ROBERT REDFORD (EINAR GILKYSON)
Jest w przemyśle rozrywkowym postacią niezwykłą. Choć od 30 lat jest sławny na całym świecie, pozostał osobą prywatną. Jest żarliwym działaczem na rzecz ochrony przyrody
i gorącym zwolennikiem odpowiedzialności społecznej i zaangażowania w politykę. Jest też artystą i biznesmenem oraz zagorzale popiera bezkompromisową kreatywność. Jego pasją niezmiennie pozostaje robienie filmów „o czymś”, ważnych społecznie lub kulturowo oraz zachęcanie innych do wyrażania się poprzez sztukę.
Urodził się w Santa Monica w Kaliforni i jako dziecko zaczął rysować i malować pod wpływem kreskówek. Potem uczęszczał na University of Colorado, który rzucił i wyjechał do Paryża, by zapisać się do Ecole des Beaux Arts. Następnie studiował w szkole sztuk pięknych w Brooklynie. Uczęszczał też na American Academy of Dramatic Arts, aby poprzez studiowanie aktorstwa lepiej zrozumieć potrzeby teatru. Nauczyciele szybko rozpoznali jego talent i aktorstwo szybko wzięło górę nad scenografią.
W „Sudany in New York” grał swoją pierwszą główną rolę na Broadwayu, a potem między innymi grał w „Boso w parku” w reżyserii Mika Nicholsa.
Od tego momentu Redford, jak każdy aktor, musiał się zmagać ze swoją karierą, ale już „nie tak bardzo”. Jego pierwszą rolą filmową była w „War hunt”, a potem w filmowej wersji „Boso w parku” obok Jane Fondy.
Potem był jeszcze m. in. „Był tu Willy Boy”, aż doszło do nakręcenia „Butch Cassisy i Sundance Kid” w reżyserii Georga Roy Willa, w którym Redford stworzył duet z Paulem Newmanem. Film od razu stał się klasyką i ustawił Redforda na szczycie przemysłu filmowego. Następnie w tym samym składzie (z Newmanem i w reżyserii G. Roy Hilla) nakręcono słynne „Żądło” z siedmioma Oskarami i pierwszą nominacją dla Redforda.
Robert Redford utrwalił swoją pozycję poprzez takie filmy, jak „Jeremiah Johnson”, „Tacy byliśmy”, „Wielki Gatsby”, „Trzy dni Kondora”, „Welki Waldo Pepper”, „Więzień Brubaker”, „O jeden most za daleko”, „Pożegnanie z Afryką”, „Orły Temidy”, „Sneakers”, „Niemoralna propozycja”. W 2001 r. zagrał w filmach „Zawód szpieg” i „Ostatni bastion”, a w 2004 w „Rozrachunku”.
Rober Redford grał też w filmach wyprodukowanych przez jego własną wytwórnię Wildwood Enterprises, m.in. w filmie „Kandydat”, „Elektryczny jeździec” i „Wszyscy ludzie prezydenta”, który otrzymał kilka nominacji do Oskara.
Oprócz wielkiej kariery aktorskiej, Redford otrzymał Nagrodę Amerykańskiej Gildii Reżyserów, Złoty Glob i Oskara za reżyserię (debiut) filmu „Zwykli ludzie”, uhonorowany również Oskarem za Najlepszy Film. Potem aktor wyreżyserował i wyprodukował „Fasolową wojnę”, „Rzekę wspomnień”, wyreżyserował też „Quiz show” i „Zaklinacza koni”, a w 2000 r. wyprodukował i wyreżyserował film „Nazywał się Bagger Vance”.
Ważną część życia Redforda zajmuje jego Sudance Institute, zajmujący się wspieraniem rozwoju początkujących scenarzystów i reżyserów z wizją oraz międzynarodową promocją nowego, niezależnego kina. Instytut organizuje swoje sławne Laboratoria Scenopisarskie (filmowe i teatralne), Reżyserskie i Producenckie w Sudance Village w górach Utah.
W 1996 roku Robert Redford otrzymał Nagrodę za Całokształt Twórczości Gildii Aktorów Filmowych, a w 2002 Honorowego Oskara w uznaniu za „osiągnięcia aktorskie, reżyserskie, producencie, za stworzenie Sundance, inspirację dla niezależnych i innowacyjnych twórców filmowych na całym świecie”.
Mieszka w Sundance w Utah.
JENNIFER LOPEZ (JEAN GILKYSON)
Zyskała powszechne uznanie za tytułową rolę w „Selenie”, a później za rolę u boku George’a Clooney’a w „Co z oczu, to z serca”. W roku 2000 zagrała w przeboju kinowym „Cela”. W 2001 przeszła do historii będąc pierwszą kobietą, która w jednym tygodniu osiągnęła pierwsze miejsce list przebojów zarówno z filmem (romantyczna komedia „Powiedz tak”), jak i z albumem muzycznym („J Lo”).
