STEVENA SODERBERGHA (reżyser)
Ocean’s Twelve to czternasty film w jego karierze. Wcześniej zrealizował Solaris, Full Frontal: Wszystko na wierzchu, Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra, Traffic, Erin Brockovich, Angol, Co z oczu, to z serca, Gray’s Anatomy, Schizopolis, The Underneath, King of the Hill, Kafka i Seks, kłamstwa i taśmy wideo. W roku 2000 jego filmy, Erin Brockovich i Traffic, były nominowane w jednocześnie w kategoriach Najlepszy Film i Najlepszy reżyser. Soderbergh otrzymał wówczas Oskara za reżyserię obrazu Traffic.
Niedawno Soderbergh napisał scenariusz, wyreżyserował, wykonał zdjęcia i zmontował film wchodzący w skład zbioru Equilibrium, z udziałem Alana Arkina, Roberta Downey’a i Ele Keats. Jego dziełem jest jedna z trzech nowel zatytułowana Eros. Twórcami dwóch pozostałych są Michelangelo Antonioni i Wong Kar-wai. Film miał premierę na tegorocznym festiwalu filmowym w Wenecji.
Soderbergh zajmuje się także produkcją filmów. W tej roli występował podczas realizacji filmów The Daytrippers Grega Mottola z 1997 i Pleasantville Gary’ego Rossa z 1998. Piastował także stanowisko producenta wykonawczego w trakcie realizacji obrazu Davida Siegela i Scotta McGehee Suture, nakręconego w 1994, podczas prac nad filmem Godfrey’a Reggio Naqoyqatsi, ostatniego z pozbawionych narracji filmów wchodzących w skład trylogii Qatsi, rozpoczętej Koyaanisqatsi i kontynuowanej w Powaqqatsi, a także podczas realizacji filmu Lodge’a Kerrigana Keane, pokazywanego niedawno na festiwalach filmowych w Toronto i w Nowym Jorku.
W roku 2000 Soderbergh i George Clooney założyli firmę producentką Section Eight, związaną umową o współpracy z Warner Bros. Pierwszym filmem, w którego realizacji brała udział spółka, był Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra. Następnie firma współpracowała przy realizacji obrazu Far From Heaven, napisanego i wyreżyserowanego przez Todda Haynesa. W tym melodramacie osadzonym w latach pięćdziesiątych minionego wieku wystąpili Julianne Moore i Dennis Quaid.
Dwa lata temu Section eight wprowadziło na ekrany kin trzy filmy: Niebezpieczny umysł, wyreżyserowany przez George’a Clooney’a, który wystąpił w nim obok Sama Rockwella, Drew Barrymore i Julii Roberts; Bezsenność, wyreżyserowany przez Christophera Nolana, z udziałem Ala Pacino, Robina Williamsa i Hilary Swank; a także Welcome to Collinwood, napisany i wyreżyserowany przez braci Anthony’ego i Joe Russo. W tej komedii w obsadzie znaleźli się William H. Macy, Isaiah Washington, Luis Guzman, Jennifer Esposito, Sam Rockwell i Clooney.
Firma Clooney’a i Sodenbergha wyprodukowała niedawno film Criminal, w którym w rolach głównych wystąpili John C. Reilly, Diego Luna i Maggie Gyllenhaal. Obraz ten był debiutem reżyserskim Gregory’ego Jacobsa, wcześniejszego współpracownika Soderbergha. Film pokazywano na tegorocznych festiwalach filmowych w Wenecji i Deauville.
Section Eight zajmuje się obecnie pracami nad filmem Syriana, w którym występują George Clooney, Matt Damon i Amanda Peet. Film, wyreżyserował, według scenariusza własnego autorstwa, Stephen Gaghan. Jest to thriller oparty na książce See No Evil: The True Story of a Foot Soldier in the CIA’s War on Terror autorstwa Roberta Baera.
W fazie postprodukcji znajduje się także The Jacket, z udziałem Adriana Brody’ego, Keiry Knightley i Jennifer Jason Leigh, wyreżyserowany przez Johna Maybury’ego, a także Rumor Has It… w reżyserii Roba Reinera, w którym występują Jennifer Aniston, Kevin Costner, Mark Ruffalo i Shirley MacLaine.
