CHUCK BARRIS (we własnej osobie)
Człowiek - orkiestra, autor książek, muzyki, programów telewizyjnych, ma na swoim koncie nie lada przeboje. Jego piosenka pod tytułem "Palisades Park" zdobyła status Złotej Płyty. Jedna z jego trzech powieści, "You and Me, Babe" doszła do siódmej pozycji na liście bestsellerów gazety "The New York Times". Trzy z ogromnej ilości programów, jakie wymyślił i wyprodukował "Randka w ciemno", "Teleturniej nowożeńców" i "The Gong Show" - stały się legendą telewizji.
Dziś, druga z jego powieści NIEBEZPIECZNY UMYSŁ stała się kanwą dla filmu fabularnego i dopiero co została wznowiona. Barris pracuje w tej chwili nad częścią drugą wspomnień, "Bad Grass Never Dies: More Confessions of a Dangerous Mind", która ma zostać opublikowana w przyszłym roku. Poza tym, autor wydał właśnie płytę z nagraniami swego zespołu muzycznego "The Hollywood Cowboys" i piosenkami w własnym wykonaniu. Tytuł wydawnictwa to "Confessions of a Dangerous Singer". Barris jest także wielokrotnie nagradzanym fotografikiem. Ostatnio otrzymał tytuł doktora na Uniwersytecie Drexel.
Barris założył Chuck Barris Productions w 1965 roku. W 1968 roku jego firma stała się pierwszą niezależną firmą produkcyjną, o której usłyszała szeroka publiczność telewizyjna. W tym czasie Chuck Barris Productions dysponowała większą ilością czasu antenowego - 27 półgodzinnych audycji - niż jakakolwiek inna firma produkcyjna w kraju. Do chwili sprzedania w 1986 roku, Barris był prezesem i dyrektorem wykonawczym Chuck Barris Productions, przemianowanej w późniejszym czasie na Barris Industries. W 1969 roku, Barris Industries sprzedały niezależnym stacjom telewizyjnym w całym kraju półgodzinny teleturniej o nazwie, "Teleturniej rodziców". W ten sposób wyrosła się jedna z bardziej lukratywnych gałęzi przemysłu telewizyjnego: telewizyjne syndykaty.
Barris jest członkiem "The Friars Club" w Nowym Jorku oraz "The New York Athletic Club". Zasiada także w zarządzie Nowojorskiej Fundacji Policyjnej.
Barris mieszka na Manhattanie i Snedens Landing, w Nowym Jorku ze swoją żoną, Mary.
JIM LANGE (we własnej osobie)
Weteran radia i osobowość telewizyjna pochodzi z St. Paul, w stanie Minnesota, a jego wybitna kariera na antenie rozpoczęła się od wygrania konkursu w szkole średniej. Nagrodą w tym konkursie była praca reportera sportowego i disc jockeya w lokalnej rozgłośni radiowej w Twin Cities.
Lange zdobył nagrodę Chicka Evansa, czteroletnie stypendium uniwersyteckie sponsorowane przez Western Golf Association i wybrał Uniwersytet w Minnesocie. Po skończeniu tej szkoły, studiował prezentacje radiowe i telewizyjne, z naciskiem na dziennikarstwo. Studia ukończył z wyróżnieniem w 1954 roku.
Po trzyletniej służbie oficerskiej w Piechocie Morskiej USA, Lange wyruszył na zachód w poszukiwaniu pracy. Znalazł ją w San Francisco, gdzie pracował jako DJ w stacji radiowej KGO, mianowany przez lokalne władze "Nocnym Majorem".
W styczniu 1960 roku Lange przeniósł się do innej stacji w tym samym mieście - KSFO i tam przez 23 lata współtworzył legendarne "Najlepsze Radio na Świecie", jako osobowość radiowa, a także sprawozdawca sportowy. Lange rozpoczął swą karierę telewizyjną w 1962 roku jako prawa ręka Tennessee Ernie Forda, nazywanego "Old Peapicker" ("Stary Zbieracz Orzeszków Ziemnych"), gospodarza programu "Tennessee Ernie Ford Show" dla stacji ABC. Następnie, w 1965 roku rozpoczął jedenastoletnią karierę gospodarza niebywale popularnego programu "Randka w ciemno", który w późniejszym czasie doczekał się wersji dostępnej wszystkim stacjom.
Równolegle z karierą telewizyjną toczyła się kariera radiowa Lange’a. W 1983 roku autor postanowił zerwać z ciągnącą się ponad dwadzieścia lat tradycją dojeżdżania do pracy i przeniósł się na stałe z San Francisco do Los Angeles, gdzie podjął pracę w lokalnej stacji KMPC. Szybko został rozpoznany jako prawdziwa osobowość radiowa, a wkrótce też wybrany przez słuchaczy "Ulubionym DJ" roku 1988. W 1990 roku Lange powrócił do "miasta przy zatoce" i stał się gospodarzem porannego programu stacji KFRC w San Francisco.
