NICOLAS CAGE (Roy)
Jeden z najbardziej popularnych i wszechstronnych aktorów swojego pokolenia, został ostatnio nominowany po raz drugi do nagrody Akademii w kategorii najlepszego aktora za rolę w cieszącej się uznaniem krytyków komedii Spike’a Jonze’a "Adaptacja". Otrzymał za nią także czwartą nominację do nagrody Złotego Globu.
Cage w roku 1995 zdobył Oskara dla najlepszego aktora za poruszającą rolę ogarniętego myślami samobójczymi alkoholika w filmie "Zostawić Las Vegas". Za rolę w tym filmie uhonorowano go także Złotym Globem i nagrodami dla najlepszego aktora, przyznawanymi mu przez Koło Krytyków Filmowych Nowego Jorku, Stowarzyszenie Krytyków Filmowych Los Angeles, Stowarzyszenie Krytyków Filmowych Chicago, National Board of Review, National Society of Film Critics i Gildię Aktorów Filmowych. Otrzymał także nominację do nagród BAFTA i Independent Spirit Award.
Cage urodził się w Long Beach, w Kalifornii. Jako nastolatek przeprowadził się do San Francisco, zapisał się na letnie zajęcia z aktorstwa w American Conservatory Theatre. Po powrocie do Los Angeles uczęszczał do Beverly Hills High School, w tym czasie zadebiutował w filmie telewizyjnym, występując w "The Best of Limes". Następnie zagrał w dwóch komediach adresowanych do nastoletniej widowni - małą rolę w Fast Times at Ridgemont High i główną w romantycznej komedii "Valley Girl". W tym samym roku zagrał drugoplanową rolę Smoky’ego, pomocnika Matta Dillona w filmie swojego stryja Francisa Forda Francisa Forda Coppoli "Rumble Fish". Potem zagrał duże role w romantycznym filmie Richarda Beniamina "Racing With the Moon" i w gangsterskim "Cotton Club" w reżyserii Coppoli z 1984 roku.
Rola umęczonego wietnamskiego weterana w filmie "Ptasiek" potwierdziła talent Cage’a. Film ten, wyreżyserowany przez Alana Parkera, zdobył nagrodę jury na festiwalu w Cannes w 1984 roku. Cage zagrał następnie po raz kolejny w filmie Coppoli, tym razem była to nominowana do Oskara komedia "Peggy Sue wyszła za mąż". Wkrótce potem otrzymał swoją pierwszą nagrodę Złotego Globu dla najlepszego aktora, którą uhonorowano go za rolę kochanka Cher w oskarowej komedii Normana Jewisona "Wpływ księżyca".
Wraz z Holly Hunter zagrał w kultowym filmie braci Coen "Arizona Junior, z Laurą Dern w thrillerze Davida Lynch "Dzikość serca" (zdobywcy Złotej Palmy na festiwalu w Cannes w 1990 roku). Aktor otrzymał kolejną nominację do nagrody Złotego Globu za jedną ze swych kolejnych ról w filmie Andrew Bergmana z 1992 roku, "Honeymoon in Vegas", w którym wystąpili także Sarah Jessica Parker i James Caan.
Ostatnio Cage nawiązał bliską współpracę z jednym z najbardziej znanych producentów hollywoodzkich, Jerrym Bruckheimerem. Owocem tej współpracy są filmy takie jak "60 sekund", "Con Air" i "Twierdza". Aktor pracował dla reżyserów tej miary co John Woo ("Szyfry wojny", "Bez twarzy"), John Madden ("Kapitan Corelli"), Brett Ratner ("Family Man"), Joel Schumacher ("Osiem milimetrów"), John Dahl ("Red Rock West"), Barbet Schroeder ("Pocałunek śmierci"), Brian De Palma ("Oczy węża"), Brad Silberling ("Miasto Aniołów") i Martin Scorsese ("Ciemna strona miasta"). Tytuły innych filmów z jego udziałem to "Strażnik pierwszej damy", "Fire Birds", "The Boy in Blue", "Dwa miliony dolarów napiwku" i "Pocałunek wampira" (za rolę w tym filmie Cage otrzymał pierwszą w swej karierze nominację do nagrody Independent Spirit Award).