W minionym roku Section Eight wraz z HBO wyprodukowało telewizyjny serial, będący połączeniem dramatu i dokumentu, K Street, w którym wystąpili prawdziwi doradcy polityczni James Carville i Mary Matalin. W rolach drugoplanowych wystąpili zawodowi aktorzy, między innymi John Slattery i Mary McCormack, a także prawdziwi politycy. W styczniu przyszłego roku na antenie HBO będzie miała premiera kolejnego serialu wyprodukowanego wspólnie z Section Eight, Unscripted, dokumentującego codzienne życie niewielkiej grupki początkujących aktorów.
JERRY WEINTRAUB (producent)
Ma za sobą ponad 40 lat kariery w biznesie rozrywkowym. Pracował w filmie, teatrze, organizował koncerty i produkcje telewizyjne.
Jego kariera filmowa rozpoczęła się w roku 1973, gdy zaproponowano mu finansowanie realizacji scenariusza do filmu Nashville, którego reżyserii podjął się Robert Altman. Dwa dni później Weintraub zdobył pełne środki finansowe na realizację filmu, który miał się okazać jednym z najważniejszych obrazów współczesnej kinematografii.
Kolejne etapy kariery Weintrauba, to produkcja filmu Diner, w reżyserii Barry’ego Levinsona, będącego początkiem kariery aktorów takich jak Kevin Bacon, Paul Reiser, Mickey Rourke, Tim Daly, Ellen Barkin i Steve Guttenberg; przebojowa komedia Oh, God, wyreżyserowana przez Carla Reinera, z udziałem George’a Burnsa i folkowego piosenkarza Johna Denvera i popularna seria czterech filmów z cyklu Karate Kid.
Firma producencka Jerry Weintraub Productions, związana z Warner Bros. Studios, wyprodukowała Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra, Specjalistę, z udziałem Sylvestra Stallone’a i Sharon Stone, a także Pure Country, w którym wystąpił piosenkarz country George Strait.
Weintraub jest jednym z pierwszych niezależnych producentów filmowych, jakiego uhonorowano własną gwiazdą w Alei Sław w Hollywood. Jego firma wyprodukowała remake klasycznego serialu szpiegowskiego Rewolwer i melonik, w którym wystąpili Uma Thurman i Ralph Fiennes, odpowiadała też za produkcję thrillera science-fiction Galaktyczny wojownik, w którym udział wziął Kurt Russell.
Dokonania telewizyjne Jerry’ego Weintrauba są niezwykle liczne, znajduje się wśród nich gala olimpijska - relacja z ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w roku 1984.
Weintraub ma młodszego brata, urodził się w Bronksie, w Nowym Jorku i po ukończeniu liceum zaciągnął się do lotnictwa Stanów Zjednoczonych. Po zwolnieniu z wojska wrócił do Nowego Jorku, gdzie dostał pracę w telewizji NBC. W tym samym czasie uczył się gry aktorskiej w Neighborhood Playhouse, gdzie jego nauczycielem był sławny Sandy Meisner.
Zdając sobie sprawę, że jego zdolności do prowadzenia interesów są znacznie większe, niż umiejętności aktorskie, Weintraub rozpoczął pracę w William Morris Agency, wciąż pracując nocami w telewizji NBC. Trzy tygodnie po rozpoczęciu nowej pracy dowiedział się, że dostępna jest posada agenta w agencji talentów MCA. Zgłosił się i został przyjęty. Miał wtedy niewiele więcej niż 20 lat.
Po kilku latach pracy stworzył własną firmę. W tym czasie był agentem, między innymi, Joey Bishop, The Four Tops, piosenkarki Jane Morgan. Relacje łączące go z tą ostatnią zmieniły się stopniowo z zawodowych na towarzyskie, po czym nastąpił ich ślub.
W 1964 Weintraub założył kolejną agencję artystyczną, Management III. Opiekowała się ona Jackiem Paar, Muppetami, Normą Crosby i Jane Morgan. W tym czasie wyprodukował także ponad 100 przedstawień telewizyjnych, nabył też kilka broadway’owskich teatrów, w których wystawił Canterbury Tales, Wait A Minium, i – później - Frank Sinatra, Count Basie and Ella Fitzgerald On Broadway.
