Jeden z najpopularniejszych aktorów na świecie ARNOLD SCHWARZENEGGER (Gordy Brewer) ma na koncie wiele sukcesów nie tylko jako aktor, reżyser, czy producent. Jest również znany z wielu konkursów kulturystycznych, prowadzenia własnego biznesu, udziela się także jako działacz społeczny.
Zanim rozpoczęła się jego kariera filmowa, ten urodzony w Austrii aktor był zawodowym kulturystą, mającym na koncie 13 międzynarodowych tytułów mistrzowskich. W 1970 roku zagrał niewielką rólkę w trafnie zatytułowanym filmie Herkules w Nowym Jorku, a następnie w Stay Hungry w reżyserii Boba Rafelsona. Za rolę w tym ostatnim otrzymał świetne recenzje, a także Złoty Glob w kategorii debiutów. Rola w dokumentalnym filmie o zawodach kulturystycznych Pumping Iron zadecydowała o jego pełnowymiarowej karierze aktorskiej.
Wielki przebój kinowy Conan barbarzyńca z 1982 roku i jego równie popularna kontynuacja Conan niszczyciel, w których wystąpił w roli tytułowej, zapewniły mu ogromną popularność na całym świecie. Kolejnym sukcesem była główna rola w futurystycznym thrillerze Terminator, wyświetlanym w Polsce pod tytułem Elektroniczny morderca. Od tej pory nazwisko Schwarzenegger stało się wizytówką bohatera kina akcji, co zostało potwierdzone w kolejnych filmach oglądanych przez ogromną widownię: Komando, Jak to się robi w Chicago, Predator, Uciekinier, Czerwona gorączka, czy Pamięć absolutna.
Talent komediowy Schwarzeneggera został odkryty w filmie Ivana Reitmana Bliźniacy, w którym wystąpił obok Danny’ego de Vito. Idąc dalej w tym kierunku zagrał w filmie Junior, za który otrzymał kolejną nominację do Złotego Globu, w kategorii Najlepszego Aktora Komediowego, by powrócić do wcześniejszego wizerunku w wielkim przeboju Terminator 2. Schwarzenegger kontynuował karierę, będąc “siłą napędową” wielu kinowych hitów takich jak Gliniarz w przedszkolu, Bohater ostatniej akcji, Prawdziwe kłamstwa, Egzekutor, Batman i Robin, I stanie się koniec oraz Szósty dzień. Nie poprzestając na aktorstwie, postanowił stanąć po drugiej stronie kamery, reżyserując na potrzeby telewizji jeden z odcinków popularnej serii Opowieści z krypty zatytułowany Zamiana, a także elektryzujący remake klasycznego filmu świątecznego Święta w Connecticut. W 2002 roku ma rozpocząć zdjęcia do 3 części Terminatora i sequelu Prawdziwych kłamstw. Jednak najbardziej jest dumny ze swoich osiągnięć na zupełnie innym polu. Aktor jest aktywnym działaczem wielu organizacji charytatywnych zorientowanych na młodzież. Jest również prezesem fundacji Inner-City Games, która poprzez edukację, treningi sportowe, możliwość uczestniczenia w różnego rodzaju zawodach, rozwijanie talentów artystycznych i komputerowych, naukę pracy w grupie, dyscyplinę, uczenie szacunku dla siebie i innych, daje młodym ludziom szansę lepszego startu w życiu.
Wśród wielu dowodów szacunku jakie otrzymał za swoje zasługi społeczne znalazły się nagrody przyznane mu przez Center National Leadership im.Simona Weisenthala, za pomoc w organizacji studiów nad Holocaustem. Narodowy Związek Właścicieli Teatrów (National Association of Theater Owners) w 1997 roku przyznał mu nagrodę za działalność humanitarną. Wśród innych organizacji przez które Schwarzenegger został wyróżniony znalazły się także Moving Picture Ball’s American Cinematheque, International World Sports (nagroda za całokształt, 1998), otrzymał również nagrodę Taurusa przyznawaną przez organizację World Stunt. Został także uhoronowany odznaczeniem fundacji Service To Youth im. Ojca Flanagana, za jego wkład w działalność wspomnianej wcześniej organizacji Inner-City Games i wspierania organizacji olimpiad sportowych dla niepełnosprawnych. Na targach filmowych ShoWest w 1993 roku otrzymał honorowe wyróżnienie International Star of the Decade, za osiągnięcia zarówno na polu artystycznym, jak również charytatywnym.
