Andrzej Nejman - w 1997 roku ukończył studia na Akademii Teatralnej w Warszawie. Rok później otrzymał angaż do warszawskiego Teatru Kwadrat. W tym samym czasie został uhonorowany wyróżnieniem na XIX Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Na scenie zadebiutował w roli lekarza w przedstawieniu Joko świętuje rocznicę Rolanda Topora w reż. Piotra Cieślaka (1997). W Teatrze Kwadrat zagrał pana Lawsona w Nie teraz kochanie R. Cooneya i J. Chapmana, w reż. Marcina Sławińskiego (1999). Dla roli Florynda w spektaklu Sługa dwóch panów Carlo Goldoniego, w reż. Waldemara Matuszewskiego (2003), zaczął uczyć się śpiewu operowego. W 2007 roku można go było oglądać w roli Brandana Boyle'a w Perfect Day Liz Lochhead, w reż. Andrzeja Rozhina. Kiedy miał dziesięć lat wystąpił w roli Felka Miecucha w serialu Rozalka Olaboga (1984) Jadwigi Kędzierzawskiej. W 1996 roku zagrał epizody w serialach Dom i Ekstradycja. Wystąpił również w rolach chłopaka Alicji (Maria Seweryn) w dramacie Matka swojej matki Roberta Glińskiego i współpracownika Michała (Bogusław Linda) w Szamance Andrzeja Żuławskiego. Wcielił się w Juliusza Lepkiego w adaptacji powieści Edmunda Niziurskiego Sposób na Alcybiadesa, wyreżyserowanej przez Waldemara Szarka, zatytułowanej Spona (1998).
W 1997 roku Nejman został zaangażowany do roli Waldka Złotopolskiego w serialu Złotopolscy. Rola przyniosła mu ogromna popularność. W przerwach w realizacji serialu wystąpił m.in.: w komedii
Poranek kojota (2001) Olafa Lubaszenki i filmach Mariusza Pujszo Legenda (2005) oraz Polisz kicz projekt... kontratakuje! (2006). Był współpracownikiem reżysera Pawła Wendorffa i zagrał Pierwszego w filmie Szaleńcy (2005). Chętnie użycza również swojego głosu postaciom w filmach animowanych takich jak tytułowy Tarzan (1999) czy rycerz Rodrigo w kreskówce El Cid - Legenda o mężnym rycerzu (2003). W wolnym czasie aktor jeździ konno i nurkuje.
Grzegorz Wojdon - Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu, w której wykłada do dziś oraz w Studiu Musicalowym przy Teatrze Capitol. Występuje gościnnie na deskach teatrów wrocławskich oraz Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Legnicy.
W 2001 roku otrzymał rolę Lowy Apuchowa w sztuce telewizyjnej Ballada o Zakaczawiu w reżyserii Waldemara Krzystka. W 2005 roku zagrał w sztuce Wschody i zachody miasta będącej telewizyjną wersją spektaklu Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, którego premiera odbyła się 29 marca 2003 roku. Zagrał u boku Piotra Fronczewskiego w Rozmowach z katem - adaptacji telewizyjnej słynnej książki Kazimierza Mocarskiego, którą Scena Faktu TVP1 pokazała 16 kwietnia 2007 roku. Reżyserem tej adaptacji w Teatrze Telewizji był Jan Englert.
Aktor zagrał w wielu popularnych serialach telewizyjnych, między innymi w: Na dobre i na złe, Warto kochać i Na Wspólnej. Mogliśmy go oglądać w serialach: Kryminalni, Pitbull i Trzeci oficer.