Pewnej nocy Weintraub obudził się z głębokiego snu mając wizję. Zadzwonił następnie do legendarnego managera Elvisa Presley’a, pułkownika Toma Parkera. Po roku codziennych rozmów telefonicznych, Weintraub otrzymał zgodę na zorganizowanie tour Elvisa – jeśli tylko uda mu się w ciągu 24 godzin zapłacić artyście gażę w wysokości 1 miliona dolarów. Następnego dnia Weintraub doręczył gotówkę i rozpoczął przygotowania do pierwszego ogólnokrajowego tourne Presley’a.
Kiedy trasy Elvisa okazały się wielkim sukcesem, Weintraub założył Concerts West. Wkrótce organizował koncerty dla największych sław przemysłu muzycznego, wśród nich Boba Dylana, Neila Diamonda, Led Zeppelin, The Beach Boys, Johna Denvera i Franka Sinatry, dla którego zorganizował w Madison Square Garden pierwszy koncert transmitowany drogą satelitarną. W tym czasie Wintraub stał się właścicielem kilku niezależnych firm muzycznych i nagraniowych.
Talent Weintraub został wkrótce zauważony przez Kirka Kerkoriana, właściciela United Artists. Zaproponował on Weintraubowi stanowisko prezesa swojej firmy. Kolejnym krokiem w karierze Weintrauba było stworzenia własnej firmy, zajmującej się produkcją filmowo-telewizyjną, Weintraub Entertainment Group.
Trzy lata później założył Jerry Weintraub Productions, firmę powiązaną z Warner Bros. Studios. Z prezesami rady nadzorczej tej firmy, Stevem Rossem, Bobem Dalym i Terrym Semelem łączy go długoletnia przyjaźń.
W roku 1988 jego wieloletni przyjaciel, George Bush, został 41. prezydentem USA. W roku 1991, prezydent Bush mianował Weintrauba prezesem rady nadzorczej John F. Kennedy Center, które to stanowisko Weintraub piastował do końca dekady. Jego żona, Jane, została członkinią prezydenckiego komitetu do spraw sztuki, w pracach którego uczestniczyła nieprzerwanie do momentu zakończenia prezydentury Busha.
Wraz ze wzrostem znaczenia Weintrauba w świecie filmu, rosły jego ambicje polityczne i rozwijała się działalność filantropijna. Zwłaszcza ta ostatnia jest niemal równie bogata, co jego działalność zawodowa. Bierze udział w pracach ponad 30 organizacji dobroczynnych, wśród nich Hebrew Home for the Aged, The Urban League, Elizabeth Glaser Pediatrics AIDS Foundation, Columbia Presbyterian Hospital Department of Orthopedics, American Heart Association, George Bush Presidential Library Center, Los Angeles Music Center, Variety Club, B’nai B’rith, Mount Sinai Medical Center, Children’s Diabetes Foundation, Crossroads School for Arts & Sciences, Rose and Sam Weintraub Elementary School, Brown University, Cedars-Sinai Medical Center. Jest także członkiem zarządu biblioteki imienia własnego i żony w szkole Vista Del Mar.
W roku 1997 Weintraub założył centrum biotechnologii rekonstruktywnej, noszące imię jego i żony. Jest to pierwszy ośrodek na świecie, w którym specjaliści z różnych dziedzin zajmują się inżynierią tkanek, onkologią i leczeniem ran.
Państwo Weintraubowie mają czworo dzieci i domy w Malibu, w Beverly Hills, w Palm Desert i w Kennebunkport, w stanie Maine, gdzie wraz z żoną przyjmują wizyty państwa Bushów i innych przyjaciół, poznanych w trakcie licznych podóróży po całym świecie.
Weintraub otrzymał w roku 2001 nagrodę Kodak Award, przyznaną mu w uznaniu nadzwyczajnych dokonań na polu produkcji filmowej.
GEORGE NOLFI (scenariusz)
Zajmuje się obecnie pisaniem scenariusza do filmu opartego na motywach serialu Hawaii Five-O dla wytwórni Warner Bros. Jego autorstwa jest także scenariusz do filmu New Line Cinema The Sentinel, w którym w roli głównej wystąpi Michael Douglas.
Nolfi ukończył uniwersytet Princeton, jest także absolwentem wydziału filozofii Oksfordu. W momencie, w którym sprzedał swój pierwszy scenariusz, znajdował się w trakcie przewodu doktorskiego na uniwersytecie stanu Południowa Kalifornia. Dorastał w Bostonie, Chicago i w Waszyngtonie.