Oprócz grania w filmach Cage wyprodukował film "Cień wampira" z udziałem Johna Malkovicha i Willema Dafoe, a także "Życie za życie" w reżyserii Alana Parkera, w którym wystąpili Kevin Spacey, Kate Winslet i Laura Linney. Aktor niedawno sam stanął za kamerą, reżyserując swój pierwszy film, zatytułowany "Sonny". Wystąpili w nim James Franco, Mena Suvari, Brenda Blethyn i Harry Dean Stanton. Film wszedł na ekrany rok temu, jego premiera miała miejsce na festiwalu filmowym w Deauville we Francji.
Cage został także wyróżniony pierwszą nagrodą Distinguished Decade in Film przyznaną przez NATO/ShoWest, nagrodą American Cinematheque Award na corocznym balu filmowym w 2001 roku, nominacją do nagrody Independent Spirit Award na festiwalu filmowym Sundance Film Festival w 1995 roku i Lifetime Achievement Award przyznaną mu w 1996 roku na światowym festiwalu kina w Montrealu. Odbicie jego dłoni i stóp znajduje się pośród innych takich znaków pozostawionych przez sławnych aktorów przed Chińskim Teatrem w Hollywood.
SAM ROCKWELL (Frank)
Znany jest z licznych ról w filmach niezależnych, od niedawna występuje także w dużych rolach w filmach głównego nurtu.
Na początku tego roku Rockwell zagrał w filmie George’a Clooney'a "N iebezpieczny umysł", wraz z nim w filmie wystąpili Clooney, Drew Barrymore i Julia Roberts. Za rolę w tym filmie otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora na berlińskim festiwalu filmowym, a także nagrodę Movieline's Breakthrough Performance of the Year. Rockwell grał telewizyjnego producenta Chucka Barrisa. Film jest adaptacją pamiętników Barrisa, scenariusz do niego napisał Charlie Kaufman ("Być jak John Malkovich", "Adaptacja").
Rockwell zagrał niedawno w innym filmie z Clooney’em, Patricią Clarkson, Jennifer Esposito, Williamem H. Macy i Gabrielle Union, czyli w komedii braci Russo "Welcome to Collinwood".
Wcześniej wystąpił wraz z Genem Hackmanem, Rebeccą Pidgeon i Dannym DeVito w filmie Davida Mameta "Skok"; zagrał także w przebojowym filmie "Aniołki Charliegov; w nominowanym do Oskara filmie "Zielona mila" w reżyserii Franka Darabonta, opartym na motywach powieści Stephena Kinga. Aktor zagrał także w filmie "Galaxy Quest", w którym oprócz niego wystąpili Tim Allen, Sigourney Weaver, Alan Rickman i Tony Shalhoub.
Rockwell stał się znany dzięki występom w trzech niezależnych filmach. Pierwszym z nich jest "Lawn Dogs" Johna Duigana, w którym gra samotnika, zaprzyjaźniającego się z buntowniczą dziesięciolatką. Rola w tym filmie przyniosła mu nagrodę dla najlepszego aktora na festiwalach filmowych w Montrealu i w Barcelonie. Aktor wystąpił także wraz ze Stevem Zahnem, Harvey’em Fiersteinem i Michaelem Lernerem w filmie Johna Hamburga "Safe Men", a także w mrocznej komedii "Jerry and Tom", w której grał sprzedawcę używanych samochodów, dorabiającego sobie do pensji jako zabójca do wynajęcia.
Rockwell wystąpił także w następujących filmach: "Celebrity" Woody Allena; "Sen nocy letniej" Michaela Hoffmana, z udziałem Kevina Kline’a i Michelle Pfeiffer; "Box of Moonlight" w reżyserii Toma DiCillo, wraz z nim zagrał John Turturro; "Drunks" Petera Cohena z udziałem Richarda Lewisa, Parkera Posey’a i Faye Dunaway; "Light Sleeper" Paula Schradera z udziałem Willema Dafoe; "Piekielny Brooklyn" w reżyserii Uli Edel. Aktor zadebiutował w filmie "Clownhouse" (1988), był wtedy wciąż studentem High School of the Performing Arts.
Rockwell grał także w teatrze, między innymi w przedstawieniu "Face Divided", a także w offbroadwayowej inscenizacji "Goosepimples", sztuki napisanej przez znanego reżysera i scenarzystę Mike’a Leigha.
