutentag (1992), Akumulator 1 (1994), ?ani smrt nebere (1995), Král Ubu (Ubu król, 1995), Zapomniane światło (1996), Musimy sobie pomagać (2000), Cesta z města (Droga z miasta, 2000), Pupendo (2003).

Jego rola w filmowej grotesce Skrzat Tomasa Vorela w 2005 roku to udana próba wykorzystania pantomimy w filmie.

JAROSLAV DUŠEK (Gustav)

Data urodzenia: 30.04.1961

Jaroslav Dušek rozpoczynał karierę aktorską grając w Nedivadle Ivana Vyskočila. W roku 1981 założył teatr Vizita, gdzie występował w improwizowanych przedstawieniach ze skrzypkiem Martinem Zbrožkiem. Pojawił się w takich filmach, jak: Vrať se do hrobu (1990), Kouř (Dym, 1991), Don Gio (1992), Kamenný most (1996); sławę przyniosły mu role w Pod jednym dachem i Musimy sobie pomagać Jana Hrebejka. Pracował w radiu Limonádový Joe, w Czeskiej Telewizji prowadził autorski program Dokoláč.

RUDOLF HRUŠÍNSKÝ mł. (Pan Kulka)

Data urodzenia: 5.10.1946

Podobnie, jak jego brat Jan, Rudolf Hrušinský - to przedstawiciel kolejnego pokolenia znanej aktorskiej rodziny. W konserwatorium studiował grę na akordeonie, na praskiej DAMU aktorstwo. W filmie debiutował jeszcze jako student. Najczęściej grywa role komediowe.

Rudolf Hrušinský jest żonaty, ma troje dzieci, jego najstarszy syn Rudolf również jest aktorem. Lubi wędkować, grać w tenisa, malować. Wziął udział w wędkarskiej wyprawie do Mongolii i Chin. Jest właścicielem dwóch galerii U Rudolfa w Táboře oraz w Plané nad Łużnicą. Od 1978 roku jest członkiem Klubu Dramatycznego w Pradze, brał udział w kilku międzynarodowych festiwalach teatralnych. W 1997 roku otrzymał Czeskiego Lwa za najlepszą główną rolę męską w filmie Petra Zelenki Guzikowcy.

W roku 2007 wystąpił w filmie Poslední plavky, gdzie wcielił się w postać Pepy Vrtílka - gderliwego, fanatycznego rybaka, posiadacza psa Pepika, który został zjedzony przez suma, za co Vrtílek chce się na sumie pomścić.

Wybrana filmografia:

Dobří holubi se vracejí, reż. Dušan Klein (1988), Postrzyżyny, reż. Jiři Menzel (1980), Święto przebiśniegu, reż. Jiři Menzel (1983), Vesničko má středisková, reż. Jíři Menzel (Wsi moja sielska, anielska, 1985), Guzikowcy, reż. Petr Zelenka (1997), Obsługiwałem angielskiego króla, reż. Jíři Menzel (2006).

MONIKA ZOUBKOVÁ (Helenka)

Data urodzenia: 23.7.1976

Monika Zoubková, której sławę przyniosła rola w serialu Ordinace v růžové zahradě (Klinika życia), urodziła się w Krnovie. W roku 1999 ukończyła brneńską JAMU. Na swoją wielką rolę musiała długo czekać.

Oprócz roli w serialu, Monika występowała (i występuje nadal) w telewizyjnych spotach reklamowych, filmach oraz w teatrze.

Filmowe i serialowe role Moniki to: Zdivočelá země (Oszalała ziemia) - siostra Billa, Helverova noc - Karla, Četnické humoresky - Anička, Nemocnice na kraji města po 20ti letech (Szpital na peryferiach po 20 latach) - siostra Sůva, Ordinace v růžové zahradě (Klinika życia) - Teresa, Taková normální rodinka - Kateřina, Operacja Dunaj - Helenka.

Obecnie Monika gra w teatrze Kašpar, wcześniej grywała również w teatrze Rokoko, Studio dva, w Divadle v Řeznickiej oraz Na prádle. Jej najbardziej znane przedstawienia to Plešatá zpěvačka, Helverova noc, Richard 3, Libertin, Absolvent.

Monika mówi po angielsku i po niemiecku, uczy się włoskiego. W dzieciństwie grała na skrzypcach.

Jako dziecko Monika była spokojna i introwertyczna, więc dla jej najbliższego otoczenia dużym zaskoczeniem była decyzja zostania aktorką. Rodzice Moniki są lekarzami, a zatem jej rola doktor Teresy to poniekąd pójście w ich ślady. Monika cieszy się, że nie grywa już tylko ról pielęgniarek, że niejako "awansowała" do ról lekarek.