Ocean’s Twelve to dwunasty JOHNA HARDY’EGO (producent wykonawczy), przy którym pracuje ze Stevenem Soderberghiem. Współpraca ta rozpoczęła się w 1989 roku, gdy Hardy był producentem Seksu, kłamstw i kaset wideo. Film ten zdobył Złotą Palmę na festiwalu filmowym w Cannes.
Dwójka filmowców pracowała później ze sobą przy okazji realizacji ośmiu innych filmów: Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra, Erin Brockovich, Angol, Co z oczu, to z serca, Schizopolis, Gray’s Anatomy, The Underneath i King of the Hill.
Hardy dorastał w Honolulu, w stanie Waszyngton i w Londynie, gdzie ukończył Bushy Hall American School. Otrzymał tytuł licencjata historii uniwersytetu stanu Luizjana, po czym wstąpił do Londyńskiej Szkoły Filmowej. Pierwszy film, jaki produkował, nosi tytuł The Wooden Gun, nakręcono go w Izraelu w 1979 roku. Jego scenarzystą i reżyserem był Ilan Moshenson, film pokazywano na festiwalach w Berlinie, Toronto, Locarno i w Cannes.
Hardy wyprodukował także dwa filmy z Morganem Masonem: No Secrets i Twenty-One, które miały premierę podczas Sundance Film Festival w roku 1991.
Po ukończeniu prac nad Ocean’s 11: Ryzykowna gra, Hardy był producentem wykonawczym filmu Gigli, w reżyserii Martina Bresta. Tytuł ten został wyprodukowany przez Revolution Studios.
SUSAN EKINS (producent wykonawczy)
Pracuje z Jerrym Weintraubem od 17 lat, jest wiceprezesem do spraw produkcji firmy Jerry Weintraub Productions.
Była kierownikiem produkcji filmów Pure Country i Specjalista, i producentem wykonawczym tytułów Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra, The Avengers, Galaktyczny wojownik i Vegas Vacation. Współpraca Ekins i Weintrauba datuje się od czasów pierwszego filmu z serii Karate Kid.
Ekins pochodzi z Los Angeles, pierwszy film, jaki wyprodukowała, nosi tytuł Tom Horn, wziął w nim udział Steve McQueen. Pracowała później przy realizacji filmów takich jak: The Idolmaker, The Hunter, Cannonball Run 2 i serialu telewizyjnego The Renegades.
BRUCE BERMAN (producent wykonawczy)
Jest prezesem do spraw światowej produkcji kinowej firmy Warner Bros. Pictures. Pod jego kierownictwem firma wyprodukowała i dystrybuowała filmy, takie jak: oskarowy Wożąc panią Daisy, Chłopcy z ferajny, Uznany za niewinnego, Robin Hood: książę złodziei, Batman Forever, Malcolm X, The Bodyguard, JFK, Ścigany, Dave, Czas zabijania i Twister.
W 1996 roku Berman założył firmę Plan B Entertainment, związaną ze studiem Warner Bros. Ta niezależna firma produkcyjna została później nabyta przez Village Roadshow Pictures. Village Roadshow Pictures, w której Berman piastuje obecnie stanowisko prezesa i kierownika produkcji, pracuje obecnie nad ponad 20 projektami. Do ostatnich dzieł Bermana należą: Training Day, Koty i psy, Złoto pustyni, Matrix, Depresja gangstera, Piekielna głębia, Totalna magia i Kosmiczni kowboje, a także wspólna produkcja Warner Bros. Pictures i Castle Rock Entertainment, Miss agent. Berman jest także producentem wykonawczym dwóch sequeli niezwykle popularnego filmu Matrix, Matrix: Reaktywacja i Matrix: Rewolucje.
Jednym z niedawnych wyprodukowanych przez Bermana doskonałych filmów była Rzeka tajemnic, wyreżyserowana przez Clinta Eastwooda, z udziałem nagrodzonych Oskarami Seana Penna i Tima Robbinsa. W roku 2005 na ekrany kin wejdą kolejne wysokobudżetowe filmy produkcji Bermana - Miss Congeniality 2: Armed and Fabulous, Charlie and the Chocolate Factory, z udziałem Johnny’ego Deppa; remake klasycznego horroru House of Wax, w którym wystąpią Elisha Cuthbert, Chad Michael Murray i Paris Hilton; Rumor Has It, w reżyserii Roba Reinera, z udziałem Jennifer Aniston, Kevina Costnera i Shirley MacLaine; Dukes of Hazzard, oparty na znanym serialu telewizyjnym, z udziałem Johnny’ego Knoxville, Seanna Williama Scotta i Jessiki Simpson; The Wrong Element, w którym wystąpią Harrison Ford i Paul Bettany; a także zrealizowany techniką animacji komputerowej musical Happy Feet reżysera Babe, z głosami Robina Williamsa, Nicole Kidman, Hugh Jackmana, Elijaha Wooda i Brittany Murphy.