ALISON LOHMAN (Angela)
Zdobyła sobie przychylność krytyków swoją pierwszą dużą rolą nastoletniej córki, której matka trafia do więzienia za zabójstwo w filmie "Biały Oleander". Oprócz niej w filmie wystąpiły Michelle Pfeiffer i Renee Zellweger, a także Robin Wright Penn. Film pokazano w ubiegłym roku na festiwalu filmowym w Toronto.
Lohman urodziła się w Palm Springs, w Kalifornii. W wieku dziewięciu lat zaczęła śpiewać, tańczyć i grać, jej pierwszą rolą była Gretyl Von Trapp w wystawianej w lokalnym teatrze sztuce "Dźwięki muzyki". Wystąpiła w blisko 25 przedstawieniach, za tytułową rolę w sztuce "Annie" otrzymała Desert League Theatre Award dla najlepszej aktorki śpiewającej.
Narodowa Fundacja Sztuki zaoferowała jej stypendium w znanej Tisch School of the Arts w Nowym Jorku, jednak aktorka zdecydowała się na karierę filmowo-telewizyjną, przeprowadziła się do Los Angeles, gdzie chodzi do liceum.
Rola w telewizyjnym filmie "Sharing the Secret" przyniosła jej uznanie krytyki, wystąpiła także w serialu Mike’a White’a "Pasadena".
Lohman zobaczymy wkrótce u boku Ewana McGregora w filmie Tima Burtona "Big Fish".
BRUCE McGILL (Frechette)
To jeden z najbardziej wszechstronnych aktorów hollywoodzkich, znany z ról w filmach takich jak "W krzywym zwierciadle: Menażeria" w reżyserii Johna Landisa; w nominowanym do Oskara filmie Michaela Manna "Informator"; a także z "Nazywał się Bagger Vance" Roberta Redforda.
Kariera aktorska McGilla rozpoczęła się w szkole podstawowej Wilshire Elementary School w San Antonio w Teksasie. Aktor ukończył wydział aktorski uniwersytetu w Austin, po czym zadebiutował na scenie profesjonalnej jako członek trupy teatralnej Rhode Island’s Trinity Square Repertory Company. Wystąpił wtedy w inscenizacjach sztuk "Tom Jones", "Peer Gynt", "Lady Audley’s Secret", "Sherlock Holmes" i "The Tooth of Crime". Po przeprowadzce do Nowego Jorku wystąpił w "Hamlecie", wystawianym w ramach nowojorskiego festiwalu szekspirowskiego. Producentem tego przedstawienia był legendarny impresario Joseph Papp. Od tego czasu datuje się długoletnia współpraca aktora i Pappa, który wystawił potem wiele klasycznych utworów Szekspira, takich jak "Henryk V" i "Otello". McGill zagrał wraz z postaciami z animowanego serialu: Twiggy i Tommym Tune'em w wystawianym przez 22 miesiące na Broadway’u musicalu "My One and Only", grał też rolę Jagona w sztuce "Otello". Aktor występował potem w Ensemble Studio Theatre w Nowym Jorku i w Kennedy Center for the Performing Arts, a także w National Shakespeare Company w Waszyngtonie.
W 1976 McGill otrzymał pierwszą rolę filmową, zagrał w wyreżyserowanym przez Jonathana Demme’a filmie "Handle With Care". Od tego czasu wystąpił w ponad 60 filmach kinowych, w tym w nominowanym do Oskara dziele Mike’a Nicholsa "Silkwood", w debiucie reżyserskim Olivera Stone’a "The Hand", w "The Ballad of Gregorio Cortez" Roberta M. Younga, w "Rosewood w ogniu" w reżyserii Johna Singletona, w "Lawn Dogs" Johna Duigana, w "Szalonej odwadze" Edwarda Zwicka, w "Doskonałym świecie" Clinta Eastwooda, w "Mój kuzyn Vinny" Jonathana Lynne’a, "Ostatnim skaucie" Tony’ego Scotta i w filmie Johna Landisa "Uczieczka w noc". Inne filmy z jego udziałem to "Waiting for the Moon", "Out Cold", "End of the Line", "Bez litości", "Dzikie koty", "Club Paradise", "Three Fugitives", "Na krawędzi", "Strażnik czasu" i - ostatnio - vMroczna dzielnica", "Płytki facet" i "Suma wszystkich strachów".