Rok 2005 jest niezwykle intensywny w jej karierze. „Sposób na teściową” bił rekordy kasowe, ukazał się jej album „Rebirth”, jej firma Nuyorican produkuje dramat pt. „South Beach”, wychodzi jej nowa kolekcja „Sweetface by J.Lo”, ma też wejść jej czwarty zapach „Live: Jennifer Lopez”. J. Lopez produkuje również film „Bordertown”.
W 2002 J. Lopez otrzymała “ShoWest Female Star of the Year”. Od National Council of La Raza, największej w kraju organizacji działającej na rzecz osób pochodzenia latynoskiego, otrzymała tytuł “Entertainer of the Year” podczas American Latino Media Arts Awards (ALMA) za osiągnięcia w TV i filmie. „Mi familia” był fabularnym debiutem Lopez, który przyniósł jej nominację Independent Spirit Award za rolę młodej matki Marii Sanchez. Zagrała też u boku Wesleya Snipesa i Wody Harrelsona w „Pociągu z forsą” Olivera Stona, u boku Robina Williama w „Jack” Francisa Forda Coppoli, z Jackiem Nicholsonem w „Krew i wino” Boba Rafelsona, oraz w „Oczy anioła” Louisa Manioki.
MORGAN FREEMAN (MITCH BRADLEY)
Pierwsze sukcesy odnosił na scenie teatralnej. Za teatralną wersję "Wożąc Miss Daisy" oraz za "Coriolanus" i "Gospel at Colonus" otrzymał Nagrody Obie, a za „Mighty Gents” nominacją do Nagrody Tony. W 1991 Freeman zagrał z Tracy Ulman w przedstawieniu "Poskromienie złośnicy" Williama Szekspira.
Pierwszą nominację do Oskara Morgan Freeman otrzymał za brawurową rolę w filmie "Street Smart" w 1987 r. Kolejne nominacje otrzymał za kreacje w filmach "Skazani za Shawshank" na podstawie prozy Stephena Kinga oraz "Wożąc Miss Daisy". Ten ostatni przyniósł mu też Nagrodę Złotego Globu.
W 2005 roku otrzymał za kreację w filmie "Za wszelką cenę" nominację do Złotego Globu i nagrodę Oscara za rolę drugoplanową.
Freeman grał w takich produkcjach jak "Along Came a Spider", "Siostra Betty", "Dzień zagłady", "Powódz", "Amistad", "Kolekcjoner", "Reakcja łańcuchowa", "Epidemia", "Siedem", "Bez przebaczenia", "Robin Hood książę złodziei", "Chwała" oraz "Lean on Me". Zagrał także w filmie "Podejrzany", nakręconym przez jego własną firmę producencką Revelations Entertainment. Jednym z ostatnich sukcesów aktora była komedia "Bruce Wszechmogący".
Freeman debiutował jako reżyser w filmie "Bopha!" nakręconym dla Paramount Pictures.
LASSE HALLSTRÖM (REŻYSER)
W roku1985 na ekranach pojawił się szwedzki film „Moje życie psa", którego Hallström był reżyserem i współscenarzystą. Zainteresowanie publiczności i krytyki znalazło odzwierciedlenie w wielu nagrodach, w tym dwu nominacjach do Oskara (za reżyserię i scenariusz oryginalny). Później były „Dzieci z Bullerbyn” oraz „Jedna runda” z Holly Hunter i Richardem Dreyfussem.
W 1993 r. Hallström nakręcił „Co gryzie Gilberta Grape'a", w którym wystąpili Johnny Depp i Juliette Lewis oraz Leonardo Di Caprio, nominowany za rolę upośledzonego umysłowo chłopca. W 1999 r. Lasse Hallström wyreżyserował „,Wbrew regułom'' – ekranizację „Regulaminu tłoczni win” Johna Irvinga. Hallström otrzymał Oskara za adaptację scenariusza, a Michael Cain za rolę w tym filmie. Zagrali w nim jeszcze Tobey Maguire i Charlize Theron. W 2000 r. powstała „Czekolada'' z żoną Hallströma, Leną Olin, oraz Juliett Binoche, Johnny Deppem, Alfredem Moliną i Judi Dench. Film otrzymał 5 nominacji do Oskara, w tym za najlepszy film. W 2001 r. Hallström nakręcił „,Kroniki portowe'' z Kevinem Spacey, Julianne Moore, Cate Blanchett i Judi Dench.