FREDERIC W. BROST (współproducent/menedżer produkcji drugiej ekipy)
Współpracuje ze Stevenem Soderberghiem od roku 1998, kiedy to zajmował stanowisko menedżera produkcji w trakcie realizacji filmu Co z oczu, to z serca. Brał później udział w powstawaniu filmów Angol, Erin Brockovich, Traffic i Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra.
Brost ukończył kurs asystentów reżysera DGA, pracował w tej roli lub jako menedżer produkcji wraz z najbardziej znanymi reżyserami, są wśród nich Robert Altman, Arthur Hiller, George Stevens, Mark Rydell, Mike Nichols, Richard Fleischer, Irving Kirshner i Daniel Petrie.
Brost po pewnym czasie zrezygnował z pracy bezpośrednio na planie, objął stanowisko wiceprezesa i kierownika do spraw produkcji w wytwórni Universal Pictures, nadzorował w tej roli realizację ponad 100 filmów. Były wśród nich Cry Baby Johna Watersa, Do The Right Thing Spike’a Lee, Field of Dreams Phila Robinson, Parenthood Rona Howarda, Sea of Love Harolda Beckera i Moon Over Parador Paula Mazursky’ego.
W roku 1990 Brost powrócił do pracy na planie, pracował przy realizacji filmów Gigli, Zeus & Roxanne, Getting Away with Murder, Gordy, The Sandlot, Encino Man i Sweet Poison.
Urodził się i dorastał w Filadelfii, filmem zainteresował się w trakcie studiów na paryskiej Sorbonie. Jest licencjatem wydziału sztuki Oberlin College, ukończył studia podyplomowe na wydziale filmowym Uniwersytetu Południowokalifornijskiego.
GREGORY JACOBS (współproducent)
Zakończył ostatnio produkcję Equilibrium, zrealizowanego przez Stevena Soderbergha fragmentu trylogii nowel filmowych, wyświetlanych wspólnie pod tytułem Eros. Dwie pozostałe nowele wyreżyserowali Michaelangelo Antonioni i Wong Kar-wai.
Jacobs już wcześniej pracował z Soderberghiem, był producentem wykonawczym Solaris i producentem filmu Full Frontal: Wszystko na wierzchu. Początek ich współpracy datuje się na rok 1992, gdy Jacobs był pierwszym asystentem reżysera w trakcie realizacji filmu King of the Hill.
Pracował z Soderberghiem podczas prac nad sześcioma innymi filmami, w tym Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra, nagrodzonym Oskarem Traffic, Erin Brockovich (nominowanym do Oskara), Angol, Co z oczu, to z serca i The Underneath.
Rok temu Jacobs zadebiutował w roli reżysera filmem Criminal, w którym wystąpili John C. Reilly, Diego Luna i Maggie Gyllenhaal. Film wszedł na ekrany we wrześniu tego roku, pokazywano go na tegorocznych festiwalach filmowych w Wenecji, Deauville i w Londynie.
Wychowany w New Jersey, Jacobs ukończył wydział filmowy uniwersytetu w Nowym Jorku. Jeszcze na studiach pracował jako asystent kierownika produkcji przy realizacji niezależnego filmu Johna Saylesa Matewan. Był także drugim asystentem Saylesa w trakcie pracy nad filmami Eight Men Out i City of Hope. W roli pierwszego asystenta pracował często z reżyserami tej miary, co John Schlesinger, Roland Joffe, Hal Hartley i Richard Linklater.
Wśród jego innych dokonań znajdują się Miller’s Crossing i Little Man Tate.