Ma córkę Emmę Luisę, którą urodziła latem 2007. Jej mężem jest dyrektor dramatyczny Teatru Narodowego Michal Dočekal.

MARTHA ISSOVÁ (Petra)

Data urodzenia: 22.03.1981

Martha Issová jest córką aktorki Lenky Termerovej, jej ojcem jest Syřan Moris Issa. Należy do najbardziej utalentowanych i najczęściej pojawiających się w filmach aktorek czeskich młodego pokolenia. Studiowała w konserwatorium, ale go nie ukończyła. Swój talent rozwija, występując na kilku scenach teatralnych, m.in. w Divadle Na Fidlovačce, w Dejvickim Divadle oraz w Divadle v Řeznickiej. Popularność przyniosły jej role w filmach telewizyjnych i serialach - Hop nebo trop, Dobrá čtvrť (Dobra dzielnica), Náves.

Filmografia:

2008 Děti noci (za rolę w tym filmie otrzymała główną nagrodę na festiwalu w Karlovych Varach), Soukromé pasti, 2007 Sekrety, Kolotoč; 2006 Náves, 2005 Dobrá čtvrť (Dobra dzielnica), Psí kus (TV), Hrubeš a Mareš jsou kamarádi do deště (Hrubeš i Mareš są kumplami na dobre i na złe), 2004 Hop nebo trop, 2002 Děvčátko (Dziewczątko), Waterloo po česku (Waterloo po czesku),2001 Nelásky, Otec neznámý (TV), Tuláci (TV), 2000 Početí mého mladšího bratra, Začátek světa, 1999 Hanele, 1998 Láska, 1997 O princezně, která nesměla na slunce (TV)

JAN BUDAŘ (Ota)

Data urodzin: 31.07.1977

Urodził się we Frydlancie w Czechach. Potem jego rodzina przeniosła się do Jirkova, a następnie do Zasady, Liberca, w końcu do Brna. Uczęszczał do Gimnazjum Petra Holečka na Kralovym Polu, potem ukończył brneńską JAMU. Występował na deskach Divadla Na zábradlí, Klicperovego divadla i Miejskiego Teatru w Hradcu Kralove, w Teatrze Narodowym i Teatrze Miejskim w Brnie, obecnie gra w Teatrze Narodowym w Pradze.

Jego marzeniem od dwunastego roku życia jest spotkać się z prawdziwym Indianinem. A jako aktor marzy, żeby zagrać u boku Audrey Tatou w filmie wyreżyserowanym przez Pedro Almodovara.

Znany jest z ról w filmach telewizyjnych Rasisticke historky (reż. V. Moravek, 2000), Otec neznámý (reż. K. Kachyňa, 2001) i serialu Soukromé pasti (2008) oraz z ról w filmach kinowych Stůj nebo se netrefím (Stój, bo nie trafię!, reż. J. Chlumský, 1998), Diabli wiedzą po co (reż. R. Vávra, 2003), Sex w Brnie (reż. V. Morávek, 2003), Mistři (Mistrzowie, reż. M. Najbrt, 2004), Na złamanie karku (reż. Jan Hřebejk, 2004), Hrubeš a Mareš jsou kamarádi do deště (Hrubeš i Mareš są kumplami na dobre i na złe, reż. V. Moravek, 2005). Do filmu Sex w Brnie napisał muzykę i - wraz z Vladimirem Moravkiem - scenariusz. Film otrzymał pięć Czeskich Lwów, w tym nagrodę za najlepszą rolę męską, która powędrowała właśnie do Jana Budařa.

Jest członkiem kapeli Eliščina malá tíseň (Mała depresja Eliszki), gdzie śpiewa i gra na pianinie.

MAGDALENA BIEGAŃSKA (Lidka)

Aktorka Teatru Modrzejewskiej w Legnicy od 2007 roku, gościnnie od 2004 r. Otrzymała nagrodę aktorską na Targach Nowej Dramaturgii w Radomiu (2008) za role w spektaklach Pawła Kamzy Kochałam Bogdana W. Zagrała w filmach Eucalyptus (2001) i Koniec wakacji (2003) w reż. Marcina Krzyształowicza. Współtworzy Szkołę Czarodziejów Wyobraźni - projekt edukacji teatralnej dzieci i młodzieży realizowany przez legnicki teatr.

