Dla partnerów firmy Jersey Films – Danny’ego DeVito, Michaela Shamberga i Stacey Sher - romantyczna komedia sytuacyjna Hamburga NADCHODZI POLLY okazała się być wspaniałym dodatkiem do zestawu wyprodukowanych przez nich filmów, a poza tym zostali oni zauroczeni komizmem scenariusza.
Mówi DeVito, “Projekty Johna są niezwykle błyskotliwe. Bohaterowie jego scenariuszy to zwykli ludzie w wyolbrzymionych sytuacjach. Postaci mogą być mądre, zabawne, ale prawdziwa komedia wynika z umieszczenia ich w różnych krępujących i bolesnych sytuacjach. Wpadasz na przykład na swoją świeżo poślubioną małżonkę i instruktora nurkowania… jeszcze w kostiumach kąpielowych.”
Shamberg kontynuuje, “John Hamburg posiada niezwykłą umiejętność sprawiania, że zwykłe ludzkie zachowanie staje się zabawne. Ma poza tym na swoim koncie świetne filmy – Poznaj moich starych (Meet the Parents), Zoolander i inne. Ten rodzaj scenopisarstwa – oparty na rzeczywistości i zabawny – bardzo trudno znaleźć dzisiaj w Hollywood. Oczywiście często czytamy zabawne i niewiarygodne materiały, ale scenariusze Johna to wśród nich diamenty.”
Sher dodaje, “W centrum wszystkich tych sytuacji jest wiarygodność, a John tak ją podkreśla, że okoliczności stają się wręcz hiper-rzeczywiste. To film o prawdziwych ludziach, emocjach i hiper-realnych sytuacjach, które okazują się największym koszmarem, jaki może wydarzyć się w romantycznym związku.”
Tym, co okazało się właściwe dla producentów filmu była decyzja Johna o wyreżyserowaniu własnego scenariusza. Jego reżyserskim debiutem był niskobudżetowa, niezależna komedia Safe Men, opowiadająca historię dwóch wokalistów, którzy omyłkowo zostają wzięci przez gang z Providence, Rhode Island za specjalistów od sejfów. W filmie z 1998 roku wystąpili Sam Rockwell i Steve Zahn. Poza tym, Hamburg wyreżyserował kilka odcinków komedii Undeclared.
Tak o tym mówi, “Zostałem zauważony dzięki swoim scenariuszom, ale tak naprawdę dorastałem pracując z kamerą i realizując filmy krótkometrażowe. Bardzo naturalne jest dla mnie przebywanie na planie i praca z aktorami, kamerą, operatorem i scenografem. Brakowało mi tego przez ostatnie kilka lat, kiedy pisałem dla innych reżyserów. Praca z nimi była wspaniałym doświadczeniem, ale w końcu poczułem, że jestem gotowy wrócić do reżyserii.”
Dzięki temu, że producenci byli w stanie zgromadzić na planie tak wspaniałą obsadę aktorską jak Stiller, Aniston, Hoffman, Messing, Azaria, Brown, Baldwin, weterani - Michele Lee i Bob Dishy jako rodzice Reubena, Jsu Garcia jako instruktor salsy Javier; Missi Pyle jako przyjaciółka Polly, Roxanne; i wielu innych – scenarzysta/reżyser mógł przenieść na ekran scenariusz, ze wszystkimi jego elementami… często okazywało się, że talent komediowy aktorów sprawiał, że powstawały sceny, których nie było w scenariuszu.
Hamburg mówi z entuzjazmem, “Miałem do aktorów i ekipy pełne zaufanie. Poznali przecież świat tego filmu, tak jak ja. Przynosili na plan pomysły, o których wcześniej myślałem, a nawet takie, których nie byłbym w stanie sobie wyobrazić. I to właśnie były te najwspanialsze momenty. Realizowaliśmy ten film we ścisłej współpracy. Nie myślałem o nim, jako o ‘filmie Johna Hamburga’— napisałem do niego scenariusz i wyreżyserowałem go - ale film NADCHODZI POLLY jest dziełem grupy ludzi i widać to na ekranie.”