GENE (GENE GENE THE DANCING MACHINE) PATTON (we własnej osobie)
Pojawiał się czasami nawet trzykrotnie w ciągu tygodnia w "The Gong Show". Z zawodu rekwizytor, Gene zwykł tańczyć z miotłą w ręku przy dźwiękach zespołu, jaki słyszał na zapleczu ze sceny. Gdy pewnego razu Barris zobaczył taki niezwykły występ zachęcił amatora tańca do wyjścia przed kamery. Patton wspomina, "Tak więc, wyszedłem na scenę, a Chuck zapraszał mnie potem do programu bez przerwy. Nie odmawiałem mu." Po niezliczonych tego typu występach Patton stał się nieodzowną częścią programu "Gong Show". "Chuck wołał na mnie Gene Gene, bo jak stwierdził jestem tak dobrym tańcerzem, że jedno imię nie wystarczy."
JAYE P. MORGAN (we własnej osobie)
Oglądanie, czy opisanie jej występów przypomina próby uchwycenia lub przykrycia płynnej rtęci. Superlatywy typu: "Rewelacja!", "Super!" oddają jedynie atmosferę, jaką wzbudza ta promienna Dama. W każdym z numerów wykonywanych na antenie, Jaye P. Morgan dosłownie "śpiewa do utraty tchu". Lecz, by zrozumieć, jak to się dzieje, trzeba być przy niej, gdy zespół zaczyna grać.
Wielkim zaskoczeniem dla legionów jej wielbicieli, jacy zebrali się wokół w ciągu lat występów w programie Chucka Barrisa "The Gong Show" będzie pewnie dorobek płytowy Jaye P. Piosenki, takie jak "Life is just a Bowl of Cherries," "The Longest Walk" i "A Song for You" to tylko parę przykładów.
Występując od trzeciego roku życia, artystka osiągnęła sukces w świecie komedii muzycznych, telewizji i nocnych klubów. Za każdy ze swoich występów zbiera entuzjastyczne recezje, czy jest to udział w "Annie Get Your Gun" i "Funny Girl" czy w "The Love Boat" i "The Muppet Show".
DICK CLARK (we własnej osobie)
To jedna z najbardziej rozpoznawalnych i popularnych osobowości przemysłu rozrywkowego w USA. Wielkie uznanie przyniosła mu także pełna spektakularnych sukcesów praca na stanowisku dyrektora wykonawczego firmy dick clark productions, inc, która jest własnością publiczną.
Obecnie możemy Clarka oglądać jak współgospodarza programu "The Other Half", dostępnego w sieci krajowej serialu, który opowiada o świecie kobiet widzianych oczami mężczyzn. Clark prowadzi również wiele innych specjalnych audycji, a tym coroczny program "Dick Clark’s New Year’s Rockin’ Eve"- najwyżej oceniany program noworoczny, edycje standardowe i specjalne serialu "Bloopers", oraz wiele programów retrospektywnych, traktujących o kulisach powstawania serialu telewizji "American Bandstand". Jest też znany ze swoich wywiadów przeprowadzanych przy okazji różnych odświętnych wydarzeń, typu rozdanie nagród Złotego Globu, czy rozdanie nagród Akademii Muzyki Country.
MURRAY LANGSTON (we własnej osobie)
Zaczął karierę w 1970 roku, pojawiając się w popularnych programach telewizyjnych "Laugh-In" jako Widelec, Tubka Pasty do Mycia Zębów i Dziadek Zegar. Potem jego życie potoczyło się zwykłym hollywoodzkim scenariuszem. Przez dwa lata nie mógł znaleźć pracy. Za dnia sprzedając buty (w czasach mody na spódniczki mini), nocami pojawiał się w klubie będącym własnością Redd Foxxa, do którego uczęszczali także ludzie pokroju Flipa Wilsona oraz Cheech i Chong.
Redd Foxx polubił występy Murraya i zaproponował mu połączenie sił z komikiem o nazwisku Freeman King. Panowie poszli za jego radą i wkrótce pojawiali się w kilku odcinkach "Midnight Special". Tak zostali zauważeni przez odpowiednich producentów telewizyjnych i dzięki nim stali się stałą częścią programu "Sonny and Cher Show".
Po ponad stu występach przy boku Sonny'ego i Cher, Murray kontynuował pracę jako komiczny aktor drugoplanowy. Zagrał w wielu programach telewizyjnych, w tym w "The Hudson Brothers Razzle Dazzle Show," "The Wolfman Jack Show," "The Lola Falana Show" i "The Bobby Vinton Show".
W tamtym czasie, "The Gong Show" był bardzo popularny i Murray zdecydował się w nim wystąpić i zdobyć w ten sposób jakieś pieniądze. Ponieważ nie chciał, by jego starzy znajomi zobaczyli, jak bardzo jest zdesperowany, wymyślił przebranie, w którym trudno go było rozpoznać. W ten sposób narodził się "Nieznany Komik", a jego znakiem rozpoznawczym była... papierowa torba na głowie.
W 2001 roku był gospodarzem 25-tej rocznicy "The Gong Show", pojawił się w "Howard Stern Show", występował w hotelu Hilton w Las Vegas. Zaś na początku 2002 roku, nakręcił pilot serialu "The Rich Generation", w którym będzie się nadal pojawiać.
Murray z entuzjazmem podszedł do propozycji wystąpienia w NIEBEZPIECZNYM UMYŚLE. Niedługo zobaczymy go także w filmie "Levity", z udziałem Billy'ego Boba Thornton.
Oczywiście artysta był zaangażowany w mnóstwo innych rzeczy, ale nie chce się na ten temat wypowiadać, gdyż woli pozostać Nieznanym. Przygotujcie się jednak na więcej wiadomości o tym pokręconym kolesiu z torbą na głowie.
