SAM SHEPARD (Howard Spence)
Aktor, reżyser, autor scenariuszy, dramaturg – zdobywca nagrody Pulitzera za sztukę „Buried Child”. Autor wielu znakomitych sztuk, min.: „Angel City”, „Curse of the Starving Class”, „The Mad Dog Blues”, “Cowboy Mouth”, “The Rock Garden”.
Fascynująca kariera Sheparda rozpoczęła się w 1970r. u boku Michelangelo Antonioniego, dla którego napisał scenariusz do „Zabriskie Point”. Następnie zdobył uznanie krytyków za scenariusz do „Paryż, Teksas” (1984) Wima Wendersa. Jest autorem scenariuszy do filmów: „Renaldo and Clara”, „Paryż, Teksas”, „Fool for Love”, „Klątwa”, „Simpatico”, „Będę o tobie śnił”.
Jako aktor debiutował w 1978 r. w „Renaldo and Clara” Boba Dylana i „Niebiańskich dniach” Terrence’a Malicka. Następnie stworzył wybitne kreacje aktorskie między innymi w takich obrazach jak: „Przybłęda”, „Ressurection”, „Frances”, „Pierwszy krok w kosmos” (za rolę w tym filmie otrzymał nominację do Oscara), „Zbrodnie serca” „Stalowe magnolie”, „Raport Pelikana”, „Cedry pod śniegiem”, „Przedsionek piekła”, „Rącze konie”, „Hamlet”, „Helikopter w ogniu”, „Obietnica”, „Pamiętnik”.
Wyreżyserował: „Far North”, „Silent Tongue”.
GABRIEL MANN (Earl)
Mając na koncie liczne role teatralne, telewizyjne i kinowe, Mann jest jednym z najlepiej zapowiadających się aktorów młodego pokolenia w Hollywood. Ostatnio widzieliśmy go u boku Amandy Peet i Ashtona Kutchera w komedii romantycznej „Zupełnie jak miłość”. Ponadto zagrał w: „Egzorcysta: Początek”, „Krucjata Bourne’a”, „Życie za życie”, „Tożsamość Bourne’a”, „Josie i kociaki”, „Buffalo Soldiers”, „Wielkie nadzieje”, „Letnia przygoda”, „Porzucona”.
SARAH POLLEY (Sky)
Znana w Kanadzie ze swych lewicowych poglądów aktorka, scenarzystka, reżyserka oraz działaczka społeczna i polityczna, walcząca o rozwiązanie problemów bezdomności i opieki medycznej. Karierę aktorską rozpoczęła w wieku 4 lat – jako dziecko wystąpiła w dziesiątkach kanadyjskich filmów i seriali telewizyjnych, min. w „Przygodach barona Munchausena” (1988). Pierwszą „dorosłą” rolę zgrała w „Słodkim jutrze” (1997) Atoma Egoyana, za którą dostała nagrody dla najlepszej aktorki od Kanadyjskiej Akademii Filmowej i Telewizyjnej oraz Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Bostonu i Chicago. Szum wokół aktorki wzmógł się na festiwalu w Sundance, gdzie uwiodła krytyków rolą
w „Ginewrze” (1999). Następnie występowała w mniejszych, niezależnych produkcjach: „Przekleństwo wyspy” Kathryn Bigelow, „Existenz” Davida Cronenberga, „Nie ma takiej rzeczy” Hala Hartley’a, „The Evant” Thoma Fitzgeralda, „Moje życie beze mnie” Isabel Coixet.
Napisała scenariusze i wyreżyserowała: „Don’t Think Twice”, „I Shout Love”, „Shields Stories”.
JESSICA LANGE (Doreen)
W wieku 27. lat zadebiutowała w filmie rolą Dwan w nowej wersji "King Konga". Film okazał się wielkim niewypałem a następną rolę musiała czekać aż 3 lata.
Z pomocą przyszedł jej ówczesny narzeczony Bob Fosse, który zaangażował ją do jednej z ról w swoim obrazie "Cały ten zgiełk". Jednak dopiero występ w "Listonosz zawsze dzwoni dwa razy" u boku Jacka Nicholsona (1981) uczynił z niej gwiazdę. Rok 1982 jest szczególnie ważny w jej karierze. Wtedy bowiem wystąpiła w dwóch filmach: "Tootsie" i "Frances" i za obie kreacje została zgłoszona do Oscara. W rezultacie otrzymała tylko jedną statuetkę, ale przez krytyków zaczęła być uważana za jedną z najważniejszych aktorek lat 80.