PHILIP MESSINA (kierownik produkcji)
Już po raz kolejny pracował przy realizacji filmu Stevena Soderbergha, wcześniej obaj panowie spotkali się na planach filmów Eros, Solaris, Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra, Traffic i Erin Brockovich. Pierwszym filmem Soderbergha, przy którym pracował Messina, był jednak Co z oczu, to z serca. Messina zajmował wówczas stanowisko kierownika artystycznego. Praca, jaką kierownik produkcji włożył w przygotowanie planów filmu Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra, została doceniona nominacją do nagrody gildii kierowników artystycznych.
Inne nowe filmy, przy których realizacji Messina zajmował się kierownictwem produkcji, to Criminal Gregory’ego Jacobsa i Ósma mila w reżyserii Curtisa Hansona.
Messina urodził się i wychował w Lawrence, w Massachusetts. Posiada dyplom magistra architektury Cornell University. Karierę w przemyśle filmowym rozpoczął jako scenograf w filmach Mermaids, School Ties i Housesitter, które realizowano w okolicach Bostonu.
Po przeprowadzce do Los Angeles Messina pracował jako kierownik artystyczny przy realizacji filmów Hard Target, The Neon Bible, Reckless, The Associate, Trial & Error i Szósty zmysł.
Dziełem Messiny jest scenografia do popularnego serialu telewizyjnego Freaks and Geeks, przy realizacji którego współpracował z reżyserem Jakem Kasdanem. Wcześniej pracował w tej samej roli przy realizacji debiutu reżyserskiego Kasdana, Zero Effect.
Brał także udział w realizacji filmu Gordy, komedii wyreżyserowanej przez Marka Lewisa.
Messina jest żonaty, wybranką jego serca jest scenografka Kristen Toscano Messina, z którą często współpracuje na planie zdjęciowym.
STEPHEN MIRRIONE (montażysta)
Otrzymał Oskara za pracę nad filmem Traffic, pierwszym obrazem, przy realizacji którego pracował ze Stevenem Soderberghiem. Dla tego samego reżysera zmontował także film Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra. Inne zmontowane przez niego filmy to wyreżyserowany przez Gregory’ego Jacobsa Criminal, anglojęzyczny dramat Alejandro Gonzaleza Inarritu 21 gramów, a także reżyserski debiut George’a Clooney’a, Niebezpieczny umysł.
Mirrione montował wcześniej trzy filmy wyreżyserowane przez Douga Limana, komediowy thriller Getting In, a następnie Swingers i Go.
Pracował też nad montażem dwóch filmów Jill Sprecher, Clockwatchers, którego premiera odbyła się w 1997 roku na Sundance Film Festival i – ostatnio - 13 Conversations About One Thing, który po raz pierwszy został pokazany w ubiegłym roku na festiwalach w Wenecji i w Toronto.
MILENA CANONERO (projektantka kostiumów)
Pracowała wcześniej na planie dwóch innych filmów Stevena Soderbergha, Eros i Solaris. Canonero otrzymała dwa Oskary za kostiumy do filmów Rydwany ognia (1982) i Barry Lyndon (1975), ten drugi wraz z Ullą-Britt Söderlund. Projektantka otrzymała także pięć kolejnych nominacji do nagrody Akademii, za filmy Afera naszyjnikowa, Titus, Dick Tracy, Tucker: konstruktor marzeń.
Canonero jest laureatką dwóch nagród Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA), przyznanych jej za filmy Cotton Club i Rydwany ognia. Do tej nagrody otrzymała także trzykrotne nominacje za filmy Dick Tracy, Out of Africa i Barry Lyndon.
W roku 2001 Gildia Projektantów Kostiumów uhonorowała ją nagrodą za całokształt twórczości.
Projektantka brała udział w realizacji licznych filmów, znajdują się wśród nich następujące tytuły: Bulworth, Death and the Maiden, Only You, Love Affair, Damage, Single White Female (była także kierowniczką produkcji), Ojciec chrzestny część III, Druga prawda(jako konstultantka), Ćma barowa, The Hunger, Lśnienie, Midnight Express i Mechaniczna pomarańcza.
Canonero pochodzi z Turynu, studiowała projektowanie kostiumów i historię sztuki w Paryżu i Londynie. Jest autorką kostiumów operowych używanych przez Operę Wiedeńską i Metropolitan Opera House, pracowała także w Teatro di Roma.
W roku 2001 Canonero powróciła do Włoch, projektowała plany i kostiumy do teatralnego przedstawienia Amadeus w reżyserii Romana Polańskiego. Była także kierownikiem produkcji filmu Love is Blind, realizowanego w Belgradzie, który wkrótce wejdzie na ekrany kin.