Kariera ELIASA KOTEASA (Agent Brandt), absolwenta American Academy of Dramatic Arts i członka prestiżowego Actor’s Studio, była naznaczona śmiałymi wyzwaniami, często w filmach najbardziej kontrowersyjnych reżyserów naszych czasów. Na duża skalę Koteas objawił swój talent światu, występując w niełatwym filmie Crash w reżyserii Davida Cronenberga, który na festiwalu w Cannes w 1996 roku, zdobył nagrodę specjalną za ‘śmiałość i zuchwalstwo’. Wkrótce później, w nominowanej do Oscara® Cienkiej czerwonej linii Terence’a Malicka, zagrał rolę znieczulonego przez wojnę komendanta. Ostatnio Koteasa można było oglądać u boku Heleny Bonham Carter i Steve’a Martina w Novocaine, a także z Andie MacDowell i Adrienem Brody’m w Harrison’s Flowers. Wziął również udział w filmie Strzał w serce zrealizowanym na potrzeby stacji HBO, gdzie sportretował słynnego mordercę Gary’ego Gilmore’a. Najbliższe plany aktora to ponowna współpraca z reżyserem Atomem Egoyanem przy projekcie zatytułowanym Ararat.
Koteas pracował ostatnio również na Broadway’u, gdzie można było go oglądać w przedstawieniu True West. Dzięki rolom w filmach Likwidator i Exotica jednego z najbardziej cenionych kanadyjskich reżyserów, wspomnianego już Atoma Egoyana, został uhonorowany nagrodą Genie, zwaną kanadyjskim Oscarem® (najlepsza drugoplanowa rola męska w filmie Exotica). Jego role u boku Umy Thurman, Ethana Hawke’a i Jude’a Lawa (Gattaca – szok przyszłości), czy w filmie Gregory’ego Hoblitsa W sieci zła, gdzie wystąpił wspólnie z Denzelem Washingtonem, spotkały się z ciepłym przyjęciem. Warto jeszcze wspomnieć o filmach Uczeń szatana Bryana Singera, Hit Me Stevena Shainberga, czy dramacie Pełnia życia.
Na początku kariery aktora, niezwykle sugestywny sposób jego grania wykorzystał sam Francis Ford Coppola, obsadzając go w dramacie Kamienne ogrody i biograficznym Tuckerze. Następnie Koteas pojawił się u boku Gene’a Hackmana w komedii Full Moon in Blue Water Petera Mastersona. Główna rola dziennikarza-detektywa, w opartym na faktach filmie Rogera Cardinala Malarek przyniosła Koteasowi jego dwie pierwsze nominacje do nagrody Genie w kategorii Najlepszy Aktor. Telewidzom Koteas znany jest z drugoplanowej roli w zrealizowanym dla HBO filmie Sugartime, gdzie jego partnerami byli John Turturro i Mary Louise Parker, a także w dramacie Hortona Foote’a The Habitation of Dragons. Do jego kreacji scenicznych zalicza się błyskotliwa rola w Pocałunku kobiety pająka na deskach Yale Repertory Theatre.
FRANCESCA NERI (Selena) amerykańskim widzom znana jest najlepiej z roli Allegry w ubiegłorocznym hicie Hannibal z Anthony’m Hopkinsem i Julianne Moore. Zagrała tam żonę inspektora Rinaldo Pazzi’ego (Giancarlo Giannini), która swoim czarem uwodzi wcielenie zła, doktora Hannibala Lectera. Wkrótce zobaczymy ją u boku Harvey’a Keitela i Andie MacDowell w niezależnym thrillerze zatytułowanym Ginostra. Podczas gdy Amerykanie dopiero zapoznają się z urodą tej włoskiej aktorki, w Europie od dawna cieszy się ona zasłużoną sławą i szacunkiem. Neri udowodniła swój talent w docenionym przez krytyków Drżącym ciele Pedro Almodovara, czy Las Edades De Lulu, gdzie wystąpiła obok Javiera Bardema, a także Dispara z Antonio Banderasem.