Już w 1997 roku, po ukończeniu szkoły aktorskiej zagrał w filmie Kochaj i rób co chcesz w reżyserii Roberta Glińskiego. W 2002 roku wcielił się w postać Rechola - jednego z głównych bohaterów filmu Wiesława Palucha Motór. Na Festiwalach Offskar 2006 i Young Film Festiwal otrzymał nagrody za główną rolę w filmie Marco P. i złodzieje rowerów, w reżyserii wrocławskiego filmowca Bodo Koxa . W 2007 roku Wojdon zagrał w kolejnym filmie Koxa Nie panikuj. Wcześniej otrzymał rolę w Komorniku Feliksa Falka. Przyjął rolę w debiucie reżyserskim Piotra Kielara pt. Tysiąc zakazanych krzaków - zabawnej komedii pomyłek. Ostatnio mogliśmy oglądać go na dużym ekranie w filmach Mniejsze zło w reżyserii Janusza Morgensterna i w Operacji Dunaj Jacka Głomba.
Katarzyna Glinka - Absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Na deskach teatralnych debiutowała w teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. Mieszka w Warszawie, gdzie występuje w Teatrze Kwadrat. Zagrała w sztuce Mój przyjaciel Harvey u boku Jana Kobuszewskiego i w Przyjaznych duszach jako Mary Willis. Gościnnie występuje na deskach Teatru Polskiego w Warszawie. Oglądaliśmy ją w sztuce Sen nocy letniej Williama Szekspira, w przekładzie K.I. Gałczyńskiego, w reżyserii Adama Kiliana oraz w roli Hesi w sztuce Dulscy Z O.O. w reżyserii Marty Ogrodzińskiej.
W 2007 brała udział w pierwszej edycji programu Gwiazdy tańczą na lodzie. Od września 2008 r. prowadzi polską edycję teleturnieju Fort Boyard wraz z Robertem Gonerą. Grała w wielu popularnych serialach takich jak: Klan, Samo życie, Szpital na perypetiach, Lokatorzy, Na dobre i na złe, Pierwsza miłość. Dostała również jedną z głównych ról w mini serialu Panienki oraz w jego kontynuacji Zakręcone. Obecnie oglądamy ją w roli Kaśki w popularnym serialu TVP2 Barwy szczęścia. Wystąpiła również w filmach Francuski numer i Dlaczego nie. Lubi podróżować, latem chętnie jeździ na rowerze, a zimą na nartach. Lubi filmy psychologiczne i kostiumowe oraz dzieła Jana Jakuba Kolskiego i Pedro Almodovara. Ulubiona książka to Alicja w Krainie Czarów.
Jerzy Bończak - Jeden z najbardziej charakterystycznych mistrzów drugiego planu. Lubi rozśmieszać widzów, bo uważa, że "publiczność jest dostatecznie wzruszona rzeczywistością". W 1971 roku ukończył PWST. W tym samym roku otrzymał nagrodę aktorską na I Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Krajów Socjalistycznych w Katowicach, za rolę Haralda Schmiedera w sztuce Gagatek. W 1999 roku debiutował jako reżyser teatralny przedstawieniem Szczęściarz, zrealizowanym w teatrze w Częstochowie. Zagrał w ponad 50 przedstawieniach Teatru TV.
Na dużym ekranie debiutował u Andrzeja Trzos-Rastawieckiego w filmie Zapis zbrodni (1974). Wielu widzów kojarzy go z asystentem kierownika produkcji filmu Ostatnia paróweczka Barry Kenta w komedii Miś (1980) w reż. Stanisława Bareji. Wcielił się w architekta, przeciwnika tzw. mrówkowców, które sam projektuje w komedii Filip z konopii (1981) Józefa Gębskiego. W 1982 roku próbował zemścić się na tytułowym bohaterze dramatu sensacyjnego Wielki Szu Sylwestra Chęcińskiego. Był pracownikiem SB w komedii Sylwestra Chęcińskiego Rozmowy kontrolowane (1991). Czyhał na duszę szesnastowiecznego polskiego szlachcica w filmie Dzieje mistrza Twardowskiego (1995) Krzysztofa Gradowskiego. Pod koniec lat 90. wystąpił w filmach: Marka Koterskiego, Jana Kidawy-Błońskiego i Natalii Korynckiej-Gruz. Po Ogniem i mieczem (1999) Jerzego Hoffmana, w którym zagrał Czaplińskiego, przyjmował głównie role w serialach telewizyjnych.
