"Niezasłane łóżka": KULISY POWSTANIA FILMU
"Niezasłane łóżka" to druga fabuła uznanego scenarzysty i reżysera Alexisa Dos Santosa, który swój wizjonerski styl południowoamerykańskiej nowej fali przeniósł na kosmopolityczny grunt wschodniego Londynu, gdzie rozgrywa się akcja filmu. Oto świeży, innowacyjny obraz niezależny z Wielkiej Brytanii zanurzony w wielokulturowości Londynu i wrażliwości tamtejszej młodzieży i młodych ludzi w ogóle. To film zarazem współczesny i ponadczasowy, a przede wszystkim - ważny.
Do udziału w powstaniu "Niezasłanych łóżek" Alexis zaprosił producenta Sola Gatti-Pascuala, z którym nawiązał bliską współpracę przy kręceniu swego debiutanckiego filmu fabularnego "Glue". Wspólnie zwerbowali do nowego, szalenie oryginalnego projektu kilku starych przyjaciół i kilka nowych twarzy. Doskonała ekipa oraz fascynująca, młoda międzynarodowa obsada sprawiają, że "Niezasłane łóżka" to film pełen inwencji zarówno aktorskiej, jak i realizacyjnej. Całości dopełnia porywająca muzyka brytyjskich zespołów niezależnych.
Powstawanie scenariusza
Zainspirowany doświadczeniami z czasów, gdy jako student filmówki przybył po raz pierwszy do wielkiego miasta, Alexis stworzył pierwsze szkice postaci "Niezasłanych łóżek" opierając się o poznanych ludzi i własne życie w Londynie.
"Choć nigdy nie mieszkałem na squacie, miałem wielu przyjaciół squatterów i często ich odwiedzałem. Nakręciłem też kilka teledysków w wielkim, pofabrycznym, zajętym przez artystów squacie, który przypominał ten z filmu. Chciałem przede wszystkim pokazać, że cudzoziemcy w Londynie tworzą silne społeczności, w samym środku tej ogromnej wielokulturowej metropolii".
Alexis analizował style życia obserwowanych osób tak długo, aż zaczęli tworzyć własne, odrębne idee w jego wyobraźni i tak zrodził się scenariusz. Centralnymi jego postaciami są Axl i Vera, których historie zostają zestawione jako dwa różne przykłady odgrywania w życiu kogoś innego. "To dwa subiektywne doświadczenia, które się krzyżują, tak jak to bywa w prawdziwym życiu", wyjaśnia Alexis. To potężne zderzenie następuje dopiero w ostatnich scenach filmu.
Choć scenariusz "Niezasłanych łóżek" był bardziej rozwinięty, niż 16-stronicowy tekst, który był podstawą debiutanckiego "Glue", Alexis zachował typową dla siebie oszczędność, pozostawiając wiele miejsca na aktorskie improwizacje. "'Glue' i "Niezasłane łóżka" łączy pewne podobieństwo: to opowieści obiektywne, które z czasem stają się subiektywne, obejmując oba krańce spektrum", opowiada Alexis zapytany o scenariusze swoich filmów. "W ten sposób można wejść do głowy postaci, a potem z niej wyjść. Można użyć narracji z offu, a potem zajrzeć do umysłu bohatera: to język filmowy, który oddaje subiektywne przeżycia, kontrastując je ze stylem dokumentu, obserwacją ludzi i tego, jak postępują w życiu".
Sol Gatti Pascual, producent z londyńskiej firmy The Bureau, studiował na NFTS równolegle z Alexisem. Nawiązali współpracę w 2001 roku, gdy Alexis rozpoczął pisanie scenariusza. Pierwszy szkic został przekazany do opracowania Peterowi Carltonowi z Film4. Gdy Alexis ukończył zdjęcia do "Glue", wrócił do pracy nad "Niezasłanymi łóżkaim", a do ekipy produkcyjnej dołączył Peter Ettedgui. Scenariusz osiągnął ostateczny kształt podczas pracy Alexisa w ramach Cinéfondation 2006, stypendium przydzielanego przez fundację festiwalu w Cannes.
"Próbowaliśmy sprzedać scenariusz przez kilka dobrych lat" wspomina producent Sol Gatti Pascual. "Gdy do ekipy dołączył Peter Ettedgui, jego wkład w opracowanie materiału pozwolił nam naprawić kilka istotnych problemów. Zabraliśmy scenariusz do Cannes w 2007 roku i w ciągu miesiąca otrzymaliśmy pełne dofinansowanie".