Jessica Lange zadebiutowała na Broadwayu w "Tramwaju zwanym pożądaniem" Tennessee Williamsa. Rola okazała się tak wielkim sukcesem, że powtórzyła ją w 1995 r. w filmie telewizyjnym. Od 1982 r. związana jest z Samem Shepardem, który jest jej partnerem nie tylko w życiu, ale i na ekranie. Wspólnie zrobili takie filmy jak: "Frances", "Country" i "Zbrodnie serca". Ponadto Lange ma na swoim koncie znaczące role w takich obrazach jak: „Zbrodnie serca” (1986), „Pozytywka” (1990), „Przylądek strachu” (1991), „Rob Roy” (1995), „Zaborcza miłość”(1998), „Tytus Andronikus” (1999), „Pokolenie P” (2001), „Jeźdźcy Apokalipsy” (2003).
TIM ROTH (SUTTER)
Przez publiczność angielską został po raz pierwszy zauważony dzięki szokującej kreacji skinheada w filmie telewizyjnym „Made in Britain” z 1982 roku. Po występach w „Meantine” (1984) Mike’a Leigh i „Wykonać wyrok” (1984) Stephena Frearsa, zdobył uznanie rolami Gregora Samsa w teatralnej i telewizyjnej produkcji „Przemiany” Kafki, Vincenta Van Gogha w „Vincencie i Theo” (1990) Roberta Altmana, Guildensterna w „Rosencrantz i Guildenstern nie żyją” (1990).
W USA stał się jednym z ulubionych aktorów Quentina Tarantino, który najpierw obsadził go jako Pomarańczowego we „Wściekłych psach” (1992), a potem zaprosił do występów w „Pulp Fiction” (1994) i „Czterech pokojach”(1995). Wkrótce Roth stał się jednym z najbardziej rozchwytywanych i cenionych aktorów, o czym świadczą kreacje w „Rob Royu” (1995, nominacja do Oscara), „Wszyscy mówią: kocham cię” (1996), „Kłamca” (1998), „1900 – człowiek legenda” (1998) , „Planeta małp” (2002) oraz „Dark Water - Fatum” (2005). Wkrótce zobaczymy go w filmach „Jump Shot” Marka Rydella i „A Doll’s House” Liv Ullman u boku Kate Winslet i Johna Cusacka. W 1999 roku zadebiutował jako reżyser obsypanym nagrodami „The War Zone”.
EVA MARIE SAINT (Pani Spence)
Kariera Evy Saint Marie rozpoczęła się za sprawą uhonorowanej Oscarem roli w „Na nabrzeżach” (1954) obok Marlona Brando. Ta absolwentka The American Theatre Wing i The Actor’s Studio Lee Strasberga zagrała następnie w szeregu sławnych produkcji hollywoodzkiech, m.in. „Pólnoc-północny zachód” (1959), „Był tu Salvaje” (1969), „Nic ich nie łączy”(1986) i „Marzyłam o Afryce” (1999). Nominacje do najbardziej prestiżowych nagród telewizyjnych – Emmy – zdobyła za występ w musicalu „Our Town”, „Philco Playhouse”, „Taxi”, „How the West Was Won” i „People Like Us”. Często pojawiała się w popularnych serialach telewizyjnych, takich jak „Na wariackich papierach”, „Titanic” i „Moja Antonia”.
FAIRUZA BALK (Amber)
Już jako 11-latka zagrała Dorotkę w „Powrocie do krainy Oz” (1983), a po przeniesieniu się do Wielkiej Brytanii wystąpiła w adaptacji słynnego dzieła Choderlosa de Laclos - „Valmont” (1989) Milosa Formana. Wkrótce zyskała renomę jako jedna z najbardziej utalentowanych młodych aktorek dzięki takim tytułom jak „Gas Food Lodging” (1992) „Rzeczy, które robisz w Denver będąc martwym” (1995), , „Szkoła czarownic” (1996), „Wyspa doktora Moreau” (1996), „Więzień nienawiści” (1998), „Kariera frajera” (1998) i „U progu sławy” (2000). Miłośnicy gier komputerowych znają zapewne jej głos, którego użyczyła takim tytułom jak „Grand Theft Auto” i „The Lords of Everquest”.