W 1992 roku Neri została nagrodzona Srebrną Wstążką przyznaną jej przez Włoski Związek Dziennikarzy Filmowych (Italian National Syndicate of Film Journalists) za Najlepsze Aktorstwo w filmie Pensavo Fosse amore...Invece Eru Una Calesse w reżyserii Massimo Troisi’ego. Film Wilmy Labate La Mia Generazione, w którym wystąpiła Neri otrzymał nominację do Oscara® dla Najlepszego Filmu Zagranicznego. Rok 1998 przyniósł jej kolejną Srebrną Wstążkę – tym razem za Najlepsze Aktorstwo we wspomnianym już Drżącym ciele. W 2000 roku otrzymała dwie nominacje do nagrody Davida di Donatello (włoski odpowiednik Oscara®) za role w filmach Dolce Rumore Della Vita II i Io Amo Andrea.
CLIFF CURTIS (Claudio, “Wolf”), którego aktorskie umiejętności porównuje się ze zdolnościami kameleona, pierwszy raz pojawił się na ekranach w swojej rodzinnej Nowej Zelandii. Do jego osiągnięć zaliczają się występy w Oscarowym ® Fortepianie, w którym pojawił się obok Holly Hunter i Harvey’a Keitela, Desperate Remedies – za tę rolę otrzymał nagrodę Nowozelandzkiego Stowarzyszenia Filmowego w kategorii Najlepszy Aktor Drugoplanowy, w znanym również z naszych ekranów Rapa Nui, którego producentem był Kevin Costner, w Kahu & Maia w reżyserii Davida Blythe’a, a także w filmie Tylko instynkt wyreżyserowanym przez Lee Tamahori, za rolę w którym, otrzymał kolejne wyróżnienie Nowozelandzkiego Stowarzyszenia Filmowego w kategorii Najlepszy Aktor Drugoplanowy. Ostatnio Curtisa można było oglądać w kolejnej nowozelandzkiej produkcji Jubilee. Za rolę w tym ostatnim otrzymał nagrodę Nowozelandzkiego Stowarzyszenia Filmowego w kategorii Najlepszy Aktor. Wystąpił także u boku Denzela Washingtona i Ethana Hawke w dramacie akcji Dzień próby oraz Jima Carrey’a w komediowym melodramacie The Majestic. Pojawił się również w dramacie Blow, a także Informatorze Michaela Manna u boku Ala Pacino, Ciemnej stronie miasta Martina Scorsese, dramacie wojennym Złoto pustyni Davida O. Russella, filmie przygodowym Sześć dni i siedem nocy Ivana Reitmana u boku Harrisona Forda, filmie akcji Wirus, czy thrillerze Śmiertelny rejs. Curtis znany jest również, z pracy dla nowozelandzkiej telewizji, gdzie zagrał w filmie Undercover, a także w miniserialu The Chosen i filmie Overnight , za role w których otrzymał kolejno nagrodę i nominację do nagrody Telewizji Nowozelandzkiej w kategorii Najlepszy Aktor. Zanim trafił na prestiżową uczelnię Teatro Dimitri Scuola w Szwajcarii, Curtis studiował w New Zealand Drama School. Jego dorobek sceniczny uzupełniają role w Otellu, Makbecie, Wesołych kumoszkach z Windsoru, musicalach Porgy and Bess, Człowiek z La Manchy i Fallen Angels.
Aktor i komik JOHN LEGUIZAMO (Felix) ostatnio widziany w Moulin Rouge Baza Luhrmanna, grał również, w pierwszy raz pokazywanym na festiwalu w Sundance w 1999 roku, debiucie reżyserskim Franka Whaley’a Joe The King oraz thrillerze King Of The Jungle. Aktywny również w telewizji, pokazał się w zrealizowanym na zlecenie sieci ABC wystawnym miniserialu Arabian Nights. Był również producentem biograficznego filmu Pinero z Benjaminem Brattem, opowiadającym historię życia poety Miguela Pinero. Znalazł się również w obsadzie takich filmów jak Mordercze lato Spike’a Lee, Romeo i Julia Baza Luhrmanna, Spawn i To Wong Foo: Thanks for Everything, Julie Newmar. Rola w tym ostatnim przyniosła mu nominację do Złotego Globu w kategorii Najlepszy Aktor Drugoplanowy. Był także współproducentem i współautorem komedii The Pest. Do pozostałych filmów, w których zagrał, zaliczają się A Brother’s Kiss, Fan, Krytyczna decyzja, A Pyromaniac’s Love Story, Życie Carlita, Ofiary wojny, Super Mario Brothers, Whispers in the Dark, Odnaleźć siebie i Hangin’ With the Homeboys. Użyczył również swojego głosu postaci Szczurka w filmie Dr. Dolittle. Jego wystawiany na Broadway’u monodram Freak otrzymał nominacje do nagrody Tony w dwóch kategoriach: Najlepsza Sztuka i Najlepsze Aktorstwo w Roli Głównej, a także nagrody Drama Desk oraz Outer Critics Circle. Specjalna, wyreżyserowana przez Spike’a Lee emisja tego przedstawienia w sieci HBO, zaowocowała nagrodą Emmy za rolę Leguizamo.