Ostatnio Canonero zaprojektowała kostiumy do filmu Wesa Andersena The Life Aquatic, do którego zdjęcia kręcono w Rzymie. Po zakończeniu prac na planie Ocean’s Twelve, projektantka powróciła do Europy, gdzie zajęła się pracą nad kostiumami przeznaczonymi do reżyserowanego przez Sofię Coppolę dramatu historycznego Marie-Antoinette.
DAVID HOLMES (kompozytor)
Po raz pierwszy pracował z reżyserem Stevenem Soderberghiem przy okazji prac nad filmem Co z oczu, to z serca. Jest także autorem muzyki do filmu Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra tego samego reżysera.
Chcąc spróbować nowych wyzwań, Holmes zajął się pisaniem muzyki filmowej, początkowo ilustrującej serial telewizyjny. Jego dzieło spodobało się filmowcowi Markowi Evansowi,, który poprosił kompozytora o skomponowanie ścieżki dźwiękowej do filmu Resurrection Man, opowieści luźno opartej na wyjątkowo mrocznym okresie dziejów Belfastu. Jego twórczość zyskała uznanie krytyków, nadeszły też kolejne propozycje z Hollywood. Następnym dziełem Holmesa była muzyka do filmu Soderbergha Co z oczu, to z serca. Kompozytor nawiązał także szerszą współpracę z telewizją, komponując muzykę nie tylko do serialu Supply and Demand, lecz także do filmu telewizyjnego Buffalo Soldiers; wyreżyserowanego przez Michaela Winterbottoma Code 46 z udziałem Tima Robbinsa i Samanthy Morton, a także filmu Stander, w reżyserii Bronwyna Hughesa.
Holmes, urodzony i wychowany w Północnej Irlandii, rozpoczął karierę muzyczną od posady didżeja w klubie w Belfaście. Miał wtedy 15 lat. Od wczesnych lat interesował się rozmaitymi nurtami muzycznymi, od punka, poprzez modism, aż do acid house.
W roku 1995 Holmes wydał swój pierwszy album, który w na wyspach brytyjskich spotkał się z ciepłym przyjęciem. Nosił on tytuł This Film’s Crap, Let’s Slash the Seats, ukazał się nakładem Go Beat!/UK. Piosenka z tej płyty, No Man’s Land, stała się tytułowym motywem hitowego serialu telewizji brytyjskiej Prime Suspect.
Dwa lata później Holmes przyleciał do Nowego Jorku, by zaczerpnąć z bogatego kotła mieszanki kulturowej, jaką jest to miasto. Jego amerykański debiut płytowy, Let’s Get Killed, znalazł się w pierwszej 20. pisma College Music Journal (CMJ), dotarł też do pierwszego miejsca listy przebojów muzyki elektronicznej tego samego periodyku.
Let’s Get Killed było rozwinięciem koncepcji zawartych w albumie This Film’s Crap, Let’s Slash the Seats, kolejne przedsięwzięcie Holmesa miało być jednak wyprawą w prawdziwe nieznane. Trzecia płyta artysty, wydana nakładem 1500 Records/Go! Beat Records, Bow Down to the Exit Sign potwierdziła opinię o jej twórcy, jako o osobie poszukującej nowych horyzontów muzycznych. Płyta powstała wraz ze scenariuszem filmu Living Room, tworząc razem unikatową mieszankę muzyki, obrazów i fabuły.
Holmes zajął się w tym czasie kilkoma innymi projektami, w tym albumem Essential Mix, nagrywanym dla London Records, współpracował także jako producent i remikser z U2, Manic Street Preachers, Jon Spencer Blues Explosion i Martina Topley Bird.
Kompozytor nawiązał ostatnio współpracę ze Stevem Hiltonem, z którym założył Free Association. Dzięki tej współpracy obaj artyści mają możliwość swobodnego eksperymentowania. Pierwszy wspólny album, zatytułowany David Holmes Presents, ukazał się właśnie na rynku.
Holmes otrzymał wyróżnienie za jeden ze swoich miksów podczas show radiowego Pete’a Tonga w BBC Radio One show, a także Irish Rock Award 1997 za album Let’s Get Killed w kategorii najlepszego albumu irlandzkiego.