“Udało nam się skompletować taką wspaniałą obsadę, głównie dzięki talentowi pisarskiemu Johna,” mówi Michael Shamberg. “Stworzone przez niego postaci są takie wyjątkowe, że po prostu przyciągają wspaniałych aktorów.”
Stacey Sher mówi, “Każdy z bohaterów filmu ma sceny komiczne i pełne olbrzymich emocji. Ludzie nie troszczyli się o to, jak długo pracują. Co tydzień bowiem mieli okazję do spotkania wielkiego aktora i pracy z nim.”
Zdjęcia do NADCHODZI POLLY rozpoczęły się w listopadzie 2002 roku i trwały do lutego 2003 roku. Realizowano je w Los Angeles, na ulicach Nowego Jorku oraz w studio. Północne wybrzeże Oahu odegrało rolę St. Barts, a łódź Lelanda (‘Roo Shooter’) wyruszyła z portu San Pedro w Kalifornii.
Jednym z wyzwań dotyczących postaci Lelanda Van Lewa było wiarygodne przedstawienie pełnego przygód życia, jakie wiedzie. Reuben ma za zadanie przygotować ewentualną polisę ubezpieczeniową dla Lelanda i oszacować ryzyka związane z jego brawurowym życiem. Leland skacze ze spadochronem, bierze udział w regatach typu “Wyścig Śmierci 2000”, itp. I chociaż film jest komedią, potrzebna była pomoc doświadczonych kaskaderów.
Profesjonalny kaskader Tim Rigby, były oficer Brytyjskiej Marynarki Wojennej przez pięć lat pracował jako nurek zajmujący się ładunkami wybuchowymi. Po przeprowadzce do Los Angeles poświęcił się pracy w filmie. Będąc dublerem Browna, Rigby skoczył z budynku AT&T (prawie 170 metrów) znajdującym się w samym centrum Los Angeles, w styczniową niedzielę 2003 roku. Zgodnie ze scenariuszem, Rigby podszedł do brzegu budynku i kiedy wiatr był odpowiedni, skoczył. Jego spadochron otworzył się po trzech sekundach. Cały skok trwał około 30 sekund i był filmowany z 10 różnych kamer.
Rigby, który wykonał już ponad 200 takich skoków (łącznie ze skokiem z najwyższych budynków świata, Petronas Towers w Kuala Lumpur) i 1,600 skoków ze spadochronem, przyznaje, że denerwował się przed rozpoczęciem zdjęć: “Zawsze się denerwuję. Chyba martwiłbym się, gdybym nie był zdenerwowany, chociaż wiem, że nerwy nie są dobre.”
“To, że miałem okazję reżyserować własny materiał było czymś wspaniałym. Miałem okazję modyfikować to, co napisałem, ponieważ czasami okazywało się, że to co świetnie brzmiało na papierze, wcale nie sprawdzało się na planie zdjęciowym. Byłem też cały czas otwarty na pomysły utalentowanych aktorów i ekipy”, mówi reżyser. “Dzięki temu, że byłem cały czas na planie mogłem zmieniać dialogi, zachęcać aktorów do improwizacji. Zdecydowanie wolę być reżyserem.”
Stiller mówi, “Jeśli chodzi o mnie, zależy z kim pracuję. Niektórzy reżyserzy nie czują się dobrze, jeśli na planie panuje zbyt duża swoboda i dowolność w interpretacji tekstu. Uważam, jednak, że często swoboda poprawia atmosferę. W przypadku scenariusza Johna, który był naprawdę wyjątkowy, wszystko, co znajdowało się na papierze było gotowe do grania – czasami, jednak, chcieliśmy wypróbować coś innego i on nie miał nic przeciwko temu.”