Ostatnio Leguizamo z powodzeniem przeniósł swoje pierwsze, pochodzące z 1991 roku Off-Broadway’owskie przedstawienie Mambo Mouth, z teatralnych desek do telewizji. W sztuce tej Leguizamo występował w siedmiu rolach i otrzymał za to nagrody Obie, Outer Critics Circle i Vanguardia. Jej telewizyjna wersja pokazywana w sieci HBO była pierwszym krokiem do własnego telewizyjnego show, wyprodukowanego przez Comedy Central The Talent Pool, za który Leguizamo otrzymał nagrodę CableAce. Drugi monodram aktora Spic-O-Rama, zanim trafił na nowojorskie sceny, cieszył się ogromnym powodzeniem w Chicago. Sztuka przyniosła aktorowi liczne wyrazy uznania, a także wyróżnienie Theatre World w kategorii Wybitny Nowy Talent oraz nagrodę Drama Desk za Najlepszy Występ w Monodramie. Rozpowszechniana przez sieć HBO telewizyjna wersja sztuki została nagrodzona pięcioma wyróżnieniami CableACE. Do pozostałych występów scenicznych aktora zaliczają się A Midsummer Night’s Dream, La Puta Vita na nowojorskim festiwalu Szekspirowskim oraz Parting Gestures w centrum sztuki INTAR. W 1995 roku aktor dopuścił się precedensu, pisząc scenariusz i grając główną rolę w pierwszym latynoskim przedstawieniu komediowo-rewiowym House of Buggin’ zrealizowanym dla wytwórni Fox. Przedstawienie zostało wyróżnione prestiżową nagrodą Emmy.
JOHN TURTURRO (Armstrong) ostatnio widziany był na ekranie obok George’a Clooney’a w komediowym hicie braci Coen Bracie gdzie jesteś ?
Wśród jego licznych ról ostatnio warte uwagi były kreacje w filmach The Luzhin Defence, 2000 and None, Człowiek, który płakał, Człowiek firmy, The Cradle Will Rock, czy wcześniejsze: w Hazardzistach, komedii jego autorstwa o ludziach teatru Illuminata, którą sam wyreżyserował i wyprodukował, a także filmach He Got Game, O.K. Garage, Big Lebowski, Animals, Lesser Prophets, Grace of My Heart, The Search of One-Eyed Jimmy, Dziewczyna nr 6, Ślepy zaułek, Unstrung Heroes, Quiz Show, Bez lęku, Barton Fink, Malaria, Ścieżka strachu, Stan łaski, Czarny blues, Rób co należy, Sycylijczyk, Dzielnica pięciu narożników, Hannah i jej siostry, Kolor pieniędzy, Żyć i umrzeć w Los Angeles, Rozpaczliwie szukam Susan i Chłopak z klubu Flamingo. Ostatnio użyczył swojego głosu postaci Harvey’a w Morderczym lecie Spike’a Lee.
Po ukończeniu studiów w Yale School of Drama, Turturro zwrócił na siebie uwagę zdobywając nagrodę Obie za główną rolę w sztuce Danny and the Deep Blue Sea. Po jego debiucie filmowym w klasyku Martina Scorsese Wściekły byk z 1980 roku, wrócił na Broadway, by zagrać główną rolę w Śmierci komiwojażera. W jego karierze można odnotować liczne i zróżnicowane kreacje, a przełomową rolą filmową okazał się występ w komediodramacie Rób co należy Spike’a Lee, z którym rozpoczął wtedy długoletnią współpracę. W 1992 roku wszechstronnie utalentowany Turturro napisał, wyreżyserował i zagrał w niezależnej produkcji Mac, za którą na festiwalu w Cannes odebrał nagrodę Złotej Kamery .