VOJTĚCH DYK (Pavel)

Data urodzenia: 23.07.1985

Urodzony w Pradze aktor i piosenkarz. Nieprzypadkowo jego nazwisko brzmi znajomo dla miłośników czeskiej literatury. Jednym z przodków Vojtěcha był czeski poeta Viktor Dyk (bratanek dziadka ze strony matki), przedstawiciel czeskiego pokolenia "Buntowników" z przełomu XIX i XX w. Również za pośrednictwem swoich rodziców Vojtěch jest powiązany z literaturą. Jego ojciec to znany historyk literatury i pisarz Radko Pytlík, zaś jego matka Věra Dyková jest właścicielką wydawnictwa Emporia.

Jako dziecko Vojtěch był bardzo wszechstronny i aktywny. Przez około 10 lat śpiewał w chórze Pueri Gaudentes. Dzięki swoim 196 cm wzrostu uprawiał różne sporty, m.in. grał w piłkę nożną i unihokeja. W końcu jednak zwyciężyło zainteresowanie sztuką i Vojtěch zdecydował się zostać aktorem. Po ukończeniu gimnazjum studiował śpiew w klasie profesor Pavli Fendrichovej w Konserwatorium Jaroslava Ježka oraz aktorstwo na DAMU.

Pierwsze kroki jako aktor Vojtěch stawiał w studenckim teatrze Radar, dokąd trafił dzięki Radce Tesárkovej. Wystąpił w takich przedstawieniach, jak: Kytice, 6 Žen i škola, základ života. Szybko zainteresowały się nim praskie teatry. W przygotowanej w Divadle v Dlouhé adaptacji Fedry Seneki wystąpił w roli Tezeusza, syna Hipolita. Na scenie Teatru Narodowego gościł w roli Otto von Aignera w przedstawieniu Dusza, Kraina rozległa, a potem dostał stały angaż i wcielił się w rolę Kaja w Królowej Śniegu. Na stałe zagościł też na scenie Studia Rubin i w teatrze Ta Fantastica, udziela się ponadto w Grupie Teatralnej Arthur i Grupie Teatralnej Ty-já-tr.

Miłośnicy seriali telewizyjnych mogą pamiętać Vojtěcha w roli Jakuba Karáska w serialu Velmi křehke vztahy, jednak samemu Vojtěchowi bliższa jest jego rola młodego pilota Tomáša Schindlera, adoptowanego syna pilota Václava Schindlera (w tej roli Maroš Kramár) w serialu Letišt?. W 2009 będzie można go zobaczyć w czeskim Kodzie Leonarda - w filmie Czeskiej TV Ďáblova lest, w kinach zaś pojawi się Operacja Dunaj, film związany z wydarzeniami 1968 r., gdzie Vojtěch również występuje.

Vojtěch Dyk to również utalentowany piosenkarz. Współpracuje z kilkoma muzycznymi formacjami, ale najbardziej aktywnie udziela się w kapeli Night Work, wraz z którą wystąpił w 2008r. na wieczorze bożonarodzeniowym serialu Ulice. Przy tej okazji ujawnił swój talent jako komik. Kapelę Night Work współtworzą Jakub Antl, Ondřej Sluka, Jan Maxián, Jakub Prachař a František Soukup. Innymi formacjami muzycznymi, z którymi Vojtěch jest powiązany, są Top Dream Company i Davidoff, zaś z kolegami z Night Work Janem Maxiánem i Jakubem Prachařem udziela się także w formacji Los Discotequos.

Wszystkie wyszczególnione powyżej umiejętności Vojtěcha dowodzą, że jest on wszechstronnie uzdolnionym przedstawicielem młodego pokolenia czeskich artystów.

EVA HOLUBOVÁ (Andrea)

Należy do grona najbardziej wziętych czeskich aktorek filmowych.

Swój talent komediowy zaprezentowała jako aktorka teatrów: Sklep, Mimoza czy Teatr Nahradni. Miała stały angaż w Teatrze Na Zabradi, gdzie w setkach spektakli bawiła widzów w komedii Jana Krause Nahniličko. Pierwszy raz zagrała w filmie - w krótkometrażowej komedii To můj Láďa (1981) w reżyserii Tomáše Orla. W 1997 zachwyciła swoją kreacją w filmie Petra Zelenky Guzikowcy. Zagrała w komediach Jana Hřebečka Pelíšky (1999) i Pupendo (2003).

Laureatka Czeskiego Lwa dla najlepszej aktorki za rolę w filmie Alice Nellis Ene Bene (2000). Gra we wszystkich w filmach Tomáše Vorla, z nim nakręciła następujące filmy: Cesta z města (2000), Z města cesta (2002), Skřítek (2005) i Gympl (2007). Zagrała w komedii Marie Poledňákovéj Jak se krotí krokodyli (2006). Za rolę matki w filmie Jiřího Vejdělka Účastníci Zajezdu (2006) dostała nagrodę dla najlepszej aktorki na festiwalu Tribeca.