McGill wystąpił niedawno wraz z Reese Witherspoon i Sally Field w komedii "Legalna blondynka 2". Wkrótce zobaczymy go na ekranie w roli sędziego w filmie "Ława przysięgłych", który na ekrany amerykańskich kin wejdzie w październiku. Towarzyszyć mu będą Gene Hackman, Dustin Hoffman i John Cusack. Film jest adaptacją bestsellerowej powieści Johna Grishama pod tym samym tytułem.
McGill wystąpił w licznych serialach telewizyjnych, w tym w "MacGyver" (zabawna postać Jacka Daltona), "Pan Złota Rączka", "Kryminalne zagadki Las Vegas", "Kancelaria adwokacka" i "Opowieści z krypty", a także w licznych filmach telewizyjnych stacji HBO, w tym w "Running Mates" i w filmie "The Good Ol’ Boys", będącym debiutem reżyserskim Tommy’ego Lee Jonesa. Jego ostatnie dokonania telewizyjnego to trzy role, w których wcielił się w znane postacie historyczne: legendarnego managera drużyny Yankee Ralpha Houka w filmie Billy’ego Crystala "61*"; członka gabinetu prezydenta Lyndona B. Johnsona George’a Balla w filmie Johna Frankenheimera "Path to War" i - ostatnio - w nowozelandzkiego reportera pracującego dla CNN, Petera Arnetta, w filmie "Live From Baghdad".
BRUCE ALTMAN (Dr Klein)
Zadebiutował w filmie jako najlepszy przyjaciel Harrisona Forda w filmie Mike’a Nicholsa "Odnaleźć siebie", rolę tę otrzymał natychmiast po ukończeniu prestiżowego wydziału aktorskiego uniwersytetu Yale w 1990 roku.
Altman pracował pod kierownictwem tak znanych reżyserów, jak James Foley ("Glengarry Glen Ross"), Ron Howard ("Zawód: dziennikarz"), Mike Figgis ("Mr. Jones"), Robert Redford ("Quiz Show"), James Mangold ("Przerwana lekcja muzyki" i "Copland"), Michael Pressman ("Miłość z marzeń"), Daniel Stern ("Rookie of the Year"), Anthony Minghella ("Szczęściarz"), Nicholas Hytner ("The Object of My Affection") i Roger Michell ("Zmiana pasa").
Wystąpił także w dużych rolach w kilku produkcjach niezależnych, w tym w cieszącym się uznaniem krytyki filmie "L.I.E.", a także w "Vibrations", "Get Well Soon" i "My New Gun". Wraz z Bebe Neuwirth wystąpił także w nagrodzonej Oskarem w 1997 roku krótkometrażówce "Dear Diary".
Altman bardzo aktywnie pracuje w telewizji. Pojawił się w licznych serialach, w tym w "Law & Order", "Law & Order: Special Victims Unit" i "Law & Order: Criminal Intent". Grał w głównej obsadzie serialu "Nothing Sacred", występował także w "Against the Law", "The Bill Cosby Murder Mysteries", "The Great Defender" i "The Wright Verdicts". Zagrał także dużą rolę w finałowym odcinku jednego z sezonów serialu HBO "Rodzina Soprano", wystąpił w głównej roli, obok Petera Gallaghera i Alana Aldy, w telewizyjnym filmie "White Mile".
Na początku swej kariery zawodowej pochodzący z Bronksu aktor uczył w liceum na Manhattanie. W tym samym czasie studiował aktorstwo pod okiem tak uznanych nauczycieli, jak Geraldine Page, William Esper, Herbert Berghof i Bill Hickey, występował także w offbroadwayowych przedstawieniach teatralnych. Altman wystąpił łącznie w ponad 50 sztukach, grał w Yale Repertory Theatre. Ostatnio wystąpił na deskach teatralnych w przedstawieniu Kennetha Lonergana "Waverly Galery", wystawianym przez Long Wharf Theatre w New Haven, reżyserem tego przedstawienia był weteran sceny teatralnej John Tillinger.