"Od pełni do pełni" jest jego pełnym fajerwerków powrotem na wielki ekran, w roli, jakiej jeszcze nigdy nie przyszło mu grać: iluzjonisty, który musi użyć wszystkich swoich sztuczek, by spełniła się miłość niemożliwa - i w trakcie tego odkrywa, że magia, być może, istnieje naprawdę. Rola ta została napisana specjalnie dla niego.
Monika Kwiatkowska-Dejczer - Absolwentka Akademii Teatralnej w Warszawie. Od ukończenia szkoły związana z Teatrem Współczesnym w Warszawie, na deskach którego stworzyła wiele ciekawych ról. Rola Nadzi w Balbini di Praga w reżyserii Agnieszki Glińskiej przyniosła jej nominację do Nagrody Feliksa Warszawskiego. Pierwszoplanowe role na dużym ekranie stworzyła w Kochaj i rób co chcesz w reżyserii Roberta Glińskiego i Mojej Angelice Stanisława Kuźnika. Występowała w filmach telewizyjnych: Linia opóźniająca w reżyserii Krzysztofa Zanussiego oraz Inferno w reżyserii Macieja Pieprzycy. Za rolę Xenny w tym filmie otrzymała Nagrodę dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Awanca, w Portugalii.
Sympatię szerokiej publiczności przyniosły jej role w serialach telewizyjnych: Dom, Sukces i Złotopolscy, a także występy w spektaklach Teatru Telewizji, między innymi w Dla Julii Roberta Glińskiego, sztukach reżyserowanych przez Macieja Dejczera: Najwięcej samobójstw zdarza się w niedzielę i w Wampirze. oraz w spektaklach Wniebowstąpienie w reżyserii Macieja Englerta i Przyjęcie Krzysztofa Zaleskiego.
Andrzej Grabowski - Typowo słowiańska uroda - brzuszek i łysinka, a także wiek - sprawiły, iż twórcy sitcomu Świat według Kiepskich powierzyli mu w 1999 roku rolę Ferdynanda Kiepskiego, nie grzeszącego intelektem życiowego nieudacznika. Przez pięć lat serial oglądało tygodniowo około 8 milionów widzów.
Andrzej Grabowski ma on w swoim dorobku około 150 ról, w tym blisko 50 filmowych (zarówno kinowych, jak i telewizyjnych) oraz 30 w spektaklach Teatru Telewizji. W ciągu 30 lat swojej kariery aktorskiej współpracował z największymi polskimi reżyserami - począwszy od Andrzeja Wajdy (inscenizacja Wesela na scenie krakowskiego Teatru Starego), przez Sylwestra Chęcińskiego (szereg spektakli telewizyjnych), Kazimierza Kutza (Pułkownik Kwiatkowski), Jana Jakuba Kolskiego (Szabla od komendanta, Grający z talerza, Cudowne miejsce; Rodzina wg Antoniego Słonimskiego), Waldemara Krzystka (Polska śmierć, Bal błaznów), Łukasza Wylężałka (Brat Elvis wg Maryny i Michała Szczepańskich), Marka Koterskiego (Dzień świra), Juliusza Machulskiego (Superprodukcja), Olafa Lubaszenko (E=mc2) i Jerzego Bogajewicza (Boże skrawki). Jednym z jego najnowszych przedsięwzięć ekranowych jest dramat opowiadający o życiu i pracy policjantów z warszawskiego wydziału zabójstw - Pitbull (reż. Patryk Vega).
"Od pełni do pełni" jest jego trzecim spotkaniem z reżyserem Tomaszem Szafrańskim, po filmach "Koniec wojny" i "Diabeł".
